Tussen institutioneel aanbod en organische vraag - Vereniging van ...

4 Tussen institutioneel en organisch: mogelijkeconclusies voor de routes naar gemeentelijkesamenwerking in de zorg rondom jeugd en gezin4.1 InleidingIn dit hoofdstuk geven we een aantal beleidsrelevante conclusies die volgen uit de redenering vanPatrick Kenis (§ 4.2). In paragraaf 4.3 staan de slotconclusies.4.2 Beleidsrelevantie conclusiesDe matrix van Kenis geeft gemeenten een tool in handen om desamenwerkingsverbanden die zij aangaan te toetsen- Er kunnen vele redenen zijn waarom gemeenten beslissen om met elkaar samen te werken. Alsde samenwerking als doel heeft een betere zorg (effectief en efficiënt) voor de burger te bieden,behoort de fit tussen zorgvraag en zorgaanbod hierin leidend te laten zijn.- Als het zorgaanbod leidend is blijft het gevaar bestaan dat de zorgvraag gedefinieerd wordt intermen van het zorgaanbod en waardoor bij de burger/klant het gevoel ontstaat dat ze niet echtgeholpen worden waar nodig.- Vanuit het beschreven perspectief zijn van onder op ontstane intergemeentelijkesamenwerkingsverbanden beter dan van boven opgelegde samenwerking. Afgezien vanhet feit dat organisch ontstane intergemeentelijke samenwerking meer draagvlak kent bijde betrokkenen sluit het ook sterker aan bij een concrete zorgvraag. De kans dat een vanbovengelegde intergemeentelijke samenwerking (door de landelijke overheid, een op voorhandgedefinieerde regio of een centrumgemeente) aansluit bij het beantwoorden van een concretezorgvraag ligt niet voor de hand.- Bij van bovenop opgelegde intergemeentelijke samenwerking bestaat ook altijd het gevaardat de wethouder de controle verliest over het aanbod voor zijn of haar burgers. Alsintergemeentelijke samenwerking vertrekt vanuit de behoeften en vragen van zijn of haar burgerbestaat dat gevaar veel minder.- Het is van belang het gevoel voor verhoudingen te behouden: verreweg de meestezorgvragen kunnen waarschijnlijk gemakkelijk binnen de eigen gemeente opgelost worden.Hiervoor is geen ingewikkeld samenwerkingsverband nodig. Dit betekent voor iedereen diebestuurlijk of beleidsmatig werkt in jeugdbeleid kritisch zijn op deelname aan een volgendsamenwerkingsverband.- Het verdient aanbeveling samenwerkingsverbanden waaraan men deelneemt te toetsen op dereden waarop die deelname gestoeld is.- De matrix van Kenis geeft gemeenten een tool in handen om de samenwerkingsverbanden diezij aangaan te toetsen- Wat is op basis van bovenstaande de juiste regio? Als we de zorgvraag bepalend laten zijndan is er theoretisch voor elke type zorgvraag een eigen beste regio. Dat lijkt natuurlijk vrijwelonmogelijk, maar bedacht moet worden dat er in feite maar voor een relatief kleine groepvan gezinnen (echt) noodzaak van intergemeentelijke samenwerking bestaat. En dat dezesamenwerking – als er ten minste echt sprake is van vraagsturing – snel de vorm aan zal nemenvan concrete actieplannen rond een of meer gezinnen, bepaalde groepen gezinnen metvergelijkbare problemen of in een heel bepaald woongebied.30Tussen institutioneel aanbod en organische vraag