Batakland
27.09.2015 • Views
Share Embed Flag

Batakland

ePAPER READ
DOWNLOAD ePAPER
stromenvankracht

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

START NOW

- BATAK-L<br />

11<br />

KAREL HOEKENDI

BATAK-LAN<br />

door<br />

KAREL HOEKENDI<br />

Oorspronkelijke titel:<br />

"LANGS DE WEG"

BATAK - LAND<br />

"Gaat naar de stad en er zal u een man teg<br />

een kruik water draagt: volgt hem ... waar<br />

gaat ... " (Mark. 14: 13). De Meester geeft ee<br />

aanwijzing aan Zijn discipelen voor het vin<br />

ontmoetingsplaats. Volg die slaaf, die anoni<br />

minste, de waterdrager, hij die de voeten wast<br />

van zijn heer buiten bij de poort. Nieman<br />

weet zijn naam, spreekt met hem, de jongeren<br />

ingaan waar hij ingaat, want daar is het uitv<br />

waar Jezus een van Zijn belangrijkste ontmoet<br />

Zijnen zal hebben.<br />

Wij hebben deze man met de waterkruik<br />

ontmoet. Hij schreef ons een brief met een ui<br />

naar zijn land te komen en opwekkingssam<br />

houden. Wij ontmoetten de man, spraken m<br />

hij bleek spoedig niet de juiste figuur te zijn.<br />

er anderen die beter geschikt waren, met w<br />

konden samenwerken, met wie we een van<br />

we gingen met deze verder. Grote overwinn<br />

toen behaald op het rijk der duisternis, een op<br />

uit. De man die ons liet komen was het niet,<br />

de juiste plaats aan. Hij was de man met de<br />

Een man nodigde ons eens uit naar Afrika te<br />

gingen. Al spoedig bleek hij niet onze man<br />

weken na onze komst telefoneerde hij de<br />

Justitie met het verzoek ons het land uit te<br />

wij had den intussen de juiste personen gevo<br />

deuren waren opengegaan. Al het andere w<br />

introductie. De man met de waterkruik ver

schemer van de anonimiteit en wij zagen hem<br />

had zijn werk gedaan. Maar de Beer ging m<br />

en zielen werden gered voor de eeuwigheid.<br />

Iemand nodigde ons uit naar de AntiIlen.<br />

Zuid-Afrika en ondernamen de verre reis<br />

Wij predikten in een groep die onze bood<br />

vaardde en ons spoedig uitwierp. Maar w<br />

Curac;ao's bodem en de Beer opende daar ee<br />

weg voor een eigen werk in de AntiIlen. D<br />

waterkruik had kort dienst gedaan, toch was<br />

de plaats die God Zich verkoren had, ha<br />

Beer zegene hem.<br />

Mijn zoon Frans trof in Australie een Kar<br />

een functie had bij de radio waarvoor Fra<br />

man werd gezegend door de boodschap die<br />

zei: "U moet mijn vader eens schrijven,<br />

introduceren in het gehele <strong>Batakland</strong> waar<br />

prediker is. Deze boodschap moet ook naar o<br />

Brieven werden geschreven, een uitnodig<br />

Australie met een hartelijk welkom. Frans<br />

trokken er heen via Zuid-Sumatra, waar<br />

komsten hielden. Zij zochten de Batak-predik<br />

wist hem eerst te vinden, zijn naam wa<br />

Tenslotte kwam hij opdagen uit een afgel<br />

persoon, de omstandigheden waarin hij leef<br />

echter onaanvaardbaar voor een leidende fi<br />

was perse niet degene die kon worden gebr<br />

andere mannen gevonden in Medan, de juis<br />

krachtige, geestelijke helpers en dat was he<br />

geweldige opwekkingssamenkomsten in M<br />

duizenden werden bezocht en het begin v<br />

serie heerlijke campagnes op verscheidene<br />

<strong>Batakland</strong>en. Dit boek geeft daarvan een b<br />

In de geschiedenis van de zending zijn vele<br />

van grote geestelijke betekenis die beginn<br />

met de waterkruik. Bet leek aanvankelijk m<br />

keerd gepland, maar de Beer bracht de ze<br />

8

de juiste man, voor de precieze deur, in de j<br />

in het centrum van de wil van God. In Zij<br />

blijken de dingen dikwijls een andere beteken<br />

gerelativeerd, schijnbaar belangrijke relaties<br />

daarentegen onbelangrijke, uiterlijk onmogelijk<br />

heden heerlijke springplanken naar Gods doele<br />

In 1966 werd Frans Hoekendijk geleid na<br />

Hij had in Indonesie meerdere grote campagn<br />

Java, in Telok-Betong en Palembang op Sum<br />

onder de Simalungun Bataks in Pematang<br />

gezegende campagnes waren door duizenden<br />

gebeurden wonderbare dingen onder de zeg<br />

van de Heer. Honderden zielen werden ge<br />

genazen in de striemen van Jezus.<br />

Hij was de eerste die de malaise in vele ge<br />

schappen doorbrak met grote opwekkingssame<br />

mensen kwamen van heinde en ver daar op toe<br />

trokken door het getuigenis van genezenen,<br />

deze dingen nog gebeurden. Voor menigten v<br />

legen kampongs was Yvonne de eerste blank<br />

zij ooit hadden gezien, zij had veel bekijks.<br />

Frans had de voorbereiding voltooid van<br />

campagnes in Noord-Sumatra en nodigde mi<br />

uit hem bij te staan. Hij had uit Australie ee<br />

als hulp laten overkomen die ons technisch zo<br />

Ik beyond mij in het Caraibische gebied, in D<br />

wij campagnes hielden op het marktplein van<br />

en in het stadion. Elisabeth en ik vlogen na<br />

Trinidad, waar Elisabeth het vliegtuig naar N<br />

en ik westwaarts naar Cura

lijven. Naast de bekende trips naar Bever<br />

wood en Disneyland, zocht ik naar de klei<br />

de Azusastreet waar in het begin van deze<br />

voor het eerst de Heilige Geest op zo'n bijzo<br />

gevallen en waar vandaan hij over de gehel<br />

te werken met nieuwe kracht. Maar men w<br />

gidsen en later vernam ik dat de originele k<br />

afgebroken, de plaats was volgebouwd met<br />

Van Los Angelos vloog ik over de Stille O<br />

lang, naar Hawai, waar ik weer een stop<br />

enkele dagen doorbracht. Ik logeerde daar<br />

bekeek met de bus en in lange wandelingen d<br />

en befaamde gedeelten van dit prachtige e<br />

nog zoveel terug van de bekende Zuidzee<br />

het vliegveld direkt al het charmante welko<br />

hoorde welkomstgroet: Aloha! Aloha!, de<br />

des, de grasrokjes van de meisjes, de gitaren<br />

mensen, overal zingende stemmen. De Hawai<br />

mensen, ongecompliceerd, zij hebben de typi<br />

van Polinesische volken, hun natuurlijke gr<br />

zichten, een zachtbruine teint, zwarte haren<br />

waren gestoken. Ook bij oude mens en bli<br />

schoonheid volkomen. Een koninklijke gang<br />

adel in de gelaatstrekken.<br />

Na anderhalve dag eenzaam rondwandelen<br />

en langs het befaamde strand van Waikiki v<br />

contact met iemand, een goed gesprek. Eig<br />

ik een kind van God te ontmoeten en me<br />

te loven en te prijzen. Maar waar kon ik in d<br />

paradijselijke toeristenstad een gelovige vin<br />

Heer mij iemand te do en ontmoeten, om v<br />

tuigen en met hem Zijn Naam groot te make<br />

op de grote boulevard tussen de hoge, luxe h<br />

ticum binnen dat de historie van Hawai in<br />

en voorstellingen toonde, belangrijke episode<br />

geschiedenis van koningen en vooral van kon<br />

kroniek werd uitgebeeld in een lange serie v<br />

met beeldengroepen, waarlangs de bezoeke<br />

voortwandelde.<br />

Ik werd vooral getroffen door de voors<br />

10

ezoek van de Amerikaanse zendeling die aan<br />

de beroemde regerende Koningin Kameham<br />

Evangelie verkondigde. Zij nam Jezus aan en<br />

tot het Christendom. Na haar bekering werd<br />

Koningin New Kamehameha III genoemd. Zij<br />

tot ongenoegen van haar yolk dopen en bou<br />

Christelijke kerk die door haar heidense volks<br />

verbrand. Een hernieuwde poging de kerk<br />

werd weer verijdeld, ook nu weer verwoestte<br />

in aanbouw zijnde kerk. Deze geschiedenis wa<br />

zeer belangrijk en was in dit Panopticum fraa<br />

leerd uitgebeeld.<br />

Toen ik daar zo stond te kijken, het leek di<br />

ik de enige bezoeker was in dit Panopticum, s<br />

baar een gestalte uit het donker naast mij . Ik<br />

een Hawalaanse vrouw naast me staan, zij vro<br />

uitleg mocht geven over wat ik stond te bek<br />

hoorde tot het personeel van het Panopticu<br />

terzake kundig de bezoekers rond, commentaar<br />

vragen werden gesteld.<br />

Ik vroeg haar mij te vertellen hoe de bekering<br />

Kamehameha had plaats gevonden en hoe ha<br />

anderde, hoe dit in haar regering doorwerkte<br />

het mij. Ik zei spontaan: "Praise the Lord!" Ze<br />

en begon te lachen. Ze zei: ,,0, u bent een C<br />

bent vervuld met de Heilige Geest, nietwaa<br />

verwonderd, vroeg of zij dit ook was, ze antw<br />

praise the Lord!" Ze vertelde dat ze een Chr<br />

een kleine Pinksterkerk was aangesloten. Ze<br />

gedoopt in water en vervuld met de Heilige<br />

verder: "Weet u, ik leid hi er toeristen rond<br />

kreeg ik met hen een gesprek over de Heer. I<br />

uitvoerig over de bekering van onze vroegere<br />

de hoop dat de toeristen nadere uitleg zoud<br />

ik hen op Jezus kon wijzen, Die Dezelfde<br />

historische dagen, maar nooit nog hoorde ik<br />

van lofprijzing "Praise the Lord!" Juist vanmor<br />

Heer en zei Hem: ° Heer, laat mij vandaag<br />

kind van U ontmoeten, met wie ik over U<br />

U kunt het toch zo leiden, Heer!" En ik vertel

Ik heb dat enkele keren meer beleefd, op<br />

in de wereld. Ik landde op het vliegveld<br />

Afrika, het was in 1960. We liepen het v<br />

uit Europa had gebraeht uit, naar het re<br />

terminal, daar zouden wij ontbijten. Dez<br />

restaurantruimte stond vol gedekte tafels en<br />

waehtte een bediende op de gasten, het w<br />

uniform, ze droegen een hoge blauwe fez<br />

verdeelden zieh over de tafels, Elisabeth e<br />

een tafel uit dieht bij het raam en letten niet<br />

Maar hij heette ons vriendelijk welkom<br />

opvallend hartelijk welkom. Wij plaatsten<br />

en de bediende ging weg naar het buffet. W<br />

hoofden en baden een zegen voor deze dag<br />

De bediende kwam met allerlei gereehten t<br />

tot vlakbij mijn oor en vroeg of wij Christ<br />

had ons zien bidden, hij lette er altijd op<br />

baden. Ik zei dat ik een zendeling was e<br />

enkele eampagnes in Zuid-Afrika. Hij laeht<br />

grijns en zei zaeht zonder dat anderen het<br />

"Praise the Lord!U<br />

Toen vroeg hij of ik een Volle Evangelie p<br />

antwoordde: ,,]a!U Hij antwoordde ons wee<br />

Hij vertelde onder het opdienen dat hij altij<br />

predikers naar Afrika, zijn land, kwamen<br />

Evangelie. Hij was lid van een plaatselijke Pi<br />

hij wist zieh een gereinigd kind van God,<br />

water en vervuld met de Heilige Geest. Zijn<br />

in Amerika voor prediker bij de Pinksterke<br />

ook juist die morgen hetzelfde had gebeden<br />

hoorde ons gebed en braeht ons samen.<br />

Wij hebben uren met elkaar gesproken. W<br />

in een van de gangen van het stille Panopt<br />

mij haar te zegenen, ik legde haar de hande<br />

zegende haar en sprak een profetie over haar<br />

mij voor haar gaf. Zo namen wij afseheid al<br />

Gods, in Honolulu. De enige keer dat ik i<br />

mijn bezoek op dit oeeaaneiland met iema<br />

had was met een Christin.<br />

12

werd door deze bediende aan dit vliegveldr<br />

diend. Wij lachten elkaar vriendelijk toe. De b<br />

ons extra goed verzorgd, hij verwende ons<br />

lekkernijen die wij niet eens besteld hadden<br />

hoefte dit te doen, zei hij. Ik gaf hem een goe<br />

de studie van zijn broer en legde ongemerkt e<br />

op de zijne en riep Gods zegen over hem ui<br />

werden wij weer opgeroepen het vliegtuig te<br />

weldra vlogen wij naar het zuiden, Johannesb<br />

mens die wij op reis spraken was een Christen<br />

gelukkig met ons contact, Gods welkom moc<br />

land, Hij toonde hierin dat Hij met ons was.<br />

Een paar jaar geleden was ik weer eens in Sing<br />

niemand thuis, alle zendelingen waren op reis,<br />

afwezig. Ik sprak gedurende de dagen dat ik<br />

was niemand. Tenslotte verliet ik de stad w<br />

taxi aan op straat, liet mij naar het vliegve<br />

chauffeur, een Chinees, begon onderweg ee<br />

vroeg of ik in Singapore voor zaken was gew<br />

woordde dat ik zendeling was en zaken voo<br />

Hij lachte en zei: "Praise the Lord." Ik vroe<br />

een Christen was, hij antwoordde: "Ja, gelukk<br />

bekeerd, gedoopt en vervuld met Gods Gees<br />

tongen spreken en profeteren, zo nu weet u a<br />

Wij spraken beiden nog veel over de Heer<br />

naar het vliegveld. Heerlijk was dit. Wij preze<br />

in de voortrijdende taxi. Hij zei: "Pendeta,<br />

mensen elke dag, maar niemand schijnt interes<br />

of tijd te hebben voor het Evangelie, ik ka<br />

getuigenis aan iemand kwijt! Juist vandaag ba<br />

"Heer, laat mij nu eens een kind van U ontm<br />

blieft! Dank U, dat U dit do en wilt!" En toe<br />

mijn wagen en zijn wij blij in de Heer!"<br />

Tenslotte arriveerden wij bij de airport. Hi<br />

koffer persoonlijk naar de desk, iets wat e<br />

nimmer doet, maar aan de sjouwers overlaat. T<br />

wilde, wuifde hij met zijn hand, hij wilde g<br />

vangen van een broeder. Wij schudden elkaar ha<br />

en zegenden elkaar. Zeldzame ontmoetingen b

Vanuit Hawai: vloog ik naar het Amerikaans<br />

dat in de Vietnamese oorlog gebruikt werd a<br />

Amerikaanse B 52 reuzenbommenwerpers,<br />

vijandelijke doelen bombardeerden. Ik bleef d<br />

over. Tevergeefs zocht ik naar een plaats waa<br />

werd gepredikt en waar ik wat geestelijk voed<br />

Van Guam naar Manilla, de hoofdstad van<br />

Daarna naar Saigon, de hoofdstad van Zui<br />

oorlog was in volle gang, het was dan o<br />

oorlogsvliegveld vol militaire bedrijvigheid<br />

vliegende vliegtuigen van allerlei soort. Va<br />

Singapore. Daar bleef ik twee dagen in het<br />

hotel waar ik altijd woon. Vandaar naar Meda<br />

V roeger moesten wij via Penang in Malei<br />

Medan, met slechte aansluitingen, tegenwoo<br />

prachtige direkte verbinding van een uur op<br />

Garuda Maatschappij.<br />

Zovele malen heb ik de zuidelijke route g<br />

Europa, via India en Bangkok, thans had ik S<br />

via Amerika, Hawai: en Manilla, de Pacific-r<br />

gehele aardbol omgevlogen.<br />

In Medan stonden Frans en Yvonne op mij<br />

met hen een vijftigtal Christenen, waaronde<br />

verschillende kerken met hun dames, om<br />

welkom te heten. Ze hingen bloemenkransen<br />

spraken en zongen mij toe. Na alle officie<br />

zetten de auto's zich in beweging naar he<br />

Berastagi, het plateau waar de Karo-Bata<br />

interessante reis de bergen in, vier uur lan<br />

was het prachtige Batakse Adathuis feestelijk<br />

de grote campagne die Frans en ik daar z<br />

Het gebouw met de typische witbeschilderde<br />

op de dakhoeken, was fraai versierd. De wi<br />

was met grote tikars, matten, bedekt waa<br />

zitten. Het podium was vol bloemen. De<br />

wachtten grote dingen van de Heer.<br />

Het werd een heerlijke campagne die door<br />

bezocht. Het was de eerste van deze groott<br />

gehouden werd. De Heer zegende machtig. V<br />

14

Kabandjahe niet ver van daar gelegen, waren<br />

keerden van de campagne die Frans daar hield,<br />

opdat het feest zou voortduren.<br />

We hadden veel goodwill door de voortdure<br />

heid van de Bupatti, de leider van de Karo-Ba<br />

kolonel Matang Sitapoe, een Christen die zich z<br />

op onze komst. Hij hield elke avond een we<br />

drong er bij zijn mens en op aan om goed t<br />

voor Jezus te kiezen. Duizenden mensen uit de<br />

kwamen naar deze samenkomsten toe. De<br />

ons met een prima tolk, br. Surbakti, een K<br />

in Berastagi woont en iedereen kent. We w<br />

gezegend met elkander. Er werd veel gezong<br />

houden van zingen. Allerlei koren kwamen 's<br />

in typische klederdrachten van de streek, op<br />

zingen. Na de prediking nodigden wij de<br />

ernst te maken met God, verkeerde praktijke<br />

en een nieuw leven te beginnen met Jezus.<br />

beslissing wilden nemen werden verzocht n<br />

komen en met ons te bidden, steeds kwamen<br />

keuze do en voor de Heer.<br />

Er was veel belangstelling van allerlei predik<br />

campagne in het Adathuis. Velen zagen voor<br />

aansporing om in het openbaar getuigenis<br />

geloof in Christus. Ze zagen ook de zieken g<br />

voor hen gebeden werd.<br />

Al heet het dat de Batakvolkeren Christelijk<br />

men niet van een persoonlijke beslissing, een<br />

bij het kruis neer te leggen en daarna te laten<br />

beginnen met de Heer, met Hem te wandelen<br />

te rekenen. Tot dusver werd daar in de kerken<br />

op gelegd, maar wij sturen de mens en toe to<br />

ommekeer, een omkeren voor God, oude weg<br />

en achter Christus te gaan.<br />

De Bataks zijn overwegend animisten, natuura<br />

is in het religieuze leven der volkeren op uitge<br />

stof-verheerlijking, vergoddelijking van de na<br />

fijnd materialisme. De aarde wordt als god a<br />

mens en zijn horizontalisten, ze hebben verl

te denken, bij de levende ware God van hem<br />

te kloppen. Zij raken slechts Zijn buitenka<br />

Zijn huid, maar dringen niet door tot Zij<br />

Zelf zei dat dit alleen mogelijk was in d<br />

Jezus Christus. De Batak ziet wat voor<br />

tastbaar, aanraakbaar, voelbaar, de aarde,<br />

Boden".<br />

Deze mens neemt een brok steen, een stuk<br />

daarin met zijn handen een mensvorm, of<br />

een dier, een gelaat van een demon misschie<br />

hij zijn affectie uit, zijn aanbidding, zijn<br />

ringende machten der duisternis, zijn uit<br />

en pijn. En als hij gereed is en uitdrukking<br />

aan zijn aangeboren verlangen naar aanbiddi<br />

hij het gekorven materiaal op een voetstuk<br />

met bloemenkransen, rookt er wierookstok<br />

zijn hoofd en stamelt zijn adoratie: "Gij z<br />

Onlangs vond hij deze rotsblok op een ber<br />

ren hakte hij de boom om en sneed met zijn<br />

uit, vandaag is dit sacraal, zijn god, zijn voo<br />

ering. Hij hoopt hier nu de antwoorden te v<br />

geteisterde ziel, troost voor zijn eenzaam<br />

voor ziekte en pijn. Hij richt het op als t<br />

naam en functie in zijn dagelijks leven, deze<br />

zijn god.<br />

Maar deze god heeft hijzelf gecreerd, opger<br />

verbeelding, leven gegeven met zijn boets<br />

Het is irreeel, zaak van de aarde, van bene<br />

zolang de boom overeind staat die hij aa<br />

opwelt, het hout niet is verteerd. Sterren<br />

invloed uit te oefenen, zijn lot te besturen. B<br />

stromen, zee, vulkanen, vreemd gevormde ro<br />

geaderde stenen, wind en regen worden pe<br />

aanspreekbaar, heilig verklaard, gebeden w<br />

opgezegd en offers gebracht. Men verklaart<br />

of onheilig, rein of onrein. Men poogt zijn<br />

wassen door te baden in heilige rivieren.<br />

wereld is bevolkt met demonen en geesten d<br />

oefenen op 's mensen ervaringen. Heilige<br />

16

arenden, krokodillen, slangen worden vereerd<br />

buiten Berastagi, ergens diep in de bergen, d<br />

een kleine, vulkanische bron zien aanbidd<br />

speciale priester die het met bloemen sierde,<br />

heen strooide, voedsel in pisangbladeren verp<br />

opengebroken bierflesjes, even aangestoken<br />

stokjes gestoken, met het mondstuk naar de b<br />

de geest die hier in deze bron woont zou<br />

en bier drinken en eten. Ik stond er bij en v<br />

die met grote toewijding deze ceremonie vol<br />

waarlijk geloofde dat de brongeest ook inde<br />

at en dronk en hij keek mij medelijdend a<br />

ongeloof, schudde zijn hoofd. "Ja", zei hij, "d<br />

onttrekt de kracht uit het voedsel en uit deze<br />

neemt de nicotine aan deze sigaretten". In Jap<br />

de kokende modderkolken van vulkanen als o<br />

baby's geworpen door de aangewezen moe<br />

heilen, epidemieen en droogte af te wenden.<br />

India niet ver van Madras heilige apen v<br />

speciaal daarvoor aangestelde priesters, deze<br />

beter voedsel dan miljoenen mensen in dat l<br />

worden heilig geheten, krokodillen en reuzen<br />

durend gevoed. Wij zagen op het drukke mi<br />

grote stad Madras op een van de hoofdstrate<br />

geheel vastgezet omdat een heilige koe mid<br />

zat en niet weg wilde. Ik heb een moderne<br />

vriendelijke woorden tot deze koe zien sprek<br />

dier wenste niet op te staan. Dan maar het g<br />

omgelegd.<br />

Eens zag ik in Madras enkele heilige koeien<br />

lopen en stilstaan bij allerlei groente- en vru<br />

Het waren armelijke uitstallingen van zelfverbo<br />

De dieren begonnen er van te vreten, met e<br />

was alles geconsumeerd. Een arm vrouwtje<br />

geld verdwijnen, maar met samengevouwen<br />

ze verheerlijkt toe te kijken, ze kon de koeien<br />

de hoge eer haar aangedaan om haar groente<br />

boven die van anderen.<br />

De Bijbel noemt dit afgoderij dat door God<br />

aards, zinnelijk, duivels. De wereldgeesten

opgeroepen, de gees ten van beneden, gees t<br />

God stammen, dus tegen God zich manifest<br />

Buiten Berastagi, vlakbij, staat de vulkaan Si<br />

rookwolken uitstoot, een levende, werkend<br />

mensen spreken over de geest die daar woo<br />

