Fiets 11 - inkijkexemplaar

TESTEN » TECHNIEK » TRAINING » VOEDING » REPORTAGES » REIZEN » GADGETS EN TRENDS
HET RACE EN MTB MAGAZINE /// VOOR EN DOOR FIETSERS
NR. 11 » NOVEMBER 2019 » JAARGANG 38 » € 6,75
EXTRA
16 pagina’s over
profwielrennen
en wat we ervan
kunnen leren
POWERED BY
NIEUWE
ONTWIKKELINGEN
Hoe gaan we de
toekomst in?
GETEST
SPATBORDEN
Niks natte kont
VAN BON TEST
DIGITALE FIETSEN
» Wahoo Kickr Bike
» Tacx Neo Bike
» TrueKinetix TrueBike
Ventoux
BRON VAN INSPIRATIE
REISREPORTAGES
» The Ride Dolomites
» Op de MTB door
Noorwegen
» Door het Centraal
Massief deel 2
» Friuli: meer dan
alleen de Zoncolan
GETEST
GRAVELRACERS
ONEINDIG VAN
HET PADJE AF

EDITIE 11 - 2019
INHOUD NOVEMBER
TESTEN /// TECHNIEK /// TRAINING /// ACHTERGROND /// VOEDING /// REIZEN /// TRENDS & GADGETS
Tests
16 Trends Wat zijn de nieuwe ontwikkelingen op
racefietsgebied? Zet de opmars van de gravelracer
door? Worden de banden nóg weer breder?
Raceredacteur Menno kijkt in zijn glazen bol…
28 Gravelracers Er zijn tegenwoordig gravelbikes
in alle soorten en maten. Wij zetten er vier op een
rij, variërend van betaalbaar aluminium tot duur
IJslands carbon.
108 Smartbikes Deze maand hoefde Léon niet
de deur uit. Warm en droog kon hij een drietal
smartbikes testen. Deze bike, fiets en trainer
ineen, heeft definitief zijn intrede gedaan. Volgens
Léon hebben ze de toekomst, maar er moet nog
wel wat worden gesleuteld aan details...
108
GRAVEL RULES!
VAN BON
TEST
SMARTBIKES
28
Techniek
50 Spatborden getest Ze zijn niet altijd even
praktisch, maar ze kunnen wel een verregende
winterse trainingsrit comfortabeler maken:
spatborden. We testten ze voor de racefiets en de
mountainbike en checkten ook minispatbordjes.
Op de fiets
38 Noorwegen Toen er een spoorlijn dwars door
Hardangervidda in Noorwegen werd aangelegd,
was er ook een weg nodig om materiaal aan te
voeren. De spoorlijn wordt tegenwoordig niet meer
gebruikt, de weg is nu een zeer populaire MTBroute
over de grootste hoogvlakte van Europa.
46 Dwars door Frankrijk In dit tweede deel
over de Grande Traversée du Massif Central,
de 1400 kilometer lange tocht per mountainbike
door de binnenlanden van Frankrijk, krijgt
Ronald Jacobs gelukkig gezelschap van zijn
fietsmaat Gerard.
58 The Ride Dolomites The Ride is inmiddels
een begrip onder (fanatieke) toerfietsers. Na elke
editie krijgen we uitsluitend positieve reacties, zo
ook na deze The Ride Dolomites. Onder de 150
deelnemers bevond zich semiprof Belle de Gast
en zij kijkt terug op een onvergetelijke week.
4 fiets.nl » NOVEMBER 2019

