Rebound 29-30

Theo Kinsbergen (uiterst rechts) met zijn Kinzo
DE MAN MET DE HAMER(S)
Hij was in de Nederlandse basketballwereld een
omstreden figuur. Maar de op 27 augustus op 83-jarige
leeftijd overleden Theo Kinsbergen maakte in de jaren
zeventig wél iets los. Verstand van basketball had hij niet,
zo wisten alle kenners, maar Kinsbergen had lak aan die
opmerkingen. Hij had zijn diploma en ging gewoon op
de bank zitten bij de ploeg, die hij ook sponsorde: Kinzo
Amstelveen.
Theo Kinsbergen vond dat gewoon leuk. De negende
plaats in de eredivisie (er waren in 1975 nog geen
play-offs) beviel hem echter niet. De Amsterdamse
gereedschappenkoning uit Mijdrecht zat niet op zijn
geld en dus kocht hij spelers bij andere ploegen weg.
Dat vonden die clubs op hun beurt niet zo leuk.
‘Prima’, zei Theo, ‘dan haal ik ze gewoon uit Amerika’.
Natuurlijk Amerikanen, maar ook ‘Nederlanders’, dat wil
zeggen (klein)kinderen van emigranten. Kinsbergen wist
dat er bepaalde regels waren voor dat soort
jongens, maar over wat valsheid in geschrifte deed
hij niet moeilijk. Hij haalde ‘Nederlandse Amerikanen’
en ‘toonde aan’ dat opa en oma wel degelijk in een of
ander gat in Friesland of Groningen hadden gewoond
en naar de VS waren gegaan. En als opa in Nederland
geboren was, kwam de kleinzoon in aanmerking voor
een Nederlands paspoort…
Theo Kinsbergen graaide een team bij elkaar dat voor
alle andere te sterk was en werd twee keer op rij (1976
en 1977) kampioen van Nederland. In de slipstream
daarvan groeide de naamsbekendheid van Kinzo
enorm. Zakelijk doel bereikt. Kinzo trok zich terug als
sponsor.
Het coachen vond Theo Kinsbergen echter nog
steeds leuk. Vier seizoenen lang zat hij op de bank bij
BV Amstelveen, de moedervereniging dus van Kinzo.
Daarna deed hij een jaartje Elmex Leiden en na acht
jaar stilte – hij was bijna vergeten – dook hij nog een
paar wedstrijden op bij Bestmate Haarlem.
Daarna verdween hij uit beeld. Tot eind augustus het
bericht van zijn overlijden kwam. Het zal voor velen
een moment zijn geweest om terug te denken aan een
bijzondere periode in het Nederlandse basketball. (JN)
HET GIFGROENE PAK
Op zaterdag 15 augustus is Nico Bosman op 89-jarige leeftijd overleden. In
de jaren zeventig raakte Bosman, beter bekend als Kapper Bosman, vergroeid
met het Leidse basketbal. De voorverkoop van kaartjes in de kapsalon aan de
Churchilllaan bracht menig basketballfan op de praatstoel bij Bosman. Uiteraard
was er maar één onderwerp: basketball.
Toen op een zeker moment Bosman de presentatie van de teams in de Vijf
Meihal op zich nam, werd hij in de tijd van Parker Leiden met zijn markante
stem snel een begrip, niet alleen in het Leidse basketbalgebeuren, maar in heel
Nederland. Ooit liep de legendarische speaker van Leiden op een rommelmarkt
tegen een gifgroen pak aan. Dat trok hij vervolgens bij het presenteren aan.
Deze opvallende kleding werd zijn handelsmerk.
9