Download PDF - randkrant

FIGURANDTENDe magie van de fotoFotograaf Patrick Bardyn, een echte Brusselaar die al twintig jaar inSint-Pieters-Leeuw woont, is bezeten van fotografie. Hij nam deel aantentoonstellingen en wedstrijden zoals het Internationale Fotofestival inKnokke en de Canvascollectie. Overal waar hij gaat, gaat zijn fototoestelmet hem mee. ‘Fotograferen is mijn passie.’TEKST Ines Minten | FOTO’S Filip Claessens en Patrick BardynIk ben al meer dan dertig jaar met fotografiebezig’, legt Patrick Bardynuit. ‘Na mijn studie Germaanse talengaf ik Nederlands en Engels aan eenFranstalige school in Schaarbeek.Eind jaren 80 vroeg de directrice of ik zin hadom er enkele uren fotografie bij te nemen.Het was dé kans om van mijn hobby mijnberoep te maken, dus ik heb geen ogenblikgetwijfeld.’ Hij schreef zich onmiddellijk invoor een driejarige cyclus fotografie aan deacademie in Halle. ‘Enerzijds om een getuigschriftte hebben, zodat ik het vak ook op langeretermijn zou kunnen geven, anderzijdsom wat dieper op de materie te kunnen ingaan’,vertelt hij.Ook vandaag geeft Patrick Bardyn hetvak nog. ‘Leerlingen uit de richting socialewetenschappen kunnen één of twee uur fotografievolgen. Ik ga veel met hen naar tentoonstellingenen breng hen een en anderbij over algemene beeldvorming. Ze moetenzich ervan bewust zijn dat fotografie meeris dan een plaatje. Beeldcultuur is trouwensoveral: op tv, in film, reclame ... Daarom zegik hen: je bent omringd door beelden, leer zedan ook te zien en te begrijpen. Ik vind hetboeiend om die kennis over te dragen. Inmijn school zitten heel veel allochtone leerlingen.Buiten de lessen komen ze nauwelijksin contact met tentoonstellingen en dergelijke.Als ik dan met zo’n groep zestienjarigeneen poepchique galerie aan de Louizalaanbinnenloop, zitten er altijd enkele tussen diehet na een paar minuten voor bekeken houden.Anderen zijn oprecht geïnteresseerd,blijven lang bij een bepaald beeld hangen enstellen vragen. Vorig jaar vertelde een meisjemij dat ze het weekend erna met haar oudersnaar zo’n expositie was teruggekeerd. Als ikzoiets hoor, denk ik: wow! Je bereikt er ietsmee. Dat maakt het de moeite waard.’StraatfotografieIn zijn vrije tijd gaat Patrick Bardyn met zijnfototoestel op pad. ‘Toen ik pas fotografeerde,concentreerde ik me op landschappen.Stilaan verlegde ik mijn focus naar de mensin zijn natuurlijke biotoop. Dan biedt de stadnatuurlijk onnoemelijke mogelijkheden.’Bardyn fotografeerde wereldwijd in uiteenlopendesteden, maar dwaalt vooral veelrond in zijn geboortestad Brussel. ‘Stedenzijn grote schouwburgen. Wat daar allemaalgebeurt! Je bezoekt een plek misschien duizendkeer en nooit is ze dezelfde. Het licht, demensen, de omstandigheden ... alles is altijdanders. Ik zoek het alledaagse op om er in eenmomentopname iets bijzonders van te maken.Die paradox boeit me. Ik loop rond inde stad, mijn fantasie wordt geprikkeld dooreen bepaald beeld en dan komt het erop neerom op het juiste moment af te drukken. Watje vastlegt, is een fractie van een seconde laterverdwenen en komt nooit meer terug. Daarinschuilt de magie van het fotograferen.’Bardyn maakt het liefst reeksen. ‘Foto’sdie samen een verhaal vertellen’, legt hij uit.Dat betekent nog niet dat hij die verhalenhelemaal vastlegt. ‘Het verhaal dat ik in eenThe magic of photographyfoto of fotoreeks vind, is anders dan dat vaniemand anders. Straatfotografie is heel open.Zo staat er een foto van me in het boek Stadsgedichtenvan Tom Lanoye. Hij toont tweemensen die een eindje van elkaar elk op eenbank zitten. Toen de foto ergens op een tentoonstellinghing, stapte er een Afrikaan naarme toe. ‘Voor mij drukt die foto de westersemaatschappij uit’, zei hij. ‘Als de foto in Afrikawas genomen, dan zouden die twee naast elkaarop dezelfde bank zitten’.’Brussel, mijn dorpHoewel Patrick Bardyn helemaal vol is vanBrussel, woont hij toch graag aan de rand vande stad. ‘Ik trek dolgraag naar Brussel, maarkom ook graag thuis in de rust van het platteland’,zegt hij. ‘Met een stad als Brussel kandat ook. Ik rijd twintig minuten en sta op deGrote Markt, terwijl ik hier volop kan genietenvan het panorama van het Pajottenland.Zoiets kan in Parijs of Londen niet. Brussel isalleen in cultureel en multicultureel opzichteen grootstad. Wat de oppervlakte betreft,loop je er los doorheen.’Bardyn groeide op in Brussel en noemtzichzelf een echte Brusselaar. ‘Van huis uit‘Born and bred’ in Brussels, and a resident of Sint-Pieters-Leeuw for 20 years now, PatrickBardyn definitely has a burning enthusiasm for photography. He has already taken part innumerous exhibitions and competitions, such as the International Photographic Festivalin Knokke and the Canvascollectie. He teaches photography and spends his spare time outand about with his camera. ‘When I started out taking photographs, I used to concentrateon landscapes. I gradually shifted my focus to people in their natural habitats. And theurban environment offers untold opportunities. I look upon cities as immense theatres.There is so much going on! I try to create something special from the commonplace inthe click of a camera shutter. I am fascinated by this paradox. Whatever you record, itdisappears a fraction of a second later, never to return. That is the magic of photography.’10