Overwinning over de dood

DOOR E. HOEKENDIJK-LA RIVIÈRE

VOORWOORD
De vijand van het Evangelie zijn occultisme, en spiritisme. Ze steken hun kop op in allerlei
gedaanten, zelfs in allerlei vrome gedaanten. Men predikt als evangelie leerstellingen over het
voortleven na de dood, of een overgaan in een "onzienlijk geestelijke wereld” of "astraal-lichaam".
Dit is de grote waarde van dit boek en van deze openbaring aan "Moeder Bep" (Elisabeth
Hoekendijk) gegeven; zij ontmaskert deze leugens en toont de Bijbelse waarheid aan. God wil een
bruidsgemeente die "de poorten van de dood zal overweldigen". Op talloze plaatsen staat in de
Bijbel dat we verheerlijkt zullen worden. Dat het sterfelijke door het eeuwige verslonden wordt.
Daarmee doelt het Woord niet op een opstanding uit de dood, maar een, zonder sterven, verheerlijkt
worden. Dit is de grote taak van de gemeente. Zij moet de vorst des doods, de satan, tonen dat Jezus'
overwinning werkelijk een feit is. Voordat de studie op dit glorieuze punt komt, moeten we eerst
een zuivere visie hebben over wat de dood is, en wat het opstandingslichaam is. We raden u aan
pagina voor pagina, met de Bijbel ernaast te lezen, en aantekeningen te maken in dit boek.
10 jaar hebben we gewacht met dit te publiceren. We wisten dat velen het niet zouden begrijpen,
en zonder het onderzocht te hebben naast zich neer zouden leggen. Maar de Geest liet ons geen rust.
De Geest fluisterde het in ons oor, en we voelden ons gedrongen het van de daken te prediken.
Paulus zegt: "Ons is het beheer der geheimenissen toevertrouwd" (1 Cor. 4 : 1). Als wij zwijgen zal
de gemeente nooit tot de overwinning komen.
Als een persoonlijk getuigenis kunnen we hieraan toevoegen, dat vanaf de dag dat we dit boek
gingen bewerken en de boodschap van overwinning over de dood gingen prediken, we talloze
bevestigingen kregen. Zowel in negatieve als in positieve zin. We waren in levensgevaar. We
werden aangevallen. Uit een bezeten meisje sprak een demon over dit boek. Maar ... terwijl we de
reacties van satan zagen, zagen we ook de bevestiging van God. In iedere samenkomst waar we dit
brachten, waren profetieën in de aanbiddingsdienst die vooruit al bevestigden en: In elke
samenkomst kwamen zielen tot de Heer. Een openbaring wordt altijd gebruikt voor overwinning
over satans rijk, en de resultaten zijn altijd: bekeringen en wonderen. Vanaf het moment dat dit
manuscript bij ons binnenkwam, is er een grote doorbraak in ons werk geweest. Verschillende
zendelingen konden uitgaan. Noden van jaren werden ineens opgelost. Niet voor niets zegt Jezus.
"De waarheid maakt vrij… " De waarheid maakt ook zegen en overwinning vrij. Zo zal het u ook
vergaan. God bevestigt Zijn eigen woord.
We zijn ervan overtuigd dat er een volk zal opstaan, dat door Jezus de volledige overwinning zal
hebben over zonde, ziekte en de dood. Als Jezus "Alle macht heeft in hemel en op aarde", dan stopt
die macht niet bij de poort van het graf. Nee, hij heeft ook die heerschappij van het verderf
overwonnen. De ganse schepping zucht naar de zonen Gods die de verlossing van het verderf
openbaren (Rom. 8 : 19-23).
Een zeer belangrijke studie ligt in uw handen, een sluitstuk. Hiernaar hebben de profeten
uitgezien. De genezing, de vervulling, de bevrijding door Jezus worden alom aanvaard. Laten we nu
de volgende stap doen, en door het horen, en geloven van de beloften Gods, ook de dood als
overwonnen vijand tegemoet.

INHOUD
1. JEZUS HEEFT DE SLEUTELS
VAN HET DODENRIJK
-DE ANGST VAN SATAN VOOR DE OPSTANDING - BLZ.2
-HEEFT DE MENS EEN ONSTERFELIJKE ZIEL? - BLZ.4
-ALLEEN JEZUS; DE OPSTANDING EN HET LEVEN - BLZ.5
2. DODEN SLAPEN ONBEWUST - BLZ.6
-JEZUS’ WOORDEN - BLZ.8
-DE RIJKE MAN EN DE ARME LAZARUS - BLZ.9
-WAT IS STERVEN? - BLZ.11
-DE MOORDENAAR AAN HET KRUIS - BLZ.12
-VISIOENEN OVER DE HEMEL - BLZ.12
3. HET OPSTANDINGSLICHAAM - BLZ.14
-GEESTELIJK DODEN HET EVANGELIE BRENGEN - BLZ.16
4. WANNEER ZAL DE OPSTANDING ZIJN - BLZ.17
-DE EERSTE OPSTANDING BIJ DE WEDERKOMST- BLZ.19
-DE JONGSTE DAG - BLZ.19
-EEN GEHEIMENIS - BLZ.21
-DE TOORN GODS - BLZ.22
-UITOPSTANDING UIT DE DODEN; DE BETERE OPSTANDING - BLZ.25
-AAN ZIJN DOOD GELIJKVORMIG - BLZ.27
5. JEZUS OVERWON DE DOOD - BLZ.29
-MET CHRISTUS GESTORVEN - BLZ.30
-VRIJ VAN ZONDE - BLZ.31
6. NIET MEER ZONDIGEN - BLZ.32
7. NIET MEER STERVEN - BLZ.34
-HET BELOOFDE LAND IN - BLZ.37
-EEN VOLBRACHT WERK - BLZ.38
-EEUWIG LEVEN - BLZ.40
NIETS MAG VANUIT DIT BOEK ZONDER TOESTEMMING VAN DE UITGEVER WORDEN
OVERGENOMEN. CITATEN ALLEEN MET BRONVERMELDING. OMSLAGTEKENING K.HOEKENDIJK
STROMENVANKRACHT.NL

Hoofdstuk 1
JEZUS HEEFT DE SLEUTELS
VAN HET DODENRIJK
"Wees niet bevreesd. Ik ben de eerste en de laatste, en de levende, en Ik ben
dood geweest en zie: Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb DE
SLEUTELS VAN DE DOOD EN HET DODENRIJK"
(Op. 1 : 17, 18).
We zien hier een beschrijving van Jezus, de verheerlijkte Heiland, zoals Hij
zich aan Johannes openbaart. Zijn stem is als het geluid van vele wateren. Hij
zegt dat Hij de overwinnaar is over de dood en het graf. O, wonderbare Jezus,
die de Schepper was, en vrijwillig mens werd, en de dood is ingegaan, om de
dood van haar kracht te beroven.
Het getuigenis van de eerste christenen was krachtig, omdat ze van de
opstanding van Jezus getuigden. We zien Petrus op de Pinksterdag uitroepen
dat: "Jezus aan het kruis werd genageld en gedood werd, maar dat Hij de
weeën van de dood verbrak, omdat het niet mogelijk was dat Hij door hem
werd vastgehouden" (Hand. 2 : 24).
De profeet David had al van Hem gesproken dat Hij niet in het graf zou
blijven, en dat zijn vlees geen ontbinding zou zien. David had in de toekomst
gezien en de opstanding van Christus voorspeld (Hand. 2 : 25-31). Ze
getuigden allen van “deze Jezus die God heeft opgewekt” (Hand. 2 : 32).
De genezing van de verlamde man bij de schone poort, was een duidelijk
bewijs van de opstanding van Christus. Petrus zegt: "God heeft zijn knecht
Jezus verheerlijkt dien gij hebt gedood, maar God heeft hem OPGEWEKT uit
de dood, waarvan wij getuigen zijn" (Hand. 3 : 13, 15). Als Petrus en Johannes
daarna voor de priesters ter verantwoording geroepen worden was dit "Omdat
zij het volk leerden, en in Jezus de opstanding uit de doden verkondigden"
(Hand. 4 : 2). In de machtige woorden die Petrus, vervuld met de heilige Geest,
dan tot de priesters en oversten richt, is de kern van zijn betoog "Dat door de
naam van Jezus Christus, die gij gekruisigd hebt, maar dien GOD HEEFT
OPGEWEKT UIT DE DODEN . .. deze gezond voor u staat" (Hand. 4 : 9, 10).
Bezien we de prediking van Paulus, dan valt ons opnieuw op, hoe krachtig hij
van de opstanding van Jezus getuigt. Te Antiöchië zegt hij dat de oversten te
1

Jeruzalem Jezus ter dood hadden gebracht. "Maar God heeft hem opgewekt uit
de doden en Hij is gedurende vele dagen verschenen aan hen die met Hem van
Galiléa naar Jeruzalem opgegaan waren, die thans getuigen van Hem zijn bij
het volk. En wij verkondigen u dat God de belofte die aan de vaderen geschied
is, aan ons, hun kinderen vervuld heeft DOOR JEZUS OP TE WEKKEN, gelijk
in den tweeden Psalm geschreven staat; Mijn zoon zijt Gij, Ik heb u heden
verwekt. En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, zonder dat Hij weer tot
ontbinding zal wederkeren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal u het heilige van
David geven, dat betrouwbaar is; en daarom zegt hij ook in een andere Psalm:
Gij zult uw heilige geen ontbinding doen zien.
Want David is ontslapen en bij zijn vaderen bijgezet, en hij heeft wel
ontbinding gezien, maar Hij dien God heeft opgewekt heeft geen ontbinding
gezien. Zo zij u dan bekend, mannen, broeders, dat door dezen u vergeving van
zonden verkondigd wordt" (Hand. 13 : 30-38).
Bovendien was de opstanding van Jezus uit de doden het bewijs dat God Hem
had aangesteld tot rechter over levenden en doden. Als Petrus de eerste maal
tot heidenen predikt zegt hij: "En ze hebben Hem gedood door hem te hangen
aan een hout. Dezen heeft God TEN DERDE DAGE OPGEWEKT, en gegeven
dat Gij verscheen aan het gehele volk . .. dat hij het is, die door God is
aangesteld tot Rechter over levenden en doden" (Hand. 10 : 38-42).
Paulus zegt op de Areopagus: "dat zij allen overal tot bekering moeten komen,
omdat Hij een dag heeft bepaald, waarop Hij de aardbodem rechtvaardig zal
oordelen, door een man die Hij aangewezen heeft, waarvan Hij voor allen het
bewijs geleverd heeft door Hem UIT DE DODEN OP TE WEKKEN. (Hand. 17
: 30, 31)
DE ANGST VAN SATAN VOOR DE OPSTANDING
Overal waar deze boodschap van de levende, opgestane Heer gepredikt werd,
kwam veel tegenstand. Satan deed alles om de voortgang van dit nieuws te
belemmeren. De Joden geloofden (en geloven soms nu nog) dat de discipelen
zijn lijk gestolen hadden, inplaats van te geloven dat Jezus levend gemaakt
werd en de dood overwon.
Satan wil niet dat bekend wordt, dat hem de sleutels van het dodenrijk ontroofd
zijn. Hij, de satan, is de mensenmoordenaar van de beginne. Hij wil niets
anders dan doden en vernietigen. Hij wilde ook Jezus doden en vernietigen,
maar hij kon niet verder gaan dan doden, omdat het in de eeuwige raad Gods
2

esloten was dat door het sterven van die Ene al de zonden geboet zouden
worden. Maar hiermede is dan ook een eind gekomen aan de heerschappij van
satan.
Door de volkomen gehoorzaamheid aan de Vader heeft Jezus
"onvergankelijk leven aan het licht gebracht, en de dood van zijn kracht
beroofd" (2 Tim. 1 : 10). DE DOOD IS OVERWONNEN! DE STRAF VAN
DE ZONDE IS GEHEEL DOOR JEZUS GEDRAGEN! Voor ons ligt een vrij
koninkrijk waar zonde, ziekte en dood geen macht meer hebben.
Er zijn altijd mensen geweest, die niet in de opstanding der doden geloofden.
In Jezus' dagen bijvoorbeeld, was daar de sekte van de Sadduceeën, die
geloofden dat er in het geheel geen opstanding was. Er waren er ook in de
gemeente van Corinthe. Daarom schrijft Paulus in zijn Corinthen-brief: "Indien
er geen opstanding der doden is, dan is ook Christus niet opgewekt. En indien
Christus niet is opgewekt, dan is immers onze prediking zonder inhoud, en
zonder inhoud is ook uw geloof." En even verder "Indien we alleen voor dit
leven onze hoop op Christus gebouwd hebben, zijn wij de beklagenswaardigste
van alle mensen" (1 Cor. 15 : 13-19).
Gelukkig worden de beweringen van deze mensen duidelijk weerlegd. Er is
een opstanding der doden. Christus is opgewekt als eersteling, en allen zullen
opgewekt worden. "Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen in Christus
allen levend gemaakt worden"
(1 Cor. 15 : 22).
Ook vandaag zijn er mensen die menen dat bij het sterven alles afgelopen is.
Mensen vluchten in de dood, om "van alles af te zijn". Velen worden door de
satan langs deze weg de dood in gedreven. Maar het is niet waar, ook de
zondaars, zullen opstaan. Vroeg of laat zal elk mens geoordeeld worden over
"Wat hij in het lichaam verricht heeft."
Toch heeft satan met de leugen dat er geen opstanding is, nog niet zoveel
succes als met de leugen dat men voortleeft na de dood. Theorieën over de
onsterfelijkheid worden overal graag geloofd.
3

