Helperbel 2017, nummer 1

jf
Tekst: Wim Lommerts
Mensen in de wijk
Mennes Reparatiebedrijf
050 577 79 19 / 06 508 52 963
jf
Pianoles Groningen-Zuid
Voor jong en oud
Lesruimte met twee piano’s
Diverse stijlen
Gediplomeerde en ervaren docent
Carla van der Burg
U itvaartverzorgi n g
Samen.
Zorgvuldig.
Passend.
06 42969632 jj.eekhof@home.nl
www.carlavanderburg.nl
Telefoon 050 318 66 36
Vrijwilligers & dementie
Eind 2011, zo rond kerst, is mijn eigen moeder opgenomen in een gesloten instelling voor
psychogeriatrische zorg vanwege voortschrijdende Alzheimer. Op dat moment kwam er
een einde aan een zware tijd voor mijn familie, vooral voor mijn vader die het als mantelzorger
niet meer kon bolwerken. Een van mijn beide zusters of ik waren op het laatst dag en
nacht in het huis van mijn ouders om bij te springen.
Zinvolle invulling
In die tijd ontdekte ik bij mezelf een tot dan toe onvermoede zorgzaamheid en talent in de
omgang met een persoon met dementie. Pas later bij de opleiding de ik van Humanitas
kreeg, zou blijken hoeveel fouten ik met mijn ‘zorgzaamheid’ en ‘talent’ nog had gemaakt.
Na de opname van mijn moeder dacht ik over een zee van tijd te beschikken waar ik een
zinvolle invulling voor zocht. Dat met die zee van tijd bleek tegen te vallen, maar de zinvolle
invulling was gauw gevonden.
Schitterend
Inmiddels bezoek ik nu een paar maand mijn vierde mevrouw in Groningen-Zuid met
dementie. Elsa is 83 en op veel vlakken beginnend dement, maar op sommige vlakken al
vergevorderd. Elsa heeft een goed ziektebesef en draagt haar lot met opmerkelijk laconieke
opgewektheid. Haar stopwoord is: schitterend. Ze is niet erg mobiel, maar verlangt ook niet
naar beweging of frisse lucht. Ze kan thuis wonen door de Buurtzorg die driemaal daags
komt, de catering die bezorgd wordt en niet in de laatste plaats door haar vriend Wim die
vlakbij woont. Als ik een dag per week bij Elsa lunch, vervang ik Wim zodat hij even weg kan.
Ze heeft een zoon die buiten de provincie woont en die probeert ook minstens eens per
week te komen. Ik eet niet mee van de catering; ik heb een andere dieet en smaak. Terwijl ik
mijn meegebracht brood eet, neemt Elsa muizenhapjes uit de opwarmmaaltijd. Ze kampt
met zwaarlijvigheid en verminderde eetlust. Verder praten we een paar uurtjes. Zij mag
graag over haar familie en werkverleden praten en ik luister graag. We kunnen figuurlijk
goed met elkaar door een deur. Na tien minuten drong ze al aan op een tutoyement en
sinds het tweede bezoek noemt ze mij laiverd. Na haar ex-man Wim en haar huidige vriend
ben ik Willem de derde, een titel die ik met trots draag.
Elsa heet eigenlijk anders.
24 Helperbel nr. 1, maart 2017
25