rïrsj e*-).

330 Gebeden voor het Lotenfeest.man haastiglyk ontbieden; weinig bevroeddede fnoode welke rampen zyn hoofd dreigden,en hoe de HEERE zyn verdiende ftraf deed genaaken.Alvoorens het feestmaal geëindigt was, zeidede Koning: „ Ontdek my nu uwe begeerte,„ bekoorlyke Ester! daar ik, om u te behaa-„ gen, alle myne fchatten voor niets achte."Zy bewoog hem tot medelyden, door eenenvloed van traanen, en uitte zig in diervoegen:„ Doorluchtig Vorst! het behaage u, op mynj, ieverig fmeeken, my en myn Volk het leeven„ te fchenken, dewyl wy fchuldeloos overge-„ levert zyn, aan de wreedheid eens dood-„ vyands, wiens verlangen gy ingewilligt hebt.„ Welk geluk kan ik in deezen akeligen toe-„ ftand erlangen, daar het zwaard reeds opge-„ heven is om ons te vellen ! hoe, zoude den„ Leeuw dan in het woud brullen, zo hy zyn„ aas niet beloerde?„ Wie is het onder myn volk," fprak deKoning, „ wie onder alle myne onderzaaten ?„ ontdek my den booswicht aan wien ik u heb,, overgegeeven."„ Het is dien fnoode Haman," antwoordeplotfelyk de Vorstinne, „ hy die uit bitzen nyd,„ een onfchuldig volk wilde aanvallen : wee„ den boozen, die de ftraf zyner euveldaaden., nimmer ontgaan kan.''Afaerus vol verontwaardiging, trad de zaaleuit, en vernam op zyne wederkomst, dat Hamanaan de voeten der Vorstinne nedergeworpenwas; de Hemel openbaarde zyn wanbe-»dryf, en de Aarde was tegen hem verbolgen.