HEEFT DE MENS EEN ONSTERFELIJKE ZIEL?
Eens sprak God tot Adam en Eva: "Van alle bomen in de hof moogt gij eten…
maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten,
want ten dage dat gij daarvan eet zult gij voorzeker sterven" (Gen. 2 : 17). Dan
komt de Leugenaar. Zie hoe listig hij zijn leugenspel inkleedt. "God heeft zeker
wel gezegd?" (Gen. 3 : 1). "De slang echter zei tot de vrouw: Gij zult geenszins
sterven, maar God weet dat ten dage dat gij daarvan eet, uw ogen geopend
zullen worden."
De leugen "Gij zult niet sterven" werd geloofd, en wordt vandaag nog
geloofd. U ziet het in alle heidense Godsdiensten dat men gelooft in een
voortleven na het sterven. Men gelooft in een reïncarnatie, een terugkomen in
het vlees. De Egyptenaren gaven hun koningen allerlei voorwerpen mee, "voor
zijn verdere reis". In de meeste gevallen gelooft men in een hoger soort leven
na de dood. Veelal ook in de mogelijkheid om tot een steeds hogere orde op te
klimmen.
Dan is er het Griekse Hellenisme, met zijn leer van de onsterfelijke ziel: de
ziel gaat naar de hemel of de hel, waartussen een diepe kloof is. Nergens wordt
geloofd dat de mens werkelijk sterft. Dat de dood als straf op de zonde,
werkelijk dood is. Bij alle heidense en pseudo-christelijke godsdiensten vindt
men deze leugen van satan terug. Maar het betreurenswaardigste is dat ook in
bijna alle werkelijk christelijke kerken en kringen de leugen van satan méér
wordt geloofd dan het woord van God.
Men gelooft dat het lichaam wel sterft, maar de ziel onsterfelijk is. Gods
woord echter leert ons dat de ziel sterfelijk is. "De ziel die zondigt, die zal
sterven." Lezen we in Ez. 18 : 4, en 20. "God alleen heeft onsterfelijkheid" (1
Tim. 6 : 16). Van de Heer Jezus staat dat Hij zijn ziel heeft uitgegoten in de
dood. Verwarrend is, dat de nieuwe vertaling (helaas) het woord ziel
vervangen heeft door: leven.
Als we verder onderzoeken dan vinden we in de Staten Vertaling "Omdat Hij
zijn ziél heeft uitgegoten in de dood" (Jes. 53 : 12). Er staat verder in vers 9
"Bij de rijke was hij in zijn dood." In de hof van de rijke Jozef van Arimathéa
was Jezus in zijn graf.
Dit was niet alleen zijn lichaam of zijn stof, maar het was Jezus zelf, zijn
Persoon. Zo sprak Jezus ook zelf, over Zijn eigen sterven. "Want gelijk Jona
drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo zal de Zoon
4

des mensen in het HART DER AARDE zijn, drie dagen en drie nachten"
(Matth. 12 : 40). In "Het hart der aarde" is niet ergens in het paradijs of in de
hemel of hel. In het hart der aarde, is: in het graf. David heeft hier al van
gesproken, dat de Heer met ziel en lichaam in het graf zou gaan, maar daarin
niet van God verlaten zou zijn, en dat ook zijn vlees geen ontbinding zou zien
(Hand. 2 : 26, 27).
Dat dit werkelijk van Jezus gezegd werd zien we in Hand. 2 : 29-32.
De hoop van de christenen ligt niet in een voortleven van de ziel, maar in de
opstanding uit de doden. "Maar ik zal in gerechtigheid uw aangezicht
aanschouwen en bij het ONTWAKEN mij verzadigen met uw beeld"
(Ps. 17 : 15) .
ALLEEN JEZUS; DE OPSTANDING EN HET LEVEN
We hebben uit Gods woord gezien dat de ziel en het lichaam beide bij het
sterven in het graf gaan; alleen de geest, de levensadem, keert terug tot God.
"En de Geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft" (Pred. 12 : 7) .
De geest is de levensadem, het leven uit God, wat ons bij de geboorte wordt
toebedeeld. Dit is niet onze persoonlijkheid.
Door de geest, wordt de mens (ziel en lichaam) tot een levende persoon.
Zonder geest is hij een dode persoon. "God formeerde de mens van stof uit de
aarde en blies de levensadem in zijn neus, alzo werd de mens tot een levend
wezen" (Gen. 2 : 7). De Staten vertaling zegt hier: "Tot een levende ziel."
Deze levensadem, of geest wordt dus uitgeblazen bij het sterven. De gelovige
weet zijn levensgeest geborgen in de handen van de Heer. Hij weet ook dat hij
op de morgen van de opstanding zijn gees.t van de vader zal terug ontvangen.
Zonder deze hoop, de opstanding, zou het sterven van een mens volkomen
gelijk zijn aan het sterven van een dier.
"Want het lot der mensenkinderen is gelijk aan het lot van dieren, ja, eenzelfde
lot treft hen. Gelijk dezen sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei
adem (geest) waarbij de mens niets voor heeft boven de dieren, want alles is
ijdelheid, alles gaat naar één plaats, alles is geworden uit stof en alles keert
weer tot stof (Pred. 3 : 19,20) .
Ditzelfde lezen we in Ps. 49 : 14, 15, 21.
5

Hoofdstuk 2
DODEN SLAPEN ONBEWUST
"Want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het dodenrijk
waarheen gij gaat" (Pred. 9 : 10).
IN GODS WOORD, wordt overal de dood vergeleken met de slaap. Er wordt
gesproken van een "te ruste gaan". En: "Slapen in het stof der aarde." Zo staat
er van Mozes: "Zie, gij gaat bij uw vaderen te ruste" (Deut. 31 : 16).
In deze toestand van slaap of rust is er geen weten, denken of spreken. "De
levenden weten tenminste dat zij sterven moeten, maar de doden weten niets;
zij hebben geen loon meer te wachten, zelfs hun nagedachtenis is vergeten.
Zowel hun liefde als hun haat en hun naijver zijn reeds lang vergaan; en ZIJ
HEBBEN NIMMER DEEL AAN IETS DAT ONDER DE ZON GESCHIEDT"
(Pred. 9: 5,6).
Dat onze afgestorvenen voor ons bidden, zich in ons verheugen of in ons
teleurgesteld zijn, vindt geen grond in de bijbel. "Al wat uw hand vindt om
naar uw vermogen te doen, doe dat want er is GEEN WERK OF OVERLEG
OF KENNIS OF WIJSHEID in het dodenrijk, waarheen gij gaat" (Pred. 9 :10).
De hele bijbel spreekt hiervan. Job verlangde naar de rust van de dood en
zegt: "Dan zou ik nu nederliggen en stille zijn, ik zou slapen, dan zou ik rust
hebben" (Job 3 : 13). De mening dat er een verschil tussen de dood in het
Oude- en Nieuwe Testament zou bestaan is onjuist. Begrippen als: dood en
leven geest, ziel en lichaam, oordeel en loon zijn altijd dezelfde. Ook is er geen
verschil in de wijze van sterven van een christen en niet-christen .. Hun loon
bij de opstanding is wel anders, maar de toestand van de dood is gelijk. In het
graf:
"Houden de goddelozen op met woelen, daar rusten zij wier kracht is uitgeput.
Gevangenen zijn daar altegader gerust, de stem des drijvers horen ze niet"
(Job. 3 : 17, 18).
Het dodenrijk is geen geografisch aanwijsbare plaats. Het is het rijk waar de
dood koning is. Er is geen orde, geen leven het is gewoon: het graf. "Voordat
ik heenga zonder terug te keren naar het land van donkerheid en diepe
duisternis. Het stikdonkere land waar diepe duisternis en wanorde heersen en
6

waar het licht gelijk is aan de duisternis" (Job 10 : 21, 22).
In de Statenvertaling staat hier: "Een land zonder ordening."
Er is dus geen scheiding tussen goeden en kwaden; geen hemel en hel met
een kloof ertussen. Die scheiding gaat komen, op de jongste dag, en hoe wij de
vergelijking van Jezus van de arme Lazarus en de rijke man moeten zien, volgt
straks. Waar het nu om gaat is dat de Bijbel de dood voorstelt als een
rusttoestand.
"Maar wanneer een man sterft, dan ligt hij krachteloos neer, geeft een mens
de geest, waar is hij gebleven? Zoals water verdampt uit een meer, en een
rivier verloopt en uitdroogt, zo legt een mens zich neer en staat niet weer op,
totdat de hemelen niet meer zijn, ontwaken ze niet en worden niet wakker uit
hun slaap" (Job 14 : 10, 12).
Totdat hemel en aarde bewogen worden, straks op de jongste dag of totdat
hemel en aarde wegvluchten (Op. 20 : 11), tot zolang slapen de doden en
ontwaken niet.
De Bijbel bevestigt en verklaart altijd zichzelf. Jezus spreekt tot viermaal toe
over de "Opwekking ten jongsten dage" (Joh. 6 : 39, 40, 44, 54). Dit is
dezelfde gedachte als in Prediker en bij Job naar voren komt: De opstanding bij
de jongste dag. En dat Jezus dit vier maal achter elkaar zegt, wil ons tonen dat
het een vaststaande zaak is. Er zijn mensen die er aan twijfelen of Job en
Prediker wel profeten zijn. Maar ook David, Jesaja en Daniël spreken duidelijk
over deze zaak.
Als u de moeite neemt deze teksten te onderzoeken zal het u zegenen. De
grote profeten spreken op dezelfde wijze als Jezus en de Apostelen over de
dood. " Want in de dood is Uwer geen gedachtenis. Wie zou u loven in het
dodenrijk? (Ps. 6 : 6) in Psalm 115 (vrs. 17) zegt David: "De doden prijzen de
Heer niet. Niet de doden zullen de Here loven, niemand van wie in de stilte zijn
neergedaald."
De gedachte dat overleden christenen nu al in de hemel de Heer loven is niet
juist. Ze zullen het doen, bij hun opstanding op de Jongste dag en daarna, maar
nu geldt voor hen: "Want het dodenrijk looft u niet, de dood prijst u niet, wie in
de groeve zijn neergedaald hopen niet op uw trouw. De levende, de levende hij
looft U, zoals ik heden doe. (Jes. 38 : 18, 19).
Dat was de grote profeet Jesaja. Nu Daniël. Hij profeteert over de opstanding
aan het einde der dagen. Hij zegt dat als die tijd van grote benauwdheid zal zijn
(Grote Verdrukking), dan zal de dag komen van de opstanding der doden en
7

ook Daniël zelf zal rusten in zijn graf tot die dag. "Velen van hen die slapen in
het stof der aarde, zullen ontwaken, dezen tot eeuwig leven en genen tot
versmading, tot eeuwig afgrijzen" (Dan. 12 : 2).
"Maar gij, ga het einde tegen, en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming
aan het einde der dagen" (Dan. 12 : 13) .
Op grond van deze tekst kunnen we dus rustig zeggen dat Daniël in het graf is,
tot deze dag; en dat hij pas op de Jongste dag, als het einde van deze tijd is, zal
opstaan.
Over het algemeen denkt men dat de zielen van de doden leven en juichen
voor Gods troon. Dat ze "Bevorderd tot heerlijkheid zijn". Anderen leren dat ze
in het paradijs zijn, een tussentoestand waar ze wachten op de Volle
heerlijkheid. Het lijkt allemaal wel mooi, maar Gods woord is de waarheid, en
onze hoop is niet in het voortleven der ziel, maar de opstanding uit de dood.
Niet voor niets waarschuwt Paulus voor menselijke filosofieën en
overleveringen (Col. 2 : 8). De doden slapen onbewust in het stof der aarde tot
op de dag van hun opstanding.
JEZUS' WOORDEN
De Heer Jezus vertelt ons meer van de opstanding. Hij leert ons dat er een
oordeelsdag zal zijn en dat God alle oordeel en gericht in de handen van zijn
Zoon heeft gelegd. God gaf Hem macht om gericht te houden omdat Hij de
Zoon des mensen is. "Verwonder u hierover niet, want de ure komt dat allen
die in de graven zijn, naar zijn stem zullen horen en zij zullen uitgaan, wie het
goede gedaan hebben tot de opstanding ten leven en wie het kwade bedreven
hebben ten oordeel" (Joh. 5 : 27-29).
Opnieuw bevestigt Jezus wat het Oude Testament leert, namelijk, dat de
doden IN DE GRAVEN zijn, niet in de hemel, hel, paradijs of vagevuur. In het
graf zullen ze de stem horen van Jezus en op Zijn roep zullen zij uitgaan, zoals
het ging bij Lazarus.
Ook bij Lazarus spreekt Jezus over de dood als over een slaap.
"Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga daar heen om hem uit den
slaap te wekken. De Discipelen zeiden dan tot Hem: Here als hij slaapt zal hij
8

herstellen. Doch Jezus had het bedoeld van zijn dood; zij echter meenden dat
Hij het van de rust van de slaap bedoelde. Toen zei Jezus ronduit tot hen:
Lazarus is gestorven en het verblijdt mij om u ... (Joh. 11 : 11 -15) . We zien
hier duidelijk hoe Jezus over de dood spreekt alsof het een slaap is.
Jezus is verheugd omdat Hij de discipelen gaat tonen dat Hij de opstanding en
het leven is. Reeds vier dagen lag Lazarus in het graf voordat Jezus in Bethanië
aankwam. Dan roept hij met luider stem: "Lazarus kom naar buiten. En de
gestorvene kwam naar buiten" (Joh. 11 : 43).
Hij is de Vorst des Levens en de dood moet voor Hem wijken. Lazarus was
dood, in het graf, met grafdoeken omwikkeld. Hij kwam niet uit de hemel,
maar uit het graf naar buiten. Hoe kon een dode de stem van Jezus horen? Dit
is het wonder van het spreken van de Levensvorst, als Hij spreekt dan hoort de
zee, de vijgeboom, en de gestorvene. Voor de Heer des Hemels maakt het geen
verschil of iemand 4 dagen of 4 eeuwen dood is geweest. Op Zijn bevel zullen
ze allen eenmaal opstaan. Een dag is bij God als duizend jaar.
Ook bij het dochtertje van Jaïrus dat gestorven was, zegt Jezus: "Zij slaapt".
En Hij grijpt haar bij de hand en roept: "Kind, sta op" (Luc. 8 : 52-54). Dit is
de zekerheid van de gelovige. Voor Jezus is de dood niets meer dan een slaap.
Evenals een moeder haar kind 's morgens wakker roept uit de slaap omdat het
de tijd is, zo zal Jezus ook zijn kinderen wakker roepen als het de tijd is,
namelijk ten jongsten dage.
DE RIJKE MAN EN DE ARME LAZARUS
Eenmaal kwamen de Sadduceeën bij Jezus met een strikvraag. De
Sadduceeën ontkennen dat er een opstanding is. Ze vroegen een vrouw die
zeven mannen had gehad, van wie zij de vrouw zal zijn in de opstanding.
Jezus zegt hen dat bij de opstanding der doden niet meer ten huwelijk zal
worden genomen "Want zij kunnen niet meer sterven, immers zij zijn aan de
engelen gelijk en zij zijn kinderen Gods, omdat ze kinderen der opstanding
zijn. Maar dat de doden opgewekt worden heeft ook Mozes bij de braamstruik
aangeduid waar hij de Heer noemt de God van Abraham, Izak en Jacob. Hij is
niet een God van doden maar van levenden, want voor hem leven ze allen"
(Luc. 20 : 36-38).
9