hele streek regeert.<br />

Degenen die zending onder de heidense vo<br />

verwijten ons dat wij eeuwenoude volkskultu<br />

europeaniseren, hen onze westerse beschav<br />

inzichten opdringen. Deze kritici verwijten<br />

"white man's religion" opdringen in een vo<br />

ring die niet is aangepast aan het kultuurpa<br />

vreemde volkeren. Wij zouden door onze gr<br />

heid en overtuigingskracht hen een voor hen<br />

denkwereld opdringen. Gevoelig als deze m<br />

voudig aanspreekbaar, worden ze er emotion<br />

trokken en bereid de nieuwe gedachten te a<br />

ware beter de Karo-Bataks door Karo-Batak<br />

benaderen met het Evangelie. Deze overtuig<br />

komen uit hun eigen mid den en niet als impo<br />

Wij zijn van mening dat in dit land de be<br />

Jezus Christus de veranderde volksgenoot i<br />

zelf ontmoette. Hij spreekt hun taal en<br />

denkpatronen, hij kent beter dan wie ook<br />

volksgenoot, hij kent zijn weerstanden omd<br />

heeft gekend, maar weet ook de openingen te<br />

geest. Wij zijn zo dankbaar dat na ons vertre<br />

voort zijn gegaan, met dezelfde boodschap<br />

vuur, bekleed met hetzelfde gezag over ziek<br />

De bediening van apostel is grondlegger<br />

breker, hij gaat vooraan, verkeert in de vuur<br />

de militairen bij de "groene baretten" beho<br />

"commando" die gewend is alleen te operere<br />

de zielen aan satan ontrukt. Hij brengt ze in<br />

legt het allereerste fundament. Hij stelt an<br />

aan als herders over de schapen. Hij is nim<br />

De Heilige Geest is de Leider, de apostel is<br />

legger. Dan is zijn apostolische taak voltoo<br />

18

der zoals Paulus dit deed, naar plaatsen die<br />

Geest aanwijst.<br />

Ook de blanke zendeling dient dit te doen. Z<br />

word en vervangen, al is het ternauwernood, z<br />

vestigde werk over dienen te dragen aan<br />

prediker.<br />

Wat wij zendelingen aan de volkeren bren<br />

westerse godsdienst die wij aan oosterse vol<br />

opdringen, maar wij prediken een universele<br />

Christus van alle rassen en naties. Zijn bood<br />

richt tot alle mensen. Zijn heil is voor de<br />

ziel, geest en lichaam. Wij zijn slechts goede<br />

als wij de universele Christus prediken, die ied<br />

in Zijn genade, die uitkomst biedt aan ied<br />

Jezus Christus is de enige weg tot volkome<br />

Geen god is als Hij. "Niemand komt tot d<br />

door Mij", zegt Jezus. God is een "Christ<br />

Christendom is Christocentrisch. Christus is<br />

punt van ons heelal. Hij is het leven. Hij sti<br />

de niet-blanke. In Zijn volkomen verlossing aa<br />

kruis door Zijn zoendood betrekt Hij ook<br />

mens, alle mensen. Hij stortte Zijn Bloed en<br />

mens binnen de invloed en werking van dat<br />

een mag komen en met zijn geloof in Jezus Ch<br />

vergoten Bloed, bewust deel hebben aan Zijn<br />

werk. Het heil in Hem brengt de mens met z<br />

beweging, in werking, hem ten zegen. Ongelo<br />

Goddelijke offerte af, maakt het werkeloos, hij<br />

het voor zich.<br />

Zendelingen moeten niet religieus koloniseren,<br />

denkende" gemeenschappen stichten op vree<br />

naar zijn traditie, zijn smaak, maar alleen het<br />

God bekend maken, het Volle Evangelie pre<br />

taal en in het denken van de volkeren. Hij<br />

uitnodigen Jezus te ontmoeten, over Hem te d<br />

aan te nemen, Hem een kans geven een nieu<br />

hen te beginnen.<br />

Dit was de boodschap die ik elke avond predikt<br />

God Die in Christus Zich openbaart, Die verg

herstelt, vernieuwt, Die zegent, vrede geef<br />

predikte ik over de komende Koning die<br />

schappij op Zijn schouders zal nemen. Da<br />

mensen in <strong>Batakland</strong>, die nog sterk verbond<br />

oude koningen, waarvan op hun hoogten<br />

hoge trotse beelden staan opgericht, bijzon<br />

een koningsvolk, dat zo graag weer een eig<br />

hebben. Ik haakte daarop aan en sprak ov<br />

Koning, die nu reeds Zijn yolk bijeenvergad<br />

staan van hun matten op en komen voor he<br />

honderden elke avond, zij will en Christenen<br />

deel hebben aan dat Koninkrijk des vredes.<br />

door Hem laten reinigen van hun zonden<br />

laten genezen van hun won den. Deze ogen<br />

heedijk voor de zendeling, deze honderde<br />

gebogen hoofden daar voor het podium te<br />

handen gevouwen, de ogen gesloten, de<br />

sprekend die de zendeling voor en met hen<br />

tolk wordt overgebracht in hun eigen taal.<br />

het Bloed van ]ezus wordt over hen geroe<br />

uit de Bijbel voorgelezen van vergeving e<br />

Hun namen worden bijgeschreven nu in het<br />

des Lams, zij staan nu bij God goed aan<br />

zieken worden eveneens naar voren geroep<br />

gesproken, Gods beloften voorgehouden, h<br />

handen opgelegd in ]ezus' Naam. Wonder<br />

werkt door de hand van de Heer. Genezing<br />

voor het vlees. Alle domeinen van de mens<br />

zijn in het heil in Christus betrokken, de to<br />

delen aan dit heil.<br />

Het Evangelie is niet "een ander geloof"<br />

naar een nieuwe waardigheid, een heenwi<br />

hoger leven in Christus. Wij zijn dankbaa<br />

geving van zonden, de creatie van "de nieu<br />

aangesproken worden van de totale mens<br />

heil in Christus. Maar we willen de mens<br />

naar een nieuwe levensstijl, een hoog gekwalif<br />

in Hem. "En wij allen, die met een aangezic<br />

bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren<br />

20

veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkh<br />

lijkheid, immers door den Here die Geest is"<br />

18). Het is onmogelijk om "de zin des Geeste<br />

te "wandelen in den Geest' , , "door de Gee<br />

worden, "het getuigenis van de Geest' , te ke<br />

nog gebonden zijn aan de vleselijke, materialis<br />

heid, die de Bijbel veroordeelt.<br />

De mensengeest is verwant met, immers uit<br />

de Geest Gods. Mozes spreekt tot God in d<br />

God, God der geesten van alle schepselen ... "<br />

22). God is de Vader der geesten, de Heer de<br />

alle levende schepselen, in de hemel en op de<br />

17 : 28 zegt. "Want in Hem leven wij, beweg<br />

ZIJN WIJ . . . " "Daar wij dan van Gods gesl<br />

(vers 29).<br />

De mens is veel meer dan een natuurlijk produ<br />

Goddelijke oorsprong, geschapen naar Zijn b<br />

gelijkenis (Gen. 1 : 26). Hij herinnert diep in<br />

scheppingsmorgen toen Gods adem in hem in<br />

leven werd, beweging gaf aan zijn hart en zijn<br />

het eerst deed ademen. Zach. 12 : 1 zegt: "A<br />

woord van den Here, die de hemel uitspant<br />

grondvest en den geest des mensen in diens b<br />

meert ... " "Formeert" is het woord dat verta<br />

het Hebreeuws, waar staat "yatsar", wat bete<br />

vorm kneden, boetseren, bouwen.<br />

De duivel is het er om te doen om dit beeld v<br />

mens te vernietigen, de Goddelijke adem af<br />

Goddelijke aard te degenereren, de Goddeli<br />

verstoren, de Goddelijke vonk te doyen, de G<br />

te ontkennen, de Goddelijke krachten te ve<br />

Goddelijke plannen met de mens te ontwrich<br />

Maar Jezus kwam om de werken des duivels<br />

de vernietiger te vernietigen en ons opnieuw<br />

in het beeld van God. De Heer geneest onz<br />

beschadigingen en plaatst ons terug in het o<br />

plan Gods. De persoonlijkheid der mensen,<br />

verknipt door de duivelse listen, verwrongen e<br />

aangetast en van God vervreemd, wordt door

spreken met zijn schoondochter, ze moeten<br />

in elkaars gezelschap, elkaar totaal negeren<br />

niet naast haar zitten. Een man is het verb<br />

andere getrouwde vrouw te zitten, tenzij z<br />

zich heeft, hij mag niet direkt met haar sp<br />

de andere aanwezigen. Gelukkig gaan deze<br />

woordig wat af.<br />

Het is ook opmerkelijk dat zoveel manne<br />

komen in deze campagnes, misschien verhin<br />

de vrouwen zo snel en openlijk naar voren<br />

meeste landen zien wij dat juist de vrouw h<br />

op de oproep tot bekering.<br />

Zo'n kampong veraf gelegen in het land is<br />

zendingsveld. De mensen weten niets van J<br />

tendom is hun vreemd. We houden ervan<br />

heidense streken niet alleen over de Pers<br />

Christus te spreken, maar Zijn opstandingskr<br />

door het genezen van zieken en bezeten<br />

<strong>Batakland</strong> telt 270 kampongs. Officieel ge<br />

30% Christenen en 70% heidenen (animi<br />

er Mohammedanen. De opdracht van de Hee<br />

we "tot de uitersten" zullen gaan, tot het u<br />

heidense denken. Daarom evangeliseren wij<br />

legen dorpen waar wij meestal de eerste zend<br />

te zijn, zoals de inwoners zeggen.<br />

Zo trokken wij daarna met ons gezelschap<br />

Surbakti, de kampong waar br. Surbakti, onze<br />

werker uit afkomstig is. In dit familiedorp he<br />

Surbakti, met nadere aanduidingen als: de<br />

rijke, de manke, de dove ... Jaren later, in<br />

als lid van die stam gelnstalleerd, na toeste<br />

dorpshoofd en alle familiehoofden. Ik ben<br />

enige blanke lid van de Batakstam der S<br />

onderscheiding is verkregen als dankbaarhe<br />

voor de Karo's heb gedaan. Alle leden, ook<br />

op een stukje sawahgrond en grond voor e<br />

naam is Surbakti Hoekendijk. Ik mag mij<br />

heilige rode kaln en mag altijd beroep doe<br />

mijn stamgenoten.<br />

24

De volgende campagne was in de stad Medan<br />

rijkste plaats en hoofdstad aan de Oostkust<br />

Frans had reeds een maand alle voorbereiding<br />

Hij had een grote sporthal, de Gedong Olah R<br />

afgehuurd en in gereedheid laten brengen. Hi<br />

beerd om een ontvangstcomite uit alle kerk<br />

brengen en had talloze vergaderingen geleid<br />

kanten en voorgangers uit allerlei kerken en<br />

om achter dit grote gebeuren te staan, maar ein<br />

de moeilijkheden. Er was geen eenheid te form<br />

wilde over de andere heersen, de aloude<br />

ongeestelijke geestelijken. Het eerste comite we<br />

en een tweede gegroepeerd met aanvaardbaar<br />

ook dit comite verzandde in gekrakee!. Tenslot<br />

maal, kwam een redelijke formatie te voorsch<br />

levensvatbaarheid beIoofde, maar waaraan w<br />

lende opportunisten en dubieuze figuren deel<br />

Frans wilde niet dat deze campagne een partik<br />

zou dragen, een zaak van en voor enkelen,<br />

zoveel mogelijk kerken de vruchten van e<br />

campagne laten plukken. Ook voor de nazorg i<br />

rijk dat alle predikanten meededen om de jon<br />

te vangen. Een zo breed mogelijke basis is verre<br />

De stad werd bekendgemaakt met deze campag<br />

op strategische plaatsen over de straat span<br />

duizenden pamfletten waren verspreid, affiche<br />

gebracht. In vele kerken hield men bidstonden<br />

slagen van de campagne. Dieper het binnenla<br />

de kerken uitgenodigd te komen. Er was veel<br />

onder de mens en voor deze campagne in de<br />

Raga.<br />

Medan had nog nooit een campagne van derge<br />

en formatie meegemaakt. Vanaf de eerste dag<br />

grote hal vo!. Voor de opening om zes uur '<br />

er bij de ingang geen doorkomen mogelijk, zo<br />

bedja's met zieken reden aan. Politieagenten<br />

verkeer enigszins. Het was vanaf de eerste dag e<br />

toeloop van yolk.<br />

EIke avond zaten duizenden in de enorme

middengedeelte en alle galerijen waren ge<br />

vanaf de tribunes alles beter zien, die waren<br />

bezet. Er was een zeer fraai, breed en ruim po<br />

met uitstekende microfoons en geluidversterk<br />

tig blauw gordijn hing als achterwand. We h<br />

groot roodgeschilderd houten kruis voor gep<br />

volle breedte van het podium hing een sp<br />

woorden JESUS KRISTUS SAMA ADA<br />

SEKARANG, SAMPAI SELAMA LAMA<br />

Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot<br />

- Hebr. 13 : 8). Wij houden van een fraai v<br />

rage. Wij willen al zo lang af van die sma<br />

arme podia die zo vaak in dit soort samenk<br />

zijn, zonder bloemen, zonder frisse kleur<br />

behoorlijke kleding van de optredenden, een<br />

tasieloze manifestatie waarmee wij onze H<br />

eren. Wanneer wij de wereld wensen aan<br />

gewend is aan prachtig gemonteerde shows<br />

zorg aan is besteed, zullen wij dan niet in<br />

met zorg opgezette presentatie verzorgen? D<br />

professionee1 zijn, de koren prima, muzikaa<br />

tatie, de solisten excellent, de predikers k<br />

schaafd van uitspraak, wars van holle fras<br />

sjibbolets van Pinksteren. Een man met een<br />

eigentijdse stijl- en taalgebruik, scherp en<br />

spreekbaar, to the point. Laat hij de waarhe<br />

zonder voorbehoud formuleren en de waa<br />

maken.<br />

Een groot aantal predikanten en voorgange<br />

kerken en kringen bezetten de eerste rije<br />

kwamen uit geheel Noord-Sumatra, ja zelfs<br />

Benkulen.<br />

Elke avond kwamen honderden zieken. Wij<br />

weerszijden voor en naast het podium op<br />

neerzitten op matten, zodat zij ons het bes<br />

en horen. Het was een bewogen gezicht<br />

lammen, blind en en kreupe1en te zien zitten<br />

werden soms van ver buiten Medan naar d<br />

voerd. Aan het eind van de prediking bad<br />

van hen, onder handoplegging. Fysiek is d<br />

26

gedeelte van deze bediening, maar ik bid graa<br />

zieke individueel.<br />

Ik heb altijd zo'n verlangen, als ik deze ma<br />

hun bij het naar huis gaan elk een Bijbel m<br />

zodat zij het Woord Gods in huis hebben, vo<br />

verdere leven. Misschien leggen zij het Boek<br />

we geloven dat het eens weer in de hand wordt<br />

gelezen en geloofd. Alle beloften daarin kunn<br />

komen, zij zullen blijken dan nog "ja en am<br />

Het Woord Gods zal nooit ledig wederkeren. O<br />

wilde ik zo graag Bijbels uitdelen in de Batak<br />

geven aan de bezoekers. Wij gingen overal in<br />

zoek naar Bijbels. De Heer zegende onze pog<br />

derlijkerwijs vonden wij ergens een opslagplaat<br />

waar in jaren niet naar was omgekeken. Niem<br />

iets mee. Wij zochten de verantwoordelijke m<br />

was bereid deze Bijbels aan ons te verkopen, m<br />

vooruitbetaling. Hij had niet zoveel fiducie in<br />

stelling in Bijbels. Aan dergelijke mannen ve<br />

blijkbaar de verspreiding van het Woord Gods<br />

Wij kochten 4.000 Bijbels a contant en distrib<br />

elke avond onder het yolk. Telkens kwamen wi<br />

Bijbels uit de opslagplaats halen, ze vlogen weg<br />

jonge dames op, zij kleedden zich sierlijk i<br />

kabaja, die op een bepaald moment de zaal i<br />

een stapel Bijbels die zij afgaven aan degen<br />

handen daarvoor opstaken. Wij verkochten deze<br />

dezelfde prijs als waarvoor wij ze inkochten,<br />

geen cent winst te maken. In vier avonden<br />

4000 Bijbels verkocht, terwijl er zoveel navraag<br />

nog wel 4000 Bijbels hadden kunnen verkope<br />

kanten zagen ons deze actie voeren, ze had d<br />

geloof dat er enige belangstelling bestond in he<br />

Bijbels, ook in dit onderdeel van de campagn<br />

ongelijk. Er was een succesvolle distributie.<br />

Noord-Sumatra, het land van de Bataks geldt<br />

officieel als een Christelijk Yolk, maar nauw<br />

iemand een eigen Bijbel te bezitten. Een gro<br />

bleef jaren ongemerkt opgeslagen, ten prooi v

witte mieren. Wij waren gelukkig met de<br />

en constateerden dat de pasgekochte Bij<br />

trouw naar de samenkomst werden meeg<br />

slagen en gelezen, als wij teksten noemden<br />

vreugde gebruikt.<br />

In Suriname, toen wij daar de opwekkin<br />

hielden, was de Evangelische Broedergem<br />

alles met ons eens, maar openlijk werd m<br />

gelukkig waren dat er zoveel Bijbels in d<br />

verspreid, dat moest worden toegegeven.<br />

dit een belangrijk onderdeel is van een<br />

pagne en een zendings-activiteit, het wekk<br />

voor het Woord Gods. Het blijkt altijd w<br />

een heerlijke zegen, dat Boek van Gods<br />

met de nieuw gelnteresseerden te lezen. H<br />

de Bijbel te verdedigen, de Bijbel verdedigt<br />

Elke avond opende Frans de samenkomst,<br />

gezellig welkom, maakte vrolijke opmerkin<br />

mensen een lied, bouwde hun geloof op<br />

maakte allerlei praktische dingen bekend,<br />

nezen zieken op het podium hun getuigen<br />

gaf hij de avond aan mij over. Ik opende d<br />

en gaf daarna een uitnodiging voor beker<br />

mensen uit de zaal naar voren waren ge<br />

het podium stonden bij honderden, gaf ik<br />

aan Frans over die het zondaarsgebed met<br />

dan wat uitgerust en begon met de zieke<br />

wisselden wij om en om, zodat we ste<br />

monter konden bedienen.<br />

Het spreekt vanzelf dat wanneer wij elke<br />

zieken en bezetenen de handen oplegden, v<br />

ontstonden van wonderbare genezingen,<br />

rakingen van de Heer. In wijde omtrek w<br />

halen bekend en deden weer nieuwe zieke<br />

Op een van de avonden meldde men mij<br />

komst, ik kwam zoals gewoonlijk iets later<br />

achter het podium de zaal binnen, dat er e<br />

28

gekomen uit Nias, het eiland aan de Westkust<br />

Daarheen zelfs was het nieuws van deze camp<br />

drongen. De man had een brief bij zich waarin<br />

dat hij de volgende dag weer terug moest naar<br />

men vroeg of ik hem niet vergeten wilde.<br />

speciaal met deze man v66r dat de andere zi<br />

beurt waren en de Heer opende zijn oren. Ik<br />

de mensen in de zaal alles openlijk te vertellen<br />

avond vertelde ik dat het hoofd van het eila<br />

deze diensten gehoord had en deze man als<br />

had gezonden. Deze man zou een getuigeni<br />

kunnen brengen naar zijn eiland. Hij was nie<br />

kon mijn gebed niet aanhaken aan zijn gelo<br />

geloofde in zijn genezing en bad de Heer h<br />

aan te raken, zodat de Niassers zullen weten da<br />

tig is om te helpen, allen die op Hem hun<br />

stellen.<br />

De Heer genas hem terstond en opende zij<br />

plaatsten de man voor de microfoon en gingen e<br />

achter hem staan, to en fluisterden wij enkele w<br />

hij feilloos opving en in de microfoon nazei.<br />

Enkele dagen later verscheen er weer een man<br />

ambtenaar van de Voorlichtingsdienst aldaar,<br />

ons dat de dove man een hele sensatie had verw<br />

Iedereen kende hem, nu was hij genezen en<br />

staat het tikken van een horloge te horen. Wi<br />

dit door de microfoon mededelen aan het yolk<br />

God. Later toen wij in Sibolga predikten aan d<br />

de stad die tegenover Nias ligt, kwamen vele<br />

om de samenkomsten te bezoeken, nieuwsgier<br />

door het getuigenis van de dove man. Wij kre<br />

uitnodiging om naar Nias te komen en in t<br />

Gunung Sitoli in Noord-Nias en Teluk Dala<br />

Nias opwekkings- en genezings-samenkomste<br />

houden. We hopen dat nog eens te realiseren.<br />

Er waren opvallend veel genezingen aan oren e<br />

stommen werden door de hand des Heren aan<br />

een avond werd ik voor de samenkomst bego<br />

door enkele van onze helpers, ze hadden ee

Atjeh bij zich, uit het Noorden van Sumat<br />

perse spreken. Ik groette deze kleine vrouw<br />

bekend als een Indonesische arts. Ze had in<br />

deze samenkomsten gehoord en van de "zo<br />

deren" die hier gebeurden in de Naam<br />

geloofde niet dat Jezus vandaag wonderen<br />

ge!oofde ze niet in bovennatuurlijk ingrijp<br />

het fysieke lijden der mensen. Ze was vol kr<br />

ik met haar over Jezus en nodigde haar uit<br />

gast op het podium naast mij plaats te will<br />

met de zieken ging bidden. Zij was in sta<br />

te zien wat de Heer vandaag nog doet. I<br />

voor haar neerzetten, zodat zij comfortabel a<br />

kon meemaken. Ze nam deze uitdaging aan.<br />

paar patienten meegenomen uit Kota Radja<br />

staat was te helpen met al haar medische<br />

naar deze patienten, ze haalde ze en tot m<br />

verbazing huppelden twee frisse, levendige<br />

aan haar handen naar mij toe. Het was e<br />

ongeveer 5 jaar en een meisje van omstreek<br />

kinderen die allerminst een zieke indruk m<br />

wat voor ziekte deze kinderen dan we!<br />

woordde: "Ze zijn alle twee doofstom." I<br />

hen te bidden.<br />

Die avond veranderde ik mijn schema; toen<br />

mijn prediking vertelde ik eerst het verhaa<br />

moeting met de arts uit Atjeh met haar be<br />

patienten. Ik stelde haar aan de menigte v<br />

spreken over haar ongeloof in wonderen i<br />

Jezus. Toen ze gereed was vroeg ik aan de<br />

van u gelooft met mij dat de Heer van<br />

deze beide kinderen wonderbaar gaat g<br />

riepen: "Ja! Ja! we geloven dat!" Ze str<br />

armen omhoog als een getuigenis. Ik zei t<br />

dokter: "Ziet u hoeveel mensen in Med<br />

wonderen van de Heer? Ze hebben deze<br />

avond voor hun ogen gezien!" Toen vroeg<br />

met mij een afspraak wilde maken, sportief.<br />

Zijn almacht hedenavond deze beide kindere<br />

genezen, wilde zij dan in Jezus Christus g<br />

30

haar leven geven? "J a!" antwoordde zij di<br />

schijnlijk was dit snelIe antwoord ingegeven o<br />