TRENDS VOOR 2020
16
powered by
Zie pagina 65 t/m 80
102 Zoncolan De Monte Zoncolan is een gevreesde
klim in de Giro d’Italia. Maar er is in de Friuliaanse
Dolomieten zoveel meer moois te klimmen, zo
ontdekte Raymond Kool. En passant reed hij ook
nog in de bandensporen van Marco Pantani en
onze eigen Tom Dumoulin…
116 De Witte Cross De thuisblijvers hadden weer
eens ongelijk bij deze Hollandse versie van de
Strade Bianche. Door de dramatische weersvoorspellingen
stonden er van de circa 1000 inschrijvers
maar iets meer dan 600 aan de start in de Achterhoek.
En ondanks het matige weer hebben ze
genoten! Of hoe de Witte Cross uiteindelijk toch
een Zwarte Cross werd…
50
SPATBORDENTEST
118 Bart Brentjens Challenge Collega Hans
Becking moest na een zeer teleurstellend WK
marathon het geknakte moreel opvijzelen in de
Bart Brentjens Challenge, tegelijk het NK marathon.
Maar Hans raakte verwikkeld in een pittig duel
met Lars Boom…
46
GTMC DEEL 2
rubrieken
06 Startschot
08 Volle bak
12 Hoe? Zo!
14 Post en colofon
15 Column Ellen van Dijk
44 Fietser
45 Column Thomas Braun
64 Lead-out
90 Gezien en getest
94 Gezien en getest thema
97 Doorgetest
98 Service Course
114 Onbekende col
115 Column Peter Winnen
116 In de wind 1
118 In de wind 2
121 Toerkalender
122 Volgende maand
BLIJF IN
CONTACT MET
twitter.com/
fietsmagazine
facebook.com/
fietsmagazine
www.fiets.nl
www.fiets.nl/forum
Foto omslag:
Remco Veurink
NOVEMBER 2019 « fiets.nl
5

EEN JAAR GELEDEN MELDDEN WE
WAT DE BELANGRIJKSTE TRENDS
VOOR 2019 WAREN: DE DISC ONLY
AERO RACER, DE VERNIEUWING VAN
DE KLASSIEKE ALLROUND RACER –
VOORAL DOOR DE TOEVOEGING VAN
SCHIJFREMMEN EN DE EXTRA
VRIJKOMENDE RUIMTE VOOR BREDE
BANDEN – EN DE OPKOMST VAN DE
GRAVELRACER. HOE IS HET EEN JAAR
LATER? WAT GAAT HET WORDEN?
TEKST: MENNO GROOTJANS /// FOTO’S: REMCO VEURINK
OP
WEG
NAAR...
16 fiets.nl » NOVEMBER 2019

RACETEST
COLNAGO V3R
GIANT DEFY
ADVANCED PRO 1
LIV AVAIL
ADVANCED PRO 2
CUBE CROSS
RACE PRO
FOCUS IZALCO
MAX DISC 9.7 AXS
NOVEMBER 2019 « fiets.nl
17

