Rapport Evaluatie van de nota Duurzame gewasbescherming ... - Clm

5. Welke maatregelen en middelen worden toegepast tegen het organisme
in het huidige toepassingsgebied?
In de meeste gevallen wordt geïntegreerde bestrijding (IPM) aanbevolen. Er zijn
verschillende cultuurmaatregelen die toegepast kunnen worden zoals mechanische
grondbewerking, verschuiven van het zaaitijdstip en het gebruik van vanggewassen.
Het gebruik van resistente rassen en het versnellen van de afrijping van het gewas
door het verwijderen van de koppen, zijn maatregelen die genomen kunnen worden
om het aantastingsniveau en dus ook de schade te beperken.
Chemische bestrijding is het meest algemeen toegepast. Wanneer de larven zich in
het gewas hebben ingevreten, is het echter moeilijk deze met insecticiden te
bereiken. Vooral in katoen heeft de inzet van chemische middelen geleid tot de
ontwikkeling van resistentie (CPC, 2007).
De stoffen sulprofos, profenofos, methomyl, thiodicarb, chlorpyrifos, acephate,
amitraz, en pyrethroids worden aanbevolen in katoen.
In katoen, maïs en tomaat zijn transgene rassen beschikbaar waarin in het genoom
van de planten een gen van de bacterie Bacillus thuringiensis (Bt) is ingebouwd.
Larven die deze planten aanvreten gaan dood. Ook is een viruspreparaat beschikbaar
(Baculovirus heliothis) wat een vergelijkbare effectiviteit heeft als chemische
bestrijdingsmethoden. De kosten van deze toepassing liggen echter hoger in
vergelijking met een chemische bestrijding. Feromonen kunnen worden ingezet voor
monitoring of als verwarring.
In veel gebieden waar Helicoverpa zea voorkomt is biologische bestrijding meestal
redelijk effectief. Natuurlijke vijanden zoals Trichogramma spp. bestrijden met name
eieren en larven. Verder worden insecten-pathogenen zoals Bacillus thuringiensis en
Heliothis NPV ingezet.
6. Welke maatregelen en middelen kunnen in Nederland worden ingezet
tegen het organisme en hoe effectief zijn deze? (welke middelen,
frequentie van spuiten)
Vanwege de EU-quarantaine status geldt een nultolerantie voor dit organisme.
Producten bestemd voor andere EU-landen zullen vrij moeten zijn van H. zea.
Vanwege deze eis zal het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, indien H. zea
voorkomt in Nederland, waarschijnlijk extra toenemen. De grootste impact bij
introductie zal waarschijnlijk zijn in de bedekte vruchtgroententeelten (tomaat,
aubergine, paprika) en de bedekte teelt van boon.
Voor de bestrijding van de larven van H. zea kunnen middelen worden ingezet met
een werking tegen rupsen zoals indoxacarb (Steward), methoxyfenozide (Runner),
spinosad (Tracer), teflubenzuron (Nomolt) en flubendiamide (Fame). Tegen de
motten kunnen middelen op basis van deltamethrin (Decis) worden ingezet.
Het volgende scenario is doorgerekend voor het inschatten van de potentiële milieubelasting
bij vestiging van Helicoverpa zea in Nederland:
Scenario laag: gemiddeld 1 extra behandeling tegen rupsen op 10,000 ha kasteelt: 0,25 x
indoxacarb, 0.25x methoxyfenozide, 0,25x spinosad, 0,25x teflubenzuron
Scenario hoog: gemiddeld 2 extra behandelingen tegen rupsen op 10,000 ha kasteelt: 0,5 x
indoxacarb, 0.5x methoxyfenozide, 0,5x spinosad, 0,5x teflubenzuron
63