Het bedrog van de evolutieleer.pdf - Open Geesten

244
HET BEDROG VAN DE EVOLUTIELEER
Kortom, de tijd ontstaat als resultaat van de vergelijking die gemaakt
wordt tussen een paar illusies die in de hersenen zijn opgeslagen. Als de
mens geen geheugen zou hebben, dan zouden zijn hersenen niet zulke interpretaties
maken en daarom zou dan de waarneming van de tijd nooit gevormd
worden. De reden waarom iemand bepaalt dat hij dertig jaar oud is, is, omdat
hij informatie in zijn hersenen heeft opgeslagen over deze dertig jaar. Als zijn
geheugen niet zou bestaan, dan zou hij niet aan het bestaan van zo’n voorafgaande
periode gedacht hebben en zou hij alleen het losstaande moment waarin
hij leeft, ervaren.
De wetenschappelijke uitleg van tijdloosheid
Laten we proberen dit onderwerp te verhelderen door een aantal verklaringen
van diverse wetenschappers en geleerden over dit onderwerp aan te
halen. Met betrekking tot het onderwerp van de tijd die achteruitloopt, heeft de
beroemde intellectueel en Nobelprijswinnaar, professor in de genetica,
François Jacob, het volgende gezegd in zijn boek: “Le jeu des possibles (het
mogelijke en het actuele):
Films die achteruit worden vertoond geven ons de mogelijkheid ons een wereld
voor te stellen waarin de tijd achteruit loopt. Een wereld waarin de melk zich
van de koffie afscheidt en uit de kop springt om in de melkpan terecht te komen;
een wereld waarin lichtstralen van de muren af worden gezonden om in een val
(het zwaartepunt) terecht te komen in plaats van uit een lichtbron te stromen; een
wereld waarin een steen in de hand van iemand springt door de verbazingwekkende
samenwerking van een ontelbare hoeveelheid druppels water die het voor
de steen mogelijk maken om uit het water te springen. En in zo’n wereld, waarin
de tijd zulke tegengestelde eigenschappen heeft, zou de werking van onze
hersenen en de manier waarop het geheugen informatie verzamelt simpelweg
andersom werken. Hetzelfde geldt voor het verleden en de toekomst en de
wereld zal voor ons precies zo lijken als die tegenwoordig lijkt. 224
Omdat onze hersenen gewend zijn aan een bepaalde volgorde van
gebeurtenissen, werkt de wereld niet zoals het hierboven verteld is en wij
nemen aan, dat tijd altijd vooruitgaat. Maar, dit is een besluit, dat de hersenen
namen en daarom is het volledig relatief. In werkelijkheid kunnen we nooit
weten hoe de tijd stroomt en óf het stroomt. Dit is een aanwijzing voor het feit,
dat tijd geen absoluut feit is, maar een soort waarneming.
De relativiteit van de tijd is een feit dat ook door de belangrijkste natuurkundige
van de 20ste eeuw, Albert Einstein geverifieerd werd. Lincoln
Barnett schrijft in zijn boek “Het universum en Dr. Einstein:
“Samen met de absolute ruimte beschouwd Einstein het concept van de absolute
tijd als een voortdurende, onveranderlijke, onverbiddelijke universele tijd-