Gay&Night-ZiZo Februari 2014

Interview / Jongens
Daarom is hij ook zo bang. Ik vind
het moeilijk voor te stellen dat er
mensen zijn die problemen hebben
met homoseksualiteit. Toen we aan
het filmen waren op een locatie in
Krommenie, kwam er op een gegeven
moment een lokaal blad langs voor
een interview, maar uiteindelijk
interviewde de schrijver alleen
de atletiekjongens en die riepen
natuurlijk allemaal dat ik niet kon
hardlopen. Toen we de volgende
dag het artikel te lezen kregen, was
de kop iets als ‘Shit, is het echt een
homofilm?’. Daar schrok ik wel van. Ik
dacht altijd dat het wel meeviel met
zij wilden de hele tijd laten zien wat
ze konden. Ik kan me nog goed de
eerste take van de finalewedstrijd
herinneren. Het is de bedoeling dat
ik win, maar dat gebeurde echt niet.
De figuranten hielden me steeds voor
de gek. Uiteindelijk is het echter goed
uit de verf gekomen en daar ik ben
ontzettend trots op.
Gijs, hoe reageert je omgeving
tot nu toe op de film?
Gijs: Mijn vrienden hebben wel al
foto’s gezien. Ze vonden het heel vet,
maar wel heel erg gay. Maar goed, dat
vind ik nog steeds geen belediging. Er
komt binnenkort nog een film uit met
mij erin over drie jongens met kanker
en die vinden mijn vrienden echt heel
gaaf. Die film is heel erg grof, een
echte jongensfilm. In Jongens speel
ik juist een heel stille jongen, maar
achteraf gezien ben ik misschien nog
wel trotser op deze film. Mischa heeft
ook veel meer van me gevraagd. Bij
die andere film lag de focus de hele
tijd op drie jongens en hier waren het
er steeds maar een of twee. Ik denk
dat mijn vrienden wel trots zullen zijn
als ze ‘m uiteindelijk zien.
Hoe vond je het om samen te
werken met Ko?
Gijs: Ik kende Ko al van de opnames
van Sonny Boy, waarin we dezelfde
rol speelden. Hij speelde een oudere
versie van mij, dat was heel toevallig.
De opnames voor Jongens gingen
voor mijn gevoel goed. Het was heel
gezellig, maar er was ook een zekere
afstand soms. Ik weet niet precies
waar dat aan lag, misschien omdat
ik vaak eerder op de set was dan Ko.
Maar dat werkte juist in ons voordeel,
dat we niet te veel met elkaar aan het
geinen waren.
Mischa: Ja dat was vanaf het begin
al. Ko was minder op de set en als
hij er was, verscheen hij meteen als
Marc. Er was wel een spanning tussen
jullie. Dat zie je in de film ook, en dat
namen jullie een beetje mee tijdens
het filmen.
Gijs: Het was meteen serieus als ik
een scène met hem moest filmen. Het
waren vaak moeilijke scènes.
Hoe was het voor jou als
beginnend acteur om met een
ervaren tegenspeler als Ton Kas
te werken?
Gijs: Ik ben best wel fan van Ton Kas.
Ik was heel erg nieuwsgierig naar wie
mijn vader zou gaan spelen en ik had
zelf ook al aan hem gedacht. Toen ik
hoorde dat hij m’n tegenspeler werd,
was ik zo blij. Ik was wel nerveus
hoor. Ik vind hem een onwijs goede
en grappige acteur. Hij kan zo veel.
Serieuze films zoals Matterhorn of
heel erg schelden en vloeken zoals
in Bro’s before Ho’s. Ik heb heel veel
van hem geleerd. Klinkt een beetje
standaard maar dat is echt zo.
Mischa: Het was belangrijk dat hij
een vader zou spelen waarbij je wel
warmte voelt, maar bij wie je niet
zomaar op schoot kruipt en je hart
lucht. ‘t Is moeilijk om die twee
eigenschappen in één acteur te
vinden.
Gijs: Wat ik vet vond is dat hij na een
belangrijke scène knikt of nee schudt.
Hij weet dan al of hij tevreden is met
zijn eigen acteerwerk of niet. Dat is zo
knap. Ik vind hem echt geweldig.
Hoe heb je je geprobeerd in
te leven in de worsteling die
Sieger met zijn seksualiteit
heeft?
Gijs: Mijn spelcoach, Arjan
Schoolderman, is zelf homoseksueel
en ik heb het er veel met hem over
gehad. Hij legde me uit hoe het
voor hem voelde. Zelf ben ik hetero,
maar ik heb er heus weleens over
nagedacht. Dat ik homo zou kunnen
zijn. Sommige mensen zeiden me
ook dat ze het raar vonden dat ik
het niet erg vind om met een jongen
te zoenen voor een film. Dan dacht
ik bij mezelf: is dat raar? Ben ik
dan echt anders daarin? Je krijgt
in de film het gevoel dat Sieger in
zo’n dorpje woont waar niet over
homoseksualiteit gepraat wordt.
‘Het is
belangrijk
dat deze
telefilm
er is, voor
jongeren
die zich niet
kunnen
identificeren
met een
liefdesverhaal
over
een jongen
en een
meisje’
De telefilm
Jongens wordt
uitgezonden op
Nederland 3:
zo. 9 feb. 09.00u
wo. 12 feb. 15.30u
de homofobie, maar dit viel me nogal
tegen.
Voor wie is de film volgens jullie
bedoeld?
Gijs: De film is voor jonge mensen.
Hij is gemaakt voor Zapp, dus voor
kinderen van rond de 10-12. Ik hoop
echt dat er mensen gaan kijken,
het is weer eens wat anders dan
Spongebob.
Zijn jullie bang voor boze
reacties van ouders, omdat de
film op een jeugdzender wordt
uitgezonden?
Mischa: Kinderen zijn niet allemaal
hetzelfde natuurlijk en ik denk
dat er een hoop kinderen zeker
geïnteresseerd zijn in dit verhaal. De
film gaat vooral over de liefde en dat
vinden meisjes vaak leuk. Ik heb hem
zelf al aan drie meisjes laten zien,
dochters van vriendinnen, en die
vinden ‘m heel spannend. Er zit niets
in wat kinderen zou kunnen schaden,
dus voor boze reacties ben ik niet
echt bang. Ik vind het ook belangrijk
dat deze film er is, voor jongeren die
zich niet kunnen identificeren met
een liefdesverhaal over een jongen en
een meisje. En voor volwassenen en
ouders zodat het wellicht in de klas en
thuis meer bespreekbaar wordt.
Gijs: Ik zou het geweldig vinden als
er iemand boos op me af zou komen
omdat ik een homo heb gespeeld.
Dan kan ik tenminste die discussie
aangaan.
16