190529 Het Kleine Geluk van Geelse grootouders

Jan/
“Kleinkinderen kunnen
ook zo charmeren!”
28
“Mijn twee adoptiezonen hebben
een donkere huidskleur. Discriminatie
leeft nog altijd in België.
Zo is de oudste twee keer van werk
moeten veranderen omdat hij er
gepest werd.”
Hoe was Het Kleine Geluk voor
jou?
“Iedereen vertelt graag over zijn of
haar kleinkinderen. Het sprak me
ook aan dat het een diverse groep
grootouders is, afkomstig uit verschillende
landen.
Ik vond de groep heel interessant.
Iedereen die kon, heeft ervoor
gekozen om na de eerste vijf sessies
verder te doen met het project. Dat
zegt genoeg.”
Wat bleef je bij?
“Alle kleinkinderen mogen meer
dan de eigen kinderen vroeger
mochten. Kleinkinderen mag je
meer in de watten leggen, daar ben
je grootouder voor. Als ze ’s avonds
vertrekken, ben ik soms blij omdat
het druk is geweest. Ik voel dat ik
geen 18 jaar meer ben. Maar na een
half uur mis ik ze al.
De oudste twee meisjes bekvechten
vaak, dat is soms druk. Maar
de kleinkinderen kunnen ook zo
charmeren. Je loopt er met je ogen
open in. Ik had een nieuwe pc en ik
had als regel gesteld dat de kleinkinderen
er niet op mochten spelen.
Ik hield dat twee maanden vol, ondertussen
schrijft mijn kleindochter
een verhaal op mijn nieuwe pc. Als
ze ‘vokki’ in de plaats van ‘vokke’
zeggen, weet ik al dat ze iets nodig
hebben.”
Efteling
“Elk jaar gaan we drie dagen met de
hele familie naar de Efteling. Een
verplicht nummer, maar leuk voor
groot en klein. Ik vind de Efteling
ook tof, maar ik ga niet veel in
attracties. Ik blijf liever gezellig met
een kop koffie bij de rugzakken.”
Wat vind je belangrijk voor je
kleinkinderen?
“Respect, eerlijkheid en dat ze hun
weg vinden in het leven, dat ze
gelukkig worden en ook aandacht
hebben voor andere mensen.”