Roperunner 2018-1

Zoals je hiernaast kan zien.
Van de lage balk, via een swingover naar het touw,
om dan vervolgens het losse andere eind van het
touw “binnen te hengelen” en dan rustig naar de
andere hogere balk te gaan en deze aan te tikken.
De onderarmen schoten vol. In 4 pogingen heb ik
gelukkig deze kunnen bedwingen. Bandje inleveren
schoot effe door mijn kop. Maar kom zeg…… dat
heb ik nog nooit gedaan, dus ook nu niet. Jeetje……
wat kwam dit hard bij mij binnen. Op naar de
volgende. Een stammetje, deze effe doormidden
hakken.
Boogschieten kwam ook nog aan bod. Met een pijl
die had ik nog nooit gezien. Het was een pijl met
een hele dikke bal op de punt. Hierdoor was ie
zwaar en duikelde ie bij mij na 3 meter al in het
gras. Ik schiet dan toch liever met scherp.
Na de “strafhindernis” kwamen de 2
eindhindernissen. Bij de een na laatste hindernis
ging het weer mis. Hangend aan de stok schoten
wederom mijn onderarmen vol. Nogmaals
wachten op die onderarmen. Effe pissig gemaakt
en doorpakken en blijven doorpakken. Ook die heb
ik gehad. De allerlaatste ging ik door en uiteindelijk
na 2.18u kwam ik door de finish. Wat een run.
Mooi en technisch.
Mijn vrouw heeft ruim 45 min langer op mij moeten dan
gepland. Maar het positieve van alles is: geen last of
pijntjes aan de beentjes, schouder en elleboog.
Ik miste enkel gewoon een beetje knijpkracht. En
ja……aan de snelheid mag ook nog wel iets gebeuren.
Was getekend,
Bas Beunk
Trainingsgroep KSR De Bosduuvels
ROPERUNNER-2018-1 19