You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Die twaalf Duitse soldaten gingen zich niet overgeven,<br />
integendeel. Achter die kleine groep kwam er een ganse<br />
colonne Duitsers, het 399ste regiment.<br />
Onze commandant (Max Dubocier) schoot nog twee<br />
Duitsers van die patrouille omver met zijn revolver.<br />
De anderen Duitse soldaten vlogen naar onze<br />
commandant, als briesende leeuwen. Ze staken hem wel<br />
tien keer, tot hij dood neerviel.<br />
Ondertussen was ook die kolonne genaderd en wij zaten<br />
met de rest van het peloton (een dertigtal soldaten) nog<br />
steeds verscholen achter de haag en de boomstronken.<br />
We dachten: “Godverdikke, we gaan er hier ook aan<br />
zijn.”<br />
Maar commandant Jacobier, commandant van de<br />
compagnie mitrailleurs, was ondertussen met zijn<br />
soldaten van achter ons genaderd en ze schoten over<br />
ons heen naar de colonne.<br />
De Duitse soldaten stormden allemaal uiteen.<br />
Duitsers hadden één grote fout: ze liepen nooit gedekt.<br />
Ze gingen nooit beschut per peloton vooruit, neen, ze<br />
verborgen zich niet.<br />
Wij deden dat wel, als we ergens naartoe moesten: we<br />
observeerden eerst... niks te zien, geen lawaai…<br />
Je moest heel aandachtig zijn om ons op te merken.<br />
Maar de Duitsers niet, ze werden zo altijd verrast…<br />
- 51 -
Change language