Overwinning over de dood

konden leven. Het leek ons, alsof God vroeger alleen grote profeten had, maar
nu niet meer. Maar Prijst God, Hij is onveranderd, en Elia was een man net als
wij (Jac. 5 : 17).
Elia was een type van de gemeente in de eindtijd, die ook zo de Heer
tegemoet zal gaan in de lucht. Met ons wil God verder gaan dan met alle
helden die voor ons geleefd hebben. Met de eindtijd-gemeente wil de Heer zijn
werk voleinden, afronden. "En op deze Petra zal ik mijn gemeente bouwen en
de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen" (Matth. 16 : 18).
Voor de laatste gemeente is de opdracht weggelegd de duivel van zijn troon te
stoten door het bloed van het Lam en het woord van hun getuigenis (Op. 12 :
11).
Jezus zegt, dat de minste in het koninkrijk meer is dan alle profeten van
vroeger. Wat vóór ons geweest is, is allemaal voorspel. Het is opgeschreven
om ons erdoor te leren. De profeten hebben gevorst en gezocht naar de
heerlijkheid die over ons geopenbaard is geworden. Zelfs engelen zijn begerig
om hierin een blik te slaan.
"Naar deze zaligheid hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u
bestemde genade geprofeteerd hebben, terwijl ze naspeurden, op welke en
hoedanige tijd de Geest van Christus in hen doelde, toen Hij vooraf getuigenis
gaf van al het lijden dat over Christus zou komen, en van al de heerlijkheid
daarna. Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met deze
dingen, welke u thans verkondigd zijn bij monde van hen, die door de heilige
Geest… u het evangelie hebben gebracht, in welke dingen zelfs engelen
begeren een blik te slaan" (1 Petr. 1 : 10-12).
HET BELOOFDE LAND IN
Paulus schrijft in de Corinthe-brief dat Israël als voorbeeld gesteld is, toen ze
morden en ontkwamen In de woestijn. "Dit is hun overkomen tot een voorbeeld
voor ons, en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde
der tijden gekomen is" (1 Cor. 10 : 6-11). Het volk Israël was uit Egypte geleid
om het beloofde land te beërven. Toen ze aan de grens kwamen en de
verspieders terugkwamen, bleek, dat het volk geen geloof had om binnen te
gaan. Om hun verharding en ongeloof moesten ze sterven in de woestijn,
behalve Kaleb en Jozua. Niemand van hen had hoeven te sterven in de
woestijn. Daartoe had God hen niet uit Egypte geleid. Maar ze stierven
37