Ketenzorgrichtlijn Aspecifieke Lage Rugklachten - Diliguide

HOOFDSTUK 2. OVERZICHT AANBEVELINGEN5Diagnostiek bij acute lage rugklachtenVoer een diagnostische triage uit bij het eerste consult, bestaande uit anamnese enlichamelijk onderzoek.10Indien er in de anamnese aanwijzingen zijn voor specifieke aandoeningen zoals radiculairsyndroom, voer dan een uitgebreider lichamelijk onderzoek uit ter opsporing of uitsluitingvan deze aandoeningen waaronder neurologisch onderzoek indien relevant.Wees alert op psychosociale factoren die het beloop van de rugklachten kunnenbeinvloeden, en analyseer deze indien er geen verbetering optreedt.15Beeldvormende diagnostiek (röntgen, CT en MRI) is niet routinematig geindiceerd bijaspecifieke rugklachten.20Herevalueer patiënten die binnen een paar weken onvoldoende verbeteren na het eersteconsult, en patiënten die verslechteren.Behandeling bij acute lage rugklachtenGeef adequate informatie en stel de patiënt gerust.25Adviseer patiënten om actief te blijven en normale dagelijkse activiteiten te continueren,inclusief werk indien mogelijk.Adviseer bedrust zoveel mogelijk te beperken.30Schrijf medicatie voor, indien nodig, voor pijnverlichting; bij voorkeur inname op vastetijdstippen; eerste keuze is paracetamol, tweede keuze NSAID’s.Het voorschrijven van spierverslappers wordt ontraden 1 .1 In de samenvatting van de evidence (zie bijlage 5, pagina 5 en 22 muscle relaxants) concludeertmen dat er sterk bewijs bestaat dat spierverslappers de pijn verminderen bij zowel acute alschronische lage rugklachten. Van de spierverslappers die in de voor deze samenvatting gebruikteonderzoeken zijn onderzocht, zijn alleen diazepam, tizanidine, baclofen en dantroleen in Nederlandgeregistreerd, echter niet voor lage rugklachten. Tizanidine, baclofen en dantroleen zijn geindiceerdvoor spierspasmen en spasticiteit. Voor diazepam geldt dat er alleen voor hoge doses (vanaf 40 mgper dag) beperkte evidence bestaat voor een spierverslappend effect. Daarom en vanwege debijwerkingen van de genoemde middelen (vooral sufheid en duizeligheid) ontraadt de werkgroeptoepassing ervan bij acute en chronische aspecifieke lage rugklachten.Ketenrichtlijn Aspecifieke Lage rugklachten, 2010 11