Jezus wil zeggen: "Voor God", dat wil zeggen: "in Zijn Herinnering", blijven
ze bestaan. En Hij zal ze allen weer opwekken uit de dood. Zou er verschil zijn
tussen het sterven van Daniël en Abraham? Beiden waren Oud-Testamentische
heiligen. En Daniël "zal rusten tot het einde der dagen" (Dan. 12 : 13). Met
deze uitspraak van Jezus "Voor hem leven ze allen", moet iets anders, dan dat
ze in de hemel voor Zijn troon staan, bedoeld worden. Er wordt bedoeld: "In
zijn boeken, in zijn herinnering" leven ze allen.
Nu het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus in Luc. 16. Zoals bij alle
gelijkenissen vertelt Jezus hier een verhaal om de mensen iets te leren. Bij
geen van de gelijkenissen (Denk bijvoorbeeld aan de onrechtvaardige pachters)
vragen wij ons ooit af of het werkelijk gebeurd is. We weten dat het alleen
maar een verhaal is. Meestal neemt Jezus beelden uit het leven van de mensen
om Hem heen. Zo ook bij de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus.
Jezus spreekt hier tot de Farizeeën, die geloofden in een hemel en een hel met
een kloof ertussen. Dat geloof was niet uit Gods woord, maar een mengsel van
Griekse afgodendienst en christendom. En de les die Jezus wil geven is dat ze
moesten luisteren naar Mozes en de profeten.
Nogmaals: Hij zegt niet: Zo is het. Het gaat om de moraal. De rijke man, in
de gelijkenis antwoordt: "Neen vader Abraham, maar indien iemand van de
doden tot hen komt zullen zij zich bekeren. Doch hij zeide tot hem: Indien zij
naar Mozes en de profeten niet luisteren zullen ze ook, indien iemand uit de
doden opstaat, zich niet laten gezeggen" (Luc. 16 : 30-31).
Zij, de farizeeën, geloofden niet meer in Mozes en de profeten. We hebben in
het voorafgaande gezien hoe Mozes en de profeten schreven over de dood en
de opstanding. Maar de Farizeeën hadden hun eigen on-bijbelse theorieën en
denkbeelden. En daarom zouden ze ook niet geloven in Jezus, als Die uit de
doden zou opstaan. Dit was de kern van wat Jezus door de vergelijking tot hen
te zeggen had. Dat alleen zij, die naar Mozes en de profeten horen, ook de
Opgestane zullen geloven.
In Jesaja staat dat Abraham niets van ons weet en Israël ons niet kent (Jes.
63:16). Prediker leert dat de doden geen deel hebben aan iets wat onder de zon
geschiedt (Pred. 9 : 6). Petrus spreekt op de Pinksterdag over "de aartsvader
David dat hij èn gestorven èn begraven is en zijn graf bij ons is tot op deze
dag" (Handelingen. 2 : 29). Heel scherp staat er dan "David is niet opgevaren
naar de hemelen" (Hand. 2 : 34). Hij rust, evenals Abraham en alle anderen, in
het graf tot de stem van de Heer der Opstanding hen er uit zal opwekken aan
het einde der dagen.
10

WAT IS STERVEN?
Misschien vindt u het onbelangrijk precies te weten wat er bij het sterven
gebeurt. Natuurlijk is het ook niet het belangrijkste. Het belangrijkste is, dat we
eenmaal, hoe dan ook, bij Jezus zullen zijn, in volle heerlijkheid. Toch is het
noodzakelijk om de waarheid te weten. Want: "De waarheid maakt vrij".
Door allerlei misleidingen probeert de satan de mensheid in zijn ban te
houden. Zo kunnen we pas radikaal afrekenen met elke vorm van spiritisme als
we de klare waarheid van de dood en de opstanding verstaan. De spiritistische
gedachte van het voortleven van "onsterfelijke zielen" maakt de opstanding tot
een onnodige bijkomstigheid.
Ook de opstanding van Jezus, zijn overwinning over de dood, wordt van zijn
heerlijkheid beroofd als de dood niet werkelijk dood is, en het sterven toch
eigenlijk geen sterven is. Hoe langer hoe meer wint de gedachte terrein, dat
doodgaan alleen een "overgaan in een andere gedaante" is. Men spreekt over
"astrale lichamen" over de geest die op een andere plaats wat hoort of ziet,
terwijl de persoon zelf hier is enz. enz.
Sterven is: "ophouden met leven in elke vorm". Dat wat leven brengt is geest.
Immers: Alle leven is geest. Toen de geformeerde mens de levensadem in zijn
neus geblazen kreeg werd hij: "Een levende ziel". Als we onze levensadem
uitblazen is er niets meer over wat het lichaam en de ziel levend kunnen
houden. Er bestaat geen leven, tenzij uit geest.
Men heeft de wonderlijkste gedachten over de menselijke drie-eenheid: Ziel,
geest en lichaam. Maar de Bijbel leert dat de ziel in het bloed is, verder is er
het lichaam, dat is het huisje, en de geest, dat is de levensadem. De
persoonlijkheid van een mens is in deze drie-eenheid. Zijn geest heeft geen
persoonlijkheid want het is de adem, die net zo werkt als bij planten en dieren.
Als Jezus zegt: "In uw handen beveel ik mijn geest", dan bedoelt hij: "Zijn
levensadem", en Hij stierf. Maar nu was Jezus persoonlijkheid niet in de
hemel, want we weten allen dat hij werkelijk 3 dagen in het graf was. Hij ging
pas later naar de hemel, toen hij verheerlijkt was.
Er wordt niet geschreven van een "Astraal-lichaam". Onze geest kan ons
lichaam niet verlaten, want dan sterven we op het zelfde moment. De Bijbel
spreekt over "Wat we in het lichaam volbracht hebben". Ons lichaam, door het
11

loed gevoed, en het bloed door de geest levend gemaakt is de tempel van dé
Heer. En als we sterven, dan gaat de levensadem wel tot God, maar onze "ik"
gaat in het graf, om op te staan bij de zevende bazuin.
DE MOORDENAAR AAN HET KRUIS
Misschien vraagt u nu: Hoe kon Jezus aan het kruis tegen de misdadiger
zeggen: "Heden zult gij met mij in het paradijs zijn" (Luc. 23 : 43). Inderdaad,
zoals het hier is vertaald kon Jezus dat ook niet zeggen, want hij ging niet
"heden" naar het paradijs, maar naar het graf. Er moet hier staan: "Voorwaar,
Ik zeg u heden: Gij zult met mij in het paradijs zijn". Sommige "Concordante"
(Letterlijke) vertalingen geven deze tekst ook zo weer. Het inzicht van de
vertalers heeft hen onbewust er toe gebracht deze onduidelijke vertaling te
geven.
Maar laten we bezien wat "heden" was. Dat was het vreselijke moment van
Zijn lijden. En aan de moordenaar die ook lijdt geeft hij een belofte, een hoop
"Gij zult met mij in het paradijs zijn". Hij had zelf gezegd dat hij drie dagen en
drie nachten in het hart der aarde zou zijn, net als Jona in de vis.
Nadat Jezus opgestaan was verscheen Hij eerst aan Maria van Magdala. Deze
wilde van vreugde Hem vastgrijpen, maar Jezus zegt: "Houdt mij niet vast,
want ik ben nog niet opgevaren naar de Vader" (Joh. 20 : 17). De geest die
Jezus in de handen van de vader had gegeven toen hij aan het kruis hing was
dus kennelijk niet zijn persoonlijkheid. Pas na zijn opstanding gaat hij naar de
vader. Gods woord is toch wel duidelijk op dit punt, als we ons maar
vasthouden aan wat er staat.
VISIOENEN OVER DE HEMEL
Het komt dikwijls voor dat gelovigen vlak voor hun sterven heerlijke dingen
zien in de toekomst. Men ziet de Heer Jezus of engelen of de heerlijkheid van
de hemel. Maar dit is geen bewijs dat deze heerlijkheid meteen na het sterven
begint. Het zijn wonderbare gezichten over de toekomst; die er straks bij het
ontwaken zal zijn. Alle vrees en benauwdheid voor het sterven wordt daardoor
weggenomen. Net als bij de moordenaar aan het kruis. De man zegt: "Jezus,
gedenk mijner wanneer gij in uw koninkrijk komt". De dag van de komst van
12

Jezus in het koninkrijk is ook de dag van de opstanding. In Openbaring wordt
die dag namelijk getoond, de dag van de laatste bazuin. "En de zevende engel
blies de bazuin en luide stemmen klonken in de hemel zeggende: Het
koningschap over de wereld is gekomen aan onzen Here en aan Zijn
Gezalfde". Dan gaat het verder: "En de tijd (is gekomen) voor de doden om
geoordeeld te worden en om het loon te geven aan uw knechten, profeten en
heiligen en aan hen die uw naam vrezen, aan de kleinen en de groten, en te
verderven wie de aarde verderven" (Op. 11 : 15-18).
De moordenaar begreep dat het oordeel (gedenk mijner) pas komt op de
Jongste dag (wanneer gij in uw koninkrijk komt). Ook nu is Jezus nog niet in
Zijn koninkrijk gekomen. Hij zit nu ter rechter hand Gods totdat zijn vijanden
gemaakt worden tot een voetbank voor zijn voeten (Hand. 2 : 35. Hebr. 1 : 13).
Straks op de jongste dag zal hij komen om als Koning te heersen. Dan zal ook
de moordenaar met Jezus in het paradijs zijn. Zo gaf Jezus deze man een
stellige belofte over de toekomst, net zoals Hij vandaag gezichten en visioenen
geeft aan mensen op hun sterfbed.
Met deze visioenen slaapt de gelovige in om straks bij het ontwaken de
heerlijke werkelijkheid te ontvangen. Of een mens drie dagen of drie eeuwen
"geslapen" heeft zal niemand zich kunnen herinneren, want in de dood is geen
gedachtenis (Ps. 6 : 6). Maar bij het ontwaken zullen we verzadigd worden met
Zijn beeld (Ps. 17 : 15).
Laten we geen Evangelie maken van de visioenen die (ook grote
godsmannen) over het hiernamaals ontvangen hebben. De Bijbel geeft ons
genoeg aanwijzingen over de toekomst. Laten we op de hoede zijn voor
spiritistische geesten die ons prachtige gedachten en theorieën geven, om ons
op een dwaalspoor te brengen want al deze diepe gedachten doden
evangelisatiedrang. Het is een soort opium, een schone, boeiende gedachte. De
Bijbel is inderdaad scherp op dit punt. En velen wijzen het af omdat de
gedachte dat dood werkelijk zonder overleg of kennis is, hen niet ethisch en
filosofisch genoeg voorkomt. Maar Gods woord alleen is de waarheid, en
maakt vrij. Maar als we zien dat de dood werkelijk dood is, wordt het wonder
van de opstanding veel groter. En dat is waar we naar toe moeten: Jezus
verheerlijken als de Enige Opstanding en Gever van Leven.
13

Hoofdstuk 3
HET OPSTANDINGSLICHAAM
"Er wordt een natuurlijk lichaam gezaaid, en een geestelijk lichaam opgewekt"
(1 Cor. 15 : 44).
Hoe we precies zullen zijn bij de opstanding kunnen we ons nog niet
indenken; maar we hebben de heerlijke belofte dat we aan onze Heer gelijk
zullen zijn. Laten we nu zien wat Gods woord er van zegt: "Geliefden, nu zijn
we kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen; maar wij
weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, WIJ HEM GELIJK ZULLEN WEZEN;
want wij zullen Hem zien gelijk Hij is" (1 Joh. 3 : 2).
"Maar, zal iemand zeggen, hoe worden doden opgewekt? En met wat voor
lichaam komen zij? Dwaas! Wat gij zelf zaait, wordt niet levend of het moet
gestorven zijn, en als gij zaait, zaait gij niet het toekomstige lichaam, maar
slechts een korrel ..... Maar God geeft er een lichaam aan, gelijk Hij gewild
heeft, en wel aan elk zaad zijn eigen lichaam." Dan gaat Paulus verder met vast
te stellen, dat elk vlees anders is, dat van dieren anders dan dat van mensen
enz. Hij zegt dat er hemelse lichamen en aardse lichamen zijn. Dat de glans
van de hemelse anders dan die van de aardse is. En dan zegt hij: "Zo is het ook
met de opstanding der doden. Er wordt gezaaid in vergankelijkheid, en
opgewekt in onvergankelijkheid. Er wordt gezaaid in zwakheid en opgewekt in
kracht. Er wordt een natuurlijk lichaam gezaaid en een geestelijk lichaam
opgewekt (1 Cor. 15 : 35-49).
U begrijpt dat het hier allemaal gaat over de stoffelijke mens, die "gezaaid"
wordt in zwakheid en vergankelijkheid... maar dat bij de opstanding we een
geestelijk, volkomen lichaam zullen hebben.
"De eerste mens is uit de aarde, stoffelijk, de tweede mens is uit de hemel ....
En gelijk wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen wij het
beeld van de hemelse dragen" (1 Cor. 15 : 49).
We zullen als de engelen zijn, een wonderbaar volk "tot lof zijner
heerlijkheid" (Ef. 1 : 12). Toch zullen we niet allen gelijk zijn. Er is verschil in
glans en glorie; maar voor allen geldt, dat we een geestelijk lichaam hebben.
Het zijn niet "zielen" of "geesten" die straks in de hemel zijn; nee, mensen met
geest, ziel en lichaam, maar in een geestelijke vorm, zoals Jezus na zijn
opstanding.
14

