Afstudeerverslag 7,5 MB - Ontwerp Systemen - Technische ...

Figuur 18 Voorbeeld van
gewichtenverdeling.
Doel
A
(0,3)
B
(0,2)
C
(0,5)
C1
(0,2)
C2
(0,8)
De totaalscores voor kansen zijn in de ontwikkelde tool altijd positief of 0, de scores voor
risico’s zijn altijd negatief of 0. Dit betekent dat in beide gevallen geldt; hoe hoger de score
hoe beter. De score voor de geschiktheid is de combinatie van kansen en risico’s en kan dus
variëren van -100 tot +100. Het is hierbij belangrijk op te merken dat gelijke kansen en
risico’s elkaar opheffen. Dit kan in specifieke situaties tot gevolg hebben dat men denkt dat
er geen risico’s aanwezig zijn terwijl deze er wel zijn, maar opgeheven worden door de
kansen.
De scores voor beperkingen worden eenvoudig uitgerekend door de afzonderlijke
gestandaardiseerde criteriascores op te tellen, zoals in formule 4.7 weergegeven wordt. Een
beperkingen criterium heeft geen gewicht nodig zoals kansen en risico criteria dat wel
hebben. Een beperking heeft immers een veto die ervoor zorgt dat wanneer in een cel een
beperking voorkomt, deze beperking ook altijd een beperking zal blijven vormen. Door de
optelling van beperkingen kan de totaalscore voor een beperking een veelvoud van 100 zijn.
Hiermee wordt tevens een indicatie gegeven van het aantal beperkingen in een cel. Een
score van 0 betekent in dit geval geen beperking en een score van 100 of meer betekent één
of meerdere beperkingen.
waarin :
B
i
= ∑ k
x'
ik
(4. 8)
B
i
: totaalscore van cel i voor de beperkingen
x'
ik
: gestandaardiseerde score van cel i op criterium k
4.8 ANALYSE
Het resultaat van de ruimtelijke multicriteria analyse is een groot aantal criterium rasters.
Voor ieder criterium in de evaluatie structuur worden twee rasters gegenereerd; één raster
met voor iedere cel de criteriumscore en één raster met een gemiddelde criteriumscore van
alle deelgebieden in het plangebied. De belangrijkste rasters zijn echter de rasters voor de
beperkingen, geschiktheid, kansen en risico’s. Het beperkingen raster toont alle aanwezige
beperkingen in het plangebied en op basis hiervan kunnen alle mogelijke locaties gezocht
worden. Het geschiktheids raster is de gewogen sommatie van het kansen raster en het
risico raster en geeft de geschiktheid van de verschillende cellen aan. Het kansen raster en
het risico raster tonen vervolgens alle kansen of alle risico’s van het plangebied.
Bij het analyseren van de verschillende criterium rasters kan onderscheid gemaakt worden
in vier typen analyses; de locale analyse, de criterium analyse, de interzonale analyse en de
selectie van cellen. Figuur 19 toont schematisch het onderscheid tussen de verschillende
typen analyses.
Pagina | 38