Rapport 'Belangenbehartiging van gehandicapten kan beter'.

BEZOEK DAVID WETHEROW
Dit hoofdstuk doet verslag van het gesprek dat we hebben gehad met David
Wetherow.
David Wetherow is een van de geestelijk vaders van de zogenaamde miniboards en
een groot voorvechter van persoonlijke netwerken. David Wetherow is al heel lang
betrokken bij innovatie, training en managementconsulting op het gebied van
“community living”.
Als onafhankelijke adviseur geeft hij trainingen en advies aan belangengroepen,
ouderorganisaties, lokaal bestuur en lokale sociale organisaties.
Samen met zijn vrouw Faye ontwikkelden zij de eerste Microboards’, Prairie Housing
Coöperative (inclusieve coöperatieve woongemeenschappen) en L’Avenir
Coöperative (een door familie en gebruikers aangestuurde dienstenorganisatie).
Microboards zijn mini-organisaties, geleidt door gebruikers zelf, die zich richten op
de ondersteuning van iemand met een handicap. De gebruiker beheert gelden en stuurt
zelf de zorg aan. Daar omheen wordt ondersteuning gegeven door een actieve
betrokken ondersteuningsgroep van burgers. David en Faye Wetherow richten in 1984
de eerste ‘microboard’ op. Ze zijn zelf ouders geweest van een ernstig meervoudig
gehandicapte dochter.
Een van de projecten waar David Wetherow zich voor heeft ingezet, is PATH,
Planning Alternative Futures with Hope. Dit is een planningsprogramma dat mensen
met een handicap helpt om hun leven vorm te geven. Belangrijke elementen zijn het
uitgaan van de mogelijkheden en je niet laten beperken door wat dienstverleners
kunnen bieden. Een tweede element dat fundamenteel is, is de positieve houding dat
iedereen een deel van de samenleving is. Zij noemen het zelf een krachtig middel om
te komen tot invitation, community-building and commitment-building.
Ik heb David Wetherow samen met Ad Poppelaars bezocht op Vancouver Island. Wat
het meeste opviel tijdens het bezoek aan David Wetherow was de totaal andere
benadering van mensen met een handicap. Hij ziet iedereen als een burger die een
bijdrage levert aan de gemeenschap. Daarin zijn alle mensen gelijk. Iedereen kan een
bijdrage leveren op zijn of haar manier. Het gevoel om deel te zijn van de
gemeenschap is diep geworteld. Over mijn dochter Hannah werd gezegd dat het
geweldig is, wat zij kan doen voor de gemeenschap. Zij heeft de unieke capaciteiten
om ieder een zachtaardig te maken (“Great! She can make everybody gentle”) Dat is
een volstrekt andere benadering dan de heersende visie in Nederland. Hier is mijn
dochter Hannah een kind met veel problemen is die allemaal in kaart moeten worden
gebracht. Hier is zij een medisch therapeutisch probleem en vooral een dure last voor
de samenleving.
Veel ideeën zijn duidelijk afkomstig uit de jaren zeventig en tachtig. Ideeën die
uitgaan van een sterke verbinding met de gemeenschap waarin je leeft en het delen
van je behoeftes en kwaliteiten. Ook de denkbeelden van het Independent Living
Movement over onafhankelijkheid en de-institutionalisering hebben hierin hun plek.
37