niet geloven kon. Hier werden wetten oversch<br />

niet kende.<br />

Ik vroeg alIe mensen op te staan en met mij te<br />

deze kinderen en deze arts. Wij riepen de H<br />

vroegen Zijn machtige hand uit te strekken ove<br />

kinderen en zoals Hij tijdens Zijn rondwandel<br />

Zich zo bewogen voelde en aangetrokken tot kle<br />

en hen zegende en genas, zo ook thans het<br />

doen. Amen. Daarna stak ik mijn pinken in<br />

de oudste, zij was het minste bang. De Heer<br />

oren aan en ze was perfect genezen. Hoogst v<br />

het kind de zaal rand, ze ving geluiden op. I<br />

volgens twee vingers op haar tong en bestrafte<br />

geest en ze genas ook daarvan. Vervolgens z<br />

voor de microfoon en fluisterde een naam, o<br />

een naam heel zacht aan haar oor: Jezus! Je<br />

dat ze met haar lippen deze naam probeerde t<br />

ving deze tweeklank op en vormde met de lippe<br />

en na enkele malen dit woord te hebben herh<br />

het vlekkeloos na. Ze had het niet alIeen gehoo<br />

het ook verklanken, verwoorden, uitspreken. D<br />

op dezelfde wijze met het jongetje, ook hij w<br />

en zei kinderlijk, met een hoog stemmetje, d<br />

Het eerste woord dat deze kinderen ooit hoo<br />

Naam van Jezus, hun Dokter en de eerste Naam<br />

noemden was Zijn Naam!<br />

Wat dit wonder uitrichtte onder de mensen, w<br />

Ze verlieten hun zitplaatsen, ook de tribunes stro<br />

alIen liepen naar het podium om de Heer te<br />

prijzen, men klapte in de handen en riep<br />

Tuhan! Putjih Tuhan! Halleluja! Terima Kasi<br />

Heer! Prijs de Heer! HalIeluja! Dank U well)<br />

Ik hoefde die avond niet te prediken, het<br />

heerlijkheid van Jezus zag, kwam zich aan Hem<br />

Met gebogen hoofden en gevouwen handen<br />

honderden voor het podium. Velen weenden va<br />

over wat ze zagen. Vel en trachtten de kinderen<br />

drukken, hen woorden toe te spreken. Ik ben t

allen gaan bidden, de Heer prijzen en Zijn<br />

Hem groot maken; de mensen spraken a<br />

die de tolk vertaalde, na. Onder de me<br />

vrouw luid te snikken, toen ik haar met<br />

in de menigte, herkende ik de kleine arts ui<br />

was van het podium weggelopen en had<br />

tussen de mens en gevoegd voor het podiu<br />

haar hart aan Jezus, waarin ze eerst niet ge<br />

Heer! Ze werd op het podium geroepen m<br />

zicht en gaf haar getuigenis voor de micr<br />

haar met haar patienten te spreken, ze gebru<br />

niet meer, maar sprak enkele duidelijk gear<br />

den, beiden reageerden er op en stamelden<br />

De volgende dag reisden drie gelukkige me<br />

terug, twee kinderen die genezen waren<br />

zullen kunnen doen met hun speelgenoten<br />

vrouw die haar hart aan Jezus van Nazareth<br />

Van een der wonderen die daar tijdens<br />

gebeurden vernamen wij eerst jaren later t<br />

Medan waren en de heer Fidaus Loo ontm<br />

telde ons wat de Heer aan hem en zijn fam<br />

Wij vroegen hem dit op schrift te zetten.<br />

tuigenis: "Ik ben een Chinees en Buddhi<br />

vrouw na 15 jaar huwelijk geen kinderen<br />

ik van plan om haar weg te zenden en ee<br />

te trouwen, die wel kinderen kan krijgen.<br />

woonte. Wij waren bij zovele doktoren en to<br />

maar niemand was in staat om ons te helpe<br />

zover was om mijn vrouw te verstoten, kwa<br />

listen Hoekendijk naar Medan, daar hoo<br />

hielden grote samenkomsten en Pendeta K<br />

bad elke avond voor zieken.<br />

Op de eerste avond dat wij daar waren, mi<br />

riep hij alle onvruchtbare vrouwen naar vor<br />

te bidden, opdat de schande van de onvru<br />

niet langer zou drukken. Ik zond mijn vro<br />

er werd met haar gebeden in de Naam van<br />

de Enige zijn die haar help en kon. Voor m<br />

de avond ook gebeden. Ik had een opgezet<br />

32

aan beide voeten, die krom groeiden, ook mijn<br />

aangetast.<br />

Toen wij diep in de nacht van de samenkomst<br />

was ik bijzonder ontroerd, ik geloofde dat G<br />

aangeraakt. Die nacht zag ik een engel staan, in<br />

hij overhandigde mij een klein pakje. Toen ik<br />

zag ik dat het een kind was. Hij zei, dat als ik<br />

geloofde, het kind kon geboren worden. Wij ho<br />

de engel een geluid, vreemd dat geluid hoorden<br />

en ik beiden, het was de duivel die kreunde m<br />

vreemd gekerm. Waarschijnlijk om de blijde b<br />

ik juist had ontvangen van God.<br />

Diezelfde nacht kromp mijn buik tot normale<br />

mijn huid werd rein, mijn voeten waren gezon<br />

helder. Negen maanden later werd een moo<br />

kind geboren, wij gaven het de naam "Sutji"<br />

is nu drie jaar, een prachtig meisje, dat ons<br />

gebracht.<br />

Wij hebben ons leven aan Jezus gegeven, we<br />

doopt in water en dienen de Heer met blijdsc<br />

vroegere afgoden en dukuns nimmer hebben g<br />

Jezus gegeven: grote blijdschap en vrede in ons<br />

Twee jaren geleden stierf mijn tante, die oo<br />

aangenomen, want mijn hele familie is doo<br />

wonder van onze genezing Christen geworden.<br />

de rouwdienst in haar huis, maar werd doo<br />

Geest gedreven haar de handen op te leggen en<br />

keerde het leven tot haar terug. 0 wat hebben<br />

geloofd en geprezen! Vandaag is deze tante g<br />

in de Heer. Wat een wonderbaar leven met Je<br />

Ik had altijd het verlangen dat God Bappak K<br />

dijk nog eens terug zou sturen naar ons land o<br />

te laten zien. Een paar dagen geleden zei iema<br />

dat hij hem had zien lopen in Medan. Ik zoch<br />

hem en vond hem. Toen haastte ik mij om<br />

brengen, ook mijn vrouw die nu de naam "Na<br />

en om ook mijn lichaam te tonen dat volko<br />

werd. Hij was erg blij ons te zien en zegende<br />

Ook bezocht ik zijn nieuwe campagne die<br />

houden was en toonde Sutji aan de mens en, m

mijn lichaam. Ik getuigde daar van mijn b<br />

engel en deed het huilend geluid na dat d<br />

AlIe mensen klapten in de handen en preze<br />

Er waren in de campagne in Gedong Olah<br />

lijke wonderen van genezing. We zagen lam<br />

en krukken wegwerpen en lopen op het p<br />

zamelden alle weggeworpen stokken en kr<br />

campagne en stapelden ze op in een hoek<br />

als een heerlijk getuigenis van de kracht va<br />

Jezus.<br />

De laatste avond zulIen wij niet licht verge<br />

beloofd dan alIe zieken de handen op te l<br />

in nood verkeerden, alle bezetenen, alle on<br />

armen, alle weduwen, wezen. Wij stelden d<br />

waren er duizenden, in twee lange dubbele<br />

gehele lengte en breedte van de zaal, met hu<br />

elkaar toe; Frans en ik liepen tussen hen<br />

iedereen even de handen op het hoofd. W<br />

puttend en hadden ruim een uur nodig om<br />

enkele seconden, te bidden. Telkens riep<br />

genezen was geworden. HalIeluja!<br />

Op deze campagne maakten vele predikanten<br />

voor de eerste keer kennis met deze wijze va<br />

die zo effektvol was. Het bleef niet uit d<br />

kanten uitnodigingen kregen om op and<br />

komen evangeliseren. Men heeft meestal ge<br />

enorme voorbereidingen dergelijke campagn<br />

De voorgangers waren vooral gegrepen do<br />

waarmee ik met de zieken bad en de macht<br />

varen. Ze beleden deze "durf" niet te bez<br />

er mij geregeld over aan. God honoreert ge<br />

wil zover gaan met een mens als de mens wi<br />

de begrenzingen liggen alIeen aan onze k<br />

ervaringen van zoveel jaren zijn deze, dat<br />

ons staat en ons legitimeert, als wij optrede<br />

Hij liet mij nooit in de steek. Halleluja!<br />

Na Medan hielden wij niet ver van die stad,<br />

34

weer een openlucht-campagne van 5 dagen.<br />

respons in Medan, dat wij een gelegenheid wi<br />

alle belangstellenden en degenen die te laat v<br />

campagne hadden gehoord, onze samenkomste<br />

het was een soort verlengstuk, dichter gelege<br />

Batak hoogvlakte.<br />

Op een open grasveld midden in Pantjur B<br />

bamboe een breed podium gebouwd, een g<br />

werd aan de achterkant gehangen met dezelf<br />

Medan en wij begonnen.<br />

De campagne van Pantjur Batu was zeer g<br />

een film opgenomen die wij in vele delen<br />

hebben vertoond, daarop is te zien hoeveel h<br />

avond naar het podium stroomden om een<br />

nemen voor Jezus.<br />

Wij hadden een tolk in Pantjur Batu, die h<br />

waarin wij spraken, vertaalde in de Bataktaal.<br />

men ons toegewezen, hij zou het goed kun<br />

Maar de man kon niet meekomen, hij ko<br />

prediking niet bijhouden, was traag en onzeke<br />

ook, zodat Frans op het ogenblik niet ve<br />

vermoordde de boodschap, hij doofde het vuu<br />

de indruk dat deze tolk niet vervuld was m<br />

Geest. Frans onderbrak zijn getuigenis, keer<br />

tolk en vroeg hem op de man af: "Zeg bro<br />

vervuld met de Heilige Geest?" "Neen," a<br />

"Dat kan ik merken, je mist het vuur." Frans<br />

maar legde de tolk publiekelijk de hand en o<br />

hem, riep de Heer aan en vroeg om Zijn Gees<br />

Gods zaak en sprak: "Ontvang nu in Jez<br />

Heilige Geest! En spreek in nieuwe tong<br />

opende zijn mond en onmiddellijk stroomde<br />

over zijn lippen, een vreemde taal des Gee<br />

was zeer verbaasd, maar een brede lach verl<br />

zicht, de Heer had in deze weinige minuten<br />

hem uitgegoten. "Zo !", vervolgde Frans, "nu<br />

gaan! Putjih Tuhan!"<br />

Het hele incident had slechts enkele ogenbli<br />

en de menigte had nauwelijks begrepen wat e<br />

even weggedraaide microfoons lieten daar n

Toen ging de prediking verder en het verschil<br />

Snel en intelligent, vol vuur en doorgloeid v<br />

nu de vertolking. De predikers die in grote<br />

het podium had den geschaard, keken elkaar a<br />

deze "ingreep" niet, zij behoorden vooral t<br />

mens en die deze agressiviteit ten opzichte va<br />

verstaan. Zij stellen zich gewoonlijk passief<br />

op een souvereine daad van de Heer, een toe<br />

ling op "Gods tijd". Maar deze man toon<br />

wilde ontvangen, hij wist zich ledig en verla<br />

dimensie aan zijn geloof.<br />

Ook hier weer stroomden de zieken en ge<br />

voren, opdat wij met hen zouden bidden, 0<br />

nood in de wereld!; ook hier genazen velen<br />

van Jezus. Hij transformeert mens en, Hij v<br />

men, Hij herschept ze terug in Zijn beeld<br />

prooien uit de klauwen van de vernietiger<br />

herstelt hen, reinigt hen en geeft ze een nieuw<br />

Hem. Alle dingen veranderen en worden<br />

niveau gebracht.<br />

Het Koninkdjk Gods is de hoogste geeste<br />

orde, de opperste levenswet. God is de Koni<br />

Ieven en alle leven is in Hem. Hij regener<br />

Hij gene est het leven in ons! Hij houdt het<br />

bij elkaar! Hij leidt het tot het Iicht! Een w<br />

is Hij! Een machtige God! Een levende,<br />

Geen abstracties, geen schemeringen zijn<br />

majesteitelijke God! Een heerlijke God!<br />

zoekende God! Een nabije God! Een spreke<br />

een luisterende God! Een liefdevolle God!<br />

seerde God!<br />

Hij is vreselijk in Zijn almacht! Verterend vu<br />

in Zijn vernietigende kracht! Onbeschrijfe<br />

niet in Zijn handen! Het is bliksemvuur<br />

Orkaan dat alles wegvaagt! De totale Ver<br />

ook ... heerlijk! Naar ons leven overgebog<br />

De Vader der Iichten! Hij zegt: Noem Mij<br />

Vader", dat betekent zoveel als "Vadertje<br />

Russische tsaar noemde men "Vadertje". De<br />

36

Admiraal Maarten Harpertszoon Tromp no<br />

"Bestevaer". Zo gemeenzaam, zo huise1ijk, z<br />

God Zich aanspreken.<br />

Wie is als Hij? Wie regeert als Hij? Wie sche<br />

Hij? Onvergelijkelijk in Zijn majesteit en w<br />

Zijn heerlijkheid. Zo dichtbij ook zodat een m<br />

maar behoeft uit te steken en Hem vastgrijp<br />

voor altijd te bezitten, om voor altijd in bezit<br />

zijn. Men kan de deur openduwen en bij Hem<br />

Hij wacht op ons! Hij heeft met Zijn liefde<br />

thuiskomst van onze liefde gewacht. Ik heb<br />

mens en, die niemand en niets meer hadden, z<br />

vastklampten, in hun duisterste uur, hun diepst<br />

was daar die Zich in Christus met einde10ze<br />

aanbood voor hulp! Hij raapte hen op, boog Z<br />

heen! Hij was daar spontaan. Hij nam het i<br />

bood zijn vriendschap aan. Hij droeg hun zond<br />

ze te vergeven, Hij vergaf ze door ze weg te n<br />

luja! Hij heel de het leven in hen. Hij maakte<br />

nieuw. Hij schiep in hen een nieuwe natuur, e<br />

van Zijn Natuur. Hij poogde hun oude natuu<br />

anderen, maar schiep een nieuwe natuur. H<br />

oude natuur met wortel en tak uit en plantte<br />

nieuwe natuur! Zijn eigen natuur! Hij bego<br />

natuur niet te humaniseren, te beschaven, slec<br />

af te leren, nieuwe normen aan te leren, neen<br />

een geheel nieuwe natuur in hen. "Ik maak<br />

nieuw!"<br />

Christus is voor de mens te vinden! Niet sym<br />

theoretisch, niet op papier, niet abstract, nie<br />

sprookjesachtig, niet emotioneel, niet sentiment<br />

vinden, concreet. Hij is aan te grijpen, te o<br />

verwelkomen. Zo simpel, zo allereenvoudigst,<br />

zo feite1ijk. Glorie voor Zijn Naam!<br />

De Bijbel zegt: "De dief (de duivel) komt (e<br />

te komen) om te ste1en (wat niet van hem is) e<br />

(wat hem niet toebehoort) en te vernietigen"<br />

heeft geschapen, waartoe hij niet het recht hee<br />

niet opbouwen, constructief, scheppend, helend<br />

Het beeld van de satan is getekend als die v

een rover, insluiper, aanrander, een boze<br />

waar hij niets te maken heeft. Hij is "der<br />

vernauwt het leven, verkrampt het, verwrin<br />

verkankert het, verduistert het, verderft<br />

Heel zijn heilloze politiek in al zijn vor<br />

vernietiging van alle gebieden van het besta<br />

geluk, verkoelt de liefde, dooft de vreu<br />

lampen uit in ons hart, hij fmstreert de ge<br />

lichaam. De Bijbel zegt dat hij niet komt<br />

nietigen. Hij begeleidt ons leven als een<br />

wij hebben hem als een tijger in de tank<br />

wordt nu beheerst door de natuur van de tij<br />

een briesende leeuw, zoekende wie hij<br />

slinden. Verwacht niets positiefs van hem<br />

hem! Sluit geen verdragen met hem! Ne<br />

met hem! Hij is de tegenstander, de vija<br />

dat hij in uw leven als een vijfde colonne i<br />

de vijand van God en daarom onze vijand.<br />

vijanden als vrienden en vrienden als vijan<br />

Maar Jezus kwam! Hij neemt de handscho<br />

boze. Dit is het primaire doel van Zijn<br />

"Hiertoe is de Zoon van God geopenbaar<br />

werken des duivels verbreken zou" (I Joh.<br />

Na Pantjur Batu verliet Frans mij, hij re<br />

Kong en later naar Nederland. Alleen gin<br />

had mime tijd gereserveerd voor Noord-Su<br />

afspraken afgezegd. Dit terrein wilde ik t<br />

seren. Ik wist dat de Heilige Geest dat van<br />

De volgende plaats die wij met onze trouw<br />

was het dorp Tiga Panah, een gemeensch<br />

plaats tussen verschillende dorpen in de ber<br />

er een grote overdekte marktplaats waar d<br />

worden gehouden. Elke avond trokken wij<br />

over onmogelijk slechte wegen naar Tiga P<br />

komsten konden niet vroeg beginnen, om<br />

beloofd op de mensen van alle dorpen te w<br />

te beginnen. Zij wilden niets missen. De<br />

landlui die de hele dag op de rijstvelden<br />

bij zonsondergang naar huis gingen, zich<br />

38

avondeten kookten, de gasolinelampen vulden<br />

en tenslotte vertrokken. Het was voor velen<br />

van uren naar de samenkomst. Een van de j<br />

droeg vooraan de groep de lamp op het hoo<br />

men door de nacht. Er waren zeven kamp<br />

waren meer dan twee uur lopen verwijderd.<br />

mensen kwamen, soms met een paar kittige<br />

paardjes bij zich waarop ouden van dagen en<br />

Wij wachtten elke avond op deze zingende<br />

lovigen uit de verre dorpen, alvorens de s<br />

beginnen. Naarmate de avond vorderde kwam<br />

bomen in de verte, de groepen naderbij, dan<br />

een kampong binnen. Welke kampong was<br />

Goed, dan wachten we nog even. We kenden<br />

deze groepen en wachtten ze alle af. De la<br />

verste reis hadden ondernomen vielen verm<br />

ontrolden nu ook de meegebrachte zitmatte<br />

werden aan de broeders afgegeven om te<br />

pompen en op te hangen aan een dakspant. D<br />

die binnenkwam telde driehonderd personen,<br />

erg graag er bij hebben.<br />

Alle groepen uit de kampongs waren verlangen<br />

naar het Evangelie, zij zaten stil, uren lang<br />

hadden al hun kinderen meegenomen, die ver<br />

lange tocht om en tegen haar in slaap viel<br />

rustig luisterde naar de boodschap van het Ev<br />

wanneer wij onder deze mensen over de Pers<br />

spraken, viel er een grote stilte onder de m<br />

honderden of duizenden zijn, hun gesprekken<br />

broken, de sigaretten gedoofd, aHe harten ge<br />

worden ze moe over Jezus te horen, de kom<br />

Wat een zegenende kracht gaat er uit van die<br />

Tegen middernacht hield ik op, volkomen uitg<br />

bezoekers wilden dat het nog uren zo zou voo<br />

slotte sloten wij de campagne. Ik had dan al<br />

zielen en ook de zieken waren de handen opg<br />

drie uren gestaan, ik kon dan niet meer.<br />

Gedurende deze dagen van campagne had zic<br />

gevormd van jonge vrouwen uit enkele kl<br />

gemeenschappen uit de buurt, de predikanten

ook mee. Deze in Karo-Bataks gezongen ko<br />

werden vaak herhaald zodat de mensen<br />

zingen. Waar zovelen niet lezen kunnen en g<br />

bezitten, is dit de beste manier om een yolk<br />

van Jezus.<br />

Dat was in 1967. Later, in februari 197<br />

dezelfde plaats weer een campagne. De m<br />

blij ons weer terug te zien. Het werd een<br />

Weer dezelfde groepen uit verre kampongs<br />

urenlange voetreizen ondernamen met de<br />

voorop. Weer die intense aandacht, weer d<br />

weer wonderen en tekenen, diezelfde gez<br />

kingssfeer. En weer dat verdrietige afscheid,<br />

keer, en weer de zo vaak herhaalde woorde<br />

kom weer terug! Vertel ons weer van J ezus!<br />

nieuwe koortjes! Vergeet ons niet!" "Ja,<br />

weer, "zo de Heer ons leidt, wij willen<br />

"Goed," zeiden ze dan weer, "maar kom<br />

onze eigen kampongs, zodat wij niet zover h<br />

Wij zuHen u hartelijk ontvangen. U kunt<br />

wonen, als u dat wilt. Kom! Kom!"<br />

Voor de zoveelste maal besef ik hoe wein<br />

deze taak op zich nemen en deze Karo-do<br />

om zielen te redden, om zieken te genezen<br />

te bevrijden, om levende Christen en achter<br />

heerlijkheid Gods hebben gezien. Om de sa<br />

den in de hemelse gewesten de heerschappij<br />

te zeggen en te neutraliseren, zodat deze k<br />

de zegen van de Heer komen te staan en to<br />

stand komen. Het gaat er ons niet om om v<br />

gemeente te bouwen, die wij onze naam geve<br />

natie noemen, onze organisatie, maar om de<br />

Jezus Christus te tonen in de kracht van Z<br />

Om vrede te brengen in de harten, om zie<br />

en demonen uit te drijven, om een gelukkig<br />

voor de Zender. Hem ter eer!<br />

Toen wij in 1967 in Tiga Panah predikten<br />

inheemse prediker, een oudere man die<br />

40

ichtte, die het niet eens was met onze predi<br />

ding en genezing, die ons agressief vond, te<br />

lijnig". Hij sprak overal kwaad van ons. Wi<br />

andere "taal" als hij en "daarom" waren wij<br />

vijf jaar later, toen wij weer in Tiga Panah<br />

zouden beginnen, zagen wij dat vele predike<br />

eerste avond bij ons waren, in het zwart ware<br />

kwamen juist van een begrafenis, zij hadden<br />

de prediker die destijds tegen ons waarschuw<br />

Hij stierf die morgen, dezelfde dag dat wij te<br />

Tiga Panah. "Raak rnijn gezalfden niet aan<br />

profeten geen kwaad", zegt de Bijbel (Ps. 105<br />

Ik woonde in die tijd in een fraaie passangraha<br />

Berastagi, met een prachtig uitzicht op de rok<br />

Sibajak vlakbij. Het was daar heerlijk, op dez<br />

duizend meter boven de zeespiegel. In de<br />

was Berastagi een geliefd weekend- en vaka<br />

de Hollanders die de hele week in het hete M<br />

geploeterd.<br />

Elke avond, zoveel weken aI, moet ik weg;<br />

tolk en anderen rnij af met de auto en ginge<br />

naar weer een andere campagne in het Karo<br />

Over onmogelijk slechte buitenwegen naar ve<br />

waren dit steeds weer uitputtende reizen, ik ra<br />

zeer vermoeid. Tussen twee campagnes echter<br />

avond vrij hebben om wat vroeger te kunnen<br />

Op een avond was ik dan vrij en besloot vr<br />

te gaan, het was al weken elke nacht na tw<br />

kon gaan slapen. Om acht uur kwam de djon<br />

slaapkamerdeur om te melden dat er bezoek<br />

komen was, er stonden "tamu's" voor de<br />

teleurgesteld, 0 ik kon niet een keer rustig sl<br />

weer gestoord?<br />

Toen ik mij had aangekleed en de deur ope<br />

ongeveer veertig mens en in de tuin, ik herken<br />

onze tolk van elke avond en andere predik<br />

oudsten en familieleden. Ze vroegen of ik h<br />

wilde ontvangen.<br />

