2GIVE BAX2Give_2017

12
Kromme spijkers
We hadden er met zijn allen een paar maanden naar
toe geleefd en ons er flink voor ingespannen, zowel qua
voorbereiden van het lichaam als het bij elkaar vergaren
van de sponsorgelden. Het was dan ook niet verwonderlijk
dat zich op de vroege zaterdagochtend ruim 55 deelnemers
melden bij het kantoor van Bax met een lijf dat zo
strak stond van de adrenaline en met bespiering in de
bovenbenen dat je er een spijker op krom kon slaan. En
als er toch eventueel onverhoopt links en rechts iets begon
te verzakken, dan was daar helemaal niets van te zien in
de corrigerende strak-afkledende BACK2HOME outfit. Kijk
maar eens op de groepsfoto hieronder; allemaal atletische
Adonissen en Adonissters, klaar om de Achterhoek rond te
rennen.
In voorzichtige ganzenpas voorafgegaan door 2 vlaggendragers,
met kleumende vingers en een druppel aan
de neus, ging het op weg naar het eerste goede doel, het
Inloophuis in Doetinchem. Espresso House had daar inmiddels
de koffie bruin en de krentenwegge beboterd. Na het
dankwoordje van de voorzitter van het Inloophuis en een
toespraak van Ernst Daniel Smid klonk het startschot; het
confetti-kanon ging pas af toen de eerste groep de bocht
al ruimschoots om was. Het was begonnen!
Actieve pauzes
Via Wijnbergen, Stroombroek en Braamt door het pittoreske
Zeddam naar ’s-Heerenbergh, waar een heerlijk kop snert
op ons wachtte bij restaurant Smouzen. BACK2HOME
raasde in gestaag tempo voort door mistige Achterhoekse
contreien. Daar waar het ene team eindigde, stond het
volgende team trappelend van ongeduld klaar om het
denkbeeldige stokje over te nemen. Terwijl wachten normaal
gesproken als saai of nutteloos wordt ervaren, denk
maar eens aan de reizende forens die haar trein heeft gemist
of de rij bij de supermarkt als de voorste klant vergeten
heeft de pitloze druiven af te wegen, kunnen we nu gerust
spreken van uitdagende en enerverende looppauzes. Het
survivalbosje van Sport-balance.nl in Breedenbroek bood
een schitterend decor voor stoere capriolen. Eerlijkheidshalve
moet ik opbiechten dat ik mij daaraan onttrokken
heb, want tijdens een eerdere trainingssessie die we daar
hebben gehad heb ik ervaren dat het maar goed is dat ik
niet als merel ter wereld ben gekomen; zelfs gelegen in het
horizontale net dat met enige fantasie als een veilig nest
kon worden beschouwd, voelde ik me niet op mijn gemak.
Vroeg donker
BAM! … de duisternis viel sneller dan wij konden rennen;
het navigeren verliep hierdoor wat hortend en stotend en
leverde nogal wat vertraging op. Desondanks stonden de
vrijwilligers en enkele bewoners van het tweede goede
doel, Hospicegroep de Lelie in Winterswijk, ons aan het eind
van het door wenskaarsen geflankeerde laantje geduldig
op te wachten met heerlijk warme dranken en hoog-calorische
versnaperingen. Dit heeft een enorme indruk op de
deelnemers gemaakt en gaf ons hernieuwde energie om
voort te gaan op de ingeslagen weg.
Nachtelijk bubbelen
Rennen door bos en langs beemd maakt hongerig, en een
uurtje of wat later lieten we ons de hutspot met hachee
bij Restaurant de Leeuw in Lichtenvoorde goed smaken.
Weer een flink aantal kilometers verder viel een middernachtelijke
zwempartij in zeer goede aarde. Het betrof hier
het NLG-bad in Neede. We voelden ons weer helemaal