Zoogdierwinkel

ZOOGDIER 2003 I 4 (3)NGDe Oeros - Het spoor terugOnl de paar jaar verschijnt erwei een dik werk dat poogt alleinfof111atie over een zoogdiersoortbijeen te brengen. Hetgebeurt niet vaak dat zo'n werkdan c0111pleet is en nog mindervaak dat het aangenaam leesbaargeschreven 'De Oeros' isbeide: het leest prettig weg, bevateen schat aan informatie énbehandelt bovendien alle denkbareaspecten van het voorkonlenen de autecologie van deoeros. Systematiek, verspreidingsgebied,achteluitgang, uiterlijk,gedrag, biotoop, socialestructuur en invloed op zijnOlngeving komen allemaal uitgebreidaan bod. Ook bespreekthet de relatie tussen de oeros enzijn nazaten, de gedomesticeerdehuisrunderen en de verwilderdeafstmnlnelingen dáár weervan. Bovendien gaat het telkensin op de vraag hoeveel van deoeros nog terug te vinden is ine e sHet spo 0 1-t e u gRapport Int;de tegenwoordige huisrunderen.Gezien de toenemende begrazingvan natuurgebiedendoor runderen, die in somlnigegebieden ook steeds verder verwilderen,een zeer relevantevraag. In dit verband komt ookhet terugfokexperiment van degebroeders Heck aan bod, datleidde tot de Heckrunderen dietegenwoordig in de Oostvaardersplassenen de Slikken vanFlakkee leven.Alle lof dus voor de auteur, Cisvan Vuure, die het grootste deelvan de infonnatie als liet11ebberijverzamelde, en daar vervolgensgedurende zijn éénjarigeaanstelling in Wageningen eenhelder verhaal van wist te maken.Des te lneer bijzonder onldathet gaat onl een soort dieuitgestOlven is, en wamvoor alleinfoflllatie uit historische enarcheologische bronnen gehaaldmoet worden, die veelal kritischbenaderd lnoeten worden. Tochis het van Vuure gelukt om voorveel aspecten tot onderbouwdeconclusies te konlen.Niets dan lof dan voor dit boekwerk?Een paar lninpunten kenthet wel: de volgorde van hoofdstukkenis niet altijd voor dehand liggend. Zo wordt de verspreidingvan de soort voor eengroot deel vastgesteld aan dehand van opgegraven schedelsmet hoorn pitten. Pas een paarhoofdstukken later wordt uitgelegdhoe deze zich onderscheidenvan die van andere rundachtigen.Daarnaast wordt uitgegaanvan vrij veel voorkennisbij de lezer, zeker als het gaatom anaton1Îsche aspecten, lnaarook bij de beschrijvingen van deecologie van de soort. Een begrippenlijsthad een en anderkunnen verduidelijken.Desondanks een aanrader vooriedereen die geïnteresseerd is in(begrazing door) runderen!Mefa RijksCis (T.) van Vuure. 2003. De Oeros- Het spoor terug. Rapport 186,Wetenschapswinkel WageningenDR. 348 pp.ISBN: 90-6754-678-x.Der Waschbär30Ulf Hohman heeft voor zijndoctoraat jarenlang gedrag enleefwijze van de wasbeer inDuitsland bestudeerd en kentde soort door en door. Nu dewasbeer vanuit Duitsland ookons land stilaan binnendringt, ishet verhelderend de elelnentente kennen die deze kleine opportunisthelpen op zijn veroveringstocht.Voor zover ik datkan beoordelen, worden geenaspecten van het wasbeerlevenovergeslagen. Integendeel: nooiteerder werd de geboorte en hetgrootbrengen van de jongen zouitvoerig in woord en beeldgedocumenteerd. Er is zelfs eenhoofdstuk gereseJVeerd voor deopvang en herinburgering vandeze vremnde snuiter. Voortsvolgt het boek de voor dit soortwerkjes gebruikelijke structuur -van uitzicht en verspreiding totgeboorte en bedreiging. Leuk isvooral dat de auteur uit eigenervaringen put en zijn verhaaldoorweeft met eigen bevindingenen anekdotes afkomstig vaneigen onderzoek. Dat maakt hetboek erg levendig. De on1vangrijkewetenschappelijke informatiewordt hierdoor begrijpelijkvoorgesteld zonder oppervlakkigen sentimentee1 te worden.Een erg sterke en uiternlatemooie fotografie ondersteunthet boek. De fotograaf Ingo Bartussekkomt minstens evenveel