Doe maar gewoon ...

contacten met een cluster 2 voorziening, met het REC (Regionaal Expertisecentrum) voor
cluster 4 en met een cluster 3 voorziening voor de langdurig zieke leerlingen en de leerling
met een lichamelijke beperking. Per leerling is er niet zoveel begeleidingstijd, wat betekent,
dat er weinig kans is om tot echte samenwerking met een ambulant begeleider te komen.
In deze case volgen we Michiel, een 14-jarige 3vwo-T leerling met een PDD-NOS indicatie.
We spreken met Michiel zelf, met zijn moeder, de afdelingsleider en mentor en de
wiskundedocent. Bovendien is een observatie van de wiskundeles uitgevoerd.
3.2.2 Een kijkje in de wiskundeles van Michiel
Er wordt in het Engels met elkaar gesproken en ook de wiskundeles vindt in het Engels
plaats.
De les wordt gegeven in het noodlokaal, wat betekent dat de leerlingen naar buiten
moeten. Het is koud en de vorige klas is nog in het lokaal, dus de leerlingen staan op de trap
te wachten tot ze naar binnen kunnen. De docent staat onderaan de trap en maakt hier
en daar een prettig plagerige opmerking, dat door de leerlingen erg gewaardeerd lijkt te
worden. Het is even wennen om te merken dat de leerlingen Engels spreken.
De leerlingen zijn even nieuwsgierig naar mijn aanwezigheid (‘Who’s that woman?’ Docent:
You mean ‘Who’s that lady?’) maar lijken het ook snel te zijn vergeten.
Michiel is een vrij kleine jongen, die vriendelijk, enigszins naïef, oogt. De andere jongens
steken een hoofd boven hem uit. Bij elkaar maakt dit dat hij tamelijk kwetsbaar overkomt.
De leerlingen zitten in rijen van twee achter elkaar. Michiel zit vooraan, naast een andere
jongen, die met zijn rug tegen de muur zit, met opgetrokken knieën en de voeten tegen de
zijkant van de zitting van Michiel. Er is weinig contact tussen de twee jongens, het lijken
geen vriendjes.
Voordat de les begint loopt de docent eerst de hele klas rond en heeft voor het merendeel
van de leerlingen even een vriendelijk woord. De wiskundeles bestaat uit het bespreken
van opdrachten uit het wiskundeboek (Moderne Wiskunde) die de leerlingen moeilijk
vinden. Dat zijn er nogal wat. De docent schrijft de betreffende opgaven op het bord,
waarna de bespreking kan beginnen.
De dynamiek in de klas is fascinerend. Er wordt voortdurend gepraat, door de leerlingen,
door de docent; grapjes vliegen over en weer. Leerlingen zijn met elkaar en met zichzelf
bezig, een meisje zit zich op te maken, twee jongens achter in de klas schieten propjes
tegen de deur. Maar al deze dingen leken niet storend te werken op de klas, en ook niet op
Michiel. De sfeer is prettig, de leerlingen zijn óók met de wiskundeles bezig en de docent
34
doe maar gewoon ...