Overwinning over de dood

des mensen in het HART DER AARDE zijn, drie dagen en drie nachten"
(Matth. 12 : 40). In "Het hart der aarde" is niet ergens in het paradijs of in de
hemel of hel. In het hart der aarde, is: in het graf. David heeft hier al van
gesproken, dat de Heer met ziel en lichaam in het graf zou gaan, maar daarin
niet van God verlaten zou zijn, en dat ook zijn vlees geen ontbinding zou zien
(Hand. 2 : 26, 27).
Dat dit werkelijk van Jezus gezegd werd zien we in Hand. 2 : 29-32.
De hoop van de christenen ligt niet in een voortleven van de ziel, maar in de
opstanding uit de doden. "Maar ik zal in gerechtigheid uw aangezicht
aanschouwen en bij het ONTWAKEN mij verzadigen met uw beeld"
(Ps. 17 : 15) .
ALLEEN JEZUS; DE OPSTANDING EN HET LEVEN
We hebben uit Gods woord gezien dat de ziel en het lichaam beide bij het
sterven in het graf gaan; alleen de geest, de levensadem, keert terug tot God.
"En de Geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft" (Pred. 12 : 7) .
De geest is de levensadem, het leven uit God, wat ons bij de geboorte wordt
toebedeeld. Dit is niet onze persoonlijkheid.
Door de geest, wordt de mens (ziel en lichaam) tot een levende persoon.
Zonder geest is hij een dode persoon. "God formeerde de mens van stof uit de
aarde en blies de levensadem in zijn neus, alzo werd de mens tot een levend
wezen" (Gen. 2 : 7). De Staten vertaling zegt hier: "Tot een levende ziel."
Deze levensadem, of geest wordt dus uitgeblazen bij het sterven. De gelovige
weet zijn levensgeest geborgen in de handen van de Heer. Hij weet ook dat hij
op de morgen van de opstanding zijn gees.t van de vader zal terug ontvangen.
Zonder deze hoop, de opstanding, zou het sterven van een mens volkomen
gelijk zijn aan het sterven van een dier.
"Want het lot der mensenkinderen is gelijk aan het lot van dieren, ja, eenzelfde
lot treft hen. Gelijk dezen sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei
adem (geest) waarbij de mens niets voor heeft boven de dieren, want alles is
ijdelheid, alles gaat naar één plaats, alles is geworden uit stof en alles keert
weer tot stof (Pred. 3 : 19,20) .
Ditzelfde lezen we in Ps. 49 : 14, 15, 21.
5