Er staat: "We zullen aan Hem gelijk zijn". Hoe was Jezus na zijn opstanding?
Hij verscheen aan zijn vrienden als een mens. Hij sprak met hen, en Hij at met
hen: "En terwijl zij hierover spraken, stond Hij in hun midden en zij werden
ontzet en verschrikt en meenden een geest te aanschouwen."
"Doch Hij zeide tot hen: Waarom zijt gij ontsteld en waarom komen er
overwegingen op in uw hart? Ziet mijn handen en mijn voeten, dat Ik het zelf
ben, betast mij en ziet dat een geest geen vlees en beenderen heeft, zoals gij
ziet dat Ik heb."
Toen de discipelen het van blijdschap nog niet geloofden, nam hij een stuk
gebakken vis. "En Hij nam het en at het voor hun ogen" (Luc. 24 : 36-43).
Wat moet dit een geweldige gebeurtenis geweest zijn voor de discipelen. In
hun groot verdriet om het sterven van hun Heer zaten zij tezamen, angstig en
met gesloten ramen en deuren. Maar dan staat Jezus daar plotseling in hun
midden met de woorden "Vrede zij u". Jezus verschijnt dus in hun midden
terwijl de ramen en deuren gesloten zijn. Dan mogen ze hem betasten (Joh. 20
: 27). Hij heeft vlees en beenderen en Hij eet met hen; dan verdwijnt Hij weer
zoals Hij gekomen is. Wij kunnen dit als stoffelijke mensen moeilijk
voorstellen. Toch zien we in de natuur dingen die daar een beeld van zijn.
Neem bijv. een stukje ijs. Het is hard als een steen. Bij verwarming wordt het
water; nog wat meer warmte en het is een damp. Zo is het opstandingslichaam,
niet aan de stof gebonden, of onderworpen, maar het kan de stof
aannemen en verkeren met de stoffelijke mensen.
We zien dat ook engelen dit kunnen. Er zijn vele voorbeelden in de Bijbel van
engelen die zich als gewone mensen onder de mensen begeven, en toch zo
maar verdwijnen kunnen. Denk aan de engelen die in Sodom bij Lot kwamen,
of die met Abraham sprak. Of de engel die Petrus uit de gevangenis haalde. De
Bijbel zegt: "Zonder het te weten hebben sommigen engelen geherbergd". Zo
zal ons verheerlijkt lichaam ook zijn.
Jezus kon in zijn geestelijk lichaam na zijn opstanding ook heengaan naar de
geestenwereld; "Hij die gedood is naar het vlees, (stoffelijk lichaam) maar
levend gemaakt naar den geest, (opstandingslichaam) in welken Hij ook
heengegaan is en gepredikt heeft aan de geesten in de gevangenis" (1 Petr. 3 :
18, 19). De Heer is niet "nedergedaald ter helle" zoals de algemene
geloofsbelijdenis het ons wil laten geloven. De hel, of poel des vuurs is er nog
niet, pas bij de oordeelsdag zal er een hellevuur zijn. Zowel mensen als geesten
zullen dan pas hun oordeel ontvangen (2 Petr. 2 : 4,9; 3 : 7; Matth. 13 : 40-42,
50; Matth. 25 : 41; Op. 19 : 20; Op. 20: 10-15; Op. 21 : 8).
15

Gelukkig heeft de Nieuwe Vertaling het woord "hades" wat in de
Statenvertaling soms vertaald werd met "hel" overal vertaald met graf of
dodenrijk. Als deze betere vertaling er eerder was geweest dan had men
waarschijnlijk niet in de geloofsbelijdenis "nedergedaald ter helle" opgenomen.
Maar nu geeft dat een geheel verkeerd beeld.
De Heer Jezus is na zijn opstanding in zijn geestelijk lichaam heengegaan
naar de geesten in de gevangenis. Wat Hij daar gepredikt heeft staat er niet bij,
het is niet bijbels om hierbij te denken aan het Evangelie van genade. Het gaat
bovendien hier om bepaalde gevallen engelen die zich in de tijd van Noach
misgaan hadden (waarschijnlijk door zich vrouwen uit de mensen te nemen).
Die worden in een "gevangenis" (tartaris) bewaard. Stellig is de Heer daar
heengegaan naar die "krochten der duisternis" (2 Petr. 2 : 4) om ook daar zijn
volkomen overwinning te proclameren. Dit gebeurde niet in de drie dagen dat
Jezus in het graf was, maar na zijn opstanding en voor zijn hemelvaart.
GEESTELIJK DODEN HET EVANGELIE BRENGEN
Er zijn mensen die menen dat het evangelie gepredikt kan worden aan mensen
die gestorven zijn op grond van 1 Petr. 4 : 6 "Want daartoe is ook aan doden
het evangelie gebracht, opdat zij wel naar den mens wat het vlees betreft
zouden geoordeeld worden doch naar God, wat de geest betreft, zouden leven".
Wie goed leest, ziet dat het hier niet gaat over ontslapenen, maar over
geestelijk doden, d.w.z. vleselijke mensen. De onbekeerden worden in Gods
woord vaker "doden" genoemd. "Ook u hoewel gij dood waart" (Ef. 2 : 1).
"Hoewel wij dood waren door de overtredingen" (Ef. 2 : 4) . Dit zijn de doden
aan wie het Evangelie verkondigd is. Dit waren wij allen voordat wij door het
evangelie waren levend gemaakt.
De bedoeling van het evangelie is, dat, ook al sterven we naar het vlees, wij
toch levend gemaakt zullen worden naar de geest, evenals Christus. Dit is wat
in 1 Petrus 4 : 6 wordt bedoeld.
Groot is de heerlijkheid die over ons geopenbaard zal worden (Rom. 8 : 18) .
We zullen met Hem verschijnen in heerlijkheid (Col. 3 : 4) . Als Hij komt en
Zijn koninkrijk opricht op aarde zullen wij daar met Hem heersen. "Gij zijt
geslacht en Gij hebt hen voor God gekocht met uw bloed uit elke stam en taal
en volk en natie en Gij hebt hen voor onzen God gemaakt tot een koninkrijk en
16

tot priesters en zij zullen als koningen heersen op de aarde" (Op. 5 : 9, 10).
Wij zullen zelfs de engelen richten (1 Cor. 6 : 3) .
"Hallelujah! want de Here onzen God de Almachtige, heeft het koningschap
aanvaard. Laten we blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de eer geven,
want de bruiloft des Lams is gekomen en zijn vrouw heeft zich gereed gemaakt
en haar is gegeven zich met blinkend en smetteloos fijn linnen te kleden, want
dit fijn linnen zijn de rechtvaardige daden der heiligen. En Hij zeiden tot mij:
Schrijf, zalig zijn zij die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal des Lams. En hij
zeide tot Mij: Dit zijn de waarachtige woorden van God" (Op. 19 : 6-9).
Johan de Heer (liederen-bundel) zingt het op dezelfde wijze:
"O, welk een vreugd zal dat wezen,"
"daar al die wond'ren te zien."
"Van de heilige stad"
"met de straten van goud."
"Maar 't heerlijkste is,"
"daar zien wij Jezus!"
Hoofdstuk 4
WANNEER ZAL DE OPSTANDING ZIJN?
"Die het merkteken (van de Antichrist) niet op hun hand ontvangen hadden
werden weer levend, en heersten als koningen met Christus die duizend jaar
lang. De overige doden werden niet weer levend voordat de duizend jaar
voleindigd waren" (Op. 20 : 4, 5).
In het boek Openbaringen lezen we dat er een eerste en een tweede opstanding
zal zijn (Op. 20). De eerste opstanding is bij de wederkomst van Christus. Dit
is de opstanding van de gelovigen. Dan, als Jezus duizend jaar als koning op
aarde heeft geregeerd, komt de tweede opstanding.
Alle mensen die ooit geleefd hebben zullen dan (na het duizendjarige rijk, bij
de Witte troon-gericht dus) uit hun graven geroepen worden om voor God te
verschijnen. "En ik zag een grote witte troon, en Hem die daarop gezeten was .
.. En ik zag de doden, de groten en de kleinen staande voor de troon, en er
werden boeken geopend. En nog een ander boek werd geopend, het boek des
levens. En de doden werden geoordeeld op grond van hetgeen in de boeken
geschreven stond, naar hun werken. En de zee gaf de doden die in haar waren
17

en de dood en het dodenrijk gaven de doden die in hen waren en zij werden
geoordeeld, een ieder naar zijn werken.
Dit handelt dus niet over de dag van Jezus komst, maar over de oordeelsdag
die duizend jaar daarna plaatsvindt. Openbaring gaat verder: "En de dood en
het dodenrijk werden in de poel des vuurs geworpen. Dat is de tweede dood, de
poel des vuurs. En wanneer iemand niet bevonden werd geschreven te zijn in
het boek des levens, werd hij geworpen in de poel des vuurs" (Op. 20 : 11- 15)
.
Als we denken aan dit laatste oordeel, de grote witte troon waarvoor alle
zondaars moeten verschijnen, dan weten wij alleen dat het vreselijk zal zijn.
"Vreselijk is het te vallen in de handen van de levende God" (Hebr. 10 : 31).
Gods woord stelt het ons zo vreselijk als we ons maar enigszins kunnen
voorstellen. "Een poel van vuur." Jezus spreekt van "een vurige oven, waar
geween zal zijn en tandengeknars" (Matth. 13 : 42, 50,25 : 30, 41). Nergens
wordt in de Bijbel getoond dat daar nog een mogelijkheid van redding is, of dat
er een opstanding zou zijn uit de tweede dood.
Hoe moeten we God danken voor de genade aan ons bewezen, dat wij weten
gereinigd te zijn door het bloed van Jezus en dat onze namen geschreven zijn
in het boek des Levens. Laten we nog veel meer de ernst van dit alles beseffen
en met meer uur de blijde boodschap van het evangelie uitdragen. Alleen door
het evangelie van Genade kunnen mensen gered worden voor de eeuwigheid.
Alleen zij die de Naam van Jezus aanroepen, zullen behouden worden.
"Wie in Hem gelooft wordt niet veroordeeld" (Joh. 3 : 18). Het
Antichristelijke rijk is bezig zich over de aarde uit te breiden. Het is nog in het
verborgene maar spoedig, misschien spoediger dan wij denken, zal het
openbaar worden.
Dan zal de nacht vallen waarin niemand werken kan (Joh. 9 : 4). Als wij Jezus
geloven als onze Heiland en Verlosser, zullen we nooit komen in het oordeel,
voor de Witte Troon. Integendeel: Dan zullen we met Hem als koningen
heersen.
"En ik zag tronen en zij zetten zich daarop en het oordeel werd hun gegeven;
en ik zag de zielen van hen die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en
om het woord van God en die noch het beest noch zijn beeld hadden
aangebeden en die het merkteken niet op hun voorhoofd en op hun hand
ontvangen hadden; en zij werden weer levend en heersten als koningen met
18

Christus die duizend jaren lang. De overige doden werden niet weer levend
voordat de duizend jaren voleindigd waren."
"Dit is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij; die deel heeft aan de eerste
opstanding; over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen
priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen
heersen, duizend jaren (Op. 20 : 4-6).
DE EERSTE OPSTANDING BIJ DE WEDERKOMST
De eerste grote opstandingsdag zal zijn bij de komst van de Heer. Wij hebben
dit al bij enkele teksten gezien, maar willen dit nu uitvoeriger toelichten. In
vele kringen is men de gedachte toegedaan, dat de Heer twee of nog meer
malen zal wederkomen. Men meent dan dat Jezus eerst zal komen voor de
gelovigen en later voor Israël en de wereld. In het boekje "Zie, Ik kom
spoedig" is duidelijk uiteengezet aan de hand van Gods woord, dat dit een
dwaling is. Gods woord spreekt van een grote dag des Heren; de dag dat Hij
komt om de aarde te richten. Het is voor de wereld een vreselijke dag, want
grote oordelen zullen voor Hem uitgaan. Hemel en aarde zullen bewogen
worden. Op de aarde heeft de heerschappij van satan haar toppunt bereikt in de
regering van de Antichrist, de mens der zonde.
De dag van Jezus" komst is, "De jongste Dag", de dag van het gericht. Maar
voor de gelovigen is die dag de dag van hun bevrijding en zij zullen in één
moment een geestelijk lichaam ontvangen, de Heer tegemoet gaan in de lucht,
tezamen met allen die in Christus ontslapen zijn; om voor altijd met de Heer
verenigd te zijn.
DE JONGSTE DAG
Reeds in het oude testament zijn er profetieën die wijzen naar de opstanding
op de jongste dag. "Herleven zullen uw doden - ook mijn lijk - opstaan zullen
zij. Ontwaakt en jubelt, gij die woont in het stof! Want uw dauw is als een
dauw van licht; en de aarde zal aan de schimmen het leven hergeven. Kom
mijn volk, ga in uw binnenkamers, en sluit uw deuren achter u; verberg u een
korte tijd, tot de gramschap over is. Want zie, de Here verlaat zijn plaats om
de ongerechtigheid der bewoners van de aarde aan hen te bezoeken" (Jes. 26 :
19-21).
19

