Een wijk voor iedereen handreiking ... - Provincie Utrecht

Een kunstproject
in Veenendaal-Oost
1.7 Zorgleveranties
18
Een wijk voor iedereen
Als een wijk geschikt moet zijn voor iedereen, dus ook voor mensen met beperkingen, vraagt dat niet alleen de
juiste woningen en activerend welzijn, maar ook goede zorgleveranties. Tot nu toe is er een verschil in wat geboden
wordt in een zelfstandige woonsituatie en in beschermde woonvormen. De regering wil wonen en zorg gaan
scheiden. Dat kan er op termijn toe leiden dat er geen onderscheid meer is tussen zelfstandig en intramuraal
wonen. Deskundigen denken overigens dat het verschil nooit helemaal zal verdwijnen. Wij gaan voorlopig uit van
het bestaande verschil, en besteden hier aandacht aan de zorgleveranties aan de zelfstandig wonende zorgvragers
en aan bewoners van beschermde woonvormen.
Zorg voor zelfstandig wonenden
Thuiszorg, de verzamelnaam voor huishoudelijke verzorging, persoonlijke verzorging en verpleging, kan iedereen
die dat nodig heeft, overal krijgen. Daarin maakt een levensloopbestendige wijk op het eerste oog geen verschil.
Alleen zal de (toegankelijke) woning minder belemmeringen opwerpen voor zorgverlening, en kan de zorgverlening
dus langer doorgaan.
Een ander verschil tussen een gewone wijk en een levensloopbestendige wijk is de aandacht voor de eerstelijnszorg.
In alle drie de wijken wordt gewerkt aan een gezondheidscentrum waarin huisartsen werken, maar ook bijvoorbeeld
een apotheker, maatschappelijk werkers, fysiotherapeuten, verloskundigen en tandartsen. Natuurlijk zijn er ook in
reguliere wijken gezondheidscentra (zie o.a. 1.4), maar in een levensloopbestendige wijk zijn ze vanzelfsprekender. Alle
voorzieningen moeten aanwezig zijn om bewoners zo lang mogelijk zelfstandig in hun eigen woning te laten wonen.
In Ondiep is het buurthuis aan het Boerhaaveplein verdwenen en verbouwd tot het gezondheidscentrum.
De woningcorporatie heeft de verantwoordelijkheid voor de herontwikkeling op zich genomen; zij vindt het belangrijk
dat de huurders kunnen vertrouwen op goede voorzieningen in de buurt. In het centrum gaat een grote huisartsenpraktijk
samenwerken met een fysiotherapiepraktijk en een apotheek. Ook de maatschappelijk werkers van de
welzijnsorganisatie houden er een spreekuur, net als de preventiewerkers van de GGD. Er zijn flexibele spreekuurruimten
waar de longverpleegkundige, diëtiste en het bureau voor verslavingszorg regelmatig spreekuur houden.
Een derde aandachtspunt in een levensloopbestendige wijk is de organisatie van de ongeplande zorg. Willen
mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen wonen, dan moeten zij zich veilig genoeg voelen om thuis te blijven
wonen. Zij moeten dus zeker weten dat ze hulp krijgen, als ze die nodig hebben. Van oudsher wordt dat geregeld
via alarmapparatuur die bij alarmering een signaal uitzendt naar een alarmcentrale. Die centrale schakelt vervolgens
een mantelzorger of professionele hulp in. In de drie levensloopbestendige wijken is de organisatie van de ongeplande
zorg verschillend opgepakt en uitgewerkt. Zo kiest Veenendaal voor ICT en domotica, om een basis te leggen