38 - Denkraam

vier minuten voor aanvang alles klaarstond. Een van de organisatoren vermeldde:“ach, dan zijn we ruim op tijdklaar.” Al snel komt het eerste publiekbinnen via de geïmproviseerde rodeloper die voor de deur was uitgelegd.Veel filmmakers komen trots hun filmbekijken en laten zien aan vrienden enfamilie. Hierdoor is het middaggedeeltegoed bezocht en is er een gemoedelijkesfeer. De kortste film duurt 44 seconden,de langste meer dan 16 minuten. Deorganisatie heeft de tijdslimiet van tienminuten dan ook soepel gehanteerd. Deonderwerpen van de films liepen sterkuiteen, en ook de vorm waarin de filmsgemaakt zijn. Zo was er onder andereeen inzending rond het jongste redactielidvan Denkraam, welke (helaas – red.)niet de juryselectie heeft gepasseerd,maar ook ware ego documenten ronddepressie, psychose, en muzieksessiesbinnen de opvang en dagactiviteitencentra.Uiteraard ontbreekt de fietsbar niet opde dag, welke ’s middags voor de deurstaat en een plaats biedt om in de zoneen sigaretje te roken. “Dit is de enigebar in Rotterdam waar gerookt mag worden,”zo wordt opgemerkt. Aan het eindvan de middag worden er nog tweerondjes gedaan door de buurt, iets wattoeterende auto’s en toekijkende voetgangersmet zich meebrengt. Drie Chinesetoeristen durven echter de uitdagingwel aan en fietsen een stukje mee om teeindigen op de parkeerplaats achter Formaat.In de avond is het programma met eenmeer formeel karakter. Eerst moet dejury, bestaande uit dominee Hans Visser,Sander de Kramer (Straatkrant) en Theoworden over hun selectie van films. Ditlukt uiteindelijk vijf minuten voor tijd,maar dat is iets wat bij filmfestivals vrijgewoon schijnt te zijn. Intussen heeft deorganisatie Formaat weer kunnenombouwen naar een andere gezelligeopstelling met een podium en een grootdoek om de door de jury geselecteerdefilms te vertonen.De vijf films die getoond worden:Muziek DvD open jamsessie NASDoor Irma Raué. De NAS staat voor NicoAdriaan Stichting en is de ‘opvolger’ vande Pauluskerk. Bezoekers jammen er oplos, iets wat bij de NAS vaker gebeurt.Nog een ervaring rijkerEen van de twee inzendingen van Xanderde Wit. In de film zet hij zijn ervaringenbeeldend neer, waarbij hij gebruikmaakt van foto’s en bewegend materiaal.“Het is een ervaring om naar te kijken,”zo licht hij toe.Ode aan de PauluskerkDoor Angelique Meijlink. Met foto’s eneen ‘voice over’ spreekt zij haar waarderinguit voor het werk van domineeHans Visser voor de Pauluskerk. De tekstbij de film is hiernaast te lezen.PsychoseDoor Adil Ashtar. In deze film wordt zeerlevendig neergezet hoe een psychoseervaren kan worden. Met zwart wit beeldenen een voice over wordt de psychoseweergegeven.Afleiding en associatieDoor Ronald Schelfhout. De titelomschrijft goed de inhoud: verschillendeervaringen volgen elkaar in hoog tempohet einde vrij abrupt het beeld op zwartgaat.Bij vertoning van de films worden defilmmakers kort geïnterviewd, en gevende juryleden een korte reactie waaromzij de film hebben geselecteerd. Vervolgensis het aan het publiek om metstemformulieren hun favoriete film tekiezen. De derde prijs moet echter wordengedeeld: er is een gelijk aantal stemmenen ook de ‘applaus machine’ geeftgeen uitsluitsel. De films op de derdeplaats zijn de ‘open jamsessie van deNAS’ en ‘Afleiding en associatie’. De winnaarsmoeten de bokaal en bioscoopbonnendelen. Wellicht dat hier eenafspraakje tussen de twee filmmakersuit voortvloeit. Angelique Meijlink iszeer blij als ze hoort dat haar film overde Pauluskerk op de tweede plaats eindigt.De eerste plaats is echter Adil Ashtarmet zijn film ‘Psychose’. De trofeeën,de zogeheten ‘Emmy Awards’, zijn speciaalvoor het filmfestival ontworpen doorKarla Zwart.Na afloop is er nog een informeelsamenzijn met een hapje en een drankje.Wederom dient de fietsbar, die op de lateavond nog verlicht wordt, als plek om teroken en een drankje te drinken. Bij deafkondiging wordt enthousiast gemelddat Formaat voornemens is om een videoprojectte gaan starten. En wat betrefthet filmfestival: volgend jaar in de Weekvan de Psychiatrie de tweede editie? Wehopen het in ieder geval van harte!Door Bas van Bellen en Niek HuijgenFotografie: Michiel van GogWesselo (Rembo en Rembo), het nog eensop, en heeft een open einde doordat opWeek van de Psychiatrie[19]