Gay&Night-ZiZo Februari 2014

KATY B
/LITTLE RED
Katy B (voluit Kathleen Anne Brien)
is de zoveelste student van de BRIT
School for Performing Arts and
Technology die doorbrak in de
Britse muziekwereld. Artiesten als
Adele, Imogen Heap, Jessie J, Kate
Nash en Amy Winehouse gingen
haar voor. In tegenstelling tot
eerdergenoemde studiegenootjes
is Katy B dancepop gaan maken.
Little Red, waarop de zangeres zich
rijkelijk liet inspireren door dance
uit de 90s, staat vol met nummers
die doen verlangen naar lange,
zweterige avonden op plakkerige
dansvloeren waarin de nummers in
elkaar over lijken te vloeien. Het is
dan ook niet verwonderlijk dat de
‘deluxe edition’ van het album een
schijfje bevat waarop het album
aan elkaar gemixt is als ware het
één lange avond in je favoriete club
waar Katy B het voorprogramma, de
hoofdact én afterpartydiva is. Alleen
op de nummers ‘Still’ en ‘Stay Down’
komt de roodharige zangeres even
tot rust, zij het vergezeld van een
bonte stoet aan synthesizereffecten.
Vreemd genoeg is het nummer ‘What
Love Is Made Of’, dat deze zomer
werd uitgebracht als voorloper van
het nieuwe album, niet op Little Red
terug te vinden.
SUZANNE VEGA
/TALES FROM THE REALM OF
THE QUEEN OF PENTACLES
Ze is heden ten dage niet meer
súperbekend, maar in 1987 was
Amerikaanse folkzangeres Suzanne
Vega met haar lied ‘Luka’ een van
de eerste artiesten die schreef over
kindmisbruik. Haar acapella nummer
‘Tom’s Diner’ werd in 1990 door het
Britse producersduo DNA geremixt
tot een downtempo popnummer
en werd razend populair. ‘Tom’s
Diner’ werd ook gebruikt als richtlijn
door de programmeurs die het nu
zo populaire bestandsformaat mp3
ontwikkelden: pas toen ze de warme
vocalen van Vega goed konden laten
klinken in een mp3-bestand, waren ze
tevreden. Vega’s nieuwste album lijkt
zichzelf in eerste instantie vermomd
te hebben als simpel, onavontuurlijk
middle-of-the-road album, maar
niets is minder waar. Het nummer
‘Portrait of the Knight of Wands’,
in muzikaal opzicht misschien wel
het meest interessante nummer op
het album, grijpt je meteen. Vega is
in eerste instantie alleen vergezeld
van een gitaar, later komt daar een
electronisch loopje en nog wat meer
instrumentatie bij. Opmerkelijk is ook
dat Vega, toch niet echt een artiest
waarbij je heel snel rap- of hiphopinvloeden
zou verwachten, op het
nummer ‘Don’t Uncork What You
Can’t Contain’ het nummer ‘Candy
Shop’ van 50 Cent samplet. Toch maar
even luisteren, dat album.
VENUS IN FUR
REGISSEUR: ROMAN POLANSKI
CAST: EMMANUELLE SEIGNER,
MATHIEU AMALRIC
VERWACHT: DRAAIT VANAF EIND
JANUARI IN DE BIOSCOPEN
Na Carnage besloot regisseur Roman Polanski
(inmiddels 80 maar nog onvermoeibaar) zich
nogmaals aan een toneelverlming te wagen:
Venus in Fur oogstte de afgelopen jaren
veel succes op Broadway en sleepte daar een
aantal grote prijzen in de wacht. Dit maal
niet vier, maar slechts twee personages: de
pedante regisseur Thomas (Mathieu Amalric)
en de slonzige actrice Vanda (Emmanuelle
Seigner, in het echte leven Polanski’s vrouw).
Zij loopt veel te laat zijn theater binnen om
auditie te doen voor de toneelbewerking van
Venus in Furs, het beroemde boek over een
sadomasochistische relatie eind negentiende
eeuw.
Thomas besluit de betraande Vanda vijf
minuten te gunnen om hem te overtuigen
van haar kwaliteiten – hij leest de rol van haar
tegenspeler wel voor. Maar al snel raakt hij
door haar gefascineerd. Ze lijkt meer verstand
te hebben van de rol van strenge meesteres
dan de regisseur had durven vermoeden.
Er ontspint zich een machtsspel, waarin de
grenzen tussen werkelijkheid en toneelstuk
steeds verder vervagen.
De toneelmatige opzet van de lm – één
locatie, twee acteurs – zorgt ervoor dat Venus
in Fur in visueel opzicht weinig verrast. Maar
dat is ook niet nodig, want de perfect gecaste
hoofdrolspelers weten de aandacht anderhalf
uur moeiteloos vast te houden. Het pleit
trouwens voor de omstreden regisseur dat hij
de verkenningstocht van het sadomasochisme
en seksuele fetisjen zinderend weet te maken
zonder te vervallen in perverse clichés. De
snedige dialogen tussen Seigner en Amalric
zeggen genoeg.
40