Toen zij alIen binnen waren en dicht tegen

grond zaten, zoals de Karo's graag zitten o<br />

gevouwen ben en, de mannen en vrouwen<br />

Surbakti als de leider van de groep dat z<br />

dat ik met hen bad voor het ontvangen<br />

Geeest. Hij zei: "Wij zijn hier met een<br />

uit Pinksterkerken en nog niemand van ons<br />

de Heilige Geest!" Ik was verbaasd. Hoe ko<br />

een prediker van de Pinksterkerk nog nie<br />

"Ja", was het antwoord, "men verwacht n<br />

predikers vervuld zijn, niemand spreekt daa<br />

niemand vraagt ons daar naar. Maar als wi<br />

meemaken elke avond en de autoriteit zien<br />

treedt tegen de boze gees ten en de ziekten o<br />

uw prediking horen, dan merken wij wel dat<br />

Wij weten nu ook wat dat is: de vervulling<br />

Geest. Wij verlangen alIen naar deze gav<br />

avond niet uit bent gegaan om te prediken,<br />

dit onze kans is. Wilt u ons niet teleurstel<br />

bidden?"<br />

Ik vroeg aan mijn enthousiaste tolk die m<br />

tolkte op zoveel podia of hij zelf dan ook n<br />

hij antwoordde: "Neen! Nog niet!" Mijn<br />

volgens of er in dit gezelschap enkelen war<br />

vuld waren en het bleken twee vrouwen te<br />

Remina, zij waren de enigen. Omdat vrou<br />

Karo's geen enkele invloed hebben, vooral o<br />

bied, was daar nooit aandacht aan besteed en<br />

de vrouwen ingeschakeld.<br />

Ik was ontroerd dat zovelen verlangend wa<br />

water, maar ook dat deze tientalIen Pinkst<br />

<strong>Batakland</strong>en geen Geestvervulde predikers<br />

wijls deze boodschap van vervulIing op gelo<br />

streden.<br />

Toen alIen rustig gezeten waren in de prop<br />

zijgalerijen, opende ik mijn Bijbel en nam<br />

tijd om uit Gods Woord onderwijs te geven<br />

de Heer deze charisma in Zijn Kerk wil do e<br />

Wij huldigen niet de theorie dat de vervul<br />

souvereine daad Gods is die Hij op Zijn uu<br />

verkoren plaats, op Z1jn uitgekozen persoon<br />

42

God actief, de wachtende mens totaal passief.<br />

en jaren op Zich laten wachten en niet op sm<br />

de gelovige ingaan tot op Zijn dag en uur.<br />

loven wij niet. Ik vertelde dat de Heilige<br />

Pinksterdag was uitgestort en dat ik nergens<br />

had gelezen dat de Heilige Geest weer werd t<br />

De Geest Gods is nog steeds beschikbaar en<br />

kunnen wij deze Heilige Geest ontvangen, in<br />

ik herinnerde mij het woord des Heren, h<br />

Johannes doopte wel met water, maar gij<br />

Heilige Geest gedoopt worden. Indien nu<br />

volkomen gelijke wijze als ons (op de Pinkste<br />

heeft gegeven OP HET GELOOF in den Her<br />

tus, hoe zou ik dan bij machte geweest zijn<br />

houden" (Hand. 11 :16, 17). "En God, die d<br />

heeft getuigd door hun den Heiligen Geest te<br />

ook aan ons, zonder enig onderscheid te mak<br />

en hen, DOOR HET GELOOF hun hart reinig<br />

15 : 8, 9). Op het geloof! Op ons geloof, da<br />

ons graag wenst te geven.<br />

Dit moeten wij zien, daartoe moeten onze og<br />

gezalfd zijn. "Ogenzalf om uw oogleden te b<br />

dat gij zien moogt" (Openb. 3 : 18). Wij kunn<br />

oog hebben voor de ware openbaring van het<br />

zonder de Heilige Geest, een mens zonder<br />

is blind.<br />

In Christus is de ganse volheid Gods. "W<br />

woont al de volheid der Godheid lichamelijk<br />

belichaamde volheid Gods) en GIJ hebt de volh<br />

in Hem, die het Hoofd is van alle overhei<br />

(Col. 2: 9). Alle spirituele machten onder<br />

alle spirituele machten deswege onder onz<br />

Hem de volheid Gods, in ons de volheid<br />

het heeft de ganse volheid behaagd in He<br />

maken, en door Hem, vrede gemaakt hebbe<br />

Bloed Zijns kruises, alle dingen weder met<br />

zoenen, door Hem, hetzij wat op de aarde, he<br />

hemelen is" (Col. 1: 19, 20). Jezus beloof<br />

Geest, de Trooster te zenden. "Hij blijft bij

zijn" (Joh. 14 : 17). Dus (a) Hij blijft BI<br />

zal IN u zijn! De eerste situatie is: Die Heil<br />

wij om ons heen. Hij troost, vermaant, lei<br />

verklaart Jezus in ons. Hij is de Potten<br />

vormt naar het beeld van Christus. Hij maa<br />

dat ik wedergeboren ben in Christus (I Pe<br />

zegt mij dat ik deel heb aan de Goddelijke n<br />

1 : 4). Hij leert mij dat Hij mijn denken<br />

vormt (Rom. 12 : 2). Hij zegt mij dat ik i<br />

dan overwinnaar ben (Rom. 8 : 37) .Hij op<br />

ik met Christus gezeten ben in de Troon<br />

verkondigt mij dat ik een zoon Gods mag<br />

van God en mede-erfgenaam van Christus<br />

Hij laat mij zien dat ik alle dingen verm<br />

(Philip. 4 : 13). De Heilige Geest geeft een<br />

de Heer, op wie ik mag zijn en op wat ik<br />

op wat ik mag doen in Hem. Dat is het<br />

bHjft bij ons!<br />

Het tweede punt is gelegen in het verlengd<br />

punt. Enerzijds bouwt de Heilige Geest<br />

Christus in ons, anderzijds, en dat is het<br />

Heilige Geest gaat dat huis bewonen. De<br />

de Bewoner. En dat is de vervulling met d<br />

"Of weet gij niet, dat uw lichaam een te<br />

Heilige Geest, die in u woont" (I Cor. 6<br />

formeert de Heilige Geest de beker, and<br />

de beker. Hij heeft bezit van ons genom<br />

de Troon. Hij regeert over alle domeinen<br />

Hij heeft daarover de volledige controle.<br />

Wij kunnen de verschrikkingen van de eind<br />

nimmer doorkomen zonder dit "extra" van<br />

deze "volheid" deze "derde dimensie" a<br />

deze "ridderslag Gods". Maar ook, wij k<br />

opdracht van wereld-evangelisatie nimmer<br />

de wijze zoals God dat wil, zonder de<br />

Heilige Ge"st. Wij kunnen geen zieken g<br />

demonen Ultddjven zonder dit "maximu<br />

Geest, deze autoriteit van de inwonende He<br />

44

Dat hadden deze predikers goed begrepen.<br />

ons in verschilIende campagnes en zagen uit<br />

gezag, openbaring van macht, autoriteit. Zij h<br />

dat ze dit zulIen ontvangen indien wij hen<br />

handen opleggen en op dit geloof zou de Heer<br />

geven. Toen alIen het begrepen had den en<br />

beantwoord, zette ik midden in deze overvolI<br />

stoel neer, tussen al deze op de grond zittend<br />

nodigde de eerste uit die in geloof de vervu<br />

komen halen" bij de Heer. Sommige predike<br />

arrogant, alsof wij God naar onze hand k<br />

door de handoplegging, alsof wij God zou<br />

op een door ons gekozen tijdstip en manier n<br />

volheid te schenken, alsof wij dit alIes zel<br />

hebben. Natuurlijk hebben wij deel aan het<br />

Heer, worden wij Zijn medewerkers genoemd<br />

deel aan de were1dregering, maar wij mogen i<br />

deze vervulIing nemen, aannemen, wegnemen<br />

Nadat Jezus Zijn opdracht aan de discipelen<br />

en begonnen was aan Zijn troonsbestijgin<br />

"Coronation-day", beloofde Hij Zijn medewe<br />

realisering van de vijf onfeilbare tekenen die<br />

zullen volgen: Boze geesten uitdrijven in Zi<br />

nieuwe tongen spreken, slangen opnemen zo<br />

gif drinken zonder dodelijke werking, de ziek<br />

opleggen zodat zij zulIen genezen. Dit zijn<br />

vruchten, later volgt de oogst. De verheerl<br />

hoogde Heer werkt mede de genezing van<br />

lichaam te realiseren. Dit is Zijn heilsboodscha<br />

Jezus dan werd, nadat Hij tot hen gesproke<br />

nomen in de hemel en heeft Zich gezet aan d<br />

Gods. Doch zij (de discipelen) gingen heen<br />

overal, terwijl de Heer medewerkte en he<br />

vestigde door de tekenen, die er op volg<br />

16:17-20).<br />

Wanneer de Heer alIeen geloof vraagt voor h<br />

dan zal Hij op het geloof antwoorden. Jezu<br />

dorst heeft (niet die "heilig" genoeg is of e<br />

Christen is of een terdege theologisch onderle<br />

maar simpel: dorst heeft) hij kome tot M

wachtte totdat Ik kom tot hem, maar het<br />

van de dorstige verwacht!) en drinke! N<br />

Ik het wel of niet geven zal, niet passie<br />

houden, totdat Ik het vul, neen, hij kome<br />

(Joh. 7: 37) . Als Hij het ontvangen za<br />

vanzelfsprekend in de handen van de initia<br />

dan mogen we aannemen dat het zo is!<br />

De eerste die opstond en op de stoel ging<br />

Surbakti, onze tolk en de leider van deze<br />

pleitte voor zijn bescheidenheid dat hij niet<br />

van een man die overal boven stond, di<br />

anderen de handen oplegde, maar hij kw<br />

temidden van al zijn broeders en zijn vrou<br />

Hij kwam gelovig tot zijn Heer en nam H<br />

lofte. Ik stelde hem eerst geheel op zijn g<br />

grote vijanden van de Gemeente van Christus<br />

en mysticisme! De duivel heeft rondom<br />

ervaring zoveel mysticisme opgebouwd, zo<br />

het zo met valse emotionaliteit omgeven, me<br />

den en vreemde gedragingen, dat voor vele<br />

verdacht is geworden. Maar alle dingen in G<br />

zijn eenvoudig, voor kinderen. Indien gij nie<br />

kind! De duivel ridiculiseert graag, relati<br />

Heer honoreert. Hij ziet het hart aan. Als<br />

water is daar! Het water wordt niet op<br />

wijze naar de mond gedragen van de do<br />

dorstige zal zelf komen en zich over het w<br />

drinken . .. Niets meer, niets minder. Drink<br />

In bezit nemen wat is beloofd! Gods Woo<br />

Zijn aanwijzingen ingaan! Komen en dri<br />

gereed!<br />

Toen ik br. Surbakti geheel in de rust h<br />

kalm van Jezus sprak als de Doper met de<br />

legde ik biddend hem de handen op en v<br />

aan de Doper hem te vervullen. Hij moe<br />

met beven de Heer niet tegemoet hoefde te<br />

moest hij in alle rust zijn en zijn Heer v<br />

is een goede, eerlijke zaak, de Heer is fair e<br />

46

niet tevergeefs laten kloppen aan Zijn deur.<br />

geloof hem voor de vervulling de handen ha<br />

in Jezus' Naam, namens Jezus, ontving hij oo<br />

dat hij met zijn lippen onbekende klanken bego<br />

ren. lk moedigde hem aan dit luider te gaan<br />

geloof verder te gaan, en toen brak de bro<br />

begon met vaste stem de Heer groot te make<br />

tongen, zoals de Bijbel dit belooft. Een stroom<br />

kIanken, Gods idioom, verliet zijn Iippen, e<br />

taaI die de nieuwe mens in hem sprak tot zi<br />

Geheimenissen met de Heer. "Want wie in een<br />

spreekt niet tot mensen, maar tot God, want n<br />

staat het; door den Geest spreekt hij geh<br />

(1 Cor. 14 :2). Het was heerlijk deze vervu<br />

maken! De vreugde die pIotseling opbloeit in d<br />

zijn stralend gezicht, deze nauwelijks te stoppe<br />

voortging de Heer te aanbidden! Daarna zette<br />

zich op de stoel en ook zij ontving, vervoIge<br />

en zijn dochter, zij ontvingen alIen zo simpeI,<br />

sprekend. De omstanders keken met open m<br />

hun voorgangers rustig en krachtig in nieuwe<br />

gonnen te spreken, het teken van de vervul<br />

2 :4).<br />

Ineens wilde iedereen het ontvangen, er was e<br />

drang om de stoel. Pinksteren is geen theoIog<br />

meer een persoonlijke ervaring, en all en verla<br />

naar. lk kon het allemaaI niet meer af e<br />

zuster Anna en Remina mij wilden heIpen<br />

sIaapkamer, bij gebrek aan betere accomodatie,<br />

zusters enkele vrouwen de handen op, ook zij<br />

vuld met de Heilige Geest. Het werd een uur<br />

tot dit gezeIschap tenslotte mijn huis verl<br />

wonderlijke, gezegende, feestelijke stemming, I<br />

eIkaar pratend, zingend sommigen, met straIe<br />

zichten. Zij waren in hun "bovenzaaI" gew<br />

Ieefden hun persoonlijk Pinksteren!<br />

Dat deze GoddeIijke gave zo eenvoudig, op<br />

vangen kon worden, was een geheeI nieuw<br />

Niets werd geweId aangedaan. Het was niets

aannemen wat werd aangeboden m de u<br />

van God.<br />

Meteen begonnen hun kerken vol te st<br />

veranderden de diensten, de predikers werd<br />

heerlijk deze nieuwe zegeningen op te<br />

sprak men over deze Geestesdoop op d<br />

passanggrahan, allerlei andere gelovigen kw<br />

ook om gebed, ook zij verlangden naar<br />

heinde en ver kwamen ze ten slotte met<br />

Wij legden hen de handen op en zij ontv<br />

Ik woonde later, to en de passanggrahan n<br />

baar was, in een klein Chinees hotel en oo<br />

Karo's mij te vinden. Op een donkere m<br />

werd er op mijn deuc geklopt. Er stond<br />

voor de deur, ze waren zeer sober gek<br />

modderige voeten; het had de hele nacht<br />

waren kennelijk van ver komen lop en. Zi<br />

totaal vreemd Batak-dialect, waarvan ik n<br />

bad de Heer mij te doen begrijpen wat zij<br />

Ik sprak de Indonesische taal, maar zij ver<br />

Wat wilden zij? Zij stonden donker en<br />

duistere gang van het hotel, maar ze keke<br />

bleek dat zij iets kwamen vragen. Zoch<br />

van hen genezing, kwam deze delegatie<br />

anderen, een dorp met een bepaalde nood<br />

Ik beduidde een van hen om op mijn enig<br />

wat hij verlegen deed, deze mensen zijn<br />

grond te hucken en stoelen zijn hun vreem<br />

de hand en op het hoofd en lette op zijn r<br />

dankbaar, vouwde de handen in gebed e<br />

alsof hij bad of mee-bad, hij verwachtte<br />

ging bidden. Nog steeds wist ik niet wat h<br />

welk gebed ik moest bidden. Toen ik aarz<br />

anderen met de handen gebaren van vreu<br />

zich alsof ze wilden dansen, er werd bli<br />

reerd. Ik meende te begrijpen dat deze man<br />

de vervulling met de Heilige Geest. Ik<br />

zien en deed alsof ik las, terwijl ik de ha<br />

knikten instemmend. Ik bad de Heer om<br />

48

Karel Hoekendijk

Frans Hoekendijk bidt met zie/en die het bes/uit nem<br />

te vo/gen. Er is een grote bewogellheid onder hen.<br />

Er is vee/ geestelijke ell lichamelijke Ilood onder d<br />

daar is eell op/ossing bij Jews Christus.

Bij het slotgebed staan alle mensen op en richten<br />

Heer van alle leven.<br />

Nadat het Evangelie is gepredikt en de zielen tot ]<br />

worden de zieken uitgenodigd voor genezing naar vor

loopt de zendeling tUSSI?n de zieken, aJJen nn ogenbJik de<br />

,pleggend en vOOr hen biddelld.

In een campagne in Medan werden weer vele zieke<br />

voor elk van hen wordt gebeden, in de Naam van<br />

Pematang Siantar, ook hier vele zieken en bezetene<br />

de Bijbelschool en de tolk begeleiden de zendelin<br />

zieken bidt.

Bij het slotgebed staan alle mensen op en richten<br />

H eer van alle leven.<br />

Nadat het Evangelie is gepredikt en de zielen tot J<br />

worden de zieken uitgenodigd voor genezing naar vo

Wij willen met zieken bidden in de Naam van Jezus"<br />

wij hen eerst alle tovervoorwerpen en amuletten in<br />

()penlijk worden verbrand, Daarna richten wij ans g<br />

"Ik ben de Heer, uw Heelmeester""

In Tarutung zaten de duizenden avond aan avond te<br />

het geklank van het Evangelie. 0 p het donkere veld<br />

daar een paal, met een gasolinelamp, dat was de eni<br />

Arme vrouwen uit Batak-kampungs komen voor gen<br />

zendeling om te worden bediend.

Een school van honderdeiz kinderen kwam op de cam<br />

Naingollan tot bekering, ze begonnen een nieuw leven<br />

Omringd van predikers wordt een bezetene de hande<br />

van boze geesten bevrijd, in Jezus' Naam.

D e opstandingskracht van Jezus doet zijn werk, nada<br />

handen werden opgelegd voor genezing,<br />

De zelldelillg wO/·dt met mllziek van zijn verb/ijf gehaa<br />

massa-samenkomst te gaan, waar de mensell reeds op

voor fouten en legde deze man in Jezus' Naa<br />

op voor een Pinksterzegen. De man zat stil<br />

hij verstond geen woord van mijn gebed, maa<br />

dat ik " Amen" zei. Toen glansde zijn gezicht<br />

zijn lippen te bewegen en steeds luider ging<br />

spreken die ik niet verstond, maar die gehee<br />

de taal die hij eerst sprak. Aan heel zijn react<br />

maken dat de man was vervuld met de Heilige<br />

in tongen sprak. Nadat zij een voor een op de<br />

gezeten en ik met hen allen rustig bad en Jez<br />

vroeg hen aan te raken, begonnen zij all en zo<br />

in nieuwe tongen te spreken. Een grote vreu<br />

hen uit, zij waren opgewonden en spraken<br />

taal door elkaar, terwijl ze telkens ook an<br />

woorden mengden in hun conversatie.<br />

Toen ik gereed was, namen zij mijn handen<br />

en dankten zij mij. Een van hen, waarschijnli<br />

drukte er eerbiedig een kus 0p. Daarna ginge<br />

ik hoorde ze tot ver opgewonden met elkaar<br />

was niet belangrijk dat ik deze mannen niet<br />

sprak niet tot hen maar over hen tot mijn He<br />

vestigde hun geloof. Ze behoorden tot een gro<br />

in een verre kampong, denk ik en hoorden d<br />

gebeurde in Berastagi, toen gingen ze op rei<br />

deze zegen bij de Heer halen.<br />

Meteen brak de storm los. De formele, m<br />

ingestelde predikers gingen zich te weer stelle<br />

vernieuwingen. Zij lieten niet toe dat in hun<br />

een van de "Hoekendijkianen" werd geprofe<br />

dra iemand toch gedrongen werd een boods<br />

Heer te brengen, werd dit onmiddellijk gest<br />

mensen die de vervulling hadden ontvange<br />

predikers, waren zo "vol", dat zij nauwelijks zw<br />

Daar kwam verwij dering tussen sommige pre<br />

paalde Christenen, juist de beste en levendi<br />

waren vervuld. Deze begonnen elkaar in huis<br />

en zo ontstonden tal van kleine huissamenk<br />

de vreugdeliederen werden gezongen en w<br />

werd en waar plaats was voor de Geestesga

treuren altijd dit verlaten van de kerk, m<br />

steeds weer ervaren dat blijkt dat de kerken<br />

zelf uitstoten.<br />

Ons werd gevraagd ook naar de Toba-B<br />

komen, een van de vijf Batakstammen. U<br />

Toba's kwamen vooraanstaande Christenen<br />

Br. Pane die een Toba-Batak is, zou mij<br />

zou ook mijn tolk zijn in het Toba-Batak<br />

langs het Tobameer naar het zuiden, naar d<br />

het centrum van het Tobaland. Door een<br />

schap reden wij in bergachtig gebied, me<br />

het schone Tobameer. Hier en daar stonden<br />

op stenen sokkels, de gekleurde beelden van<br />

met naast zich de koningin, ze waren zo<br />

over het land uitzagen waar zij eens regee<br />

zijn een oud, fier koningsvolk, ze waren e<br />

soldaten van grote dapperheid. Verschill<br />

koningen werden gevangengenomen en g<br />

koloniale legers. Ook stierven duizenden Ba<br />

dood.<br />

Wij passeerden ook de kerk en het graf<br />

Duitse zendeling Nommensen. Het graf st<br />

anders, maar werd later verplaatst naar een<br />

het Tobameer, het geliefde meer van deze g<br />

ling, waarover nog met groot ontzag word<br />

In Tarutung logeerden wij in een kleine he<br />

ons vergezellende broeders van verschille<br />

meenten de grote campagne organiseerden<br />

grootste bioscoop van Tarutung, een oud<br />

geschikt om een begin te maken met de opw<br />

komsten. Er waren daar ongeregelde bioscoo<br />

men wilde dit gebouw voor dit doel wel afs<br />

werden gedrukt die de mens en uitnodigden<br />

komsten te komen, verschillende spandoek<br />

de straten, een radiowagen reed dagelijks en<br />

niet alleen in de stad maar ver in de om<br />

loop was direkt enorm, de ruimte was van<br />

volgepakt met mensen, honderden konden<br />

66

lijkheid een plaats vinden, ze bleven buiten op<br />

probeerden door de brede open deuren een gl<br />

er binnen gebeurde te kunnen zien. Het was<br />

er veel te veel mens en kwamen en wij naar<br />

plaats moesten uitzien.<br />

Nadat een broeder de mens en had verwelkomd<br />

meen bekend kerklied was gezongen, werd mij<br />

gekondigd. Maar ik stond buiten de deur en k<br />

mogelijkheid tussen deze volgepakte massa do<br />

pleeg later binnen te komen, als de samenkom<br />

is, anders wordt de aandacht te veel afgeleid. I<br />

buiten naar de spreker dat ik niet binnen kon<br />

liet met veel moeite en gedrang en geduw een<br />

mij openmaken, zodat ik tenslotte op het<br />

komen. De paden waren alle vol mensen. D<br />

zou in Nederland deze toestand niet toestaan,<br />

vol was alles. Wij baden dat er geen incide<br />

uitbreken, geen paniek en de vele zieken die ge<br />

niet onder de voet werden gelopen.<br />

Ik bad de Heer om een machtige zegen en bego<br />

de mens en luisterden heerlijk. Maar op een g<br />

blik zag ik het brede houten balkon tegenov<br />

zaam beginnen door te buigen. Aan de uitein<br />

balkon aan de muur bevestigd, de spleet tus<br />

balkon werd steeds groter. Eerst dacht ik dat<br />

ding was, maar als ik er op lette, werd de<br />

wijder. Het was duidelijk dat onder het enorme<br />

een overbeladen balkon het gevaar van bezwijk<br />

beeldig was. Het zou spoedig met donderend<br />

vallen op de massa mens en die er onder s<br />

ramp dreigde en ik was de enige die het zag<br />

wilde mij aan het begin reeds tegenstaan en o<br />

Hier moest onmiddellijk worden ingegrepen.<br />

de mens en het balkon te verlaten, maar niema<br />

iedereen was blij met zijn prachtige plaats v<br />

alles kon overzien. Als ik de mensen zou verte<br />

dadelijk een vreselijke catastrofe zou overkome<br />

het niet geloven. Bovendien was het niet m<br />

deze mens en door de menigte he en naar b<br />

voeren.