Leest u verder, dan ziet u hoe Jesaja spreekt over de oordeelsdag, waarop de
Heer de zijnen zal beschermen, maar de ongehoorzaamheid zal vernietigen. De
doden in de Heer, zullen die dag opstaan.
Zo spreekt ook Daniël over de opstanding aan het einde der dagen. Te dien
tijde zal Michaël opstaan, de grote vorst, die zonen van uw volk terzijde staat,
en er zal een tijd van grote benauwdheid zijn, zoals er niet geweest is sinds er
volkeren bestaan, tot op dien tijd toe. Maar in dien tijd zal uw volk ontkomen,
al wie in het boek geschreven wordt bevonden. Velen van hen die slapen in het
stof der aarde, zullen ontwaken, dezen tot eeuwig leven en genen tot
versmading, tot eeuwig afgrijzen" (Dan. 12 : 1 en 2).
"Maar gij, Daniël ga het einde tegen en gij zult rusten en opstaan tot uw
bestemming aan het einde der dagen" (Dan. 12 : 13) .
In het Nieuwe Testament wordt de belofte van de opstanding op de jongste
dag steeds bevestigd en meer daarover geopenbaard. De Heer Jezus belooft aan
een ieder die in Hem gelooft de opwekking ten jongste dage. "En dit is de wil
van Hem die Mij gezonden heeft" dat Ik van alles wat Hij mij gegeven heeft,
niets verloren late gaan, maar het opwekke ten jongsten dage" (Joh. 6 : 39) .
In zijn grote rede op de Olijfberg beschrijft Jezus de tekenen, die aan die
grote dag zullen voorafgaan. In Matth. 24, Luc. 17 en Marc. 13 vindt u dit alles
opgetekend. Na de grote verdrukking, als de hemel en aarde bewogen zullen
worden op de jongste dag; als zon en maan verduisterd worden en de sterren
van de hemel vallen, zal de Heer verschijnen op de wolken des hemels. Dan
zal Hij al zijn uitverkorenen door de engel met bazuingeschal doen bijeen
vergaderen (Matth. 24 : 29-31, Luc. 21 : 25-28, Marc. 19 : 24-27). Hallelujah!
Met luid bazuingeschal zullen de kinderen Gods bijeen verzameld worden om
de Heer tegemoet te gaan in de lucht, op de grote dag van zijn komst. Dit geldt
voor hen die blijven leven tot die dag, maar ook voor hen die gestorven zijn, in
Christus.
Paulus heeft door de heilige Geest ons daarover meer geopenbaard. "Doch wij
willen u niet onkundig laten broeders, wat betreft hen die ontslapen, opdat gij
niet bedroefd zijt, zoals de andere mensen die geen hoop hebben. Want indien
wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zo hen die
ontslapen zijn door Jezus wederbrengen met Hem."
20

"Want dit zeggen wij u met een woord des Heren: Wij levenden, die
achterblijven tot de komst des Heren zullen in geen geval de ontslapenen
voorgaan. Want de Heer zelf zal op een teken, bij het roepen van een
aartsengel en het geklank ener bazuin Gods, neerdalen van de hemel, en zij die
in Christus gestorven zijn, zullen het eerst opstaan; daarna zullen wij,
levenden die achterbleven, samen met hen op de wolken in een oogwenk
weggevoerd worden, de Heer tegemoet in de lucht, en zo zullen we altijd met
de Heer wezen" (1 Thess. 4 : 13-17).
EEN GEHEIMENIS
”Dit spreek ik evenwel uit broeders, vlees en bloed kunnen het Koninkrijk
Gods niet beërven en het overgankelijke beërft de onvergankelijkheid niet. Zie,
ik deel u een geheimenis mee. Allen zullen we niet ontslapen, maar allen zullen
wij veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want
de bazuin zal klinken en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en
wij zullen veranderd worden. Want dit vergankelijke moet onvergankelijkheid
aandoen en dit sterfelijke moet onsterfelijkheid aandoen."
"En zodra dit vergankelijke onvergankelijkheid aangedaan heeft, en dit
sterfelijke onsterfelijkheid aangedaan heeft, zal het woord werkelijk worden
dat geschreven is: De dood is verzwolgen in de overwinning"
(1 Cor. 15 : 50-54).
Paulus openbaart hier een verborgenheid, dat de opstanding der gelovigen en
de verandering van hen die blijven leven zal plaatsvinden bij de laatste bazuin.
Over deze bazuinen wordt ons meer verteld in Openbaring. Johannes schrijft,
dat er zeven maal gebazuind zal worden. In openbaringen 8 t/m 11 wordt ons
beschreven wat er allemaal bij deze bazuinen geschiedt.
Het zijn de laatste oordelen die de aarde zullen treffen. De zevende bazuin is
het slot; het is de allerlaatste dag, de jongste dag. Eerst lezen we dat de laatste
bazuin de verborgenheid Gods wordt vervuld. "Maar in de dagen, van de stem
van de zevende engel, wanneer hij bazuinen zal, is ook voleindigd het
geheimenis van God (De verborgenheid Gods SV) gelijk Hij zijn knechten de
profeten heeft aangekondigd" (Op. 10 : 7).
De verborgenheid Gods, is de gemeente, zoals Paulus ons duidelijk maakt in
Ef. 3 : 4-11. En als de wonderbare werking Gods in zijn gemeente vervuld is,
21

zal het geopenbaard worden. "Want er is niets verborgen dan om geopenbaard
te worden" zegt Jezus (Matth. 4 : 22).
Dan zal de gemeente met de Heer verenigd worden, zoals wij hierboven al
gezien hebben in de brieven van Paulus. Het hoofd zal met het lichaam
verenigd worden. Tot glorie van de Heer is het dan alles volvoerd. Dan gaat de
Heer ook zijn Koninkrijk op aarde oprichten en de toorn Gods wordt
voleindigd.
"En de zevende engel blies de bazuin en luide stemmen klonken in de hemel,
zeggende: Het koningschap over de wereld is gekomen aan onzen Here en aan
zijn Gezalfde, en Hij zal als koning heersen tot in alle eeuwigheden . .. "
En de vierentwintig oudsten zeiden: "Wij danken u, Here God almachtige, die
is en die was, dat Gij uw grote macht hebt opgenomen en het koningschap hebt
aanvaard; en de volkeren waren toornig geworden, maar uw toorn is gekomen
en de tijd voor de doden om geoordeeld te worden en om het loon te geven aan
uw knechten, profeten en aan de heiligen en aan hen die uw naam vrezen, aan
de kleinen en de groten en om te verderven wie de aarde verderven"
(Op. 11 : 15-19).
DE TOORN GODS
In die laatste vreselijke Dag des Heren, wordt de toorn Gods voleindigd; maar
de gelovigen mogen dit alles ontvluchten en de Heer tegemoet gaan in de lucht
(Luc. 21 : 36). Op die dag maakt God een einde aan de heerschappij van satan
en Jezus Christus gaat zelf als koning heersen. Hij viert bruiloft met de zijnen
en allen ontvangen hun loon. Die geleden hebben om zijns naams wil zullen op
tronen heersen (Op. 20 : 4). "Maar indien wij delen in zijn lijden is dat ook om
te delen in zijn verheerlijking" (Rom. 8 : 17).
22

In deze tekening welke een onderdeel vormt van een groot grafiek uit het
boekje JA IK KOM SPOEDIG, (te lezen op de site van Stromen van Kracht)
ziet u vanaf de ster de dood als een rij kruisjes voorgesteld. Op de dag van
Jezus' komst staan de gelovigen op (kruisjes omhoog). De heiligen die nog
leven (streep) voegen zich bij hen en ze varen op ten hemel, om Jezus te
ontmoeten in de lucht (ster). Daarna komt het duizendjarige rijk, waarvan HET
WITTE TROON GERICHT het einde is.
Hiervoor staan alle doden op (5 verticale lijnen) om geoordeeld te worden.
Dit is de tweede opstanding. Wie van hen het gericht, op grond van hun
werken, niet kan doorstaan wordt geworpen in de poel des vuurs, de tweede
dood. De anderen zullen samen met de heiligen in de nieuwe hemel en de
nieuwe aarde de Heer voor eeuwig loven en prijzen.
23

Dan zullen alle gelovigen gesteld worden voor de rechterstoel van Christus.
Al onze werken, al onze gedachten, woorden en daden zullen voor het heilig
aangezicht van onze Heer geopenbaard worden. Maar, geprezen zij Jezus, onze
zonden die weggewassen zijn door het bloed van Christus, zullen daar niet
gezien worden. Alle eigen werken zullen blijken als hout, stro en stoppelen te
zijn, die in de vuurgloed van Zijn verschijning zal verbranden. Maar al het
werk dat tot eer van de Heer is gedaan, wat Christus zelf met en door ons heeft
kunnen doen, al wat wij deden en spraken in Zijn Naam dat zal blijken zilver,
goud en edelgesteente te zijn, wat zal blinken tot eer van God. Daarvoor zullen
wij loon ontvangen.
"Want wij zullen allen gesteld worden voorde rechterstoel van Christus. Zo
zal dan een ieder onzer voor zichzelf rekenschap geven aan God" (Rom. 14 :
10, 12) .
"Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden,
opdat een ieder wegdrage wat Hij in zijn lichaam verricht heeft, naardat hij
gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad" (2 Cor. 5 : 10).
"Naar de genade Gods die mij gegeven is, heb ik als een kundig bouwmeester
het fundament gelegd waarop een ander voort bouwt. Maar ieder zie wel toe,
hoe hij daarop bouwt. Want een ander fundament dan dat er ligt, namelijk
Jezus Christus kan niemand leggen. Is er iemand die op dit fundament bouwt
met goud, zilver, kostbaar gesteente, hout, hooi of stro, ieders werk zal aan het
licht komen. Want de dag zal doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en
hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. Indien het werk dat hij er
op gebouwd heeft stand houdt, zal hij loon ontvangen, maar indien iemands
werk verbrandt, zal hij schade lijden. Doch hijzelf zal gered worden, maar als
door vuur heen. Weet gij niet dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in
u woont? Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de
tempel Gods en dat zijt gij, is heilig" (1 Cor. 3 : 10-17).
24

UITOPSTANDING UIT DE DODEN; DE BETERE OPSTANDING
In het voorafgaande hebben we gezien, dat geen der gelovigen langer in het
graf zullen wachten op het moment van hun opstanding, dan tot de grote dag
des Heren, voor het begin van het duizendjarige rijk. Wij willen nu zien of er
een mogelijkheid is van vroegere opstanding.
De Hebreeën-brief vertelt ons van martelaren die geloofden in een betere
opstanding. "Anderen hebben zich laten folteren, en van geen bevrijding willen
weten, opdat zij aan een betere opstanding deel mogen hebben" (Hebr. 11 :
35b).
We kunnen in de Bijbel zien, dat er al mensen zijn opgestaan uit de dood. Wij
lezen van een groep die opstonden bij het sterven van Jezus. "Jezus riep
wederom met luider stem en gaf de Geest. En zie, het voorhangsel van de
tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, en de aarde beefde en de
rotsen scheurden, en de graven gingen open en vele lichamen der ontslapen
heiligen werden opgewekt. En zij gingen uit de graven na zijn opstanding en
kwamen in de heilige stad, waar zij aan velen verschenen (Matth. 27 : 50-53).
Jezus had zijn verlossingswerk volbracht. Hij was gekomen om de werken
van satan te verbreken. Toen Jezus uitriep "Het is volbracht", was de macht
van satan over de dood verbroken. Dit werd dus meteen openbaar in de eerste
groep gelovigen die opgewekt werden uit het graf. Het waren gelovigen, want
Gods Woord noemt hen heiligen. Zij ontwaakten uit hun doodstoestand op het
moment van het sterven van Jezus; maar zij gingen pas uit hun graven nadat
Jezus was opgestaan. Hij is de eersteling (1 Cor. 15 : 23). Omdat ze een
"opstandings lichaam" hadden konden ze ook 3 dagen in het graf blijven.
Er zijn nog twee mensen waarvan we zeker weten dat zij niet meer in het graf
zijn. Dit zijn Mozes en Elia. Op de berg der verheerlijking verschijnen zij om
met Jezus te spreken over zijn lijden en sterven (Luc. 9 : 29-31). Van Elia
weten wij dat hij de dood niet heeft gezien (2 Kon. 2 : 11, 12). Hij is een type
van de gemeente, evenals Henoch. "En Hij wandelde met God en hij was niet
meer, want God had hem opgenomen" (Gen. 5 : 24).
Evenals deze beiden, zal de gemeente in de eindtijd niet meer sterven, maar in
een ogenblik weggevoerd worden, de Heer tegemoet in de lucht (1 Thess. 4 :
17; 1 Cor. 15 : 51,52). Henoch en Elia zijn nooit in een graf geweest. Vijftig
25

profeten hebben naar Elia gezocht na zijn heengaan, maar niets gevonden. Elia
was niet uit het lichaam getreden of iets dergelijks, maar zoals hij was, de hele
persoon, geest, ziel en lichaam, opgevaren naar de hemel. "En terwijl zij
voorgingen, al wandelende en sprekende, zie een vurige wagen en vurige
paarden! En die maakten scheiding tussen hen beiden. Alzo voer Elia in een
storm ten hemel. En Elisa zag het en riep uit: "Mijn vader! Wagens en ruiters
van Israël! En hij zag hem niet meer (2 Kon. 2 : 11, 12). In een ogenblik
ontving hij een geestelijk lichaam en voer op ten hemel. In dit verheerlijkte
lichaam wordt hij ook teruggezien op de berg der verheerlijking.
Mozes echter is wél gestorven. Hij werd door God zelf begraven. "Toen stierf
Mozes, de knecht des Heren aldaar in het land Moab tegenover Beth-Peor en
niemand heeft zijn graf geweten tot op den huidigen dag" (Deut. 34 : 5, 6). De
Bijbel geeft ook aanwijzingen dat Mozes uit de dood is opgewekt. In de brief
van Judas staat, dat de engel Michaël wordt uitgezonden om het lichaam van
Mozes uit satans macht te verlossen. "Maar Michaël, de aartsengel, durfde,
toen hij met de duivel in twist gewikkeld was over het lichaam van Mozes,
geen smadelijk oordeel uitbrengen, doch hij zeide: De Here straffe u"
(Judas 9).
Het is duidelijk dat Michaël op dat moment in de naam van de Heer een eind
maakte aan de macht van satan over het lichaam van Mozes en dat werd
verlost uit zijn doodstoestand. Wanneer dit geweest is, vermeldt Gods woord
niet. Mozes was in zijn leven een type van de Heer Jezus. Hij trad op als
middelaar voor het volk bij God (Ex. 32 : 30-34; 33 : 1-17). Hij was een
profeet als Jezus; "Een profeet uit uw midden, uit uw broederijen, zoals ik ben,
zal de Heer, uw God, u verwekken, naar hem zult gij luisteren" (Deut. 18 : 15).
Daarmee spreekt Mozes over Jezus, een profeet, "zoals ik ben".
Wij geloven dat Mozes ook in zijn dood een type van de Heer Jezus is
geweest en hij ook niet langer dan enkele dagen in het graf is gebleven.
Wanneer hij is opgewekt kunnen wij niet nagaan, maar dat hij is opgestaan is
zeker, want God zond zijn engel om de macht van satan over zijn gestorven
lichaam te verbreken.
Daarom kunnen we Mozes zien, in een verheerlijkt lichaam op de berg der
verheerlijking. Mozes en Elia verschijnen niet als lichaamloze geesten, of
zielen die ergens in een graf nog een lichaam moeten hebben, wat eenmaal aan
hen toegevoegd moet worden. Neen, zij verschenen als mannen die met Jezus
spraken. Volledige mensen, geest, ziel en lichaam, maar verheerlijkt!
(Luc. 9 : 30-31) .
26

