rapport - Vlaamse Landmaatschappij

c. Sommige stoffen horen niet thuis in mestnormen, zoals:
i. Stalmest bevat weinig N en verbetert C-gehalte van de bodem. Dit
zou niet inbegrepen mogen zijn in de mestnormen.
ii. Schuimaarde is nodig voor op peil houden van Ph waarde en
iii.
verbetert C-gehalte.
Fosfaten (P) houden weinig risico in aangezien ze niet uitspoelen. In het
MAP wordt hun impact bijgevolg overschat.
d. De rol van potas (K) wordt niet erkend in het MAP. Nochtans is voor sommige
teelten potas noodzakelijk voor goede bemesting (bv. groenteteelt).
e. Mestnormen differentiëren niet voldoende binnen de gewassen.
i. Gemaaid grasland zou een ander statuut moeten krijgen omdat een
groot deel van de nutriënten hierbij afgevoerd wordt.
ii.
Sommige nieuwe gewassen of variëteiten (bv. energiemaïs) verdragen
een hoger bemestingsregime dan toegelaten is.
3. Wijzigingen in de regelgeving
a. Opeenvolging van MAP’s gaat telkens gepaard met overgangssituaties
waardoor verwarring heerst (bv. vandaag met de derogatie).
b. Creëren een context met geringe rechtzekerheid. Deze onzekerheid maakt
bepaalde investeringen en keuzes plots oninteressant (bv. landbouwers
gingen vroeger beheersovereenkomst aan die nu nog bindend is maar sinds
het MAP III niet meer interessant is).
c. Bemoeilijkt een efficiënt overheidsoptreden en dienstverlening:
i. Bijkomende administratieve taken met knelpunten op piekmomenten.
ii. Hiaten en gebrek aan overzicht doordat bevoegdheden verspreid zijn
over verschillende instanties.
iii. Moeilijk te communiceren naar de landbouwers.
4. Staalnames zijn als beleidsinstrument ongeschikt.
a. Ze kunnen niet als bindend genomen worden wanneer de foutmarge groot is
en er geen ondubbelzinnig causaal verband is met het bemestingsgedrag
van de landbouwer.
b. De landbouwer heeft geen verhaal: een tegenstaal moet genomen worden
binnen de 48 uur, wat in de praktijk onmogelijk is.
5. Controlemechanismen. Algemeen leeft de perceptie dat de schrik voor controles,
boetes en het verlies van premies er toe leidt dat oordeelkundige bemesting en
teeltresultaat niet langer voorop staan.
a. De stijgende boetes hebben een negatief effect op oordeelkundige
bemesting en acceptatiegraad: om boetes te vermijden bemesten sommige
boeren liever te weinig.
b. Controles vinden lukraak plaats. Er is de perceptie dat er (1) intensiever
gecontroleerd wordt in centraal gelegen regio’s en minder in afgelegen
gebieden. Daarnaast (2) merken ontvangstbedrijven op dat zij gecontroleerd
worden maar niet de overschotbedrijven.
c. De controles richten zich enkel op NPK, terwijl de mest vervuild kan zijn met
andere stoffen (zware metalen door menging met slib).
6. Overheidinitiatief leidt steeds tot meer complexiteit op bedrijfsniveau wat erg
veeleisend is voor het bedrijfsmanagement.
7. Communicatie en voorlichting wordt als te theoretisch en weinig praktisch ervaren.
8. Er is een gering vertrouwen in de Mestbank wat berust op de perceptie dat deze zich
vooral richt op controle en niet op begeleiding.
9. Bemestingsadviezen worden als onvoldoende ervaren.
a. Onvoldoende precies
32