De begeleidende predikers had den deze<br />

merkt. Ik moest alIeen handelen. Ik moes<br />

gen. Ik zei dat ik wilde dat dit balkon di<br />

ontruimd, anders zou ik weggaan. Niemand<br />

deed alsof men mij niet verstond. Toen sl<br />

dicht, zettte demonstratief mijn hoed op en<br />

kracht mij naar de uitgang. Niemand begr<br />

de mensen vonden mij capricieus welIich<br />

wilIekeur. Maar alIes was beter dan een r<br />

met doden, dit zou het eind betekenen v<br />

door Sumatra en waarschijnlijk zou ik wor<br />

Het verbaasde publiek zag het podium<br />

prediker verdwenen. Ze dachten dat ik ee<br />

van samenkomst zocht om te prediken. D<br />

bij zijn. De mensen begonnen op te staan<br />

achter mij aan te gaan de straat op. Er on<br />

gedrang, er werd geschreeuwd en gescho<br />

balkon liep tenslotte leeg. Niemand had beg<br />

ging. Toen het balkon en de zaal waren le<br />

overvolIe straten, ging ik het gebouw weer<br />

paar stevige broeders gevraagd had om de<br />

balkon te blokkeren, zodat niemand er op k<br />

ik de boodschap kreeg dat dit gedaan was,<br />

het podium, zette mijn hoed af en nodigd<br />

weer binnen te komen. Het stormde metee<br />

duizend mensen in een ruimte van vierho<br />

duidelijk schermutselingen gaande bij de<br />

balkon, waar nog plaats genoeg was. To<br />

waren, de gangpaden ook overvol, de me<br />

elkaar gedrukt, lachte ik om wat ontspan<br />

en legde ik uit wat mijn manoeuvre bed<br />

begreep mij nu en vergaf mij. Ze begon<br />

hand en te klappen en goedkeurend te roep<br />

verder prediken. God had ons van een gew<br />

en ik dankte Hem dat Hij mijn ogen had<br />

heilIoze doorbuiging liet zien.<br />

Ik heb geleerd extra oplettend te zijn wa<br />

het begin van een samenkomst een duidel<br />

het rijk der duisternis wordt ervaren. Dit<br />

duivel boos is en daar heeft hij altijd rede<br />

68

ziet een grote nederlaag en tracht de prediker<br />

te brengen, de samenkomst te verstoren of<br />

"Want zijn gedachten zijn ons niet onbeke<br />

2 : 11). Hij is de voortdurende stoorzender.<br />

De mens en waren gedurende mijn prediking<br />

staat om zich te verroeren, ik kon hen niet u<br />

op te staan en naar voren te komen voor bek<br />

hen de handen opsteken. Ook bad ik "en ma<br />

zieken. De Heer is overal en Hij is het die o<br />

wonder werkt.<br />

Het was duidelijk dat wij in dit oude, broze, ho<br />

niet langer konden prediken. Er waren enkele<br />

genezingen opgemerkt en de getuigenissen da<br />

van mond tot mond, dit zullen nieuwe massa'<br />

Wij besloten de campagne in de openlucht t<br />

werd toestemming gevraagd om een prach<br />

een soort speelweide enkele honderden mete<br />

bebouwde kom van de stad, te gebruiken en d<br />

gestaan. Een podium werd overdag gebouwd,<br />

gelegd, spandoeken wezen naar deze nieuwe p<br />

foo05 geplaatst, versterkers opgehangen en w<br />

daar te prediken. Hier was plaats genoeg om ve<br />

comfortabel in het gras te doen zitten en luis<br />

De Heer was met ons en zegende wonderbaa<br />

verschillende Pinksterkerken uit wijde omtre<br />

hun medewerking. Het was alle avonden fra<br />

heldere maan, ideaal weer voor openlucht-<br />

Elke avond kwamen predikers uit het hele T<br />

hun ouderlingen om kennis te nemen van<br />

komsten. Het was de eerste keer in de geschie<br />

Tobagebied dat dergelijke grote interkerkelijk<br />

werden gehouden en openbaar met zieken w<br />

Na de samenkomst bleven ze nog wat napraten<br />

podium. Groepen predikers met hun oudsten n<br />

hartelijk uit ook in hun dorpen een campag<br />

houden, zij zouden dat zeer op prijs stellen e<br />

alles in orde te zullen brengen. Ze zouden voor<br />

van de plaatselijke politie zorgen, voor de m<br />

grasvelden, een goed huis voor me zoeken "m

gemakken", ze beloofden alles als wij maar<br />

hun woonplaats te bezoeken. Wij werden<br />

in Didikalang, in Sangkaran (waar we vi<br />

1971, een campagne hebben gehouden), in<br />

Sanggul, Sibolga (dat wij aanvaarden), in S<br />

Padang Sidiumpuan, Porsea (waar we jare<br />

doopten) en nog andere plaatsen. Uit al die<br />

mens en gekomen, soms verscheidene busse<br />

campagnes te bezoeken. Vanuit de stad<br />

westkust van Sumatra waren verschillende<br />

meenteleden gekomen, zij nodigden ons d<br />

ook derwaarts te komen. Wij besloten toen<br />

eerst naar Sibolga te reizen, een grote stad<br />

is. Wij hoopten ook daar mensen van het<br />

te treffen.<br />

Toen de laatste dag aanbrak van de campag<br />

gingen we met enkele medewerkers de e<br />

bioscoop bezoeken om hem de huur voor he<br />

talen. Hij lag verlamd in bed, kon zich a<br />

wegen. Zijn vrouw, die zijn zaken beh<br />

avond in onze campagne, kwam steeds opg<br />

vertelde haar man van de wonderen die z<br />

De zieke man zei: "Ik verlang van u geen<br />

gebed voor genezing". Hij vertrouwde v<br />

nezing en to en hij hoorde dat wij op<br />

's middags hem zouden bezoeken, had hij<br />

nodigd om dit mee te maken. Zijn slaapk<br />

mensen, toen wij daar binnentraden. Ik w<br />

over dit publiek dat was gekomen om hun<br />

opstaan. Ik begon ernstig te bidden voo<br />

sprak met hem over zijn zonden eerst. Op m<br />

zijn zonden wilde brengen aan Jezus' voet<br />

wilde ophouden, of hij zijn afgoden wilde o<br />

Christus aannemen als zijn Heiland en He<br />

kend: "Ja, ik wil het!" Hoe zou hij in<br />

meester kunnen geloven, indien hij Hem n<br />

en Zaligmaker kon gel oven ? Naast zijn bed<br />

legde zijn hand en in de mijne, verzocht a<br />

ogen te sluiten en met mij mee te bidde<br />

70

hen die zich eveneens aan Jezus wilden geve<br />

zondaarsgebed meebidden, dat rustig, woord<br />

gesproken en vertaald werd. Luid en duidelijk<br />

vergeving van zonden en delging van schuld,<br />

hoorzamen. Mijn tolk vertaalde al deze woo<br />

Iedereen sprak deze woorden eerbiedig na, m<br />

ogen, ook de zieke man, die zeer ontroerd was<br />

Daarna stond ik op, zalfde hem met olie, le<br />

handen op voor genezing in de Naam van Jez<br />

zag het geloof en verhoorde, de man genas<br />

Ik vroeg hem in de Naam van Jezus op te s<br />

bed, zonder naar zijn stok of een ander houva<br />

Hij deed dit tot zijn en ieders verwondering<br />

benen hielden hem, hij viel niet. Toen maak<br />

zichtig een schuifpasje, een stap, nog een en n<br />

polsen draaide hij in de rondte, alles was nor<br />

nezen. Iedereen was verbaasd. Wij allen stake<br />

omhoog en roemden en prezen de Heer der H<br />

Wat was deze man gelukkig! Een nieuwe sc<br />

nieuw lichaam! Hij zei: "Deze beloning is<br />

boven de waarde van de huur, waarover u s<br />

schudde mij de hand en nodigde ons allen te<br />

Maar wij moesten verder, de auto's stonde<br />

wachten. Wij groeten hem en begonnen de l<br />

loos kronkelende weg naar Sibolga, de plaa<br />

volgende campagne.<br />

In Sibolga waar eerst het grote voetbalstadio<br />

campagne was beloofd en vrijgegeven, bleek<br />

zo groot te zijn dat wij naar een andere pla<br />

zoeken. Het bestuur van de openbare school<br />

gevonden om het schoolplein af te staan. H<br />

goed gelegen, geheel omgeven door schoolge<br />

isoleerd buiten de drukte van de stad en toch<br />

situeerd. Bovendien was er een zeer goede acco<br />

deze stenen muren. De spandoeken werden<br />

spannen, het podium opgezet, lampen opgehan<br />

de spreekplaats met touwen allerlei secties<br />

waar de zieken zouden zitten, mannen en<br />

scheiden, waar de mens en konden staan die

zouden komen voor bekering, enzovoort.<br />

Het was een mooi platform, met een de<br />

spreker dat de veiligheid en rust ten goed<br />

niemand achter de sprekers rondlopen om<br />

te veroorzaken, als er oppositie ontstond<br />

licht.<br />

Direkt al begonnen de menigten te kom<br />

meer, vooral 's avonds tegen het einde van<br />

wanneer wij met de zieken gingen bidden<br />

het interessantste gedeelte van de bijeenko<br />

men niet missen. Er waren avonden van dr<br />

mensen. Velen gaven zich aan Jezus, maar<br />

niet die grote opkomst als in andere plaatse<br />

Er waren ook predikers van vooral Pink<br />

Sibolga gekomen, velen verlieten hun wo<br />

meente om de campagnes in Taratung en<br />

maken, zij hadden nog nimmer zoiets beleef<br />

predikers hadden hun families en geloofs<br />

bracht. Al deze mens en waren ondergebrach<br />

lijke kerken en zalen, waar zij op matte<br />

sliepen. Enkele zusters zorgden om de beur<br />

gezamenlijke rij stmaaltij den. Deze kleine<br />

overbezet, een gordijn scheidde mannen- v<br />

slaapplaatsen. Men getroostte zich veel ong<br />

zoveel nieuwe dingen gezien en beleefd w<br />

dit alles niet wilde missen. Vooral de wond<br />

gehele dag becommentarieerd en doorvertel<br />

ook met elkander de genezenen in de kam<br />

te vergewissen van de overwinning door Ch<br />

verschillende fijne, geestelijke pendeta's b<br />

met hun hele hart zochten naar "meer van<br />

meesten hadden de verre reis naar Meda<br />

sommigen zelfs te voet, toen wij daar onze<br />

den. Er waren broeders die de hele nacht d<br />

volgende dag om Medan aan de oostkust<br />

verlangden om onze eerste grote campag<br />

Sumatra mee te maken. Ze reisden ons toen<br />

naar Tarutung en nu in Sibolga. Ze zagen<br />

de kracht van de Charismatische gaven<br />

zagen zieken genezen en gedemoniseerden<br />

72

ze stonden er boven op en dat deed hun ge<br />

Ze wilden de weg vinden om in hun geesteli<br />

dezelfde dingen over te gaan en hun mense<br />

helpen. Ze baden in dagelijkse, gezamenlijk<br />

voor de zegen van de campagne van die avon<br />

mij en mijn medewerkers op aan de Heer d<br />

bestraften de machten der duisternis die ons<br />

Er waren in Sibolga in de hemelse gewesten<br />

ningen, een geduchte oppositie, belemmerende<br />

de kracht van de opwekking zochten te breken.<br />

lijfelijk deze strijd, ze werd gedeeltelijk ook<br />

aan en in ons fysieke bestaan. Maar de Heer<br />

dat merkten we elke avond.<br />

Op een vroege avond stond ik te prediken<br />

mij uit de verte, de zee, een zeer donkere onw<br />

komen, recht op ons terrein af. Wanneer he<br />

zou neervallen zou onze avond verloren zijn,<br />

weglopen. Waar moest ik met al die zieken he<br />

als enige met rnijn gezicht naar de zee gekeerd<br />

zag de naderende wolk niet. Ik riep in mijn<br />

Heer om terwiUe van Zijn Koninkrijk een wo<br />

Zijn machtige hand te bewegen. Plotseling<br />

vreemde geestelijke verbolgenheid in mijn z<br />

bestrafte de zwarte, dreigende wolk in de Naa<br />

Ik richtte mijn vinger omhoog en gebood de<br />

te delen en aan beide zijden om het veld h<br />

Tot mijn grote blijdschap zag ik voor mijn<br />

gebeuren, de wolk spleet doormidden en g<br />

helften langs het terrein heen, in het mid d<br />

licht. Later kwamen mens en op het campa<br />

doornat, ze zeiden dat het overal rondom regen<br />

wezen het uit. De Heer deed mij na deze sam<br />

mensen spreken die van aUe vier de kanten<br />

komen, oost, west, zuid, noord, doorweekt v<br />

overal had het gegoten, sommige straten s<br />

stroomd door de zware bui. Maar wij bleve<br />

droog en konden vrij het Evangelie prediken.<br />

heerlijk dat het publiek dit wonder ook had o<br />

er opgewonden over liep te praten toen 't huisw<br />

Er waren velen die teruggingen en zich van de

vergewisten. Op die avond waren juist een<br />

uit Nias, die voortdurend op het weer had d<br />

ze dezelfde nacht nog de zee zouden overs<br />

eiland, ook zij namen deze ervaring mee na<br />

De heerlijkste en aangrijpendste samenkoms<br />

van de campagne. Ik zal deze dienst noo<br />

Heer deed grote dingen, die diepe indruk m<br />

een. De samenkomst begon buitengewoon<br />

weinig orde, iedereen bleef doorpraten e<br />

roken, kinderen schreeuwden en renden<br />

storende heen en weer geloop kwam geen<br />

onze tolk, kortaangebonden als hij is, riep d<br />

Tobataal toe dat zij zich wat beter moesten<br />

over deze pendeta die van ver was gekomen<br />

uitgelachen, niets veranderde.<br />

Ik zag alles aan, overal onrust, opvallende<br />

was heel anders dan andere avonden, er w<br />

gaande. Plotseling begreep ik wat het was; d<br />

de Geest van wijsheid en van openbaring l<br />

de regionale machten zich boven het veld<br />

centreerd om de dienst te doen mislukk<br />

geesten. Ik riep luid over de hoofden d<br />

duisternis toe, hen bestraffende, ik gelastte h<br />

deze menigte weg te nemen en heen te gaa<br />

van Jezus Christus! Ik zei met gezag aan de<br />

ik hier vanavond de leiding had als gezan<br />

hoogste God, de Heer der Heerscharen, Di<br />

had om hi er Zijn Koninkrijk te grondvesten<br />

sprak ik mijn commando's des geloofs uit.<br />

niet als een partikulier die uit eigen wil iets<br />

maar ik was een gezondene, een zendeling<br />

stond de Zender, Die alle macht heeft in hem<br />

Hier was sprake van coi:iperatie tussen de<br />

Zijn gezondene. Daarom mocht ik in Zijn Na<br />

uitspreken, bevelen geven.<br />

Toen gebeurde er iets vreemd. De mens en<br />

duizenden, ik schat vierduizend, keerden<br />

naar het podium, ofschoon ze mijn in Nederl<br />

woorden niet had den verstaan, die niet v<br />

74

Ieder bleef roerloos, als aan de grond genage<br />

grote ogen stonden ze naar het podium te k<br />

intense aandacht viel over de massa plotseli<br />

werden gedoofd, gesprekken gestaakt, een di<br />

over het veld. Het was een ongewoon versch<br />

Dit was geen normale luisteraandacht, hier w<br />

duidelijk geweldig geboeid door iets dat zij<br />

prees de Heer en dankte Hem voor Zijn ingri<br />

was niet in staat met loven en prijzen te stopp<br />

stroomde over van lofprijzing en heerlijkheid.<br />

namen werd grootgemaakt en ik begon in n<br />

verder te spreken, ik werd op een vreemde ma<br />

Wat ik prediken wilde, zei ik niet, mijn<br />

boodschap voor deze laatste avond hield ik<br />

vloeide over van lofprijzing. Ik hief mijn a<br />

en kon niet ophouden met het grootmaken, ro<br />

aanbidden van mijn Heer!<br />

Intussen keken de mensen met grote verbaas<br />

het podium, naar de sprekers die in het felle<br />

gasolinelampen stonden in hun witte jasjes.<br />

25 minuten scheen de ban gebroken en kwam<br />

spanning, werd er wat vrijer bewogen, de b<br />

gebroken. Na de samenkomst kwamen versc<br />

ders en zusters naar mij toe, opgewonden, z<br />

verschillende hoeken van het veld, maar v<br />

hetzelfde. Wat was er toch gebeurd?<br />

Nadat ik de machten der duisternis had bes<br />

plotseling, uit het niets, vijf gestalten bewegi<br />

rij achter mij. Niemand had ze zien opkomen,<br />

was zo vol rondom het podium dat het nauwe<br />

was om ongezien op het podium te komen. Dez<br />

stonden daar plotseling. Ze waren van hetzelf<br />

ik, hadden ook witte jassen aan, ze hadden al<br />

witte haren, ze leken veel op mij, werd er ge<br />

alsof ik mij had vervijfvoudigd. Ze keken bewe<br />

zich uit, maar had den strenge gezichten. Vl<br />

stond de indrukwekkendste, achter br. Pane st<br />

ze leken een erewacht te vormen, een Goddel<br />

Ze schenen licht uit te stralen, ze werden ste<br />

van licht, als het groenblauwe licht van neon.