AAN ZIJN DOOD GELIJKVORMIG
Als we de brief van Paulus aan de Philippenzen lezen, dan zien we dat ook
Paulus zoekt naar een betere, vroegere opstanding, dan de opstanding ten
jongsten dage. Paulus schrijft dat hij alles heeft prijs gegeven en zelfs schade
acht om dit ene: "Christus te kennen en de kracht zijner opstanding, of ik, AAN
ZIJN DOOD GELIJKVORMIG wordende, zou mogen komen tot de (uit)
opstanding uit de doden" (Philp. 3 : 11).
In de grondtekst staat hier tweemaal "uit": uitopstanding uit de doden. De
opstanding der doden is de opstanding bij het Witte troon gericht aan het einde
van het duizendjarige rijk; dit is de opstanding voor de ongelovigen. De
opstanding uit de doden is bij de wederkomst des Heren aan het begin van het
vrederijk. Hier wordt bedoeld: Uit alle doden, alleen de heiligen. Dus een
selectie uit de menigte doden die er zijn.
De uit-opstanding uit de doden is nog een vroegere opstanding. Paulus jaagt
naar iets waar hij nog niet zeker van is. "Niet dat ik het reeds zou verkregen
hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar of ik het ook grijpen
mocht, omdat ik ook door Christus gegrepen ben. Broeders ik voor mij acht
niet dat ik het reeds gegrepen heb, maar één ding doe ik: Vergetende hetgeen
achter mij ligt en mij uitstrekkende naar hetgeen voor mij ligt, jaag ik naar het
doel, om de prijs der roeping die van boven is, in Christus Jezus" (Philp. 3 :
12-14).
Wat is dit waar Paulus naar jaagt. Wat is die volmaaktheid, die prijs der
roeping Gods, die uitopstanding uit de doden? De brief aan de Philippenzen is
één van de laatste brieven van Paulus. In zijn vroegere brieven heeft hij
verklaard dat allen die in Christus ontslapen zijn zullen opstaan bij Zijn
wederkomst (1 Thess. 4 : 16; 1 Cor. 15 : 23, 52). Deze opstanding is een
zekerheid voor alle gelovigen, hiernaar behoeft Paulus niet te jagen en te
zoeken. Paulus zoekt de kracht van Christus opstanding te leren kennen en de
gemeenschap aan zijn lijden, om daardoor aan zijn dood gelijkvormig
wordende te komen tot de uitopstanding uit de doden.
De dood van Jezus Christus is iets heel bijzonders. Hij stierf uit volmaakte
vrijwillige gehoorzaamheid aan de Vader. Hij nam de beker van het lijden en
dronk deze vrijwillig geheel leeg. Hij stierf uit liefde voor een verloren,
ellendige en hopeloze wereld. Hij stierf als rechtvaardige voor de
onrechtvaardigen en door zijn sterven werd de dood van haar kracht beroofd.
27

Satan kon zijn graf niet gesloten houden, zijn lichaam heeft geen verderving
gezien. Na drie dagen stond Hij op uit het graf om voor eeuwig het
onverderfelijke leven aan het licht te brengen.
Dit is een dood waaraan Paulus gelijkvormig hoopt te worden. Hij verlangt
ook volmaakt gehoorzaam te zijn aan de Vader, zodat ook zijn sterven zal
openbaar maken dat de satan geen macht over hem heeft. Dat zijn lichaam niet
zal verteren, maar dat hij, evenals Jezus, na enkele dagen zal opstaan uit de
doden. Dit is de kracht van Christus' opstanding, die de dood overwon. Deze
wil Paulus leren kennen en er ten volle deel aan hebben.
Als we dit goed gezien hebben dan beginnen wij ook beter het begin van de
Philippenzen brief te begrijpen. Paulus is in gevangenschap als hij deze brief
schrijft. Hij zal spoedig voor het gericht moeten verschijnen. Eén ding is voor
hem maar belangrijk: Dat Christus zal worden grootgemaakt in zijn lichaam.
Hij vertrouwt dat hij door de kracht van de heilige Geest, zoals steeds,
vrijmoedigheid zal hebben om van de Heer te getuigen.
Dan zal Christus worden grootgemaakt hetzij door zijn leven, hetzij door zijn
dood (Philp. 1 : 19,20). Als hij ter dood veroordeeld wordt, dan is zijn sterven
om de Naam van Jezus, hem gewin. Dan ontvangt hij een speciale beloning,
een martelaarskroon. Het sterven is voor hem gewin omdat de opstanding in
grotere heerlijkheid zal zijn (Philip. 1 : 21).
Omdat Paulus de kracht van Christus' opstanding wil leren kennen en zocht
naar een uitopstanding uit de doden, gelijk Jezus, kan hij ook schrijven "Van
beide zijden wordt ik gedrongen ik verlang heen te gaan en met Christus te
zijn, want dit is verreweg het beste; maar nog in het vlees te blijven is nodiger
om uwentwil" (Philip. 1 : 23, 24). De hoop van Paulus is niet in het voortleven
van zijn ziel, maar in de opstanding.
De oude vertaling zegt het zó: "Ontbonden te worden en met Christus te zijn
want dat is verreweg het beste." Met dit "ontbonden zijn" bedoelt hij niet
verlost van het lichaam maar de verlossing uit de doodstoestand, uit de
sterfelijkheid. Dit kan door een sterven en opstaan, nèt als Jezus (na 3 dagen)
het kan ook zijn door een voortleven in geloof zoals Henoch en Elia.
Uiteindelijk zijn wij als gemeente die het lichaam van Christus is, gesteld om
onvergankelijk leven aan het licht te brengen; want we zijn door zijn
goddelijke kracht "ontkomen aan het verderf dat door de begeerte in de wereld
heerst" (2 Petr. 1 : 4b).
28

Hoofdstuk 5
JEZUS OVERWON DE DOOD
"Opdat Hij, door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou
onttronen, en allen zou bevrijden, die gedurende hun ganse leven door de
angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren" (Hebr. 2 : 14, 15).
Hoe verheugen we ons in dit machtige feit: Jezus overwon de dood! Vooral
op Paasmorgen juicht het in ons hart. Jezus is opgestaan, .. Jezus heeft de dood
overwonnen." Glorie voor Jezus! Hij leeft! En aan de allesoverheersende
macht van de dood is een einde gekomen. Niet voor zichzelf, maar voor ons
heeft Jezus de dood overwonnen, om ons daardoor van de dood te verlossen.
We weten dat het loon van de zonde de dood is. Wij zijn allemaal als
zondaars geboren, als zaad van Adam. Wij hadden niets anders te verwachten
dan de dood en daarna het oordeel. Dit was de hopeloze toestand van de
mensheid. Maar Jezus is gekomen. Hij stierf in onze plaats en heeft, hoewel
Hij zonder zonde was, het oordeel, de straf van de zonde op zich genomen. De
eeuwige kringloop van: "Het is de mens beschikt eenmaal te sterven en daarna
het oordeel" (Hebr. 9 : 27) is doorbroken. Voor alle kinderen van Adam geldt
dit woord. Maar prijst God, door geloof zijn wij geen kinderen van Adam
meer, maar kinderen van God, want we zijn wederom geboren.
"Een ieder die gelooft, dat Jezus de Christus is, is uit God geboren"
(1 Joh.5:1) . "Ziet, welk een liefde ons de Vader gegeven heeft, dat wij kinderen
Gods genoemd worden, en wij zijn het ook" (1 Joh. 3 : 1).
De Heer lere ons om Hem recht te kennen en de kracht zijner opstanding,
schrijft Paulus in Efezen: "U gedenkende met mijn gebeden, opdat de God van
onzen Heer Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van
wijsheid en van openbaring om Hem te kennen: verlichte ogen uws harten
zodat gij weet welke hoop zijn roeping wekt; hoe rijk de heerlijkheid is zijner
erfenis bij de heiligen, en hoe groot zijn kracht is aan ons, die geloven, naar de
werking van de sterkte zijner macht, die Hij heeft gewrocht in Christus, door
Hem uit de doden op te wekken, en Hem te zetten aan zijn rechterhand in de
hemelse gewesten, boven alle overheid en macht... Als hoofd van zijn lichaam
.. vervuld met hem die alles in allen volmaakt" (Ef. 1 : 16-23).
29

Het gaat ons hier niet om dat wij zouden weten welke kracht er in Jezus
Christus werkte, waardoor Hij uit de dood is opgestaan. Gelukkig is dit een
bekend feit, dat Hij uit de doden is opgestaan, maar het gaat erom dat wij
beseffen zullen, welke kracht in ons werkt.
Paulus bidt om de Geest van openbaring en wijsheid, opdat we zouden
beseffen hoe overweldigend groot zijn kracht is aan ons. Diezelfde goddelijke
levensvernieuwende kracht die in Christus werkte, waardoor de dood hem niet
houden kon en waardoor Hij gesteld werd in de opperste heerschappij,
diezelfde kracht werkt in ons, die geloven. Is dat niet overweldigend heerlijk
en groot? Laten we bidden om de geest van openbaring. Alleen de heilige
Geest kan het ons duidelijk maken. In het tweede hoofdstuk verklaart Paulus
nog verder dit geheimenis. Vroeger waren wij dood (Ef. 2 : 1) door onze
zonden, net als Jezus in het graf, maar God heeft ons met Christus levend
gemaakt. Hij heeft ons net zo opgewekt uit onze doodstoestand, zoals Hij Jezus
heeft opgewekt uit het graf en ons met Christus gesteld in de troon, om met
Hem over alle machten en krachten te heersen. Dit is de geweldige
opstandingskracht van Christus, die in ons werkt. "God echter heeft om zijn
grote liefde, waarmee hij ons heeft liefgehad, ons, hoewel wij dood waren door
de overtredingen, mede levend gemaakt met Christus, door genade zijt gij
behouden, en Hij heeft ons mede opgewekt en ons mede een plaats gegeven in
de hemelse gewesten in Christus Jezus" (Ef. 2: 4--6).
MET CHRISTUS GESTORVEN
Jezus is niet alleen voor ons gestorven, maar wij zijn ook met Hem gestorven
en begraven. Wij zijn ook met Hem opgestaan en met Hem gesteld boven de
hele legermacht van satan. "Met Christus ben ik gekruisigd en toch leef ik, niet
meer mijn ik, maar Christus leeft in mij" (Gal. 2 : 20).
"Of weet gij niet dat wij allen, die in Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood
gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat,
gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit des Vaders, zo ook
wij in nieuwheid des levens zouden wandelen. Dit weten wij immers, dat onze
oude mens medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde zijn kracht
ontnomen zou worden en wij niet langer slaven der zonde zouden zijn, want
wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde" (Rom. 6 : 3-7).
30

Hoeveel te weinig leren de christenen deze waarheid, dat zij geen slaven der
zonde meer zijn. Als iemand zegt: "Ja, maar we blijven zondaars", dan is
iedereen het er mee eens, en vindt men dit vroom en deemoedig. Het klinkt
misschien vroom, maar wij eren er de Heer niet mee maar de satan. Denkt u
eens in: Jezus heeft er alles voor over gehad om ons vrij te maken van de
macht van satan, zonde en dood. Hij liet zich bespotten en geselen en kruisigen
om ons vrij te maken, voor eeuwig te verlossen, maar inplaats dat wij hem
loven en danken dat wij geen zondaars meer zijn, belijden wij dat wij wel
zondaars zijn en blijven.
Wij zouden evengoed tegen de Heer kunnen zeggen: "Heer, u bent wel
machtig, maar de satan is toch machtiger, want hij werkt in mij." Nee, laten we
het Woord belijden, en ophouden met de schijnvrome gewoonte om
voortdurend in onszelf en onze broeders zonden te zoeken. Zo lang we dit
doen, spelen we de aanklager, de satan in de kaart.
VRIJ VAN ZONDE
Gods woord zegt dat wij door het volbrachte werk van Jezus, op Golgotha,
volkomen verlost zijn van alle zonden, en volkomen geheiligd. Het enige wat
God ons vraagt is geloof, zonder "Ja maar's". Laten we aannemen wat God
zegt. Met Christus sterven, is; ons verstand begraven. Ophouden met
overleggen en redeneren. Ophouden met een weg van heiligmaking te gaan.
Het is aannemen als een kind, wat Hij over ons zegt:
"Indien wij dan met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem
zullen leven, daar wij weten dat Christus, nu Hij uit de doden is opgewekt, niet
meer sterft. De dood heeft geen heerschappij meer over Hem. Want wat zijn
dood betreft, is Hij voor de zonde eens voor altijd gestorven, wat zijn leven
betreft, leeft Hij voor God. Zo moet het ook voor u VASTSTAAN, dat gij wel
dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. Laat dan de
zonde niet langer als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn
begeerte zoudt gehoorzamen, en stelt uw leden niet langer als wapenen der
ongerechtigheid ten dienste van de zonde, maar stelt u ten dienste van God, als
mensen die dood zijn geweest, maar thans leven, en stelt uw leden als wapenen
der gerechtigheid ten dienste van God. Immers, de zonde zal over u geen
heerschappij voeren, want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade"
(Rom. 6 : 8-14).
31

