Rapport Evaluatie van de nota Duurzame gewasbescherming ... - Clm

een aantasting met vruchtrot. Bij slecht weer (veel regen) kan de opbrengstderving
oplopen tot circa 70%. Onder overkappingen is de opbrengstderving lager en
bedraagt 30% tot 35% (bron: Eindadviezen Project Knelpuntenupdate 2005, PD
intern).
M. fructicola is volgens Byrde & Willets (1977) schadelijker dan M. fructigena. M.
fructicola tast met name steenvruchten aan en is een aanvullend risico naast de al
aanwezige twee Monilinia-soorten en zou tot 10% schade kunnen geven. Daarnaast
is er van M. fructicola een geslachtelijke vorm bekend, in tegenstelling tot de andere
twee soorten. Hierdoor is er bij M. fructicola een groter gevaar op recombinatie en
daarmee op verandering van de virulentie en opbouw van resistentie tegen
gewasbeschermingsmiddelen (G. van Leeuwen, NVWA, pers. com., september 2010).
5. Welke maatregelen en middelen worden toegepast tegen het organisme
in het huidige toepassingsgebied?
Zehr (1982) beoordeelde de bestrijdingsmaatregelen in Noord Amerika. Bestrijding
kan bereikt worden door chemische en biologische maatregelen, als mede door
gebruik van resistente rassen.
Benomyl en thiophanate-methyl, vinclozolin, iprodione en triforine en bitertanol zijn
middelen die erg effectief bleken tegen M. fructicola. Aangezien er echter meerdere
keren gespoten moet worden tijdens het groeiseizoen in de steenfruitboomgaarden,
heeft dit er toe geleid dat resistentie is opgebouwd tegen fungiciden in M. fructicola,
voornamelijk tegen de benzimidazolen en dicarboximiden(CPC 2007).
In Frankrijk worden verplicht beheersprogramma’s toegepast en dit betreft alle
waardplanten van M. fructicola (amandelen, abrikozen, kersen, perzik en pruim).
Deze programma’s bestaan voornamelijk uit maatregelen om aantastingen zo veel
mogelijk te reduceren, zoals het toepassen van fungiciden (met behulp van
waarschuwingssystemen), het verwijderen van alle nog overgebleven vruchten in de
boomgaard na de oogstperiode en alle afgekeurde vruchten in verpakkingsstations,
en het ontsmetten van oogstmachines. (EPPO Reporting Service 2002/130).
6. Welke maatregelen en middelen kunnen in Nederland worden ingezet
tegen het organisme en hoe effectief zijn deze? (welke middelen,
frequentie van spuiten)
Preventieve en teelttechnische maatregelen:
• Bedrijfshygiënische maatregelen: het weghalen van door Monilinia aangetaste
vruchten (tijdens het seizoen) en de mummies tijdens de wintersnoei.
• Door snoei het gewas open houden zodat de wind er makkelijker in kan komen.
Hierdoor vindt er in gewas snellere opdroging plaats, waardoor er minder
aantasting is door vruchtrot.
• Rassenkeuze: in de teelt van zoete kers zijn er rasverschillen die invloed hebben
op de mate waarin vruchtrot kan voorkomen. Deze rassen verschillen in de wijze
waarop de kersen hangen, in clusters of niet. Er zijn geen resistente rassen. Ook
in de teelt van pruim bestaan er rasverschillen die de mate van aantasting door
vruchtrot zouden kunnen beïnvloeden. Pruimenrassen worden echter
hoofdzakelijk geselecteerd op pluktijdstip. Weinig pruimen- en kersentelers letten
bij de rassenkeuze op het vruchtrotprobleem.
• Pruimen en kersen overkappen: de meningen verschillen over de effectiviteit van
deze maatregel. Door overkappen barsten minder vruchten, maar het gewas
blijft langer nat. Hoger overkappen zou een oplossing zijn, maar is vaak door
gemeentelijke regelgeving niet mogelijk. Uit de praktijk komen geluiden dat in
32