Deze engelen waren duidelijk gezonden o<br />

knecht des Heren te beschermen tegen de o<br />

lucht. Ongeveer 25 minuten stonden zij daa<br />

baring was zo onaards, ofschoon ze als me<br />

kleed, zo heerlijk ook, dat iedereen met ope<br />

stond te kijken. Deze heerlijkheid hield<br />

mens en geheel gevangen. De enigen die d<br />

gezien hadden, waren mijn tolk en ik. Ma<br />

iets ervaren, want mijn hart vloeide ove<br />

vreugde en ik liet niet na de Naam des He<br />

te prijzen. Langzaam verdwenen ze, vervluc<br />

slotte tot ze onzichtbaar waren, maar wij<br />

stonden in grate kracht, predikten met geloo<br />

Engelen zijn dienende geesten. De Bijbel<br />

niet allen dienende geesten, die uitgezond<br />

dienste van hen, die het heil zullen beerve<br />

14). Zij zijn ons ten dienste gesteld, ons to<br />

ming, leiding gesteld. Ik heb dat ervaren i<br />

zij zich verzichtbaarden voor aller ogen, ve<br />

een manifestatie die allen aansprak, zij hadde<br />

opdat zij als mijn team konden doorgaan, m<br />

achter deze campagne stonden. Ze waren er n<br />

aanwezig, alle avonden, maar de Heer ope<br />

zodat zij gezien werden. Toen de dienstknec<br />

legerscharen zag, het leger dat Dothan om<br />

slechts "wat voor ogen" was en zijn hart<br />

Maar de man Gods, de profeet Elisa bad: "H<br />

zijn ogen, opdat hij zie! En de Here opend<br />

de knecht en hij zag en zie, de berg was vol<br />

en wagens rondom Elisa" (11 Kon. 6 : 15-1<br />

legerscharen werden opeens zichtbaar en ze b<br />

en aantal de meerderheid te vormen. Ze w<br />

plotseling door God heengezonden, ze war<br />

deze engelenmachten stonden reeds gereed,<br />

was dat zijn knecht ze slechts zou zien. E<br />

werden vermaterialiseerd. Halleluja! Dan<br />

woorden van de dienstknecht onze woord<br />

herhalen wij "Vrees niet, want zij, die bi<br />

talrijker dan zij, die bij hen zijn."<br />

76

Een van de vele kostbare dingen die de duive<br />

Christendom de Gemeente van Jezus Christus<br />

ontstelen, is het inzicht in de bediening van<br />

heeft kans gezien om de engelen in te sp<br />

nevelachtige sfeer van sprookjes, my then, lege<br />

ties. De weldenkende mens gelooft niet mee<br />

bestaan van engelen.<br />

Rondom Kerstmis worden de engelen ter<br />

kinderen weer van stal gehaald. Zij hebben<br />

onschuldige functie om de herdersverhalen een<br />

te geven. Ze worden in de rij van kinderlijke v<br />

jes geplaatst: engeltjes, sterretjes, herdertjes,<br />

herdertjes lagen bij nachte, ze hadden hun sch<br />

en door deze verkleinwoordjes duidt men zijn<br />

in engelen, men neemt ze niet au serieux. M<br />

meer dat deze krachtige helden door God z<br />

om ons te dienen. Deze bijzondere voorzienin<br />

meer gezien en bewust toegepast. Men heeft v<br />

anderzijds halfgoden gemaakt, heel hoog en h<br />

ons dagelijks leven, maar niet meer als onze d<br />

helpers, door God daartoe aangesteld. De Chri<br />

geen bewust gebruik van engelendiensten. A<br />

over in Christelijke kringen spreekt, ontmoe<br />

en altijd weerstand, men gelooft het eenvoudi<br />

Maar Gods Woord noemt hen dienende g<br />

zonden, uitgestuurd, gegeven, ten dienste ges<br />

die het heil beerven, dat zijn de gelovige Ch<br />

ten dienste. In relatie van dienstbaarheid. Aan<br />

Zijn kinderen. Zoals zij menigvuldig optraden<br />

de aartsvaders, de profeten en de boden ware<br />

en Zijn zonen, Zijn vrienden, hen helpende<br />

gevende, hen bewarende; bij de geboorte, de w<br />

de begrafenis en de hemelvaart van Jezus o<br />

verschijnen ze vandaag eveneens. Waarom zo<br />

ning voorbij zijn? Wij hebben ze heden me<br />

ooit.<br />

Zij staan niet hoger aangeschreven dan wij,<br />

geen zonen, zij zijn dienstknechten. De zoon,<br />

van het huis Gods staat hoger dan degenen d

erfenis delen, slechts dienaars zijn. "Weet<br />

over engeIen oordelen zullen" (I Cor. 6 :<br />

zonen, erfgenamen van God en mede-e<br />

Christus zijn, mogen wij ons bedienen van<br />

God maakt geen fouten. Hij zal geen voorz<br />

die zinIoos is. Hij weet beter dan wij dat<br />

waarin wij spirituele huIp nodig hebben<br />

diensten moeten kunnen beschikken. Straffe<br />

ons niet stellen buiten Zijn uitgestrekte h<br />

kunnen zijn, dat wij daarom zo bedreigd e<br />

zijn door satanische machten. Wij hebben<br />

om engelenhulp in te zetten. Het is ook<br />

God moeten smeken of Hij in Zijn goede<br />

engelen wil inzetten, ons ten dienste, neen,<br />

dirigeren, wij mogen hen inzetten waar en<br />

nodig achten, wij mogen hen commandere<br />

hoger in rang dan de dienstknecht.<br />

Ik ken mensen die het grandioze avontuur<br />

"wan del en in den Geest". Zij maken act<br />

engeIen, die opdrachten voor hen uitvoe<br />

paraat zijn, die niet faIen, die snel en intel<br />

Wij zijn zo ver afgeraakt van vele Koninkrijk<br />

en -wetten, dat wij niet meer positief weten g<br />

van deze heerlijke service, we schakelen d<br />

meer in tot onze daadwerkeIijke huIp en b<br />

is verschraIing van ons godsdienstig Ieven<br />

verzwakking. We moeten terug naar God, n<br />

Zijn volle heil, Zijn voorzieningen, Zijn<br />

Woord, Zijn engelen.<br />

Die Iaatste avond in Sibolga, die zo won<br />

bIeef ook zo verlopen, er gebeurden vele bij<br />

ren. Terwijl ik nog predikte, stond tussen<br />

vrouwen, die voor het podium op de grond<br />

een vrouw op en strekte haar hand en voo<br />

mens en zagen het allemaal, het viel op, deze<br />

tussen honderden zittenden. De ordebewaar<br />

en beduidden de vrouw te gaan zitten. Maa<br />

met opgeheven hoofd, dat zij Iangzaam naa<br />

en ze begon te roepen. Ze sprak perfect Ned<br />

78

vroeger onderwijzeres geweest. Ze zei: "Broede<br />

ik kan weer zien, ik ben genezen!" Deze betr<br />

vrouw was al lang volkomen blind. Iederee<br />

kende haar, ze werd altijd door haar niehtje<br />

door de straten geleid, zondags braeht het meis<br />

naar de kerk, ze was een gelovige vrouw.<br />

Maar nu, onder de Woordverkondiging, raa<br />

des Heren haar ogen aan. De blinde vrouw<br />

voorreeht gehad de engelengestalten te zien, m<br />

wezigheid gevoeld wellieht, de atmosfeer was<br />

zegen. Nu kon alles gebeuren.<br />

Ze had alle avonden daar tussen de vrouwen i<br />

een biddend hart, geheel gerieht tot haar Hee<br />

per, haar geloof rees elke avond meer en meer<br />

het niveau dat ze het wonder grijpen kon, da<br />

haar kon grijpen. Ze waehtte op de komst va<br />

meester en Hij kwam aan haar voorbij. Hij na<br />

in Zijn Woord. Er was gezag in het gepredik<br />

werkte wonderen. Deze Woorden Gods die<br />

lippen namen en uitdroegen, kwamen tot<br />

drong tot haar hart, raakte haar geloof aan e<br />

Het Woord heeft helende kraeht. De eenturio<br />

sleehts een woord en mijn kneeht zal herste<br />

8 : 8). Er is kraeht in het Woord, opstandingsk<br />

kraeht, genezingskraeht. We hebben meermal<br />

God in de menigten wonderen deed, terwijl w<br />

Bijbel lazen. Geen woorden over genezing sp<br />

het Woord Gods, want daarin is God-Zelf.<br />

en geloven, dus aanvaarden, dus "amen" zeg<br />

warden daarop, openen de sluizen van God<br />

Waarlijk geloof werkt deze dingen uit. Gee<br />

10% ongeloof vermengd, geen vertrouwen m<br />

trouwen, geen geloof met 10% hoop, dat w<br />

Hoop is de vijand van het geloof, hoop laat a<br />

open voor eventualiteiten, mislukking, hoop<br />

goede en slechte kansen, meer niet, hoop op<br />

redeneert, hoop staat open voor zintuigelijke w<br />

hoop doodt het geloof. Maar geloof zegt: A<br />

rekent niet met wat anderen daarvan zeggen, w<br />

kennis deereteert, geloof legt de hand op de B

"Vader, U hebt het gezegd en daarmee bast<br />

fantast, geen leugenaar, U zegt niet za ma<br />

God! U spreekt en het is er, U gebiedt en h<br />

volle heil in Christus is onder het bereik g<br />

geloof, wij mogen het in vol vertrouwen to<br />

maken, wij mogen U daar voorshands voor d<br />

In de laatste verzen van het Evangelie van<br />

gesproken over de grote opdracht van J<br />

discipelen, daar staat: "Mij is gegeven alle<br />

en op aarde" (over de geest en over de st<br />

lichaam, alle domeinen, er is geen terrein d<br />

controle valt! Dit moet worden verkondigd!<br />

euze denkrichting propageren, niet een dog<br />

maar de boodschap van het absolute Koning<br />

brengen tot de mensen, Zijn heerschappij v<br />

alle gebieden, over alle machten. Er is ni<br />

macht in het universum, alles staat onder<br />

Zijn almacht!) En de tekst vervolgt: "Gaat<br />

uit-gaan, uit onze kring uit-gaan, uit onze<br />

sfeer uit-gaan en tot de naaste in-gaan, met<br />

de boodschap. In het grieks staat oorspronk<br />

betekent "daarom", dus: "Gaat daarom hee<br />

zo is! Omdat aan Christus alle macht is g<br />

moet gij uitgaan en verkondigen), "maak a<br />

Mijn discipelen ... " Daar staat in het Griek<br />

dat betekent "zij, die geloofd hebben". De<br />

oorspronkelijk aldus: "Gaat daarom henen e<br />

het geloofd hebben, tot Mijn discipelen" (M<br />

19). Zij die Mijn Woord geloofd en aanva<br />

zullen Mijn volgers (kunnen) zijn en Mijn<br />

hemel en op aarde" ervaren!<br />

Er was een gemurmel onder de mens en, m<br />

blinde vrouw goed. Wat had dit te beteke<br />

onder hun ogen gebeurde iets wonderlijks.<br />

dat starende van een blinde verloren en kee<br />

hoofd naar het podium. Ik dankte mijn Hee<br />

en riep haar toe te komen naar het podium<br />

menigte laten zien dat er waarlijk sprake<br />

genezingswonder. Hier was geen bedrog.<br />

80

stappen des geloofs doen, haar geloof tonen.<br />

moeilijke opgave, want zelfs ziende mensen za<br />

om door deze dieht opeengepakte mensenm<br />

komen, honderden zieken zaten daar om haa<br />

de vrouw begon te stappen, voorziehtig ha<br />

zetten over alle benen en liehamen, ze raa<br />

Hulpvaardige mensen wilden haar de hand g<br />

normaal zijn. Maar ik verbood streng alle h<br />

het alleen volbrengen. Tenslotte stond ze voor<br />

van het podium die ze zonder te wankelen<br />

doodse stilte. Men verwaehtte dat ze vallen zou<br />

Maar iedereen heeft overtuigend gezien dat<br />

genezen was van haar blindheid, dat wilde ik<br />

vrouw liep het gehele podium over naar mi<br />

enige aarzeling, sloeg intultief de armen om<br />

omhelsde mij. Het was een natuurlijke reflex v<br />

dankbaarheid, die ze ergens aan iemand uiten w<br />

keek ze naar de doodstille menigte voor haar<br />

in haar eigen taal: "Mensen, ik kan jullie a<br />

God heeft mij nieuwe ogen gegeven!"<br />

Dit was een heerlijk ogenblik. De mensen<br />

nieuwsgierig te kijken, daarna begonnen ze in<br />

klappen, ze wilden hun vreugde uiten. Ik<br />

menigte allerlei mensen aan te wijzen en vro<br />

te zeggen welke kleur kleren ze droegen, het h<br />

hijzonderheden, feilloos zei ze het. De mens e<br />

ontroerd. Het was te voorzien dat na dit w<br />

mijn oproep tot bekering aan deze levende<br />

presente God een enorm antwoord zou ontmo<br />

men letterlijk duizenden mensen naar voren, z<br />

kwaad als het ging, de meesten gingen zo d<br />

bij ons staan en allen baden met gebogen ho<br />

vouwen handen het zondaarsgebed mee. Ook<br />

nog met honderden zieken en de Heer werk<br />

wonder. Er was die avond zoveel glorie, zove<br />

Heren, zoveel overwinning, dat het een gro<br />

avond werd. Voor Gods Koninkrijk.<br />

Terwijl wij 's avonds onze grote samenkom<br />

verzamelde ik 's morgens alle rondlopende pr

sten en gelovigen die dit wensten op mijn<br />

gaf hen Bijbelstudie. Wat wij overdag aan<br />

Woord, praktiseerden wij dezelfde avond<br />

studie was buitengewoon tot zegen en er we<br />

ergens in een van de kerken een grate, a<br />

cursus van enkele weken te geven voor alle b<br />

Men wilde dit eventueel in Medan houde<br />

wachtte enkele honderden cursisten. Men wil<br />

de hand van Gods Woord binnengeleid wor<br />

rismatische bediening van de Kerk van Ch<br />

deze gaven elke avond voluit in ons optre<br />

men verlangde deze ook te kennen en to<br />

meerdere glorie van Jezus Christus. Men<br />

meer enthousiast voor dit plan, men wilde b<br />

len om vele predikers naar deze Bij-belcursu<br />

Men was zo geinteresseerd in deze heerlijk<br />

gaven en bedieningen, dat men een kans<br />

hierin verder te word en binnengeleid. Men<br />

dingen veel te weinig te weten, ze werden<br />

wezen. Ik beloofde zodra ik daar leiding v<br />

aan gevolg te geven en de Bijbelcursus voo<br />

kers op te zetten. Tot heden heb ik daarvo<br />

gezien, maar dit plan ligt wel zwaar op mij<br />

Toen ik weer eens een bezoek bracht aan<br />

het was 27 februari 1972, kwam een van de<br />

Sibolga naar Berastagi om mij uit te nodigen<br />

voor een nieuwe campagne in Sibolga, hij sp<br />

zuidelijke streken in Tapanuli en nog verd<br />

toe. Hij bracht mij dit verzoek over name<br />

predikers uit die streken, zij nodigden m<br />

terug te komen. Ook bereikten mij boodsc<br />

eiland Nias om ook daar campagnes te hou<br />

Op een van de eerste dagen van de camp<br />

deed de Heer een genezingswonder aan het<br />

Chinees echtpaar, ze waren beiden ziek, vo<br />

Beiden genazen heerlijk. De man, de klei<br />

verrast en dankbaar dat hij niet alleen zijn<br />

gaf, maar perse mijn verzorger wilde zijn<br />

Sibolga verbleef. Hij zei letterlijk: "Ik wil<br />

82

Natuurlijk wees ik dit af, ik zei dat ik dat w<br />

dat wij geen slavernij verdroegen, nu wij ki<br />

waren geworden moesten wij dat woord niet me<br />

"Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft<br />

vrijgemaakt, laat u niet weder een slavenju<br />

(Gal. 5 : 1). Maar hij bleef er bij, hij wilde m<br />

Ik vroeg hem of hij niet liever een helper, een d<br />

zijn, dan kon hij toch mij dienen en verzorge<br />

blijkbaar iets bepaalds, hij zocht uitdrukking<br />

absolute onderwerping. Tenslotte bleef hij e<br />

toegewijde helper. Ik heb in mijn leven vaak<br />

gehad die mij toegewijd waren, ook Chinezen<br />

van alle zijn, intelligenter en zeer trouw. Dez<br />

mijn eten, deed boodschappen op zijn fiets,<br />

matje voor mijn deur, zo wilde hij het en w<br />

mijn zijde. 's Avonds tijdens de samenkomst st<br />

de trap van het podium, mij bewakend, hij<br />

geheel verantwoordelijk voor mijn veiligheid.<br />

De dag van het afscheid brak aan en ik heb<br />

beloven om terug te komen, hij zou dan weer<br />

zijn, ik moest hem bel oven dat ik niet met<br />

bediende zou aankomen, Lee zou er zijn. Hij z<br />

mij op, niet alleen als zijn "meester", maar v<br />

knecht Gods. Zijn familie heb ik in Jezus' N<br />

genezen. Hij had veel aan mij te danken, zei<br />

enkele dagen voor mijn vertrek met zijn hele<br />

de Chinese fotograaf geweest en op de laatste<br />

teerde hij vol trots deze foto als aandenken.<br />

Ik zei: "Lee, je hebt mij trouw gediend, je hebt<br />

gekookt en elke nacht voor mijn deur geslapen,<br />

was gedaan, mag ik je voor je diensten betale<br />

antwoordde hij resoluut. "Mag ik je dan e<br />

aanbieden, je met iets plezier do en ?" "Neen<br />

het antwoord. Toen keek hij mij slim aan, ze<br />

in het midden van de kamer neer, ging er op<br />

"Vader Hoekendijk, ik heb mij bedacht. Er is<br />

ik zo graag wil hebben, dat is vervuld te wo<br />

Heilige Geest. Wilt u voor mij daarvoor bidd<br />

hand en opleggen?" "En," zei hij ernstig, "ik<br />

deze stoel af totdat ik het heb ontvangen. Ik h

vooraI aIs u straks weg bent! Al duurt he<br />

ik bIijf op deze stoel zitten, totdat ook ik i<br />

spreek!"<br />

Lee kookte mijn eten en wies mijn wasje to<br />

cursus in de hoteIkamer gaf en onder het w<br />

oren voortdurend gebruikt, hij was er acht<br />

hij deze vervulling van de Heer mocht ver<br />

deze kans kreeg Iiet hij die niet meer gaan<br />

Ik gIimIachte en zei tot Lee: "Lee, mijn v<br />

heeft beloofd dat Hij dit geven zaI aan d<br />

daarvoor gelooft." Toen Iegde ik hem de ha<br />

de Goddelijke Doper deze trouwe knecht m<br />

met de Heilige Geest. Ik had nauweIijks<br />

of een wonderbare woordenstroom verliet<br />

werd heerlijk door de Heer gezegend! Daar<br />

een en aI Iach op zijn gezicht, hij sIoeg zijn<br />

heen, trok mijn gezicht naar zich toe en k<br />

D, Vader God; dank u, vader Hoekendijk!"<br />

Zo nam ik afscheid van Lee. Later ontving<br />

van hem, hij vroeg wanneer ik weer t<br />

SiboIga.<br />

Onze opdracht is niets minder dan een opwek<br />

aan de voIkeren; voor zieI, geest en Iicha<br />

breeuwse taal, in het Oude Testament en<br />

taaI in het Nieuwe Testament komt in de B<br />

"opwekking" voor, of iets wat dezeIfde stre<br />

dan worden termen gebruikt die vertaaId ku<br />

"Ieven voortbrengen", "Ieven bewaren, vasth<br />

maken", "uit de dood opstaan", "weer ops<br />

"hersteI van onweI gevoeIen", "onbehag<br />

"redden van Ieven, tot Ieven redden", "re<br />

nezen", "voeden", "sterkte terugbrengen",<br />

tot een normaIe conditie", "uit de sIaap o<br />

God terugbrengen", "in Gods Woord te<br />

Zijn Koninkrijk terugbrengen", enz. enz.<br />

Daar ligt een drenkeling in zee, hij dreig<br />

hij kan zichzelf niet veilig stellen, hij moe<br />

van anderen hebben. De kustwacht heeft<br />

redder zwemt met forse slagen naar de dr<br />

84

hem, draagt hem op het strand, legt hem d<br />

begint het werk van de opwekking. Hij pom<br />

water uit hem, hij legt zieh over het liehaam n<br />

zijn mond op de mond van de drenkeling, h<br />

adem, zijn leven, in de longen, hij masseert<br />

verwarmt hem met een deken. Hij drijft de<br />

drenkeling, de zwakte om te leven en geeft he<br />

leven. Hij deelt, verdeelt het, zijn kraeht, zijn l<br />

De redder zet alles in om de drenkeling t<br />

gezond leven te brengen.<br />

Wat wij nodig hebben is de wonderwerkend<br />

opstandingsleven van Jezus in onze bijna le<br />

op dezelfde wijze tot leven terug te brengen,<br />

wij voortgaan dit leven te brengen aan de volk<br />

duisternis leven, in voortdurende angst voor<br />

onbegrip voor het heil in Christus, in geestel<br />

"Daarna," zegt de Bijbel, "daarna," na het vo<br />

de restauratie, na het herstel, nadat wij als in<br />

ons hebben bekeerd, met vasten, geween, rou<br />

het gesehieden, dat Ik Mijn Geest zal uitstort<br />

leeft", niet met mondjesmaat maar overvloedig<br />

in het vlees, Mijn Geest op het vlees. Mijn le<br />

levende, op al het natuurlijke leven. "En uw<br />

dochters zullen profeteren, uw ouden zullen dro<br />

uw jongelingen zullen geziehten zien". Nada<br />

keerd hebben tot God, keert God Zieh weer<br />

Charismatisehe weg, middels de Geestesgave<br />

manier waarop de Heer Zieh manifesteert, waar<br />

wordt geopenbaard, dat is de weg die de Hee<br />

gebruiken, dit is Zijn "manier van doen".<br />

dienstkneehten en op de dienstmaagden zal Ik i<br />

in de dagen dat Ik Mijn volk bezoek, "Mijn<br />

ten", doen uitstromen uit Mijzelf. Ik zal her<br />

wij ons herstellen. Het gaat niet buiten ons om<br />

Zovele mens en zoeken godsdienst als dogm<br />

theorie, ethiek, norm, standaard, maar godsdien<br />

van God, is een persoonlijke ervaring te hebb<br />

Jezus ging altijd uit van de ervaring, noo<br />

theorie. De Geest van Jezus wordt het beste b

nadruk te leggen op de ervaring. Jezus ze<br />

waarheid verstaan!" en bij Hem is "versta<br />

dan een intellektueel aanvaarden, het is een i<br />

doorvoelen, beleven. "En de waarheid zal<br />

Doel en uitgangspunt is: ervaring. Ervarin<br />

met Hem te leven, Hem in alles waarlijk<br />

de absolute heerschappij over ons leven<br />

Hem te wandelen, Hem als Koning in ons<br />

AIs wij Jezus toebehoren, kronen wij het le<br />

terwijl de duivel de dood tot koning heeft<br />

levenswegen, behalve de weg van en uit en t<br />

dood te lopen.<br />

Vandaag vraagt de Christen naar feiten, e<br />

is zo gewend om iets dat buiten ons staat<br />

niet eerst door het eigen hart is heengegaan<br />

ervaring is geworden. Maar het Evangelie m<br />

een boek, theoretisch, worden overgedragen<br />

maar het moet het getuigenis zijn van ee<br />

Ziel zal slechts ziel bereiken als het uit d<br />

gekomen.<br />

Evangelie-prediking groeit alleen uit ervar<br />

Ik heb geen recht van spreken, tenzij ik z<br />

kan spreken dat Jezus redt, geneest, vernieuw<br />

gingen twee aan twee uit, getuigende "wa<br />

gehoord" hadden, ervaren, beleefd hadden<br />

het Woord met autoriteit, zij deden wonde<br />

Het waren geen woorden, vrome, stichtelijke<br />

liserende, belerende woorden, neen, ze t66<br />

ieders gezicht. Het Evangelie is geen begri<br />

moet worden, maar feit. Ze hoorden niet all<br />

het ook, maten het in de kracht van open<br />

zij zagen, de verbazende dingen die zij zag<br />

geloof. Geen wonder dat zij zich verwon<br />

wonderen. Anderen haalden autoriteiten a<br />

sprak met eigen autoriteit. De volgelin<br />

spraken vanuit de autoriteit van de Meest<br />

teerden als hun eigen autoriteit. Sommig<br />

ervaring er minder op aan komt, als de zuiv<br />

er maar is. Het Evangelie vermag niets te ve<br />

een leers telling, maar uit de kracht Gods.<br />

86

In de zendingsvelden komt veel teleurstellin<br />

voort uit gemakzueht van de zendelingen, uit al<br />

ongeloof, gebrek aan stralende zekerheid des gel<br />

aan geloofsmoed, het niet met Christus wagen<br />

allerlaatste, het ontbreken aan inzieht en kra<br />

demonen te overwinnen. Ons leven moet diepe<br />

worden in Christus om de wereld voor Hem<br />

Een getuige van Christus staat en valt met<br />

ervaring, dat is voor hem een kwestie van leven<br />

Is de geestelijke malaise in de wereld vandaag e<br />

de sehuld van de kerk? Die behoudens de eer<br />

reeds negentien eeuwen heeft gefaald? Door<br />

passiviteit, gebrek aan geloofs-openbaring, inne<br />

heid, gebrek aan visie, gebrek aan bewogenheid?<br />

papier geworden? Formules, boeken-wijsheid<br />

theorie, met al haar flirtations naar de ongelov<br />

geestelijken van de wereld? Is zij een allemansv<br />

alle kanten open" geworden, niet seleetief meer<br />

een maehtige openbaring van leven en kraeht e<br />

Maar een soort ontwikkelingshulp naar buiten<br />

Ontwikkelingshulp zonder Christus?<br />

Missehien zijn wij de sehuldigen, wij die ons<br />

Kerk van Christus. Als wij maar meer geloof<br />

toond, ijver, zendingsliefde, overgave aan Gods<br />

van getuigen, bewogenheid voor zielen, dan wa<br />

reeds geheel be-evangeliseerd geweest, dan wa<br />

oorlogen meer en geen rebellie en honger en<br />

dan was wellieht Jezus al lang wedergekomen.<br />

Maar wij kunnen nog veel redden als we de<br />

zending grootseheepser aanpakken, geestelijker<br />

uit de bewustwording van de positie die wi<br />

Christus. Laten wij ophouden ons langer met<br />

bemoeien, laten we "eerst het Koninkrijk zoeke<br />

de belangrijkste, primaire dingen v66r nemen.<br />

niet de sehil genezen, maar het hart, de kern,<br />

Buiten de kraeht van een persoonlijk Pinkstere<br />

mogelijkheid deze taak van wereld-evangelisati<br />

te ondernemen. Dat weet de duivel beter dan<br />

tenen, daarom maakt hij onder hen "Pinkstere<br />

pulair. Maar de diseipelen moehten van hun Me

deze taak beginnen, tenzij zij eerst waren<br />

kracht van Boven". Na deze ervaring ware<br />

mensen, met Geest en vuur gedoopt. Hun on<br />

voorbij, God verklaarde hen mondig. Zij w<br />

dood, maar nu mochten zij kosmisch, uni<br />

in nieuwe tongen. Zij werden geschikt ge<br />

wereld-omvattende taak, dynamische getuig<br />

worden. Zij hadden de "tekenen die de ge<br />

ontvangen. "AIs tekenen zullen deze ding<br />

volgen: ... in nieuwe tongen zullen zij s<br />

16 : 17). Het spreken in nieuwe tongen wa<br />

zaak en een vreugde geworden, de volheid<br />

uitingsvormen gevonden om de Heer op vo<br />

verheerlijken.<br />

Let op de stoommachine, de lokomotief. E<br />

een zijspoor en stond kolossaal onbruikbaa<br />

staal, koud, hard, bewegingsloos, zonder lev<br />

dan gepolijst schroot. Maar de machinist k<br />

vuur in zijn binnenste, die het water dee<br />

stoom transformeerde. Deze toevloed, de<br />

stoom werd zo groot dat de lokomotief b<br />

sissen en blazen. Straks zal hij op goede r<br />

reden waar hij een lange trein van zware wa<br />

door het land, enorm van kracht. Daar vl<br />

staat hij te blazen van de stoom. Ziet u, de<br />

stoom is voor u het teken dat er binnen<br />

kracht aanwezig is, leven, het komt tot op<br />

stoom. Zo is het spreken in tongen het beg<br />

van iets dat in het hart heeft plaats gevonde<br />

de vol-making met de Heilige Geest. D<br />

stoom van de Geest openbaart het leve<br />

volheid!<br />

Wat een nieuwe resultaten waren het gev<br />

vulling met de Heilige Geest op de eer<br />

Het Woord werd gepredikt in de Heilige<br />

2 : 14-36); de Geest overtuigde hen, "zij<br />

hun hart getroffen" (vers 37); de boodscha<br />

gelie was voor de Joden en de heidene<br />

boodschap werd aanvaard. "Op dien dag w<br />

3000 zielen toegevoegd" (41); er was een<br />

88

gave (41); volharding in de bediening (42<br />

Gods kwam vrij. "En vele wonderen en tekene<br />

door de apostelen" (43); de Heilige Geest bra<br />

eenheid (44); egoisme verdween (44); zij<br />

buurman lief als zichzelf (45); zij loofden den<br />

zij kwamen in de gunst van het yolk (47);<br />

dagelijks toe tot de Gemeente (47). Dezelf<br />

worden het deel van elkeen die deze zelfd<br />

dezelfde zegen is weggelegd voor iedere gelov<br />

laat vullen, vervullen door dezelfde Heilige G<br />

gaan wij voort met onze opdracht en breng<br />

Raad Gods; de redding, de vedossing, de doop,<br />

de vervulling met de Heilige Geest.<br />

In het jaar 1969 ben ik weer naar Noord-Sum<br />

en heb het Karo-land bezocht. De vrienden<br />

zijn altijd blij ons in hun midden terug te z<br />

Batak-stammen voelen wij ons het meest ve<br />

Karo's noemen mij hun vader, "vader Karo"<br />

verandering van mijn eigennaam Karel.<br />

In 1969 bezocht ik alleen Berastagi en hield<br />

komsten. Omdat ik onaangekondigd was gekom<br />

geen samenkomsten gepland, maar het nieuws<br />

overal rondverteld en de tweede avond had<br />

stampvolle samenkomst in een ledig huis. M<br />

aantal grote matten op de grond gelegd waar<br />

zette, de vrouwen naar Batak-gebruik gesche<br />

mannen en we predikten het Volle Evangelie.<br />

zijn zo gelnteresseerd dat ze mij maar bleven<br />

voort te gaan en het sluitingsuur werd steed<br />

schoven. Wat mij opviel was, dat, zoals in a<br />

na de prediking met de zieken werd gebeden, h<br />

land daar nauwelijks naar werd gevraagd, m<br />

