12.07.2015 Views

38 - Denkraam

38 - Denkraam

38 - Denkraam

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De Barfietzz,Tijdens de Week van de Psychiatrie hebbenwe een barfiets tot onze beschikkinggehad. Een barfiets (of bierfiets zoals hetook wel eens genoemd wordt in devolksmond) zorgt gegarandeerd voor denodige hilariteit onderweg. En met eenbeetje pech voor het nodige drama. Bijvoorbeeldzoals het geval was toen wevanaf het terrein, waar het voetbaltoernooigehouden was de dag ervoor, debarfiets terug moesten brengen naar heteindpunt: het Schielandcafé. En de tochwel enigszins gevaarlijke rotonde overmoesten bij het Droogleever- Fortuynplein.Onze kapitein was Marrig, en over hoewe dat moelijke stuk dan wel over zoudengaan werd eerst serieus vergaderd.Iedereen kreeg een taak, vooral onzeErnest had een belangrijke taak, hij wasaangesteld als de tom-tom, en tegenspraakwerd ook niet geduld. Juist op eenbarfiets is een tomtom van levensbelang.Stel je eens voor: je zit met tienman op zo een fiets, en iedereen weetwel de kortste en veiligste weg? Ik geefhet je te doen.Afijn, al met al ging alles goed, we traptener luchtig op los. Alleen een nadeelmet een bierfiets: het is een beetje tevergelijken met een schip. Je remt, maarde fiets heeft net als een log schip wattijd nodig. En tijd is niet echt prettig alsje als kapitein bierfiets verantwoordelijkbent voor tien mensen. Om je heen allemaalvrachtwagens en achter jeook wel soms wat enigszins geïrriteerdemensen die ook graag verder willen enniet in zo’n feeststemming waren alswijzelf. Op een gegeven moment stondenwe voor de laatste zebra op hetDroogleverplein en we moesten echtstoppen: er kwamen auto’s aan. Doordatde fiets niet gelijk wilde remmen stondenwe half op het zebrapad, en ikmeende aan onze kapitein te zien dat zetoch even een schietgebedje aan hetdoen was. Ik zag haar enigszins zorgelijknaar de ruimte kijken die we toch tochnog innamen op het zebrapad. En jahoor, wat ze vreesde werd werkelijkheid.Er kwam me een joekel van een vrachtwagende hoek omzeilen! En ik keekMarrig aan en we konden alleen nogmaar bidden. Als in een slowmotion zagik de vrachtwagen langs onze toch welgeliefde bierfiets…En yes! Het scheelde 3cm maar ...pff, we hadden het gehaald!Met een zucht van verlichting staptenwe weer op en vervolgden vrolijk onzeweg richting de Boompjes. Zorgeloosfietsten we verder, met iedereen weer opde vaste plaatsen. Ernest met een grijnsals trouwe tomtom, en de kapitein aanhet stuur die het gebeurde stilletjes meteen peukie toch ietwat gestrest aan hetverwerken was, en in haar hoofd alweervoorbereidingen aan het treffen wasvoor eventuele nieuwe obstakels. En wijzaten aan de bar, zongen er lustig op los.‘Dossier van jou, dossier van mij’. Ookkwamen er soms mensen aan boord. Diedronken dan een drankje en sommigenvan ons probeerden dan gelijk hetthema duidelijk te maken aan onzegasten. Ik hoorde iemand op een gegevenmoment zeggen: “ein erfahrung reicher,wasist das?”Ein erfahring reicher. Oké, en ga datmaar eens even duidelijk maken. In hetDuits dan. Het Duits kwam er goed uitmaar of die man het heeft begrepen?Ach, wat maakt het uit, hij had eendrankje gratis, de zon scheen, wij zongende longen uit ons lijf en mensen dieonderweg naar hun werk waren zag iksoms wel kijken van: ‘zo, dat lijkt metoch iets leuker als naar je werk gaan.’ Ikvind in ieder geval van wel. Af en toemaakten we een stop, haalden watbananen want jawel, ‘t is hard werkenaan boord. Dan weer wachten tot weerdoor konden. Allemaal van het zadel afen duwen die kar maar weer. “1, 2, 3. 1,2,3, en hup!” zei de kapitein, “zitten weer.”Dan weer hard de muziek aan en gezelligmeeblèren allemaal. André Hazes,Boudewijn de Groot, Acda en de Munnik,ze deden allemaal mee. Wij deden allemaalmee. Jack Kerklaan kwam ook nogeven kijken naar ons prachtig voertuig,en Marrig de kapitein deed ff een interviewtjetussendoor.Hoe dichter we bij ons doel kwamen (datwas cafe Schieland), hoe meer mijngezicht betrok en hoe meer ik een enggevoel in mijn maag kreeg. De week wasbijna voorbij. Ik voelde me beetje verdrietig.Ik had nog wel een paar dagendoor willen gaan. Ik hou namelijk vanfietsen. Ik meende bij de kapitein eengevoel van verlichting te bespeuren, enbij tweede stuurman Maaike. Onze tom-[14]

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!