Boek WO1

We trokken verder door Moorslede, door Beitem en
kwamen aan op de Bosmolens in Izegem. ( 24 )
We trokken de straat over, tussen het huis van de
maalderij en de herberg “De Bosmolens”.
Ik kende die mensen van de herberg niet (ik heb ze
achteraf wel leren kennen als ik met de tram reed en
daar voorbij kwam): de bazin van “De Bosmolen”, Fien en
haar twee zonen, beide schoenmakers.
Eer we de straat over gingen was er een haagje en er
was daar iets aan ‘t roken. Fien zei: “Je moet daar eens
kijken, hoe dat begint te branden…”
Ik zei: “Ga maar vlug weg, want je weet niet wat het is.
Het kan ontploffen!”
Ze waren snel weg…
Wat het precies was, weet ik ook niet want we trokken
verder en kwamen aan een boerderij.
Onze commandant, samen met een man of vier, ging
binnen in het huis van die boerderij.
De rest van ons peloton lag in de boomgaard, achter de
haag, beschut door enkele gevelde bomen.
Plots kwam er een soldaat opnieuw naar buiten gestormd
en keek richting Izegem.
Hij sprong direct de boerderij terug binnen.
Wij hadden het niet gezien maar hij wel: een patrouille
Duitse soldaten van een man of twaalf was in aantocht!
De commandant en de soldaten stormden kort nadien
allemaal naar buiten en liepen naar die Duitse patrouille.
- 50 -