2GIVE BAX2Give_2017

63
werden mensmoedig getrotseerd en de regen die ons
in de laatste etappes naar Doetinchem ten deel viel kon
de pret al lang niet meer drukken. Bij het Inloophuis werd
het laatste loopgroepje enthousiast opgewacht om in
gezamenlijkheid weer te eindigen waar het 30 uur geleden
allemaal begonnen was.
Dansen en ontspannen
Ooit met een druppel aan je neus in de disco gestaan?
Nou, ik inmiddels wel. Het was er niet warm, in die hal op
het industrieterrein in Arnhem, maar opgezweept door muzikale
klanken kreeg het lichaam niet de kans af te koelen
en de gezelligheid spatte tussen de stellingen door. Van
een hele andere orde was de ontspannende yoga-sessie
in Hengelo bij AeroFit; die rustige fraaie stem, gadegeslagen
door vredig gesloten ogen, begeleid door mystieke
tonen probeerde mijn lichaam te laten rekken … veel
verder dan mijn stramme spieren op dat moment toelieten;
uiteindelijk resulteerde dit in het heel diep wegzakken op
mijn matje en het volledig tot mezelf komen.
Ook in de bus moet ik een uiltje geknapt hebben, ondanks
zijn beschermde status in de faunawet – met een bus
vol advocaten valt daar vast wel gratie voor te krijgen;
bij de stop voor de deur van het NLG Welness-center de
Bronsbergen te Zutphen ontsnapte ik uit het hele mooie
dromenland. En dat was maar goed ook, want de echte
verkwikking kwam niet door dat hazenslaapje, maar door
de ontspannende werking van even lekker schuimend
douchen, stoomcabines, een dampend buitenbad en infrarood
stralen waarmee je een kip in krap 30 minuten van
een mooi krokant goudbruin korstje zou kunnen voorzien.
Ook het bruisend masserende bubbelbad viel goed in de
smaak en hoewel het onderwater-cirkelbankje al mudvol
was paste er altijd nog wel een glibber-glad lijf bij tussen ...
per slot van rekening waren we intussen verworden tot één
grote familie voortgedreven door hetzelfde doel.
Waar komen die kilo’s vandaan?
Ooh ja, die weegschaal … bij het nalezen van alle appjes
wordt duidelijk dat de wijzer inderdaad wel eens glashard
de waarheid zou kunnen spreken. Wat zijn we goed
verzorgd! Behalve alle etenswaren aanwezig in de bus
konden we ons laven aan heerlijkheden die ons in Hoch
Elten werden aangereikt door de beide Doetinchemse begunstigde
goede doelen Stichting Sravana en het Inloophuis.
Heel bijzonder was om rond de klok van 3 in het holst
van de nacht in de Dierense bossen een verwarmde tent
met vrijwilligers van Hospice de Lelie uit Winterwijk te treffen;
deze mensen hebben meer dan een halve nacht slaap
opgeofferd om ons culinair te verwennen op het moment
dat we het zo nodig hadden. En wat te denken van de
dikke cake bij de veerpont in Millingen, de heerlijke pasta
in Milsbeek, de 3-gangen-soep-sate-bavarois-maaltijd in
Valburg, de ontbijtkroket naast de verantwoorde gezonde
keuze in Doesburg en ten slotte het patatje-met dat pal
buiten de sportschool vol met calorie-bestrijdende machines
stond. Het beste in dit soort gevallen is niet te rekenen
aan je energiebalans, want dan moet je of al dat heerlijks
laten staan of zo lang rennen dat je geen tijd meer hebt
om überhaupt te eten en beide maakt het leven bijzonder
onplezierig.
De herinnering
blijft …
Vloeibare caloriën werden
uiteindelijk toastend geheven
tijdens de AfterParty
en dankbaar voor al het
moois dat we hadden beleefd
ingenomen. Na zo’n
weekendje volgeladen met
bezigheden-buitenshuis
Een grote
familie
voortgedreven
door hetzelfde
doel
smaakt zo’n biertje of wijntje opperbest. Mede daardoor
maar zeer zeker ook door alle geleverde inspanningen
en meegemaakte emoties is het voor de deelnemers die
avond niet laat geworden. Zelfs na een nacht van diepe
rust is de maandag als in een roes voorbij gegaan. Stramme
spieren maakten het voortbewegen wat moeizaam,
maar allengs verdwijnen ook die pijntjes … de herinnering,
daarover bestaat geen twijfel, is blijvend!