Ondersteunen bij persoonlijke basiszorg ... - Zorg Basisboeken

Ondersteunen bij persoonlijke basiszorg
Bij mevrouw F. duurt deze fase zo lang, omdat ze het probleem niet onderkent. Ze heeft geen
ziekteinzicht. Ze verwacht niets goeds van een hulpverlener. Het kost daarom extra tijd en
inspanning om een vertrouwensband op te bouwen.
3 Waar zou een volgend gesprek met mevrouw F. over kunnen gaan?
Een volgend gesprek met mevrouw F. zou kunnen gaan over het aanvaarden van hulp bij
concrete klusjes, om op die manier een vertrouwensband te kunnen opbouwen. Ze zou ook
kunnen proberen om via een gesprek over kleding het onderwerp uiterlijke verzorging aan te
snijden.
PRAKTIJK: MEVROUW DE VRIES DRINKT SLECHT
1 Mevrouw De Vries zal vermoedelijk grote moeite hebben om mee te werken aan deze ‘opdracht’.
Hoe komt dat?
Marijke houdt op geen enkele manier rekening met de leeftijd en het referentiekader van
mevrouw De Vries. Ze communiceert ook niet, maar wil slechts haar informatie kwijt.
2 Denk je dat ze het formulier goed zal toepassen bij het noteren van wat zij drinkt?
Beargumenteer je antwoord.
Als Marijke wél uit zou zijn op communicatie met mevrouw De Vries, zou ze uitleggen waarom
het nodig is de vochtbalans bij te houden. Ze zou uitleg geven bij het formulier en zou ze
steeds controleren of mevrouw De Vries het begrepen heeft. Ze zou als voorbeeld samen met
mevrouw De Vries na kunnen gaan wat ze die ochtend of de vorige avond heeft gedronken
en dat invullen op het formulier. Tot slot zou ze door vragen te stellen, nagaan of mevrouw
De Vries mee wil werken.
KENNISOPDRACHT
1 Een verpleegkundige zegt tegen een zorgvrager: ‘U moet nu naar het toilet, anders loop ik
weg. Vervolgens belt u weer en moet ik weer terugkomen, terwijl ik met iemand anders bezig
ben.’
Dit lijkt een autoritair werkende verpleegkundige die veel zelf aan het woord is en meer oog
heeft voor haar eigen werk dan voor de beleving van de zorgvrager. Een verpleegkundige die
vraaggericht werkt, luistert meer en stelt vragen. Ze respecteert de gevoelens van de zorgvrager
en geeft hem de ruimte om zelf tot beslissingen te komen. Deze verpleegkundige mist
belangrijke houdingsaspecten als respect en empathie.
2 De zorgvrager als klant: wat vind je van deze rolopvatting?
Een soortgelijke situatie als in een winkel kun je ook meemaken in een zorginstelling. Een
zorgvrager verwacht dat je al je tijd en aandacht aan hem of haar geeft. Dit zijn verwachtingen
die als je er niet over nadenkt en praat tot ergernissen kunnen leiden.
De vraaggerichte benadering stelt de (hulpvraag van de) zorgvrager voorop. In de vraaggerichte
benadering heeft de zorgvrager een positie die lijkt op die van een klant in een winkel. Het
betekent dat hij de zorg aanstuurt. Maar je hoeft niet op elke vraag van een zorgvrager in te
gaan. Een hulpverlener heeft een eigen professionele verantwoordelijkheid en maakt een
afweging. Hij krijgt te maken met ethische grenzen, de regels van de instelling en prioriteiten.
Hij moet ook rekening houden met het feit dat iemand misschien geen keuze kan maken of
onvoldoende in staat is om aan te geven wat hij wil. Bij gedwongen hulpverlening bijvoorbeeld
is het moeilijk om de vraaggerichte zorg te leveren.
8
© ThiemeMeulenhoff