Hoofdstuk 6
NIET MEER ZONDIGEN
"Komt tot de rechte nuchterheid en zondigt niet langer"
(1 Cor.15 : 34).
Het is Gods uitgesproken wil, dat we ophouden met zondigen en tot eer van
Hem zullen leven. "Maar Gode zij dank; gij wáárt slaven der zonde, doch gij
zijt van harte gehoorzaam geworden aan dien vorm van onderricht, die u
overgeleverd is, en VRIJGEMAAKT VAN DE ZONDE, zijt gij in dienst
gekomen van de gerechtigheid. Ik zeg dit van menselijk standpunt om de
zwakheid van uw vlees. Want gelijk gij uw leden gesteld hebt ten dienste van de
onreinheid en van de wetteloosheid tot wetteloosheid, zo stelt nu uw leden ten
dienste van de gerechtigheid tot heiliging . .. Maar thans, VRIJGEMAAKT van
de zonde en in de plenst van God gekomen, hebt gij tot vrucht uw heiliging en
als einde het eeuwige leven" (Rom. 6 : 17-22).
Vele mensen menen, dat zij heiligmaking moeten zoeken door heel vroom en
ingetogen te leven. Dit leidt alleen maar tot geestelijke hoogmoed. Wij zijn
volkomen geheiligd door het volmaakte verlossingswerk van Jezus Christus.
Als het mogelijk was door werken heilig te worden was Christus tevergeefs
gestorven. Nee, onze heiliging is de vrucht van het werk van Jezus, niet van
onze vroomheid.
"Krachtens die wil zijn wij eens voor altijd geheiligd door het offer van het
lichaam van Jezus Christus" (Hebr. 10 : 10). "Want door één offerande heeft
Hij voor altijd hen volmaakt die geheiligd worden" (Hebr. 10 : 14). Het woord
"heilig" betekent afgezonderd. De tegenwoordige wereld is het koninkrijk van
satan. Hierin heersen zonde, ziekte en de dood. Uit dit rijk zijn wij
afgezonderd, geheiligd. "Hij heeft ons verlost uit de macht der duisternis, en
ons overgebracht in het koninkrijk van de Zoon zijner liefde" (Col. 1 : 13).
Dit is de heerlijke werkelijkheid waarin wij mogen leven: Wij zijn overgezet
in Gods koninkrijk. Satan zal alles proberen om ons te laten geloven dat hij
nog macht over ons heeft; hij zal proberen ons te verleiden tot zonde en ons
aan te vallen met ziekten. Hij is de leugenaar van de beginne. "Biedt weerstand
aan de duivel en hij zal van u vlieden" (Jac. 4 : 7).
Belijdt niet de werken van satan, maar belijdt de waarheid van Gods woord.
U bent 2000 jaar geleden genezen van uw ziekten, die op Jezus gelegd werden.
U bent van een zondaar tot een koningskind veranderd, door Jezus' werk, dat
32

2000 jaar terug plaats vond. "Wij weten, dat een ieder die uit God geboren is,
niet zondigt, want Hij die uit God geboren is bewaart hem, en de boze heeft
geen vat op hem" (1 Joh. 5 : 18).
Jezus zegt: "Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, een ieder die de zonde doet, is
een slaaf der zonde. En de slaaf blijft niet eeuwig in het huis, de zoon blijft er
eeuwig. Wanneer dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult gij WERKELIJK vrij
zijn. (Joh. 8 : 34- 36).
Wat Paulus zegt komt op het zelfde neer: "Opdat wij waarlijk vrij zouden
zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt. Houdt dus stand en laat u niet wederom
een slavenjuk opleggen" (Gal. 5 : 1). Johannes schrijft verder: "En gij weet dat
Hij ge openbaard is, opdat Hij de zonden zou wegnemen en in Hem is geen
zonde. Een ieder die in Hem blijft zondigt niet, een ieder die zondigt heeft Hem
niet gezien en heeft Hem niet gekend."
"Kinderkens, laat u niet misleiden. Wie de rechtvaardigheid doet, is
rechtvaardig, gelijk hij rechtvaardig is, wie de zonde doet is uit de duivel, want
de duivel zondigt van den beginne. Hiertoe is de zoon van God geopenbaard,
opdat hij de werken des duivels verbreken zou. Een ieder die uit God geboren
is, doet geen zonde, want het zaad Gods blijft in Hem, en hij kan niet zondigen,
want Hij is uit God geboren. Hieraan zijn de kinderen Gods en de kinderen des
duivels kenbaar: Een ieder die de rechtvaardigheid niet doet is niet uit God,
evenmin als wie zijn broeder niet liefheeft" (1 Joh. 3 : 5-10).
Gods woord is wel messcherp op dit punt. Het is óf zwart óf wit. Of kind van
God en niet zondigen, óf kind van de duivel en zondigen. Misschien komt de
vraag bij u op: Ben ik dan wel een kind van God, want ik heb pas nog
gezondigd? Gods woord zegt dat u een kind van God bent als u gelooft in
Jezus. "Een ieder die gelooft dat Jezus de Christus is is uit God geboren" (1
Joh. 5 : 1). Dit gelooft u. Geloof dan ook wat in diezelfde brief staat: "Een
ieder die uit God geboren is doet geen zonde, want het zaad Gods blijft in hem,
en hij kan niet zondigen" (1 Joh. 5 :9).
Grijp dit woord vast in geloof, neem het voor uzelf, blijf het vasthouden door
alles heen en de Heer zal u kracht geven om op te houden met zondigen. Let
wel: Geloof grijpt altijd eerst de belofte en sluit zich af voor de symptomen,
totdat de beloften waar zijn geworden. Abraham, de vader van alle gelovigen
hield de belofte, dat hij in zijn ouderdom een zoon zou krijgen vast, hij
twijfelde niet door ongeloof. Hij was er van overtuigd dat God bij machte was,
dat te doen wat Hij beloofd had, en het wonder gebeurde.
33

Zo is het ook met uw gerechtigheid. Ga eerst belijden wat de Bijbel zegt:.
Kijk niet meer terug. Zie alleen op Gods woord, en Na enige tijd zult u tot
ontdekking komen, dat het in de weg die achter u ligt waar is geworden. Eerst
geloven, dán zien. "Zo moet het voor u vaststaan dat gij wèl dood zijt voor de
zonde, maar levend voor God in Christus Jezus" (Rom. 6 : 11). Eerst moet het
voor ons vaststaan omdat het Woord het zegt en dan ernaar leven.
Het is satan die ons altijd wil beschuldigen en aanklagen. Maar "Wie zal
uitverkorenen Gods beschuldigen? God is het die rechtvaardigt . .. " (Rom. 8 :
33). Wij zijn niet zwak. Wij vermogen alle dingen in Christus (Philipp. 4 : 13).
We eren God niet met "gewilde nederigheid". We moeten ons als een
koninklijke natie gedragen. Als mede-erfgenamen met Christus.
Veel is hierover te zeggen. Maar in uw persoonlijke studie van het Woord
zult u vanzelf de bevestiging vinden. Voordat Jezus komt zal er een reine,
onbesmette bruidsgemeente zijn. In die tijd leven wij, de tijd voordat Jezus
komt. We moeten nu tot de volheid komen. Dit is de grote reiniging en
heiliging van de gemeente, welke samengaat en voortgestuwd wordt door de
uitstorting van de spade-regen.
HOOFDSTUK 7
NIET MEER STERVEN
"De dood is verzwolgen in de overwinning" (1 Cor. 15 : 54b).
Nu komen we tot de laatste en allerbelangrijkste waarheid van Gods woord.
Als we ophouden met zondigen, door de verlossingskracht van Jezus dan
zullen we ook niet sterven. Dit is het allerbelangrijkste feit, waar het eigenlijk
in de hele wereldgeschiedenis om gaat. Dan zal het woord waarheid worden:
"De dood is verzwolgen in de overwinning" (1 Cor. 15 : 54b).
We hebben gezien dat Christus voor ons is gestorven en dat wij met hem
gestorven zijn. Het is volkomen dwaas en ook nooit de bedoeling geweest, dat
wij toch nóg een keer zouden moeten sterven. Jezus zegt: "Voorwaar,
voorwaar Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft die mij gezonden
heeft, heeft eeuwig leven, en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan
uit de dood in het leven" (Joh. 5 : 24).
34

"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie gelooft heeft eeuwig leven. Ik ben het
brood des levens, Uw vaderen hebben in de woestijn het manna gegeten en zijn
gestorven; dit is het brood dat uit de hemel nederdaalt, opdat wie ervan eet,
niet sterve. Ik ben het levende brood, dat uit de hemel nederdaalt. Indien
iemand van dit brood eet zal hij in eeuwigheid leven, en het brood dat Ik geven
zal, is mijn vlees, voor het leven der wereld" (Joh. 6 : 47-51).
" Want mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. Wie mijn vlees
eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Gelijk de levende Vader Mij
gezonden heeft en Ik leef door de Vader zo zal ook hij, die Mij eet, leven door
Mij. Dit is het brood, dat uit de hemel nedergedaald is; niet gelijk de vaderen
gegeten hebben en gestorven zijn; wie dit brood eet zal in eeuwigheid leven"
(Joh. 6 : 55-58).
Het leven zonder sterven dat voor ons bereid is, is niet alleen een zaak voor:
"Straks in het duizendjarige rijk". Want wij mogen nu al de krachten ervaren
van de toekomende eeuw (Hebr. 6 : 5) . Dit is niet allemaal toekomstmuziek.
Dit is voor ons nu. Wij zijn wat Gods plan betreft al in de hemelse gewesten.
"Die in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven" (Joh. 11 : 25,26).
Net zo zeker als de vaderen in de woestijn het manna gegeten hebben en
gestorven zijn, evenzo zullen zij, die Jezus Christus, het brood des levens eten,
niet meer sterven. Wij zijn "wedergeboren, niet uit vergankelijk, maar
ONVERGANKELIJK zaad" (1 Petr. 1 : 23-25).
"Alle vlees is als gras"
"En al zijn heerlijkheid als een bloem in het gras"
"Het gras verdort"
"En de bloem valt af"
"Maar het woord des Heren blijft in eeuwigheid"
"Dit nu is het woord dat u als evangelie verkondigd is"
(1 Petr. 1 : 23-25).
God heeft ons begiftigd met heerlijke beloften opdat we "Daardoor deel
zouden hebben aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf dat door
de begeerte in de wereld heerst" (2 Petr. 1,3,4). Hoe is het mogelijk, vragen
we ons af, dat wij altijd de bijbel gelezen hebben zonder ooit deze machtige
waarheden gezien te hebben. We zijn wedergeboren uit onvergankelijk zaad;
wij zijn ontkomen aan het verderf, we hebben deel aan de goddelijke natuur,
dat wil zeggen: De onsterfelijke natuur. "Wie de wil van God doet, blijft in
eeuwigheid" staat er.
35

Laten we God prijzen voor het feit dat "Jezus de dood van zijn kracht heeft
beroofd, en onvergankelijk leven aan het licht gebracht heeft door het
evangelie" (2 Tim. 1 : 10). "Loof den Here, mijn ziel"
"En al wat in mij is, zijn heilige Naam"
"Loof den Heer, mijn ziel"
"En vergeet niet een van zijn weldaden"
"Die al uw ongerechtigheid vergeeft"
"Die al uw krankheden geneest"
"Die uw leven verlost van de groeve"
"Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid"
"Die uw ziel verzadigt met het goede"
"Zodat uw jeugd zich vernieuwt als van een arend"
(Ps. 103 : 1-·5).
Al in het oude Testament wordt op verschillende plaatsen gesproken over de
Verlossing van de dood, die komen zal door de Verlosser. Psalm 103 spreekt
over verlost worden van de groeve, zodat uw jeugd zich vernieuwt als die van
een arend. Ook in Job lezen we daarvan:
"Indien een engel hem terzijde staat"
"Een VOORSPRAAK, een uit duizend ... "
"Bevrijd hem, dat hij niet in de groeve dale … "
"Zijn lichaam wordt frisser dan in zijn jeugd"
"Hij keert terug in de dagen van zijn jonkheid ... "
"Hij heeft mijn ziel bevrijd van de gang naar de groeve"
"En mijn leven verlustigt zich in het licht ... "
"Zijn ziel terugbrengen van de groeve"
"Zodat hij bestraald wordt door het levenslicht"
(Job. 33 : 23-30).
Hier is nog geen inzicht in de volkomen verlossing door de zoendood van
Jezus, maar door de heilige Geest is er toch een weten van een losprijs van een
Voorspraak, één uit duizend, waardoor de mens die bidt tot God, in
welgevallen wordt aangenomen en zijn gerechtigheid wordt hem
teruggeschonken, hij wordt van het graf teruggebracht.
Verder lezen we van twee geloofshelden die de dood niet zijn ingegaan,
Henoch en Elia. Vroeger hebben we bij het lezen van deze dingen en al de
wonderdaden die ze deden, altijd gedacht dat de helden alleen in die tijd
36

konden leven. Het leek ons, alsof God vroeger alleen grote profeten had, maar
nu niet meer. Maar Prijst God, Hij is onveranderd, en Elia was een man net als
wij (Jac. 5 : 17).
Elia was een type van de gemeente in de eindtijd, die ook zo de Heer
tegemoet zal gaan in de lucht. Met ons wil God verder gaan dan met alle
helden die voor ons geleefd hebben. Met de eindtijd-gemeente wil de Heer zijn
werk voleinden, afronden. "En op deze Petra zal ik mijn gemeente bouwen en
de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen" (Matth. 16 : 18).
Voor de laatste gemeente is de opdracht weggelegd de duivel van zijn troon te
stoten door het bloed van het Lam en het woord van hun getuigenis (Op. 12 :
11).
Jezus zegt, dat de minste in het koninkrijk meer is dan alle profeten van
vroeger. Wat vóór ons geweest is, is allemaal voorspel. Het is opgeschreven
om ons erdoor te leren. De profeten hebben gevorst en gezocht naar de
heerlijkheid die over ons geopenbaard is geworden. Zelfs engelen zijn begerig
om hierin een blik te slaan.
"Naar deze zaligheid hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u
bestemde genade geprofeteerd hebben, terwijl ze naspeurden, op welke en
hoedanige tijd de Geest van Christus in hen doelde, toen Hij vooraf getuigenis
gaf van al het lijden dat over Christus zou komen, en van al de heerlijkheid
daarna. Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met deze
dingen, welke u thans verkondigd zijn bij monde van hen, die door de heilige
Geest… u het evangelie hebben gebracht, in welke dingen zelfs engelen
begeren een blik te slaan" (1 Petr. 1 : 10-12).
HET BELOOFDE LAND IN
Paulus schrijft in de Corinthe-brief dat Israël als voorbeeld gesteld is, toen ze
morden en ontkwamen In de woestijn. "Dit is hun overkomen tot een voorbeeld
voor ons, en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde
der tijden gekomen is" (1 Cor. 10 : 6-11). Het volk Israël was uit Egypte geleid
om het beloofde land te beërven. Toen ze aan de grens kwamen en de
verspieders terugkwamen, bleek, dat het volk geen geloof had om binnen te
gaan. Om hun verharding en ongeloof moesten ze sterven in de woestijn,
behalve Kaleb en Jozua. Niemand van hen had hoeven te sterven in de
woestijn. Daartoe had God hen niet uit Egypte geleid. Maar ze stierven
37