RACETEST \\\
5 TRENDS VOOR 2020
Aero & cockpit. Fabrikanten
ontwikkelen veel aero
modellen die er allemaal
(bijna) hetzelfde uitzien:
een frame met geovaliseerde ‘buizen’,
een nauw aansluitende voorvork, een
laag aangezette achtervork en een
speciale drie- dan wel druppelvormige
zadelpen met interne wedge zadelpenklem.
En een cockpit; stuur en stuurpen
in een. Vaak ook echt uit een mold,
soms bedrieglijk aaneensluitend (maar
wel te verstellen). Onder die cockpit zijn
dan weer speciale oversized en geovaliseerde
spacers te vinden. Doorgaans
deelbaar omdat, het is nu eenmaal
aero, remleidingen en kabels zoveel
mogelijk uit het zicht dienen te zijn.
De introductie van de 12-speed SRAM
eTap AXS past prima in dit plaatje.
Geen kabels, het is een draadloos
12-speed schakelsysteem en het is er in
Disc- en velgremuitvoering – hoewel
we die laatste uitvoering nooit spotten.
Eerst nog met de duurste eTap Redgroep,
sinds een maand of vier is er ook
de Force eTap. Iets minder keuze, iets
hoger gewicht maar ook een lagere
prijs. Hoewel Campagnolo ook 12-
speed heeft, zien we die groep vooral in
de aftermarket. En Dura-Ace? Nu nog
niks… Alle nieuwe modellen worden
vrijwel alleen maar met schijven ontwikkeld
en geproduceerd. Altijd met
een 12 millimeter steekas, 142 millimeter
inbouwbreedte achter, 100 millimeter
voor en flat mount-aansluiting.
Zowel passend voor 140 als 160 millimeter
schijven. Dat is ondertussen de
internationale standaard. Absolute topmodellen
als de Pinarello F12, Bianchi
XR4 en de Giant TCR zijn er nog wel
met velgremmen. Reden: de gesponsorde
profs zijn nog niet allemaal over;
een fiets met schijven weegt zeker een
halve kilo meer dan een klassieke racer.
Ondertussen lijkt het wel of we niet
meer op de weg mogen rijden… het
toverwoord is gravel. Eigenlijk gewoon
‘onverhard’, maar ‘gravel’ roept beelden
op van avontuur, kampvuur en home
made burgers & beer. En elke ontwerper
kan losgaan op een gravelfiets: er
zijn geen ‘normen of waarden’. Alu, carbon,
staal, bikepacking, adventure bike,
650b en 700C wielen, ingebouwde veerelementen,
banden tot 50 millimeter
breed enzovoorts. Echter, er zijn ook
nog steeds veel old skool cyclocross
fietsen. Uiteraard met schijven. Prima,
voor wie dicht bij huis blijft. En ook door
de gravel aangestoken zijn de allround
racers – die krijgen steeds meer gadgets
mee van de off-road racers…
En dan is er nog de genderfication van
de fiets. De damesracer is vrijwel uit.
Grote merken als Specialized, Cannondale
en Trek stappen af van de ‘WMN’
modellen. Vooral in het segment waar
vrouwen al veel rijervaring hebben en
weten wat ze willen: de duurdere
modellen dus. Bij de opstappers en
betaalbare middenklassers zijn er dan
nog wel speciale fietsen voor vrouwen.
Wat is er in de plaats gekomen? Allround
racers met off-road aspiraties…
We selecteerden vijf racers die de
trends voor komend seizoen perfect
belichamen.
18 fiets.nl » NOVEMBER 2019

