Medium / Jaargang 29 / #03 / MEI 2016

programma was onjuist en past niet bij onze
werkwijze. Op het moment van de aflevering
van Rambam was er al een debat gaande o.a.
over commerciële spermaverkoop. Het is dan
ook niet zo dat het onderwerp uit het niets op
de Kameragenda terecht kwam. Het kost meer
dan drie telefoontjes en een lunchafspraak om
je onderwerp in de Kamer te krijgen.”
In de serie House of Cards wordt er ook
aandacht besteed aan lobbyen, is dat
pure fictie of zijn er ook dingen uit de
serie die je herkent?
“Er zijn zeker dingen die terugkomen. We
duwen uiteraard geen mensen voor de trein
maar er zijn zeker mechanismen die je kunt
herkennen. Wat herkenbaar is, is contact met
politieke spelers, de snelheid van het overleg en
het in debat gaan om elkaar te overtuigen. Wat
natuurlijk helemaal niet correct is, is dat Remy
veel invloed heeft op het politieke systeem door
middel van grote sommen geld in de vorm van
giften. Dat heeft te maken met het Amerikaanse
systeem. In Nederland werken we niet met
donaties.”
Gaat dat overleg dan ook gepaard met
etentjes en veel drank?
“Etentjes zeker, maar lobbywerk is 80 procent
achter je bureau zitten. De enige flamboyante
dag die we hebben is Prinsjesdag, dan gaan
we wel even los. Er is hier dan een grote borrel,
de belangrijkste van het jaar. Daar is iedereen
bij, het hele kabinet, toezichthouders en
mensen uit het bedrijfsleven.”
Wat zijn de moeilijkheden die je tegenkomt?
“Ik ben een communicatieman. Er zijn in deze
branche veel juridische kwesties, daar moet
je je dan op inlezen of juridisch advies over
inwinnen. Bovendien ligt de lobby altijd onder
een vergootglas. Bij de VVD heb je een ander
verhaal dan bij de SP of het CDA, elke keer
moet je je verhaal op een andere manier
framen.”
Lobbyisten krijgen veel kritiek.
Bijvoorbeeld dat ze met geld van grote
bedrijven standpunten van politici
kopen. Terecht?
“We verkopen ideeën, we mogen geen
cadeaus of geld geven aan Kamerleden. Een
Kamerlid mag maximaal een gift van vijftig euro
in ontvangst nemen. Alles daarboven wordt
in een cadeauregister bijgehouden, die kun
je op de site van de Tweede Kamer bekijken.
Dan zie je bijvoorbeeld dat iemand een taart
cadeau heeft gegeven of bloemen. Bovendien
splitten we bij etentjes met Kamerleden altijd de
rekening.”
“Een ander probleem is dat sommige lobbyisten
niet transparant zijn. Er stond laatst een artikel
in het NRC over oud-minister Ben Bot. Hij is
nu aan het werk als lobbyist, maar is hierin,
volgens verschillende beleidsmakers en
bewindspersonen, niet transparant. Ik vind het
heel belangrijk dat wij transparant te werk gaan.
Het belangrijkste is dan ook dat je open bent
over je vak en aangeeft wat je doel is. Waarom
je daar aan tafel zit en wat je agenda is. Als je
dat niet doet krijgt het vak een duister karakter.
Ik ben dan ook lid van de Beroepsvereniging
voor Public Affaires (BVPA). Dit netwerk telt
zeshonderd lobbyisten van bedrijven zoals
Google tot Unilever en Shell. De BVPA streeft
naar meer openheid. Dat je bijvoorbeeld in een
wetstekst kunt zien dat er lobbyinput is geweest
en waar het ministerie heeft gesproken met een
lobbyist om input te verzamelen. Dit voorstel
staat nu op de Kameragenda.”
Is er een doorsnee type lobbyist?
“Ik vind het echt een communicatievak, al zie
je helaas weinig lobbyisten uit ons vakgebied.
Het zijn veelal juristen of mensen die zijn
doorgerold uit een ander vak. Er is geen cvopbouw
voor een lobbyist. Een extreme
interesse in politiek is uiteraard wel onmisbaar.
Je moet een goede babbel hebben. Vanuit de
studie Communicatiewetenschap is het zeker
te doen. Het is een combinatie van Rechten,
Bedrijfskunde en Communicatiewetenschap,
waarbij Communicatiewetenschap natuurlijk het
leukst is.”
Medium Magazine | #3 2015-2016 | 33