Dossier _ Ketnet Jr. _ 12122016

Er is heel wat onderzoek dat aantoont dat kinderen jonger dan 8 jaar moeite hebben om
commerciële communicatie kritisch in te schatten. Ze beschouwen de aangereikte informatie
vaak als betrouwbaar, objectief en juist. 88 Er is zelfs onderzoek dat stelt dat kinderen tot 12
jaar moeilijk het onderscheid maken tussen programma’s en reclame. 89
« It has been shown that children in early childhood (ages two to seven) are more
vulnerable to persuasive information, because they have less experience and domainspecific
knowledge that they can use while processing commercials. They are, therefore,
less able to come up with critical thoughts and counterarguments while watching
commercials.» 90
« Because younger children do not understand persuasive intent in advertising, they are
easy targets for commercial persuasion. » (Prof. Dr. Brian Wilcox, Directeur van het
Center on Children, Framilies and the Law, Universiteit van Nebraska en Voorzitter van
de task force inzake commerciële communicatie en kinderen bij de American
Pyschologica Association). 91
Het is niet zo dat kinderen vormelijk het onderscheid niet kunnen maken tussen een
programma en reclame, maar wel dat ze inhoudelijk nog geen juiste inschatting van het éne
en het andere kunnen maken. 92 Tussen 7 en 12 jaar, begint reclame kinderen zelfs te irriteren.
En jongere kinderen vragen vaker naar producten waarvan ze reclame gezien hebben. 93
Uiteraard is het voor commerciële zenders noodzakelijk om hun investeringen in aanbod te
valoriseren middels commerciële communicatie. Naast directe betaling is dit het belangrijkste
businessmodel voor kindertelevisie. Dat maakt evenwel dat gegeven bovenstaande
bedreigingen een alternatief, reclamevrij aanbod, noodzakelijk is.
88
Buijzen, M. & Valkenburg, P. M. (2003). The effects of television advertising on materiaism, parent-child
conflict, and unhappiness: a review of research. In, Applied Developmental Psychology, 24, pp. 437-456.
89
Caraher, M.; Landon, J.; Dalmeny, K. (2006). Television advertising and children: lessons from policy
development. In, Public Health Nutrition, 9(5), pp. 596-605. Retrieved from:
https://www.researchgate.net/profile/Martin_Caraher/publication/6865444_Television_advertising_and_childr
en_lessons_from_policy_development/links/0912f506444a9ec978000000.pdf. Eigen nadruk. Zie ook Buijzen,
M. (2007). Reducing Children’s Susceptibility to Commercials: Mechanisms of Factual and Evaluative Advertising
Interventions. In, Media Psychology, 9, 411-430.
90
Idem. Eigen nadruk.
91
http://www.apa.org/news/press/releases/2004/02/children-ads.aspx
92
Moore, E. S. (2004). Children and the Changing World of Advertising. In, Journal of Business Ethics, 52, pp.
161-167.
93
Livingstone, S. & Helsper, E. (2006). Does advertising literacy mediate the effects of advertising on children? A
critical examination of two linked research literatures in relation to obesity and food choice. In, Journal of
Communication, 56(3), pp. 560-584
Buijzen, M. & Valkenburg, P. M. (2000). The Impact of Television Advertising on Children’s Christmas Wishes. In,
Journal of Broadcasting & Electronic Media, 44(3), pp. 456-470.
51