KUREGEM DEEL 1 — HISTORISCHE CONTEXT - Beeldenstorm

Herwaardering door wijkcontracten
Wijkcontract Periode Gemeente
Dauw 1997 – 2001 Anderlecht
Grondels – Herziening 1999 – 2003 Anderlecht
Péqueur – Luchtvaart 2000 – 2004 Anderlecht
Scheikundige 2001 – 2005 Anderlecht
Heyvaert 2002 – 2006 Sint-Jans-Molenbeek
Raad 2004 – 2008 Anderlecht
Lemmens 2007 – 2011 Anderlecht
Sluis – Sint-Lazarus 2008 – 2012 Sint-Jans-Molenbeek
Kanaal-Zuid 2010 – 2014 Anderlecht
In Kuregem zijn reeds 9 wijkcontracten uitgevoerd of in uitvoering waarvan 7 op het
grondgebied van de gemeente Anderlecht. De perimeter van de 2 wijkcontracten van de
gemeente Sint-Jans-Molenbeek is ruimer maar behelst ook het noordelijk deel van Kuregem
gelegen op het grondgebied van Sint-Jans-Molenbeek.
Alhoewel wijkcontracten sinds 1994 bestaan, is in deze wijk met zeer grote armoede het eerste
wijkcontract pas in 1997 gestart. Bovendien is van dit eerste wijkcontract ‘Dauw’, buiten het
vrijmaken van een terrein voor de aanleg van een speelterrein en de bouw van 16 nieuwe
appartementen – op drie locaties – weinig terechtgekomen en veel misgelopen. Een gedeelte
van de beschikbare middelen van de wijkcontracten werd door de gemeente Anderlecht niet
gebruikt. In het sociale luik en in woningrenovatie was de gemeente in het verleden weinig
geïnteresseerd.
De opgenomen renovatiewerken van een hele reeks woningen, allemaal eigendom
van de gemeente, werden niet of slechts zeer gedeeltelijk uitgevoerd. Blijkbaar wist
de gemeentelijke overheid niet hoe ze de renovatie van haar eigen patrimonium moest
aanpakken. Het waren de Kuregemse Huurdersunie en Casa Blanco die het voorbeeld gaven.
Na lange en moeizame onderhandelingen verkreeg de Huurdersunie drie huizen aan het
Lemmensplein, die eigendom waren van de gemeente Anderlecht, voor 30 jaar in erfpacht
om deze te renoveren. Casa Blanco, een plaatselijke organisatie die kleinschalig werkt en
laaggeschoolden tewerkstelt en een opleiding geeft, voerde de isolatie- en gyprocwerken uit.
Werkloze jongeren uit de buurt moesten voor een keer eens niet toezien hoe grote bouwfirma’s
de renovatiewerken kwamen uitvoeren. Na dit voorbeeld nam de gemeente de geplande
renovaties die waren voorzien in het wijkcontract ‘Dauw’ maar die niet werden uitgevoerd,
opnieuw op in het latere wijkcontract ‘Scheikundige’, dat voor een groot deel dezelfde
perimeter had als ‘Dauw’.
Het Liverpoolpark in de Liverpoolstraat is een ander voorbeeld van hoe geld – maar liefst
1 miljoen euro – werd verkwist en hoe projecten hun doel missen. Het park is lang het symbool
geweest voor het mislukken van de wijkcontracten, alhoewel het Liverpoolpark voor
het grootste deel met Europese subsidies werd aangelegd. Door de ingesloten ligging
– aan de straatzijde afgesloten door een ijzeren omheining en omgeven door muren met
prikkeldraad – waan je je eerder op een binnenkoer van een gevangenis dan op
een speelterrein. Sociale controle is er bijgevolg onmogelijk. In het wijkcontract ‘Lemmens’
wil men dit park opnieuw aanleggen en integreren in de buurt. De plannen zijn veelbelovend.
Hopelijk worden ze ook volledig uitgevoerd.
26
inhoud