belangstellend naar de vervulling met de H<br />

Dat scheen verre boven de dienst der gen<br />

gaan.<br />

Ik zag duidelijk zieken in hun midden, maar<br />

zeggen eenvoudig: "Dat regelen we met elka<br />

voor bidden wij met hen, wij leggen hen de<br />

maar wat we boven alles nodig hebben, is d

met de Heilige Geest, daarin zijn we het<br />

seerd !"<br />

Na de samenkomst bad ik met enkele zieken<br />

veertig mannen en vrouwen, met eenvou<br />

voorkomen, duidelijk uit verre, afgelegen kam<br />

zij bleven achter en vroegen mij met hen te<br />

persoonlijk Pinksteren. Dat was zeer opva<br />

mensen, eenvoudig in hun geloof, ontvan<br />

moeilijkheden, zonder uitzondering bego<br />

heerlijk in tongen te spreken. Om midder<br />

dan nog eten, een maaltijd werd op de g<br />

op matten en grote pisangbladeren, we aten<br />

bed. Maar de Bataks zijn grote praters, ze k<br />

in de avond en het gebeurt vaak dat ze tot<br />

blijven doorpraten. Men komt niet in bed.<br />

bovendien niet, slechts voor mij was een<br />

een sober ijzeren ledikant in een klein bove<br />

ik erg dankbaar mee was, ik sliep direkt in. M<br />

bleven op hun matten gezeten doorpraten en<br />

nabeschouwen. Toen ik de volgende morg<br />

opstond en naar beneden wilde gaan, zag<br />

verdieping een aantal mannen en vrouwen<br />

matten gehurkt op mijn ontwaken zitten w<br />

wat zij wilden en ze zeiden allemaal: "W<br />

omdat wij willen dat u met ons bidt." H<br />

zo'n veertig mannen en vrouwen, in twee ges<br />

bij elkaar gehurkt. Ze waren in de nacht ge<br />

daar wie weet al hoelang, wachtende dat de<br />

was om met hen te bidden. Niet voor gene<br />

of bevrijding van demonen, maar weer vo<br />

met de Heilige Geest. Alvorens te baden<br />

ontbijten, ging ik op een stoel zitten en da<br />

een der wachtenden om de beurt uit zijn ho<br />

op de grond voor mij, boog het hoofd, i<br />

handen op en bad met mijn hele hart tot<br />

de Doper met de Geest. Achtereenvolgens<br />

vervuld en gingen gelukkig en tevreden we<br />

naar huis ondernemen. Ik zei hen dat wan<br />

zame streken woonden en anderen ontmoet<br />

ten naar dit "extra" van de Heer, maa<br />

90

schromen en deze de handen op1eggen en voo<br />

voor de Hei1ige Geest, zoa1s ik dat met hen<br />

Het is beter daarvoor naar hun eigen predik<br />

en om handop1egging vragen, maar wanneer<br />

in de rimbu woonden, mochten ze hun naa<br />

handen op1eggen, in de Naam van Jezus Chri<br />

Er zijn a1tijd zende1ingen die mij overa1 m<br />

bezorgen waar wij opwekkingen mogen breng<br />

Naam. Ze hebben kritiek op mijn "te grote<br />

heid", verwijten mij dat ik al1es zo simpe1<br />

zelfsprekend, deze grote hei1ige zaken "maa<br />

delen".<br />

Dan toon ik graag met een openges1agen Bijbe<br />

Heilige Geest niet iets is dat de een aan de ande<br />

uitdelen, overdragen, dit laat zich niet geven v<br />

mens. Het is a1tijd een gave van Jezus. Hij is d<br />

Gever en niet de mens. Inderdaad. Maar a<br />

vragen, betoont Hij steeds en graag de Dope<br />

en vuur te zijn. Dit staat in alle vier EvangeW<br />

3 : 11 zegt: (Johannes spreekt hier): "Ik doop<br />

tot bekering, maar Hij, die na mij komt, is ste<br />

ik ben niet waardig Hem zijn schoenen na te<br />

zal u dopen met den Heiligen Geest". "Ik he<br />

met water, maar Hij za1 u dopen met den Hei<br />

(Mark. 1 : 8). "Ik doop u met water doch H<br />

sterker is dan ik, wiens schoenriem ik niet<br />

10s te maken; Die za1 u dopen met den Hei1ig<br />

met vuur" (Luk. 3 : 16). "Op wien gij de<br />

nederda1en en op Hem b1ijven, Deze is het,<br />

Heiligen Geest doopt. En ik heb gezien en<br />

deze de Zoon van God is" (Joh. 1 : 33, 34).<br />

De handop1egging is niet een gebaar waarm<br />

iets geeft van wat hij ze1f heeft, maar hij han<br />

zijn Heer, in Jezus' Naam, in Zijn vo1macht, a1<br />

machtigde, Zijn gezant. De Heer heeft op aarde<br />

handen waarmee Hij zegent dan die van de<br />

ze Hem "lenen". De handop1egging is het ou<br />

tele gebaar der Kerk, de aposto1ische handeli<br />

Kerk. De 1eden van het Lichaam van Christu

zegenen, namens het Hoofd. ZoaIs onze han<br />

wassen, reinigen, zaIven, verbinden, geneze<br />

totdat het gehele Lichaam "de voIheid van C<br />

heeft. "Zonder vIek of rimpel". VoImaakt<br />

het Hoofd.<br />

En deze eenvoudige Karo-Bataks, met hun<br />

hun zuiver verlangen om de Heer beter te<br />

worden heerlijk vervuId met Gods Geest en<br />

ook trouw en kritiekloos toepassen, voor<br />

Heer.<br />

Vanuit Singapore reisden wij in 1970 met e<br />

naar het Karo-Iand. Natuurlijk starten wij w<br />

en werkten weer heerlijk samen met onze b<br />

en zijn medewerkers. Vandaar brachten w<br />

in Suka Tendel. Zondags predikten wij in<br />

Radjah Pajung, in een armoedige, zelfg<br />

kerk, met eenvoudige mensen. AIs ik daa<br />

gammeIe podium en random en naar boven<br />

mij aItijd zoo Wat een pover huis voor de H<br />

tijdens een zondagmorgendienst te regene<br />

dak Iekte aan alle kanten. Wij werden n<br />

stopte ik onder mijn jas in mijn broek o<br />

houden. Op de hardaangestampte aarden<br />

zich pIassen. De mensen hadden ter onzen<br />

met gevIochten en gespIitste kIapperblade<br />

met bIoemen opgesmukt, maar alles verrege<br />

het bouwseI kon de felIe tropenregen niet<br />

AIs ik denk aan zoveel comfortabeIe Ch<br />

die van steen opgetrokken zijn, met een<br />

stevige stenen vIoer, met ramen en deuren e<br />

en ik vergelijk die met deze kerk van de K<br />

ik treurig. Geen Iampen, geen ramen, ge<br />

wrakke, Iekke spanenhouten kerk. Zo dikw<br />

Heer: ,,0 geef deze mensen toch een wa<br />

aanbidding, Vader, aan deze kinderen van<br />

kerk '"<br />

Maar deze gemeente is heerlijk Ievend. E<br />

Zij zijn bijna allen nu vervuId met de H<br />

92

mannen, vrouwen en de jeugd. Op de laatste zo<br />

dienst kwamen nog 24 gelovigen naar voren<br />

vulling met de Heilige Geest. Wij baden de<br />

ieder van hen de handen op en de Heer doopte<br />

Geest, zij spraken allen in nieuwe tongen.<br />

laatsten uit de gemeente ook ontvangen had<br />

wij alIen op, hieven de handen ten hemel om<br />

aanbidden, we zongen toen alIen in tongen, h<br />

lijk, harmonieus, fraai, een door de Geest G<br />

reerde geestelijke uiting, zonder enige wanklan<br />

samengesmolten in een welluidend gezang.<br />

leefde in allen.<br />

Ik heb in grote, fraaie kerken gepredikt, wa<br />

was, de prediker en de gemeente. Maar ik pre<br />

dit gammele bamboe bouwsel in Radjah Paju<br />

land en voeg mijn lofprijzing liever bij die va<br />

vervulde gemeente van bijna alle arme me<br />

lezen noch schrijven, maar wat een blijde Chri<br />

ze. In vele gemeenten komen altijd weer dez<br />

gretig naar voren wanneer er wordt uitgenod<br />

dienst der genezing; de natuurlijke mens is m<br />

seerd in fysieke dan in psychische genezing, d<br />

van de ziel door zondenvergeving wordt ach<br />

minder begeerd dan lichamelijke restauratie.<br />

Radjah Pajung. Zij zeggen daar: "Wij lossen<br />

loof onze ziekteproblemen met elkaar wel op,<br />

de weg, we leggen elkaar de handen op en ko<br />

antwoorden. Maar voor ons is de vervulIing m<br />

Geest en de Gaven des Geestes belangrijker,<br />

grootste plaats in onze gedachten.<br />

Toen ik met vier predikers die onze boodschap<br />

in Karo-land begon te prediken, heb ik vaak<br />

sproken over een nieuw eigen gebouw, hier t<br />

deze Karo-stammen, tussen de familie-kampo<br />

geestelijk centrum, een huis Gods waar all en<br />

des Geestes willen zien toegepast, kunnen<br />

Daar kan naar de stem van de Heer word<br />

middels profetieen, een gewijde plek van aan<br />

waar de zieken met oIie worden gezalfd en d

gelegd, een plaats van vrijheid van de Ge<br />

zovelen duidelijk gemaakt beter te vertrekk<br />

stergemeenten dan de Gaven te gebruiken<br />

plaats komen waar een levendige en frequ<br />

catie ontstaan is tussen het Hoofd en het L<br />

door de Heer der Kerk profeten en profetes<br />

en zij zullen het Woord van de Heer uitdr<br />

nog geluisterd wil worden, want de Gemeen<br />

door Gods Woord in de eerste plaats, maa<br />

profetische Woord Gods. Wij zijn scherp<br />

in het spreken Gods, in de uitspraken Go<br />

Zijn kanalen en vokalen, de profeten, ons ber<br />

dan in het spreken van de predikers. Wan<br />

hart, Zijn inzichten, ons bereikt, is boeiend<br />

vandaag, wij zijn vol gretige belangstellin<br />

soonlijke, actuele spreken Gods.<br />

We spreken de hoop uit dat dit eenvoudige,<br />

in het midden van Karo-Iand eens zal verri<br />

dige plaats van aanbidding.<br />

Na een serie samenkomsten in Medan, Be<br />

Pajung en Suka Tendel voelden wij beho<br />

dagen uit te rusten, wij waren na de drukk<br />

land aan wat rust toe. We besloten naar P<br />

en woonden in een hotel aan het fraaie Tob<br />

daar gelukkig koel. Nauwelijks waren wij da<br />

toen de hoteldjongos ons bezoek meldde, e<br />

gekomen voor mij. We hadden niet gedacht<br />

gehouden adres bekend zou zijn geworden<br />

van predikers uit Pematang Siantar stond v<br />

wens ten ons te spreken. Er was een pred<br />

kende uit Medan, een Pinksterbroeder in<br />

ook eens een campagne had gehouden. H<br />

zegen genoten dat hij daarvan had gesproke<br />

Zo kwam de directeur van een Bijbelschoo<br />

Siantar met zijn zoon, zijn tolk br. Pang<br />

broeder mij vragen of ik in hun Bijbelsch<br />

les geven, hij wilde graag dat ik speciaal<br />

Geestes kwam onderwijzen. Ik weet dat op d<br />

juist over het belangrijkste onderwerp, de Ga<br />

94

zoveel onkunde bestaat, zoveel verkeerde ler<br />

zichten. Daarom dankte ik de Heer voor deze<br />

toe na enkele dagen rust, te zullen komen. W<br />

Pematang Siantar logeren. Hij suggereerde ree<br />

lijkheid mij te zijner tijd als docent aan deze<br />

te kunnen verbinden. Maar zover dachten wij<br />

wilden eerst eens kennismaken.<br />

Ik voelde direkt in de hele zaak de hand van<br />

toe te zullen komen. Vijf dagen later haalde<br />

en reden wij naar Pematang Siantar. In 1967 h<br />

en Yvonne hier op het grote stadsplein in het<br />

de stad een wonderbaar gezegende opwekkin<br />

waar duizenden mensen kwamen en de han<br />

machtig werkte met wonderen en tekenen.<br />

Zo begonnen wij deze studie van tien dagen i<br />

van de Bijbelschool over de Gaven des Geeste<br />

cursus waren een veertigtal predikers uitgeno<br />

de studenten mee onderwezen wij dagelijks o<br />

mensen. Er was grote aandacht en onze boo<br />

volledig en met instemming aanvaard. Onze<br />

van deze Geestesgaven was nieuw voor de m<br />

omdat wij geregeld met de open Bijbel aankw<br />

deze visie aangenomen. We hebben geen an<br />

nodig dan de Bijbel, de Bijbel stond ook<br />

centraal, daar is geen betere Inspirator dan<br />

Geest, de Geest der waarheid, de Geest van<br />

openbaring. Het lezen en vooral het geloven v<br />

maakt wonderbare krachten vrij, brengt w<br />

weging, werkt genezend, bevrijdend, zegen<br />

zieken zien genezen toen ze luisterden naar d<br />

van het Woord Gods en dit Woord deden in<br />

het tot kracht werd en hen genas. Ik zag blin<br />

name, drie blinden op een samenkomst, die het<br />

den omdat hun ogen werden geopend, toen<br />

luisteren naar de voorlezing van Gods Woord e<br />

geloofden met hun hart, daar werd het tot kr<br />

nezing.<br />

Ik zag hoe belangrijk deze taak is, al deze inten<br />

jonge mens en binnen te leiden in het grandi<br />

van te wandelen met Christus, met Hem inn

municeren en uit Hem te denken en te leve<br />

Zijn Huis bouwen met deze mensen. Voord<br />

reed is, kan Hij niet komen. Wanneer het<br />

za! Hij komen met Zijn volheid, alle heerli<br />

tegenwoordigheid, alle openbaringen. En<br />

wij deelnemen aan het plan van Zijn her<br />

wederoprichting aller dingen.<br />

Duizenden Christenen over de gehele wereld<br />

om een opwekking van Gods Geest in eige<br />

De uitstorting die beloofd is op alle vlees,<br />

op alle volken, op alle denken en voele<br />

handelen, zal gewis komen. Deze uitgietin<br />

ming van de volheid van Gods Geest zal<br />

zijn zoals de wereld nog niet eerder gez<br />

wordt overal erg naar uitgekeken. Maar<br />

Huis gereed gemaakt word en. David dich<br />

van zijn tabernakel; zijn tent, zijn vervallen<br />

stort, hij bouwde het weer op en maakte<br />

binnenkomst van de ark des Verbonds,<br />

moet herstel van gebrokenheid zijn alvoren<br />

komt, kan komen. Eerst wil Hij Zijn Kerk<br />

het een gereinigde en volkomen Kerk za! z<br />

Hij Zijn Kerk opwekken, verlevendigen, voo<br />

aan zielen die Hij beloofd heeft in de laa<br />

is een God van orde. Hij werkt aan Zijn<br />

gemaakt bestek, naar Zijn Woord. Alles<br />

improviseert niet, Hij doet maar niet luk-r<br />

Zich aan Zijn eeuwige plannen van den b<br />

neerd, naar Zijn profetieen. Hij zal na<br />

wederoprichting a!ler dingen, Zijn Geest<br />

hemel. Dan zal Hij Zijn Woord ademen<br />

loze monden. Zijn adem za! Hij over de<br />

van onze gedachten ademen ten leven. 0 w<br />

Zijn adem. Zijn leven wil Hij in Zijn yolk b<br />

Wanneer Elisa de dode jongen van de S<br />

leven wekt, gaf hij hem aan zijn moeder<br />

Jezus in de stad Nain de begrafenisstoet o<br />

die stilstaan, wekt de jongeling op me<br />

"Jongeling, Ik zeg u, sta op!" en gaf verv<br />

wekte jongeling terug aan zijn moeder. H<br />

96

hem te geven aan de moeder, de Gemeente,<br />

Christus. Hij maakt levend opdat de Gem<br />

wordt. De Kerk leeft door opgewekte, lev<br />

leden. In deze laatste dagen zien wij God aan<br />

Zijn Lichaam, Zijn Gemeente, Zijn orgaan uit<br />

in te leiden. Hij wil dat wij weten wat Hij aa<br />

en hoe Hij dat do et, zodat wij wandelen in Zij<br />

zeker de Here Here doet geen ding, of Hij o<br />

raad aan Zijn knechten, de profeten" (Amos<br />

De leider van de Bijbelschool in Pematang<br />

tevens de leider is van deze Pinkster-denomin<br />

blij met onze bediening en bracht allerlei me<br />

belangrijke en leidende rol spelen in zijn Bijb<br />

onze prive-kamers, opdat wij voor hen bidden<br />

vulling met de Heilige Geest. In de weinige v<br />

onze logeerkamer altijd vol met bezoekende le<br />

denten, die soms in groepen van tien daar<br />

Het bleek ook hier weer dat de meesten va<br />

wijzend personeel van deze grote Bijbelschool<br />

waren met Gods Geest en nauwelijks moeite<br />

nomen om deze zegen deelachtig te word<br />

Pinksterpredikers, ouderlingen en leidende f<br />

zogenaamde Pinksterkerken zijn niet vervuld<br />

niemand vreemd te vinden. Wat onderscheidt<br />

natie dan van anderen? Wat leren zij hier<br />

school? Wat een droevige verschraling van Go<br />

te theoretiseren over en langs deze waarhede<br />

op in te gaan. Wat een gebrek aan kennis. W<br />

duivel successen geboekt door juist daar waar<br />

kers worden opgeleid deze Gaven te versluie<br />

Zo mochten wij met bijna alle leraren en le<br />

mensen van de huishouding, bidden die on<br />

Wij hebben ze de hand en opgelegd en d<br />

Doper gevraagd hen te vervullen met Zijn Ge<br />

doorbraak werkte dit uit, wat een herleving w<br />

in de levens van deze mensen!<br />

Terwijl wij 's morgens en's middags op de<br />

onderwijs gaven, hielden wij in de avonde<br />

campagne op het terrein van de Bijbelscho

tweeduizend mensen verzamelden zich daa<br />

heerlijke wonderen van Gods kracht. Om<br />

predikers en studenten die wij die dag bij<br />

zaal had den, legden wij op deze avond-sa<br />

zieken de handen op en wierpen wij demon<br />

Naam. Wat wij overdag hadden onderweze<br />

wij 's avonds. Men zag de werking des G<br />

baringen over ziekten en machten, de open<br />

geheime zonden in sommige harten die de<br />

weg stonden, de machten die moesten wo<br />

de Geest Gods liet ons veel zien waardoo<br />

beter konden volbrengen. Het was een g<br />

voor deze predikers en studenten.<br />

Ons werd voorgesteld te overwegen om<br />

schap aan te nemen op deze school, een ja<br />

dat duren. Men vroeg ons terdege onderwij<br />

al deze belangwekkende dingen, de Gaven i<br />

Gemeente Gods en de behandeling van de<br />

Wij zullen dat met de Heer bespreken, belo<br />

Er werd ook gevraagd of wij met deze gro<br />

kers en student en een serie campagnes wi<br />

verschillende plaatsen in Batak-Iand. Voor<br />

deze mannen lering trekken uit onze predikin<br />

Men zou in bussen met ons meereizen, er<br />

mee van acht trompetters, technici, kwartier<br />

van allerei soort, het leek op een reizend<br />

waren er bij die voor het gehele gezel<br />

kookten.<br />

Plannen werden gemaakt, politie-toestemm<br />

zalen in gereedheid gebracht, predikers gew<br />

invasie van zo'n tachtig man was niet gerin<br />

dege worden voorbereid. Wij reden in dez<br />

de directeur van de school en de tolk mee<br />

plaats.<br />

Langs de hele route, overal waar wij onze<br />

den, hebben wij de morgens gebruikt en va<br />

dagen om Bijbelstudie te geven. Zo mochten<br />

ten en leraren dieper inleiden in de din<br />

Koninkrijk. En's avonds hielden wij voor d<br />

98

evolking opwekkings-campagnes, wij predikt<br />

Boodschap van genade, lieten de mens en ook<br />

nemen voor het volgen van de Heiland en wi<br />

zieken en bezetenen. Er waren veel bezetenen<br />

drijven van boze machten kenden de studen<br />

Bijbel spreekt er duidelijk over maar de prak<br />

vreemd.<br />

De eerste plaats die wij met ons all en be<br />

Sangkaran, even buiten Tarutung, in het Toba<br />

bezuiden het Tobameer. Daar wonen de Tob<br />

Batakstammen. We waren bij de Karo's, het o<br />

Yolk, in het noorden, we bezochten de Simalu<br />

en nu de Toba's. Ergens in het noorden va<br />

moeten nog twee kleine Batakstammen zijn, ze<br />

dat meer sprake is van enkele stamfamilies. D<br />

misschien de meest intelligente Bataks, zij voele<br />

lijk boven de andere stammen verheven. De To<br />

beeld spreken de Karo's, het nederigste stamvo<br />

jij! En de Karo's spreken de Toba's aan met:<br />

soort standverschil, men spreekt onder de To<br />

meer geringschattend over de Karo's en de K<br />

cieren zich ook graag van de Toba's die zij arro<br />

Maar wanneer Christus in hun harten is bin<br />

verandert deze discriminatie en worden zij als<br />

ders.<br />

Wij waren hier in de buurt geweest in 1967,<br />

dat herinnerden velen zich nog. Toen bekend<br />

weer naar het Toba-gebied waren gekomen, k<br />

derden bezoekers van de vorige campagnes ter<br />

heerlijk. We mochten hun geloof opbouwen. Ze<br />

zich onze opwekkingsliederen nog en hielpen<br />

nieuwe yolk in te studeren.<br />

De weg naar Sangkaran was moeilijk. Een<br />

beving had de grond op vele plaatsen doen s<br />

deel van de weg was weggezakt, omzicht<br />

karavaan met de volgeladen bussen worden gem<br />

langs de zachte bermen. Dwars over de vloer<br />

in Sangkaran waar wij onze campagnes hield<br />

een diepe scheur, het ene gedeelte van de bode

lager dan het and ere gedeelte. Maar dat<br />

te hinderen en we lieten het zoo<br />

Wij had den heerlijke samenkomsten. Er we<br />

bijgeschreven in het Boek des Levens des<br />

vele zieken genezen. Wij werden de laats<br />

vertrek geroepen bij een jonge, bezeten vr<br />

pong. Allerlei broeders gingen met mij<br />

toen ik in een armelijk bambuhuisje het s<br />

familie had haar in een ruimte opgesloten<br />

lijks meer had, een halfdonker hol, met<br />

en een hardgestampte aarden grond. Ze s<br />

op de kale grond, als een dier. Ze hadde<br />

een houten blok ingesloten, zodat ze niet<br />

nog nooit heb ik zo'n wreedheid gezien. D<br />

enkels waren verwond en open vanwege<br />

schuren van de voeten in de gleuf van<br />

's avonds werden ook haar beide polsen v<br />

als tegen de aarde gekruisigd, niet in s<br />

wegen.<br />

Wat een onmenselijke foltering! Van<br />

mensen deze vrouw schreeuwen in de nach<br />

aanvaardde dit en lette er niet meer op,<br />

had den bezit van deze vrouw genomen, z<br />

over tot de orde van de dag. Men lachte er<br />

daar nu al jaren op de aarden bodem z<br />

als een beest, een karbouw, of nog minde<br />

lijkheid deed er niet meer toe.<br />

We bezochten deze vrouw, in lompen, o<br />

wilderd, met grote angstogen lag ze daar.<br />

aanzien en gebood haar voeten uit het blok<br />

voeten te wassen en te verbinden. De fam<br />

mij verbaasd aan en protesteerden, deze vro<br />

vliegen en verscheuren, ze was "d j ahat"<br />

eiste dat men mij zou gehoorzamen, ande<br />

heen. Tenslotte maakten enkele meegekom<br />

vrouw los. De jonge vrouw keek mij voo<br />

werd kalm. Ik bad voortdurend in tongen<br />

marteld, zo grenzeloos verwaarloosd, zo<br />

vreselijk ontredderd, haar mens-zijn zo ge<br />

dat een golf van medelijden in mijn hart o<br />

100

naar haar toe, bukte mij en nam haar in mij<br />

had zij nog nooit meegemaakt, zij drukte zic<br />

mij aan en huilde zacht, als een kind met een<br />

Haar vuile haren tegen mijn gezicht, haar ho<br />

borst, was zij geen krankzinnige, geen bezete<br />

vreselijk eenzaam mensenkind die met gewe<br />

gekregen. Toen zij zo tegen mij aanlag, bad<br />

smeekte om Zijn erbarmen. Ik legde haar de<br />

smeekte de Almachtige mij bij te staan wan<br />

ontzette, vrijmaakte. In Jezus' Naam! Ik riep<br />

het Bloed van Jezus over haar aan. Ik zegde a<br />

verheffing, in Jezus' Naam, alle machten d<br />

die hier waren geconcentreerd, die in dit hol<br />

zelfs te ruiken waren, deze vrouw onmiddelli<br />

haar los te laten en niet meer terug te komen<br />

normaal leven leiden nu weer, als alle ander<br />

het dorp, trouwen en een gezin hebben. M<br />

werden alle vernietigende gees ten in deze vr<br />

haar te verlaten. Ik stelde geen vragen, ge<br />

maar sprak het commando des geloofs, volko<br />

lijkheid verwachtende! Dank U, Jezus, U he<br />

Redt haar uit deze hel, alstublieft. U kwam v<br />

gevallen als zij, juist als zij ! U komt met hoop,<br />

Laat zij ervaren, fysiek en psychisch, dat U<br />

bent, de Almachtige. Halleluja!<br />

Het was een vreemde bediening, de begeleide<br />

hadden niet verwacht dat ik op deze wijze dit z<br />

zou benaderen. Ik denk dat ik hun schokkeer<br />

doet het ertoe. Zij hebben jarenlang van deze<br />

en zelf nimmer een hand uitgestoken, alleen<br />

verte gebeden, misschien. Waarom zou ik het<br />

als de Geest Gods mij ingaf te doen? Waaro<br />

als Jezus deed, dezelfde liefde en tederheid t<br />

verlorenen, verworpenen, vergetenen, de k<br />

aarde? Ik ben immers Zijn knecht en als Jez<br />

ziel in Zijn Heilandsarmen had genomen, w<br />

er mij dan voor generen, de dienstknecht<br />

dan zijn Heer! Jezus zou haar ook met warmt<br />

heid hebben omgeven en haar genezen in de<br />

zetten. Is dat niet Zijn natuur, om tederlijk de

en geschonden mens op te zoeken en te h<br />

in hen te helen?<br />

Nadat ik gebeden had, streek ik een paar<br />

hand over haar haren en gezicht, ik streel<br />

met alle tederheid die ik op dat moment<br />

voelde. De vrouw keek mij lang en met z<br />

ze wist niet wat liefde was. Ik liet enkele vr<br />

familie andere kleren halen en een aarde<br />

water en gebood hun de vrouw te wassen<br />

kammen en haar te verzorgen. Ik verbood<br />

een keer in het houten blok te sluiten. De<br />

nezen en normaal. Later hoorde ik dat ze a<br />

in haar dorp leefde. Geprezen zij de Heer!<br />

Van Sangkaran reden wij naar een dorp a<br />

oever van het Toba-meer, het dorp heett<br />

sprak ik in een met doeken overdekte ruim<br />

den mensen. Ze hadden voor mijn koms<br />

versierd en mijn naam stond op een groot b<br />

aan de straat. Een levendige, zingende men<br />

op. We baden met de zieken en namen deel<br />

tan, een feestmaal, ons ter ere. Wat een<br />

was dit. Daarna gingen we met de trompe<br />

een grote optocht naar de rivier, waar mij ve<br />

een aantal gelovigen te dopen in water.<br />

eerst aan de oever van de rivier voor de<br />

menigte en doopten in water. Wat een ze<br />

Blijde Boodschap te mogen aanzeggen, he<br />

Christus te brengen.<br />

Daarna scheepten wij ons in met een ho<br />

lovigen in een schip en voeren het prachtig<br />

naar het eiland Samosir, waar wij in het d<br />

aan de zuidwest-zijde van dit eiland zo<br />

Samosir was het eiland waarheen wij al zola<br />

Terwijl het muziekcorps liederen speelde en<br />

zongen, voer de boot langs de mooie oeve<br />

lijke Tobameer, de klanken gleden over het<br />

op tegen de heuvels van de oevers, waa<br />

mensen hun huizen uitliepen om te zien w<br />

de echo's klonken van oever tot oever.<br />

102

heerlijke tocht met zoveel kinderen Gods d<br />

zongen, zonder ophouden. Eindelijk voeren<br />

oever en naderden het dorp Nainggolan o<br />

Samosir. De boot met de musicerende en zing<br />

maakte enkele ererondjes voor de haven om<br />

laten horen dat de prediker was aangekomen<br />

veel mensen naar de haven.<br />

Aan land gekomen werden wij eerst toegespro<br />

schoolhoofd die voorzitter was van het on<br />

van de Nainggolan-campagne. Hij was ho<br />

plaatselijke gouvernementsschool, de enige m<br />

gestudeerd had en duidelijk de aangewezen pe<br />

met een toespraak te verwelkomen. Hij was e<br />

deze campagne de grootste zou worden die<br />

houden was, gezien de voorbereidingen en d<br />

zeer vel en om te komen luisteren. Toen hij<br />

werden ons bloemenkransen om de hals geha<br />

soort optocht gevormd. Vooraan de trompette<br />

wij beiden, Elisabeth en ik, daar achter het co<br />

zeer vereerd voelde en dat duidelijk liet blijke<br />

enkele dragers met onze bagage die op het ho<br />

torst en daarachter het yolk. Iedereen was ui<br />

een koning werden wij ingehaald. Ik heb d<br />

betuigingen meer meegemaakt, maar ik voelde<br />

niet mijn persoon betrof maar de grote God<br />

Zijn gezanten had uitgestuurd, Hij werd geee<br />

Wij werden naar een Pinksterkerk gebracht<br />

van de pendeta er achter, waar een feestma<br />

stond. AUe meegekomen pendeta's en ook die<br />

waren aanwezig. Het comite dat uit vertegenw<br />

alle plaatselijke kerken was samengesteld uit<br />

Rooms-Katholieken, Jehova's Getuigen, Pinks<br />

met hun voortvarende schoolhoofd-voorzitter<br />

aanwezig en de redevoeringen aan tafel waa<br />

veel van houden, bleven voortgaan.<br />

Het was een onvergetelijk welkom. Wij loge<br />

van de kamers van dit sobere houten gebou<br />

heren hadden met veel liefde aUes in gereedh<br />

Van de vaste wal waren vele zaken meegenom<br />

gerieven. De Heer zal hen daarvoor zegenen.

