Rebound 29-30

Historie Oranje
vorige eeuw niet het geval in ons land en dat is
het nu nog steeds niet.
Vladimir Heger verwoordt het fraai. “De wil
is niet echt aanwezig. Alleen dan is de top
haalbaar. Ook als je werkt of studeert kan dat.
Wie zegt niet te kunnen is zwak en wie zwak
is hoort op een toernooi als dit niet thuis. Ik
zou als coach dezelfde argumenten kunnen
aanvoeren als de spelers. Maar ik hou niet van
excuses.”
Duitsland, Bulgarije, Italië en Tsjechoslowakije
vegen Nederland van het parket. Oranje wint
dan nog wel van Israël, maar dat kan het EK niet
redden. Als er dan in de tweede fase ook nog
wordt verloren van Roemenië en Polen eindigt
Nederland weer eens als laatste.
1987
In Piraeus, de havenplaats in de schaduw van
Athene, brokkelt het in Frankrijk opgebouwde
bolwerk verder af. De subtop is voor Nederland
niet haalbaar. Meedoen is al mooi en een
enkele wedstrijd winnen is dan meegenomen.
Eindigen op plaats tien of een tikkeltje
hoger. Meer zit er voor Oranje niet in. Je
moet soms een beetje mazzel hebben, want
basketballwedstrijden worden niet zelden met
miniem verschil beslist. Dan valt het muntje de
ene keer goed (Israël, 61-60) en de andere keer
niet (Duitsland, 75-76). Het verschil vertaalt zich
in de eindrangschikking.
Een enkele wedstrijd kan het verschil bepalen.
Niet tegen de topploegen, want die zijn uit
zicht verdwenen, zoals blijkt tegen Italië en
Tsjechoslowakije. Nee, het gaat in dit toernooi
om een duel tegen Polen, maar dat wordt –
ondanks 31 punten van Rik Smits – verloren. In
de kruiswedstrijd tegen Roemenië maakt hij er
zelfs 36 en dat is wel genoeg voor de winst en
dus voorkoming van de laatste plaats.
Toon van Helfteren
1989
Het EK in Zagreb is een merkwaardig
minitoernooi. Er doen slechts acht landen
mee en de voorronden stellen ook al niet veel
voor. Nederland wordt in Amsterdam door de
Grieken weggespeeld (66-93), maar heeft een
paar dagen later in Manchester aan een 65-71
overwinning op Engeland voldoende om naar
Zagreb te mogen afreizen.
Je kunt dus gerust stellen dat de achtste plaats
op de historische lijst van Nederland best aardig
oogt, maar dat het niet minder kon… Tegen
Spanje gaat het nog heel aardig en is er nipt
verlies (76-78), maar tegen de Sovjet Unie en
Italië worden, niet verrassend natuurlijk, grote
nederlagen geleden.
Na een verlenging tegen Frankrijk (100-107
verlies) is er ook in de laatste EK-wedstrijd tot
op de dag van vandaag geen eer te behalen.
Tegen Bulgarije (86-91) wordt het EK-boek van
Nederland dichtgeslagen.
26