vanwege hun zonden en konden niet binnengaan vanwege hun ongeloof (Hebr.
3 : 7-19). Dit alles is ons tot lering opgetekend. De gemeente is niet uitgeleid,
uit het land van de slavernij van de zonde, om in de woestijn te sterven, maar
om door geloof en gehoorzaamheid binnen te gaan in het land van eeuwige
heerlijkheid.
Tot nog toe is de gemeente blijven zondigen en daardoor hadden ook ziekten
en dood nog macht over hen. Paulus zegt, dat om de zonden, verdeeldheid en
onwaardig gebruik van het avondmaal: "Zijn er velen zwak en ontslapen er niet
weinigen" (1 Cor. 11 : 30) . Zo was de gemeente niet begonnen. Na de
uitstorting van de Heilige Geest begon de gemeente te ontstaan en zij was vol
van de kracht en de heerlijkheid des Heren. Zijn opstandigs-kracht werkte zó
machtig dat alle zieken werden genezen en doden werden opgewekt. Jammer
genoeg is de gemeente niet in deze heerlijkheid en overwinning doorgegaan.
Het beloofde land is niet door hen in bezit genomen. De reuzen, de machten,
de geesten en oversten in de hemelse gewesten zijn door de gemeente niet
overwonnen. Maar op listige wijze heeft de duivel weer macht gekregen over
de kinderen Gods. Nog steeds heersen leugenachtige geesten met valse
leringen, ongeloof en zonden over de gemeente.
Met ziekten en dood houdt satan Gods volk gevangen. Ze dwalen nog steeds
door de woestijn en gaan niet binnen in het beloofde land. Maar prijst God, nu
is er een nieuwe tijd aangebroken. Het is nu de tijd dat ieder die de voet zet op
de Jordaan van ongeloof voor zijn ogen het wonder ziet gebeuren, dat de
Jordaan vaneenscheurt en voor de gelovigen doorgang baant.
EEN VOLBRACHT WERK
Met reikhalzend verlangen wacht de ganse schepping, door de eeuwen, naar
het openbaar worden van de zonen Gods (Rom. 8 : 22) . Nu is de tijd
aangebroken dat het gaat gebeuren. Nu gaan de zonen Gods beseffen wie ze
zijn in Jezus en gaan ze de overwinning nemen over de gehele legermachten
van satan en ook de dood zal over hen geen macht meer hebben. Het
verlossingswerk van Jezus Christus is volkomen. "Hij heeft de overheden en
machten ontwapend en openlijk ten toon gesteld en zo over hen gezegevierd"
(Col. 2 : 15).
Jezus werd mens, om als mens, maar zonder zonden, de zonden van de ganse
wereld op zich te nemen. "Hem die geen zonden gekend heeft, heeft Hij voor
38

ons tot zonde gemaakt, opdat wij zouden worden gerechtigd Gods in Hem" (2
Cor. 5 : 21).
Toen Jezus uitriep: "Het is volbracht", werd het bewijsstuk, dat tegen ons
getuigde, dat wij de dood schuldig waren, voorgoed uitgewist (Col. 2 : 14).
Voor een ieder die gelooft, blijft er alleen gerechtigheid Gods en leven. Glorie
voor Jezus.
Als we geloven in Hem, dan zijn we al gestorven, maar ook met Hem
opgewekt. "Daar gij met Hem begraven zijt in de doop. In Hem zijt gij ook
mede opgewekt door het geloof aan de werking Gods, die Hem uit de doden
opgewekt heeft. Ook u heeft hij, hoewel gij dood waart door uw
onbescheidenheid naar het vlees, levend gemaakt toen Hij al onze
overtredingen kwijtschold" (Col. 2 : 12-14). "Want gij zijt gestorven, en uw
leven is verborgen met Christus in God" (Col. 3 : 3). Als mijn leven geborgen
is in God, kan de duivel daar niet aankomen. Hij is de mensenmoordenaar van
de beginne. God zal mij nooit doden, want Jezus is voor mij gestorven.
"Opdat Hij door de genade Gods voor een ieder de dood zou smaken"
(Hebr. 2 : 9). "Daar nu de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, heeft hij
ook op gelijke wijze daaraan deel gekregen, opdat Hij door zijn dood hem, die
de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen" (Hebr. 2 : 14, 15).
Er zijn nog vele mensen die niet zeker weten of ziekte wel van satan is. Wat
deed de Zoon van God toen Hij op aarde was? Overal genas Hij de zieken! Dat
waren de werken van satan die Hij verbrak. Tenslotte heeft Hij door zijn dood
de macht van de dood gebroken. "Hij verbrak de weeën des doods"
(Hand. 2 : 24) .
De macht van de dood is gebroken niet voor Jezus zèlf, maar voor óns. "Zo is
er dan geen veroordeling meer voor hen die in Christus Jezus zijn. Want de
wet van de geest des levens heeft u in Christus vrijgemaakt van de wet van de
zonde en de dood" (Rom. 8 : 1) .
Er was eerst de wet, die veroordeelde. Maar nú, “Is de genade meer dan
overvloedig geworden, opdat, gelijk de zonde als koning heerste in de dood, zo
ook de genade zou heersen door rechtvaardigheid ten eeuwigen leven door
Jezus Christus" dood" (Rom. 5 : 20).
Laten we God prijzen. De dood heerst niet meer als koning, maar de genade,
tot de gerechtigheid ten eeuwigen leven. Want het loon, dat de zonde geeft, is
39

de dood, maar de genade die God schenkt, is het eeuwige leven in Christus
Jezus onze Heer" (Rom. 6 : 23) .
EEUWIG LEVEN
Jezus heeft dus voor ons allen, "onvergankelijk leven aan het licht gebracht".
De eerste mens Adam, was een levende ziel, die na de zondeval een sterfelijke
ziel werd: "De laatste Adam (Jezus) werd een levendmakende geest" (1 Cor. 15
: 45) . Door wedergeboorte zijn we niet meer kinderen van de eerste Adam,
maar van de tweede, de levendmakende geest. Door ons leven en getuigenis
zien we, dat ook anderen uit de doodstoestand van de zonde tot het leven
komen. "En gelijk wij het beeld van de stoffelijke gedragen hebben, zo zullen
we ook het beeld van de hemelse dragen" (1 Cor. 15 : 49).
Paulus deelt ons een geheimenis mee, als hij zegt "dat wij niet allen zullen
ontslapen, maar dat we wel allen veranderd zullen worden, in een ondeelbaar
ogenblik, bij de laatste bazuin. Want de bazuin zal klinken en de doden zullen
onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen veranderd worden ... Dan zal
het woord werkelijkheid worden: De dood is verzwolgen in de overwinning."
"Dood, waar is uw overwinning?, Dood, waar is uw prikkel? De prikkel des
doods is de zonde en de kracht van de zonde is de wet. Maar Gode zij dank die
ons de overwinning geeft in onzen Heer Jezus Christus" (1 Cor. 15 : 55-57).
Tot aan de dag van de laatste bazuin, de jongste dag, zal ons lichaam
sterfelijk blijven, omdat wij in dit sterfelijke lichaam zullen volharden tot het
einde. We moeten bereid zijn om, als het erop aan komt, ons leven te verliezen
voor de naam van Jezus. Juist in deze volkomen overgave en gehoorzaamheid
tot in de dood, ligt de overwinning.
"En ze hebben hem (de duivel), overwonnen door het bloed van het Lam en
door het woord van hun getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot
in de dood" (Op. 12 : 11 ) .
Jezus zegt: ,,Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en
neme zijn kruis op zich en volge mij. Want ieder die zijn leven zal willen
behouden, die zal het verliezen, maar die zijn leven verliezen zal om mijnentwil
zal het behouden" (Marc. 8 : 35) .
40

In zijn rede over de laatste dingen zei Hij: "Dan zullen ze u overleveren aan
verdrukking en zij zullen u doden en gij zult door alle volkeren gehaat worden
om mijns naams wil. Maar wie volhardt tot het einde, zal behouden worden"
(Matth. 24 : 9-13).
Er zullen een aantal mensen als martelaren sterven. "En toen hij het vijfde
zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die geslacht waren om
het woord van God en om het getuigenis dat zij hadden. En zij riepen met
luider stem en zeiden: Tot hoelang, O, heilige en waarachtige Heerser,
oordeelt en wreekt Gij ons bloed niet aan hen die op de aarde wonen? En aan
elk hunner werd een wit gewaad gegeven en hun werd gezegd dat zij nog een
korte tijd moesten rusten totdat ook het getal vol zou zijn van hun
mededienstknechten en hun broeders die gedood zouden worden evenals zij"
(Op. 6 : 9-11).
Misschien hebt u bij het lezen van dit gedeelte moeite met "het roepen van de
zielen", terwijl we toch in het voorafgaande gezien hebben dat de ziel sterft of
inslaapt bij de dood. Zoals zo heel veel in het boek openbaringen mogen we dit
zien als beeldspraak. Zoals het ook staat van de ziel van Abel, dat "roept van
de aardbodem" (Gen. 4 : 10). Ziel en bloed is in de bijbel hetzelfde. Abel was
de eerste martelaar. Als het getal van hen vol is, komt de dag van wrake. En de
Heer zal met grote toorn vergelding doen op aarde. Die als martelaren stierven
zullen weer levend worden en met hem als koningen heersen (Op. 19 : 15). We
zeggen ook van iets, dat het "ten hemel schreiend" is. Dit is beeldspraak, geen
realiteit.
Het graf zal deze martelaren niet lang kunnen vasthouden want de kracht van
Jezus de opgestane, werkt in hen. Afgezien van de martelaren, hoeft niemand
meer te sterven door ziekte of wat dan ook, want dat alles heeft Jezus
gedragen.
"Ja, maar de ouderdom dan?" zult u misschien vragen. De Heer zegt: "Zij,
die de Heer verwachten, putten nieuwe kracht; zij varen op met vleugelen als
arenden; zij lopen, maar worden niet moede, zij wandelen, maar worden niet
mat" (Jes. 40 : 31). De Heer bevrijdt van de gang naar de groeve en maakt
onze lichamen frisser dan in onze jeugd (Job 33 : 24,25).
"De wereld gaat voorbij en haar begeren, maar wie de wil van God doet
blijft tot; in eeuwigheid" (1 Joh. 2 : 17). De kracht, die alles nieuw en levend
maakt, werkt in ons, dat is de opstandingskracht van Jezus. "En indien de
Geest van Hem, die Jezus uit de doden heeft opgewekt, in u woont, dan zal Hij,
41

die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook onze sterfelijke lichamen levend
maken door zijn Geest, die in u woont" (Rom. 8: 11).
"Want indien gij naar het vlees leeft, zult gij sterven; maar indien gij door de
Geest de werkingen des lichaams doodt, zult gij leven. Want allen die door de
Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods" (Rom. 8 : 13 , 14).
Dit is het plan van God met de gemeente: vrijgemaakt van de wet van zonde
en dood, geleid door de Geest des levens (Rom. 8 : 2), gevoerd te worden van
overwinning tot overwinning en van heerlijkheid tot heerlijkheid.
"De Heer nu is de Geest, en waar de Geest des Heren is, is vrijheid. En wij
allen, die met een aangezicht waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid
des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot
heerlijkheid. Immers door de Heer die Geest is" (2 Cor. 3 : 17, 18).
"Want hierom zuchten wij: wij haken er naar met onze woonstede uit de
hemel overkleed te worden, als wij maar bekleed en niet naakt zullen bevonden
worden. Want wij, die nog in een tent (stoffelijk lichaam) wonen, zuchten
bezwaard, omdat wij niet ontkleed doch overkleed willen worden, opdat het
sterfelijke door het leven verslonden worde. God is het, die ons JUIST
DAARTOE bereid heeft, en die ons de Geest tot onderpand gegeven heeft"
(2 Cor. 5 : 2-5).
Is dit niet wonderbaar? De heilige Geest is ons gegeven tot onderpand, omdat
wij hiertoe zijn aangesteld: Dat het sterfelijke door het leven verslonden
worde. Hier wordt dus niet bedoeld, dat het gestorvene tot leven komt. Dus de
opstanding. Nee, het sterfelijke zal door het leven verslonden worden. Dus:
Terwijl we in het lichaam zijn, zal de onsterfelijkheid over ons komen en
zullen we eeuwig leven. Deze tekst geeft een belofte voor de verandering in
één punt des tijds, de opname van de gemeente.
"Want wij zijn burgers van een rijk in de hemelen, waaruit wij ook de Heer
Jezus Christus als verlosser verwachten. Die ons vernederd lichaam
veranderen zal, zodat het aan zijn verheerlijkt lichaam gelijkvormig wordt"
(Philipp. 3 : 20, 21).
Als we dit alles zien, hoe belangrijk is het dan om vervuld te worden met de
heilige Geest. Ook is het niet voldoende om eenmaal gedoopt te zijn met Gods
Geest, maar vooràl ook, dat de Geest de absolute leiding heeft over ons leven.
Wie door de Geest geleid worden zijn zonen Gods.
"Ontwaakt gij die slaapt, en staat op uit de doden, en Christus zal over u
lichten" (Ef. 5 : 14).
42