Dezelfde avond begon de campagne op<br />

speelterrein van de school, palend aan e<br />

Toen wij daar aankwamen waren er reeds z<br />

mensen, tot ver in het duister zag ik ze op<br />

wachtend op de dingen die komen zullen.<br />

en daar in de bomen gasolinelampen die<br />

werden afgenomen, opgepompt en weer o<br />

omslachtig werk dat echter snel en handig<br />

een menigte! De plaats was te klein, ook h<br />

veld werd de volgende dag er bij betrokken.<br />

niet om enkele bomen die in de weg sto<br />

twee terreinen eenvoudig om te kappen,<br />

wijderen, ook een bamboehek, dat de rondlo<br />

van het schoolplein weghield. Men had er<br />

om dit grate gebeuren te do en slagen. He<br />

het comite deze enorme massale toeloop v<br />

had het al enige tijd overal rondverteld.<br />

Elisabeth begon elke avond met een zangd<br />

geleid door de trompetters en de accordeo<br />

gekomen braeder uit Sangkaran, die ons o<br />

gezeld. Hij draagt dezelfde typische Bataks<br />

tolk: Panggabean.<br />

Daarna begon ik te prediken en bracht d<br />

schap vanuit een geopende Bijbel, het volle<br />

voor de totale mens. De mensen zaten gebo<br />

Het is over de hele wereld een wonderba<br />

ik zovele malen heb opgemerkt, dat, wann<br />

persoon van Jezus Christus spreken, alle m<br />

geboeid raken voor Hem, je kunt dan e<br />

vallen. Er gaat zoveel aantrekkingkracht ui<br />

tussen God en mensen is gaan staan en de<br />

van hart tot hart, dat men een interesse<br />

liefde voor Jezus voelt. Als wij over andere<br />

andere zaken, secondaire dingen, dan is<br />

aandacht, maar zodra het alleen gaat om Ch<br />

dan wordt men instinctmatig stil en opent<br />

voor Hem, de Koning.<br />

Ik riep na de korte prediking voor de eerste<br />

naar voren, vraeg hun begeleiders hen n<br />

104

te brengen, ik zal dan voor genezing bidden<br />

ongeveer vijftien naar voren, waaronder twee d<br />

Ik liet eerst de begeleiders, familieleden, een<br />

de kepala-kampong, het dorpshoofd, voor d<br />

verklaren dat deze mensen inderdaad doo<br />

meesten waren doof geboren. Er werd verzek<br />

mand kon horen. Ik zette deze doyen in he<br />

van de lampen, zodat iedereen hen kon z<br />

ook de microfoons dichtbij hen. Daarna begon<br />

leverde ik mij geheel uit aan de Heer, mij<br />

dankte Hem voor Zijn tegenwoordigheid. Ve<br />

ik mijn vingers in de oren, zo bad ik ernstig<br />

Ik vroeg Hem hier en nu te laten zien wie H<br />

ik ben in Hem, hetzelfde gebed dat Elia bad o<br />

"Here, heden moge bekend worden, dat Gij<br />

Israel, en dat ik Uw knecht ben, en op Uw<br />

dingen doe" (I Kon. 18 : 36).<br />

Voordat ik in een grote campagne met veel men<br />

avond ga vragen om zich te bekeren tot Chr<br />

behoefte Zijn almacht en werkelijkheid te d<br />

een God Die antwoordt, een God Die ing<br />

smeken, Die verlost, geneest. Het is zo g<br />

persoon te prediken, een filosofie te brengen,<br />

dromen, maar het is aangrijpend en geloofw<br />

neer je voor aller oog laat zien welke geweldi<br />

heid Hij is, dat Hij een God is van doen, van<br />

staan achter Zijn beloften. Men stelt het al<br />

hoog spel om deze dingen te doen in het op<br />

ik heb ervaren dat God altijd geloofsmoed<br />

laat ons niet in de steek. God gaat zo ver m<br />

als die mens gaat met Hem! En verder! Gepr<br />

Naam!<br />

Ik stak een voor een de vingers in de oren,<br />

gezag de ziektemachten van doofheid, geboo<br />

varen, in Jezus' N aam! Daarna dien ik de gen<br />

van Jezus Christus toe.<br />

De Meester deed dit op dezelfde wijze. D<br />

tot Hem: "Maar als gij iets kunt doen, help<br />

medelijden met ons! Jezus zeide tot hem: A<br />

Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft. T

de vader van de knaap uit en zeide: Ik ge<br />

ongeloof te hulp! En toen Jezus zag, dat d<br />

stroomde, bestrafte Hij de onreine geest en<br />

Gij, stomme en dove geest, Ik beveel u: ga<br />

kom niet meer in hem" (Mark. 9 : 22-25). L<br />

(Col. 4 : 14) beschrijft hoe Jezus een stom<br />

Hij was bezig een bozen geest uit te drijv<br />

stom. En het geschiedde, toen de geest<br />

dat de stomme sprak" (Luk. 11 : 14). "En<br />

Hem een dove, die moeilijk sprak, en sm<br />

de handen op te leggen. Hij nam hem ter<br />

schare, en stak zijn vingers in de oren,<br />

zijn tong aan, en Hij zag naar den hemel en<br />

tot hem: Effatha, dat is: wordt geopend<br />

werden geopend en terstond werd de band<br />

en hij sprak goed" (Mark. 7 : 32-35).<br />

Dit is de opdracht, het Koninkrijk te ton en<br />

gen (Luk. 10: 9). Jezus gaf de opdracht: "<br />

en zegt (met gezag): Het Koninkrijk der h<br />

gekomen. Geneest ( de) zieken, wekt (<br />

reinigt (de) melaatsen, drijft (de) boz<br />

(Matth. 10: 7, 8). "En zij vertrokken en<br />

zij zich zouden bekeren (de genezing van<br />

dreven vele boze gees ten uit (de genezing<br />

en zalfden vele zieken met olie en genaz<br />

nezing van het lichaam; de totale mens<br />

(Mark. 6 : 12, 13). "Toen riep Hij de twa<br />

gaf hun macht en gezag over alle boze<br />

ziekten te genezen. En Hij zond hen uit om<br />

Gods te verkondigen en genezingen te doen"<br />

"En Hij riep zijn twaaf discipelen tot z<br />

macht over onreine geesten om die uit te dr<br />

ziekte en alle kwaal te genezen (Matth. 10<br />

nu hoorde in de gevangenis de werken v<br />

en liet Hem door zijn discipelen de vraa<br />

Zijt gij het die komen zou, of hebben w<br />

verwachten? En Jezus antwoordde en zeid<br />

heen en boodschapt Johannes wat gij hoort<br />

worden ziende en lammen wandelen, melaa<br />

106

einigd en doyen horen en doden worden<br />

armen ontvangen het evangelie" (Matth. 11<br />

evangelie van het Koninkrijk (met wondere<br />

zal in de gehele wereld gepredikt word en tot<br />

voor alle volken en dan zal het einde gekomen<br />

24: 14). "Zij gingen heen en trokken de<br />

overal het evangelie predikende en genezi<br />

(Luk. 9 : 6). "En Hij ontving hen en sprak<br />

het Koninkrijk Gods, en die genezing van<br />

maakte Hij gezond" (Luk. 9 : 11b). "En als<br />

komt, waar men u ontvangt, eet \Vat u wordt<br />

geneest de zieken, die er zijn en zegt tot hen<br />

rijk Gods is nabij gekomen" (Luk. 10: 8)<br />

zijn teruggekeerd met blijdschap en zeiden:<br />

boze gees ten onderwerpen zich aan ons in<br />

Hij zeide tot hen: Ik zag den satan als een b<br />

hemel vallen. Zie, Ik heb u macht gegeven o<br />

en schorpioenen te treden en tegen de gehe<br />

van den vijand; en niets zal u enig kwaad d<br />

verheugt u niet hierover, dat de gees ten zich<br />

werpen, maar verheugt u, dat uw namen sta<br />

in de hemelen" (Luk. 10 : 17-20).<br />

Drie dingen maken een inbreuk in ons leven<br />

en dood; de zonde als begin, als beginsel,<br />

tijdelijk gevolg en de dood als eeuwig gevol<br />

wortel: de zonde. Wij zijn zo gewend geraakt<br />

verschijnselen dat wij ze als vaste bestandd<br />

bestaan hebben geintegreerd, wij kunnen o<br />

meer indenken zonder deze drie. Maar natu<br />

niet, ze wortelen niet in de werkelijke univers<br />

zijn binnengeslopen van buiten af in ons<br />

hebben tenslotte het onnatuurlijke natuurlijk v<br />

vijanden als metgezellen aanvaard, waarme<br />

leven. Jezus heeft met Zijn Ieven tegen deze d<br />

gestreden. Zijn wonderen waren niet voor<br />

willekeurig machtsvertoon, maar om het wer<br />

lijke leven inplaats van het onnatuurlijke te<br />

inwerking van het gif van buiten te neutralis<br />

stelt in en tot de grondwet die in het heelal

De melaatse kwam tot Hem, Jezus genas<br />

melaatsheid. Deze ziekte was niet een natuurl<br />

geschapen, toestand. Jezus bracht de toestan<br />

oorsprong, tot het natuurlijke, dat is goedhe<br />

levensenergie, vitaliteit. Ziekte is buiten-na<br />

Nu vraagt Hij ons dat wij met Hem coo<br />

werken, om het natuurlijke, oorspronkelijke<br />

geven aan de bestolenen, bedrogenen door<br />

komt een blinde tot Jezus. Jezus beklaagt h<br />

hem geen aalmoes, maar neemt hem bij de<br />

hem naar het natuurlijke, oorspronkelijke lev<br />

Hij het in Zijn scheppingsorde bedoeld heef<br />

Jezus kwam herstellen alles, op alle gebied<br />

wat satan beschadigd, geschonden, ontredde<br />

Ik vertrouw mijn Zender dat Hij met mij i<br />

staat wanneer ik een groot heidenvolk wil<br />

Jezus Christus is, wat Hij vermag. Ik stel<br />

machtige, tegenover de heidense afgoden,<br />

dukuns en medicijnmannen.<br />

Die eerste avond wil ik graag direkt naast<br />

Woord, de kracht van het Koninkrijk de<br />

daarom genees ik graag zieken in het open<br />

gemakkelijk maar wat staan te praten tegen<br />

aan, wat zal daarvan word en geloofd. Er w<br />

hier meerdere zendelingen geweest. Maar e<br />

wordt het als de Heer aIs de wonderwer<br />

wordt gebracht. De Almachtige.<br />

De Heer was met ons meteen de eerste avo<br />

tien doyen genazen wonderbaar. Iedereen z<br />

zich voltrekken. De genezenen werden een<br />

de microfoon gebracht, ik ging enkele me<br />

staan zodat ze mij niet konden zien. Daar beg<br />

te fluisteren, Indonesische woorden. Ze vinge<br />

op en spraken ze alle prompt uit in de mic<br />

gefluisterde woorden werden overgebracht,<br />

hun horloge aan hun oren werd gehoord. 0<br />

lijke overwinning over het rijk van satan! Ie<br />

predikers hoorde ik zeggen: hij do et dit<br />

handen". Inderdaad! In de Naam van Jezus<br />

108

Ik deed daarna een korte oproep voor b<br />

machtige Jezus te volgen, wiens sterkte duide<br />

werd. De afgoden,de gees ten die werden<br />

"heilige djimats" (amuletten) moesten word<br />

pen en voortaan Jezus met een ongedeeld h<br />

komen toewijding, gediend, dan zou ik voo<br />

Meteen stonden alIe mensen op hun voeten, e<br />

den. Ze waren verbaasd en overtuigd over wa<br />

kwamen zonder voorbehoud. Velen van he<br />

armen omhoog in aanbidding. De Geest<br />

machtig aan alIe harten. Niets minder dan<br />

koos hier voor Jezus! Het was een onverge<br />

Ik vroeg hen alIen de handen te vouwen e<br />

sluiten, mijn gebed dat ik voorzei zou worden<br />

woorden moesten door alIen word en nagesp<br />

beden, indien men achter deze woorden stond<br />

ogenblik stil staan kijken over de massa van<br />

podium en lette op de ernst waarmee ieder<br />

gesloten, gereed om te bidden het gezame<br />

het eerste vertikale gesprek met de levende G<br />

Christus. Oprechte, ernstige mensen, met gebo<br />

gevouwen handen in gebed en velen de ar<br />

geheven in aanbidding, er waren er die sti<br />

keken naar de besternde hemel. Het was zeer s<br />

ogenblik. Toen begon ik rustig te bidden, zin v<br />

krachtig, direkt, dit werd vertaald en door a<br />

Ik nam tijd voor dit gebed, het is zo belan<br />

volk afrekent met zijn verleden, zijn zonden<br />

op de Heiland. Ik liet alIen nazeggen dat ze b<br />

op dit heilige uur, op deze plaats, het verbo<br />

te sluiten, Hem te gaan dienen voor altijd. Z<br />

met duizenden, ernstig en oprecht tot de Hee<br />

die tropenhemel vol sterren aan het maanove<br />

meer. Tenslotte zei ik : Amen! Amen! AlIen<br />

Amen! Amen! De doven die voor de mens en<br />

staan had den allen ook het zondaarsgebed m<br />

zeiden nu ook: Amen! Amen!<br />

Toen gingen alIen zitten. Ik begon voor de ziek<br />

Ik bad een massagebed en beval dat de volgend<br />

zieken in lange rijen achter elkaar moesten ga

een vrijgelaten pad er tussen. Ik zou d<br />

doorlopen en alIen even aanraken als een<br />

oplegging en enkele woorden voor hen b<br />

Op die eerste avond werd het schoolhoofd<br />

wij deze campagne hielden, dezelfde die on<br />

welkom heette, bekeerd. Hij was onderste<br />

wat hij hoorde en zag, zijn hart werd hee<br />

Hij kwam mij de volgende morgen om 7 uu<br />

speciale dienst te houden voor zijn perso<br />

onderwijzers en onderwijzeressen, in zijn s<br />

Zo hielden wij een Bijbelstudie voor de o<br />

de eerste verdieping van de school. Ik open<br />

las met hen het Evangelie. Er was grote aan<br />

er zo vol dat er geen plaats bijna was voor o<br />

te staan. Plotseling brak de balk door die d<br />

verdieping ondersteunde, maar de vloer b<br />

schoon er gevaar was, bleven wij rustig voo<br />

einde van deze samenkomst die tot 12 uur 's m<br />

gaven alle aanwezigen zich aan de Heer. H<br />

mannen brachten spontaan hun sigaretten n<br />

wilden nu ook verlost worden van het roke<br />

loofden geen sirih meer te pruimen. Ik ha<br />

gevraagd, maar men begreep dat met een vo<br />

deze gebondenheden ook moesten uitgeleve<br />

De volgende morgen gaf ik in de stampvo<br />

weer algemene Bijbelstudie, voor de vel<br />

studenten, die bij ons waren. Ik ging voort<br />

werp waar ik in Sangkaran was gebleven. Ik<br />

hoofd en de meeste onderwijzers met een n<br />

de hand ernstig zitten luisteren naar het<br />

waren heerlijke en leerrijke morgens en er w<br />

stelling. Het was alles zo brandnieuw voor<br />

ik het yolk op te bouwen in hun geloof.<br />

Een maand vroeger had ik op mijn gebeds<br />

van de Heer en zag voor mijn geestelijke<br />

ontrollen van Noord-Sumatra, vooral het g<br />

het Tobameer was duidelijk te zien. De<br />

kaart was echter grijs en grauw, zonder fell<br />

zag ik aan de Westkust van het eiland Sam<br />

kleur opgloeien op een bepaalde plaats, he<br />

110

heldere, lichtende bloem die openbloeide. Van<br />

schitterde deze Zuidwestelijke punt van Samos<br />

mij duidelijk dat dit een indicatie was van de<br />

hi er iets heerlijks ging doen. Ik begreep ni<br />

die plaats deze verlevendiging voor zou vallen<br />

ik zo blij toen wij later naar deze plaats w<br />

juist naar deze Zuidwestelijke hoek van<br />

Nainggolan. Dit was het uur van God voor d<br />

Op de tweede avond hadden de helpers alle<br />

daad in lange rijen achter elkaar laten zitten,<br />

kelijk overal langs lopen en hen de handen<br />

vroeg hoeveel men schatte dat er war en,<br />

duizend, allemaal zieken, mannen en vrouwe<br />

Er waren zeer veel mens en van andere plaa<br />

sommigen hadden uren gelopen met hun ziek<br />

tientallen boten en prauwen uit de kampongs l<br />

gekomen en van de overkant van het meer.<br />

roerend zoveel mens en te zien neerzitten op<br />

terrein, de mannen streng gescheiden van de<br />

Ik legde aan de hand van de Bijbel uitvoer<br />

wij zieken de handen opleggen voor genezing<br />

ik het geloof op. Ook maakte ik deze mens e<br />

meesten animisten waren, duidelijk, dat zij nie<br />

vertrouwen voor genezing als zij daarnaast vo<br />

afgoden te aanbidden, de geesten te offeren en<br />

Misschien waren zieken op de eerste avond<br />

omdat zij allerlei amuletten in hun huizen<br />

zich droegen. Amuletten zijn God een gruwe<br />

de volgende avond deze worden meegebracht,<br />

helpers ze in manden ophalen en voor het<br />

menigte verbranden. Het was een gevaarlijke<br />

schok voor deze mens en die generaties lang<br />

letten hadden geloofd. Vel en duchtten dat d<br />

duisternis zich zullen wreken. Maar ik steld<br />

ze moesten zich aan Jezus toevertrouwen,<br />

kwaad hen worden berokkend.<br />

De derde avond hoorde ik van de hoofdonder<br />

opwachtte aan de rand van het veld, dat<br />

schooljeugd had vrijgegeven op voorwaarde da

naar de campagne zou komen. Ze zaten alIen<br />

van het podium bij elkaar, een blok jeugd,<br />

kinderen bij elkaar, de hele school. Ik bad<br />

avond eenvoud om begrijpelijk voor dez<br />

prediken. Ze zaten zeer rustig en geboeid te<br />

het eind van mijn prediking vroeg ik wie van<br />

Jezus wilden volgen, aannemen als hun Heil<br />

vriend. Het was ontroerend te zien hoe alI<br />

stonden en met mij meebaden met hun ho<br />

toen ik om vergeving van zonden bad en e<br />

Daarna mochten ze weer gaan zitten en vr<br />

anderen op het terrein wie van hen wild en k<br />

en er kwamen weer massa's naar voren.<br />

Vervolgens, onder het zingen van allerlei kor<br />

die wij deze mens en leerden, gingen een aant<br />

manden de menigten in om alIe amuletten en<br />

op te halen. De man den werden geledigd e<br />

groot vuur aangestoken, vlak voor het podium<br />

het goed zien. Doeken, flessen, zakjes met ge<br />

heilige voorwerpen, enzovoort, begonnen te b<br />

lijk werd hier de duivel uitgedaagd, het werk<br />

en dukuns te niet gedaan. Deze openlijke<br />

iets dat velen nog met angst beving. Hoe zu<br />

straks reageren? Zullen zij wraak nemen o<br />

ZulIen zij dit alles nemen? Zullen, wanne<br />

prediker weggegaan was, naar zijn land teru<br />

der duisternis zich niet op een verschrik<br />

wreken en de dorpen bezoeken met zware<br />

droogte of epidemieen? Het vuur laaide ho<br />

nietigde alIe onreinheid. De mens en die voo<br />

gekozen stonden spontaan op en klapten in<br />

groot geruis ging over de massa; Jezus is<br />

Men kwam in de vrijheid van de Geest, e<br />

in hun harten en de vrees verliet hun ziel.<br />

Het yolk liet zich redden door het Bloed<br />

genezen van hun ziekten door de opstand<br />

Jezus. Vel en strekten zich uit naar de verv<br />

Heilige Geest, ze grepen naar de Bijbel en<br />

te lezen, ze gingen anderen de handen opl<br />

Geestesdoop en de Gaven des Geestes, nad<br />

112

vangen hadden. Zij begonnen een nieuw k<br />

met de Heer, zij lieten zich dopen op Bijb<br />

water. Er kwam een ontwaking van geloof, e<br />

van Gods Geest. 0 wat was dat alles wonde<br />

Overal kwam geritsel van nieuw leven, van<br />

in het Batak-Iand van Noord-Sumatra. D<br />

stroomden vol, duizenden zaten avond aan<br />

luisteren, ze kwamen met paarden, karren, bus<br />

de boten volgeladen met nieuwsgierigen die m<br />

kwamen, voeren over het Tobameer, er waren<br />

sen die uren liepen met hun zieken om op<br />

te komen, meestal bleven ze enige dagen bij d<br />

alvorens huiswaarts te keren. We zagen gr<br />

kamperen, zij kwamen van diep uit het b<br />

eetstalletjes langs de weg maakten goede zaken<br />

ook de verhalen steeds weer doorverteld van<br />

die gebeurden, van opzienbare genezingen.<br />

deze ongewone samenkomsten door het ge<br />

sproken, zelfs de verst verwijderde kampongs<br />

over. Overal hoorden wij de koren en lieder<br />

werden geleerd op deze samenkomsten, ook<br />

dorpen langs het meer. Vele gezinnen werden<br />

gered door Jezus, de zieken genezen. Want ee<br />

voor genezing was werkzaam op alle avond<br />

Het schoolhoofd en het onderwijzend pers<br />

gouvernementsschool waren erg onder de in<br />

nieuwe dingen van de laatste tijd. Het hoofd g<br />

vele dagen vrij om hen maar in de gelegen<br />

naar de samenkomsten te gaan, maar vooral<br />

morgen-Bijbelstudies aanwezig te kunnen zijn<br />

van deze morgenstudies kwamen vel en van dez<br />

naar voren om te worden vervuld met de<br />

verschillenden van hen werden genezen in de<br />

Jezus. Deze gouvernementsschool, deze open<br />

ook geheel veranderd nu van de hoogste tot<br />

een Christelijke school. De liederen van de cam<br />

gezongen in de klassen en ook thuis zonge<br />

deze liederen van opwekking. Ik ben benieuwd<br />

met deze school zal gaan, het kan moeilijk nog<br />

school worden genoemd. Ik hoorde dat het h

zijn onderwijzers bidstonden hield en met d<br />

als ze in moeilijkheden waren.<br />

Wij hebben rond de wereld vele grate opwe<br />

nes gehouden, sommigen met 10.000 en<br />

zoals in Suriname en St. Vincent, vele plaat<br />

Ceylon. Maar zelden hebben wij de heerlijk<br />

zo machtig gezien als in Nainggolan. Het<br />

ordelijk, geen enkel incident, wat door d<br />

van bezetenen wel eens wordt veroorzaak<br />

hadden zo'n grote belangstelling, ze waren<br />

open voor de Persoon van Jezus Christus<br />

van de Heilige Geest. Daardoor kon de H<br />

heerlijke wonderen doen, zeer vel en kwame<br />

een wonderbare genezing.<br />

Er kwamen verzoeken binnen om te worden<br />

Toba-meer. Toen er even sprake was van d<br />

vel en door ons wilden worden gedoopt na<br />

We moesten deze doopdienst uitstellen tot la<br />

hulp zou komen, omdat wij fysiek niet in<br />

deze massa's te dopen. We moeten daarvoo<br />

inschakelen om dit nog niet geevenaarde fee<br />

en met mij te dopen. Ik heb de aspirant-dop<br />

dat ze zich moeten laten dopen door hun e<br />

of naar een prediker van een gemeente die<br />

heengaan en deze doop niet uitstellen. Maar<br />

wens dat de mens en zich door mij will e<br />

althans waar ik tegenwoordig ben. Ze wi<br />

Dehorende belijdenis van hun geloof graag<br />

afleggen, want zo zeggen ze: "U hebt ons t<br />

wij hebben Hem aangenomen op uw sam<br />

wensen wij ook door u te worden gedo<br />

anderen!" Toen ik enkele bevriende predike<br />

vinden om hoeveel mens en het hi er ging, ze<br />

er twee duizend zijn. Zij hebben dit uitgespr<br />

in "hun" Tobameer gedoopt worden. In<br />

prediker uit het Toba-Batakgebied, hij b<br />

Berastagi, mij enkele schoolschriften zien<br />

met namen, hij had ze verzameld, het wa<br />

114

dopelingen die allen wachtende waren op een<br />

dienst onder mijn leiding. Dit overhandige<br />

schriften geschiedde twee jaar nadat zij vroeg<br />

doopdienst, al die tijd hadden ze gewacht.<br />

Dit is in de geschiedenis van de Kerk waars<br />

niet eerder voorgekomen. Alleen op de dag va<br />

zegt de Bijbel, werden er drie duizend bekeerd<br />

De gedachte leeft in het Toba-Batakgebied dat<br />

bekend wordt dat deze doopdienst zal worde<br />

er nog wel een duizend dopelingen zich zul<br />

Zodra de Heer mij zendt, zullen wij naar het<br />

reizen om dit uitgestelde feest te vieren met al o<br />

en zusters aldaar. Hier is een grote opwekking<br />

rondom te bouwen, een heerlijke manifestatie<br />

meente Gods.<br />

Zo gingen de dagen voorbij in Nainggolan,<br />

heerlijker dan de andere, telkens gebeurden an<br />

bare dingen. Demonisch bezetenen werden vr<br />

genazen. Er hing langs een van de zijden van h<br />

de campagne werd gehouden een groot span<br />

woorden: JESUS DO PANDAONI BOLON<br />

grote Geneesheer) in de Bataktaal, er hingen<br />

doeken. De mensen werden vertrouwd gemaa<br />

prediking en ook de telkens herhaalde lieder<br />

deden hun werk, die werden tot diep in d<br />

kampongs gezongen. Een yolk werd doordren<br />

boodschap. Men ging rekening houden met<br />

Gods. Men leerde Hem benaderen in gebed, He<br />

in het dagelijkse leven. En dat is juist onze b<br />

het gehele leven verzadigd wordt met het bes<br />

leeft.<br />

Op een avond sprak ik over de komende Jezus<br />

werp dat dit koningsvolk erg interesseert. Zij z<br />

naar deze Koning, die ook zonden vergeeft e<br />

neest, dat konden hun vroegere koningen niet.<br />

de Batakstammen weer graag een eigen konin<br />

Op de voorlaatste avond vroeg ik voor de grap<br />

mensen blij waren dat de volgende dag de laa<br />

de campagne, dat de mensen weer naar hu

konden teruggaan en niet meer de verre<br />

hoefden te maken. Het is een grap die ik<br />

om de zegen te peilen. Maar het yolk was i<br />

ik dacht, niemand antwoordde, niemand<br />

niemand lachte, het was bijzonder stil ove<br />

woorden zei. Ik wachtte een ogenblik en her<br />

Wie vindt het prettig dat wij straks weg<br />

plaats? Het bleef stil, een gemurmel verk<br />

mensen liever wilden dat wij bleven, ze h<br />

gekregen. Zo bleef het enkele ogenblikken<br />

een man uit de achterste rijen in het duister<br />

Iedereen was geamuseerd; ik vroeg mijn tol<br />

zei, maar de tolk was verlegen en ontweek<br />

lachte alleen. Ik stelde het toch op prijs om<br />

er geroepen was. Tenslotte zei hij mij: "D<br />

u maar hun koning moest worden!" Dit wa<br />

grap, goed bedoeld evenwel. Ik haakte da<br />

dat ik geen goede koning zou zijn voor dit<br />

ik hen lief had. Ik was bovendien geen Bata<br />

eerste voorwaarde. Maar Jezus wilde hu<br />

Maar de man riep weer, dezelfde woorden<br />

menigte, dat de mens en wilden dat ik bij<br />

leiding gaf. De volgende morgen brachten<br />

oudsten mij naar de begraafplaats, waar d<br />

ouds begraven waren, mij werd hun namen g<br />

na de ander. Bij de laatste koning weze<br />

mannen een ledige plaats aan, ze lachte<br />

zeiden, "Hier willen wij u later begraven". B<br />

Ook and ere stammen Bataks, vooral ook<br />

vrienden de Karo's, hebben ons vaak gevra<br />

komen vestigen om beter leiding te geven aa<br />

leven. Ze beloofden een huis voor ons te<br />

grote pendoppo van bambu en atap-dak, o<br />

komsten te houden voor grote menigten.<br />

wordt oud en kan niet zo blijven voortreiz<br />

van uw jaren tussen ons wonen. Wij zull<br />

zo goed als wij maar kunnen. U moet ons<br />

onderwijs geven in de Bijbel, u moet ons<br />

jonge mensen die trouwen inzegenen, u moe<br />

116

Ons leven is in Gods hand, wanneer Hij o<br />

leidt, zullen wij dit voorste1 graag aannemen. Z<br />

ge10vigen gesproken in Suriname, de Antillen,<br />

de broeders in Ceylon, andere plaatsen. We zu<br />

hoe de Heer alles leidt!<br />

Met een grote slametan namen wij van Nainggo<br />

We hebben niets minder dan een heel volk t<br />

komen, we zijn niet in staat ook maar bij b<br />

schatten hoeve1en tot Jezus kwamen, maar<br />

duizenden. De Heer weet het, hun namen w<br />

streerd in het Boek des Levens des Lams. W<br />

niet bij benadering hoeve1en werden genezen<br />

avond gaven we ge1egenheid aan de geneze<br />

campagne om hun getuigenis te geven. Sle<br />

maakten van deze gelegenheid gebruik, de an<br />

waarschijnlijk te verlegen. Later hoorden we<br />

adres van allerlei wonderen die de Heer had g<br />

V oor de slametan werden twee varkens geslach<br />

heerlijke makanan. We spraken een woord va<br />

baden allen samen, hand in hand, de gehe1e<br />

gebed. We zegenden e1kaar en de Heer gaf on<br />

voor dit volk. Toen was deze campagne ook<br />

Een onvergete1ijke indruk heeft het bij ons<br />

rijke zegen in Nainggolan zullen we niet v<br />

hopen nog eens op deze plaats terug te kom<br />

het jaar 1972, hoorde ik dat de mensen in Na<br />

predikers had den gevraagd ons weer terug te<br />

Zo brak de dag aan dat we weer in de boot<br />

de tonen van het muziekcorps en met een<br />

vrienden naar de vaste wal naar Parapat voe<br />

prachtige boorden van het fraaie Tobameer, d<br />

het schoonste meer is van de wereld. Al zin<br />

we de dorpen aan de oever dicht voorbij, uit a<br />

waren we1 mens en naar de campagne gewees<br />

ons en wuifden overal ten afscheid. God ze<br />

broeders en zusters!<br />

Wij willen dit boek besluiten met het vert

uitwerping van boze gees ten in Kisaran, a<br />

van Sumatra.<br />

Op een avond was daar in de samenkomst ee<br />

die uiterst onrustig bleef rondlopen en ge<br />

om te zitten. Het was hinderlijk, de bro<br />

hem tot rust en wezen hem een plaats voo<br />

vlak tegenover mijn podium. Hij bleef daar<br />

draaien en begon vreselijk te beven en te<br />

dat de gees ten die hem bezetten erg bang w<br />

Toen deed hij iets vreemds. Hij sloop na<br />

op de planken van het podium liggen, teg<br />

aan. Ik liet hem begaan, predikte voort en to<br />

voor machten der duisternis bevreesd te<br />

kroop lenig als een slang bij mijn voeten<br />

kronkelde zelfs tussen mijn beide benen do<br />

Iedereen keek naar hem, verbijsterd om zijn<br />

en wilde zien hoever ik het liet komen. I<br />

staande blijven soms, en trachtte door te p<br />

Toen begon er een grote verbolgenheid des<br />

op te komen, het moment brak aan dat ik<br />

deze machten ging opstellen. Met krachtig<br />

ik de boze gees ten de man onmiddellijk<br />

Jezus' Naam! Ik verbood hen deze predike<br />

het openbaar te vernederen en het publiek a<br />

de boodschap die ik bracht. Onmiddellijk v<br />

neer en bleef enkele minuten met geslote<br />

Toen stond hij op en liep weg.<br />

De volgende dag was hij er weer, maar n<br />

mij hartelijk een hand en ging rustig z<br />

liedboekje en Bijbel. Hij gedroeg zich norm<br />

aardige broeder.<br />

Deze gees ten waren niet agressief, gevaarli<br />

het begin erg bang. Ik heb ze wel ander<br />

dodelijk gevaarlijken. Zij moeten zich al<br />

overgeven en in Jezus de Meerdere erkenn<br />

Elke demon, groot of klein, van welke grad<br />

weet drie dingen met grote zekerheid: ten<br />

dat zijn zaak een verloren zaak is, ten tw<br />

de Overwinnaar is, de Zoon Gods en ten<br />

tijd nog kort is ...<br />

118

"Als tekenen zullen deze tekenen de gelovigen<br />

Mijn Naam zullen zij boze geesten uitdrijven ..<br />

16:17).<br />

Jezus wil de volkeren leven schenken met Zij<br />

heil, de universele Christus is geinteresseerd in<br />

tongen en talen. Hij wil leven schenken, daa<br />

gekomen, daarvoor verliet Hij Zijn Vader. Jez<br />

leef en gij zult leven" (Joh. 14 : 19); "Ik be<br />

opdat zij leven hebben en overvloed" (Joh.<br />

Jezus gaf Zijn leven doordat "Hij stierf voor o<br />

(1 Cor. 15 : 3). Hij bracht onze zonden in Zijn<br />

het kmis (1 Petr. 2 : 24). Hij heeft ons lief en h<br />

onze zonden verlost (Openb. 1 : 5). Hij kocht o<br />

Zijn bloed" (1 Petr. 1 : 19) Hij redde ons door<br />

wedergeboorte (Tit. 3 : 5) Hij heeft ons leve<br />

(Ef. 2 : 5) Hij heeft ons opgewekt (Ef. 2 : 6).<br />

Hem in de troon gesteld (Ef. 2 : 6). Hij heeft<br />

bracht in Zijn Koninkrijk (Col. 1 : 13). Hij h<br />

koningen en priesters gemaakt (Openb. 1 : 6). H<br />

geroepen (11 Tim. 1 : 9). Hij heeft ons uit zu<br />

doodsgevaar verlost (11 Cor. 1 : 10). Hij heeft o<br />

(Ef. 1 : 3). Hij gaf ons de overwinning (1 Co<br />

Hij gaf ons een erfenis (1 Petr. 1 : 4).<br />

Dit is evangelie. Jezus nam het creatuurlijk lij<br />

over, van ons af, van ons weg en milde dit in vo<br />

Zijn leven. Hij nam onze verlorenheid over (R<br />

en schonk ons Zijn heerlijkheid (Joh. 17 : 22)<br />

onze zonden aan Hem (11 Cor. 5 : 21) en w<br />

Zijn rechtvaardigheid (1 Cor. 1 : 30). Onze ziek<br />

op Jezus neer (Jes. 53 : 4) en Zijn genezing w<br />

(Jes. 53 : 5) Onze smarten legden wij op Hem<br />

en Zijn blijdschap vulde ons hart (Joh. 15<br />

armoede wentelden wij op Hem af (Openb. 3<br />

mogen delen in Zijn overvloed (11 Cor. 8 : 7<br />

naakt (Openb. 3 : 17), maar de Heer kleedde<br />

19 : 8). Wij waren dood (Rom. 6 : 11), maar<br />

ons leven (Col. 3 : 4). Vervloekt (Gal. 3 : 13<br />

werd de hemel geschonken (1 Thess. 4: 16, 17<br />

God heeft Zijn Zoon gezonden in de wereld

zonen zou voortbrengen. Hij zond de Gees<br />

schap (Rom. 8 : 15), opdat wij zonen<br />

word en (vers 14). En als wij "de heerlijk<br />

weerspiegelen, veranderen wij naar hetze<br />

heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door<br />

Geest is" (II Cor. 3 : 18). "Wij wande<br />

gelijk Hij in het licht is" (1 Joh. 1 : 7). "<br />

is, zijn ook wij in deze wereld" (1 Joh.<br />

zullen Hem gelijk wezen, want wij zullen H<br />

Hij is" (1 Joh. 3 : 2). "Een ieder, die dez<br />

heeft, reinigt zich, gelijk Hij rein is" (Joh.<br />

120

DE BRON CCS, Lektuurfonds SV<br />

Oude Oever 10<br />

7722 VE DALFSEN<br />

Tel. 05297-1601, Postbank 1

VINDIRWORP OFFSlTORUK lWOlll

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!