Boek WO1

Een eindje verder was er een straat die uitgaf op een
soort dreef. Daar kwamen Duitsers voorbij.
Er was een officier bij ons, reeds een oudere man, die
reageerde en begon te schieten op de Duitse soldaten.
We liepen daar snel weg, terug naar het kamp van
Beverlo.
Toen we terug in het kamp van Beverlo kwamen, waren
de Duitsers daar reeds binnengedrongen. Blijkbaar
waren in de tijd dat wij uit Leopoldsburg wegtrokken, de
Duitsers erin geslaagd via de andere kant het kamp
binnen te dringen.
We verscholen ons hier voor een lange tijd in een bosje.
Plots moesten we echter vooruit.
We stapten een hele dag lang en arriveerden in Mol.
We rustten uit in een groot gebouw dat men nog aan het
bouwen was, wellicht een soort gesticht. Heel veel
soldaten waren daar ingekwartierd, zeker twee- tot
drieduizend man.
Tijdens een patrouille werden we langs de weg
beschoten met mitrailleurs vanuit de gemeente Mol.
Ik kroop langs de dijk en klom omhoog om te zien van
waaruit men precies schoot. Toen ik bovenop de dijk
kwam, tussen de boomstronken, had men mij gezien.
De kogels sloegen in de boomstronken in en ik liet me
snel naar beneden rollen.
- 5 -