De Villiers book complete but incorrect

Gereformeerde geloof gelyk gestel het nie, het dit aan die Gereformeerdes 'n
mate van godsdienstige en politieke beskerming verleen. Tog was die
Protestante dikwels steeds uitgelewer aan die houding van die plaaslike
owerheid en die plaaslike priester.
In 1629 word die politieke regte van die Hugenote deur kardinaal Richelieu
ingekort, maar die godsdienstige voorregte en beskerming van die Edik van
Nantes word herbevestig, en tot ongeveer 1661 heers daar betreklike kalmte in
Frankryk. In 1661 neem Lodewyk XIV persoonlik die beheer van die regering oor.
Hy plaas die Gereformeerdes onder sterk druk en teen die einde van 1661 volg
'n grootskaalse emigrasie van Protestante uit Frankryk.
Vir die Protestante wat agtergebly het, het moeilike jare voorgelê. Stelselmatig is
hulle lewens op elke terrein beïnvloed. Daar was streng voorskrifte oor wanneer
en waar godsdienstige byeenkomste mog plaasvind, kerkfondse is gekonfiskeer,
hospitale en skole gesluit en sekere beroepe is vir Gereformeerdes verbode
verklaar. Maar die breekpunt was waarskynlik Lodewyk XIV se "sendingpoging".
Gewapende soldate het gebiede binnegetrek en mense gedwing om hul
Protestanse geloof in die openbaar af te sweer.
Ongeveer 30 000 Protestante het voor hierdie druk geswig, terwyl nog ander
hulself skuil gehou het, die land uitgevlug het of met hul lewens geboet het vir
hulle onwilligheid om hul geloof af te sweer.
In Oktober 1685 verklaar Lodewyk XIV dat die Edik van Nantes nie meer nodig is
nie, aangesien die "grootste en belangrikste deel" van die bevolking hulle van die
Gereformeerde geloof gedistansieer het. Met 'n nuwe edik veroordeel hy alle
Protestantse predikante ter dood, terwyl mense wat met hulle kontak het,
lewenslange gevangenisstraf opgelê word. Om kennis te dra van Gereformeerde
byeenkomste sonder om dit aan te gee, was genoeg om gestraf te word. Só is
die Gereformeerdes van Frankryk as 't ware voëlvry verklaar. Hierop volg 'n
grootskaalse uittog van Hugenote uit die land.
Onder die duisende vlugtelinge wat 'n heenkome in ander lande gaan soek het,
was die drie De Villiers-stamvaders wat via Nederland na die Kaap gekom het. In
hierdie geslagsregister word oor hulle veeltallige afstammelinge verslag gedoen.
Bibliografie
Coertzen, P. : Aanvang van die Reformasie in Frankryk. In Bulletin 17:20-23.
Hugenote-Vereniging van Suid-Afrika. 1981.
Coertzen, P. : Die Hugenote van Suid-Afrika 1688-1988. Kaapstad. Tafelberg,
1988.
De Villiers, J.C. : Die Invloed van die Hugenote. Ongepubliseer.
Ranum, Orest & Patricia (Eds). : The Century of Louis XIV. New York. Macmillan,
1972.
Simon, Edith : The Reformation - Great ages of Man. Time Life International N.V.
Foreward
This genealogy of the de Villiers family, descendants of the three Huguenot
brothers Pierre, Abraham and Jacob, has a long and interesting history. The
history begins with the work of the two genealogists in our family: Christoffel C.
and Dr. Con - the two de Villierses to whom this publication is dedicated.
Christoffel's registers, published under the title Geslachtregister der oude
Kaapsche Familiën, marks the beginning of all genealogical research in South
Africa; while Dr. Con's bequest to the Huguenot Memorial Museum,
Franschhoek, was the direct incentive for this publication. In the Introduction
more can be read about this aspect of the genealogy.