Deze preek - Hans-Jan Roosenbrand

Wat maakt het eigenlijk uit? Best veel. Als je beide boeken onderscheidt (en jammergenoeg staan ze in de verzameling van de canon ook niet direct achter elkaar) dankrijg je dus dit: het begint met het evangelie. Over het ‘echte’ leven van Jezus, toenHij nog leefde op aarde. Dan volgt Handelingen, over de kerk. De kerk wordt dan ietsdat ergens los raakt van wie Jezus is. De kerk wordt een menselijke, vooruit, eenapostolische onderneming. Een instituut. Kijk naar Rome. Of naar ons eigenkerkverband. En de vraag dringt zich op: wat heeft deel II nog te maken met deel II.De kerk met het leven van Jezus.Volgens mij is dit een van de grootste misverstanden over het boek Handelingen enover de kerk. Misschien niet eens zozeer van toen. Maar wel nu. Dat Jezus iemand isvan toen waar je hoogstens ieder voor zich en überhaupt voor zover je je daarbij zelfiets kunt voorstellen, iets mee hebt. En dat de kerk iets is van mensen ná Jezus.Maar laten we nu eens, net als bij die foto, nog eens goed kijken naar hoe die tweeboeken van Lucas met elkaar te maken hebben. Als er één ding duidelijk is, is datLucas niet twee, maar één verhaal vertelt. Het is een doorgaande geschiedenis. Lucasvlecht de boeken aan elkaar. Als je het slot van Lucas 24 leest, dat wilde ik bewarenvoor a.s. donderdag, of doe dat thuis alvast, dan merk je dat ook.De opdracht waar Lucas bijvoorbeeld het over heeft in Handelingen 1 vers 4 (blijf inJeruzalem en wacht op de belofte van de Vader – de komst van de Heilige Geest)staat ook in Lucas 24 vers 49: ‘Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aanjullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.’Het is één verhaal. Dat betekent óók dat Handelingen – het verhaal van de kerk - nogsteeds gaat over het leven van Jezus. Het leven van Jezus ná zijn opstanding enhemelvaart, wel te verstaan. Dat is wel een ander soort, een andere manier vanleven, maar het is nog steeds zijn leven. Het leven van Jezus 2.0. Zeg maar een soortSecond Life. De kerk is niet allereerst iets van mensen of een instituut. Maar zij is,Paulus schrijft: lichaam van Christus. Dat is haar wezen. Dat zijn wij. Niet wat we doenof hoe we dat doen, maar wie we zijn.Zijn lichaam op aarde. Ik stel het me zo voor: die eerste vijf verzen bereiden ons alshet ware voor op de goede lezing van het boek Handelingen. Niet als een boek overdingen die vroeger zijn gebeurd. Of als een boek waarin we lezen wat wij vandaagallemaal moeten doen, willen we een goede kerk zijn. Als je zó leest, kan je daar altijdnog buiten blijven staan. Over nadenken, idealen aan ontlenen (aan Hand. 2,bijvoorbeeld).