FIETSER \\\
NIEUWE
OUDE LIEFDE
TEKST: GITHA DE KUYSSCHE
FOTO: ILONA KAMPS
jaar of twee heb ik op mijn Cervélo
rondgereden, ook in toertochten. Maar
die fiets viel op en schiep verwachtingen.
Die kon ik in topconditie wel waarmaken,
maar nu ik niet meer vol in
training was niet meer. Ik wilde niet de
verkeerde indruk wekken, het verzet
was niet handig, en dus was het tijd
voor een andere. Via de schaatsploeg
die mijn werkgever Justlease sponsorde
kwam ik aan mijn Sensa Giulia. Mijn
Cervélo hing ik in delen in de schuur.”
NIEUW LEVEN
“Na een aantal jaar zo te zijn gedegradeerd
tot een soort muurdecoratie,
drong de vraag zich op wat te doen
met die fiets. Wegdoen was geen optie.
Punt. Daarvoor is de fiets me emotioneel
te veel waard. We hebben uren
één op één doorgebracht, duizenden
kilometers heeft hij mij gedragen, met
als ultieme bestemming die Ironman.
Ik vroeg me af of het mogelijk was mijn
karretje nieuw leven in te blazen. Maar
ik ben zelf geen sleutelaar. Zo kwam
ik terecht bij Stout Bike, een custom
fietswinkel in mijn woonplaats.”
NAAM:
Bas Bosman
LEEFTIJD:
40
WOONPLAATS:
Alphen aan den
Rijn
BEROEP:
brandmanager
FIETST:
circa 3500 km per
jaar
FIETS:
Sensa Giulia &
getransformeerde
Cervélo P2K
HOE HET BEGON
“Dat wil ik ook, dacht ik toen
ik acht jaar geleden mijn
Deense zwager de Ironman zag volbrengen
in Denemarken. Ik zat al
zeven jaar in de horeca, rookte, had
wat overgewicht en geen goede conditie.
Ik begon met hardlopen. In anderhalf
jaar ging ik van 10 kilometer naar
een halve marathon en naar een hele
marathon. Die van Rotterdam, een
kwelling van 4,25 uur.”
CERVÉLO
“Daarna begon ik met triatlons. Eerst
een kwart, toen een halve. Die deed ik
best vlot. Snel genoeg om me te wagen
aan een hele, waarvan ik aanvankelijk
niet dacht dat dat me zou lukken. Het
was 2012 en ik ging manisch aan de
slag. Ik fietste gemiddeld 200 kilometer
per week, naast het zwemmen en
hardlopen. Mijn tijdritfiets, een mooie
Cervélo, had ik van een maat van mijn
zwager overgenomen. Met bloed,
zweet en tranen is het me gelukt; het
jaar erop volbracht ik de Ironman van
Kopenhagen in 10,5 uur. Een prestatie
waar ik nog altijd heel trots op ben.”
AAN DE MUUR
“Daarna ben ik gestopt met triatlons,
maar bleef fietsen. Ik wilde de vitaliteit
en mijn sportiviteit behouden. Nog een
MAKE-OVER
“Ik vroeg eigenaar Jelle of het mogelijk
was er een soort citybike van te maken,
maar dan met z’n eigen TT-karakter.
Zo wilde ik graag de wielen en het
zadel behouden, evenals de Ironmansticker
op de zadelpen. Ook mocht je
wel zien dat het een Cervélo is. Verder
heb ik Jelle helemaal de vrije hand gegeven
in de make-over. Nou, dik kippenvel
had ik toen ik ‘m kon ophalen.
Dat was wel een momentje. Ik heb zeker
een kwartier sprakeloos naar mijn
fiets lopen gapen van bewondering. Hij
is supergaaf geworden en ik ben zo blij
dat ik er weer mee op pad kan. Ik vind
Jelle een kunstenaar en ben hem echt
heel dankbaar.”
DE TOEKOMST
“Vol trots doe ik nu woon-werk en allerlei
ritjes op mijn trouwe TT, die z’n
waarde terug heeft. Wielrennen doe
ik wekelijks met een groep gezellige
vrienden. Het is momenteel wat meer
recreatief en sociaal dan competitief,
en dat is prima. Het houdt me fit en in
vorm. Deze gezondere leefstijl bevalt
me nog altijd en is ook een stuk beter
voor de toekomst. Die ik zeer zonnig
tegemoet zie, met mijn nieuwe oude
liefde aan mijn zijde.” •
44 fiets.nl » NOVEMBER 2019

TECHNIEK \\\
SPATBORDEN GETEST
50 fiets.nl » NOVEMBER 2019

ZE ZIJN NIET AERODYNAMISCH EN RAMMELEN.
EN TOCH ZIJN SPATBORDEN VOOR BUITEN HET
SEIZOEN EEN GOEDE INVESTERING: OMDAT
ZE ZO’N VERREGENDE WINTERTRAINING NET
EVEN COMFOR TABELER MAKEN. FIETS TEST
SETS VOOR RACEFIETS EN MOUNTAINBIKE,
PLUS EEN HANDVOL MINI-SPATBORDJES.
TEKST: HANS BECKING /// FOTO’S: REMCO VEURINK
SLA GEEN
MODDERFIGUUR!
NOVEMBER 2019 « fiets.nl 51

Primeur | Dénivelé Challenge
deVEN
op
Afzien
De mythische Mont Ventoux wordt al tien
jaar genegeerd door het Critérium du
Dauphiné. Wordt de beroemde berg
bedreigd? De nieuwe eendagskoers Mont
Ventoux Dénivelé Challenge zette de klim
weer op de kalender, en wij grepen die kans
aan om de onmetelijke allure van de Reus
van de Provence te ervaren.
Door Sam Dansie | Fotografie Chris Auld
Romain Bardet
stapt uit de
AG2R-camper, die
geparkeerd staat in
Vaison-la-Romaine.
Het stadje belichaamt de kern van
het Provençaalse leven: rustige straten,
chique winkels en grote, oude
platanen die voor schaduw zorgen.
Aan de kopman van de Franse ploeg
is al die charme even niet besteed;
hij wil hier eigenlijk helemaal niet
zijn – natuurlijk niet. Niet vandaag,
niet de maandag direct na een natte,
wilde Dauphiné. Bardet is de enige
renner die vervolgens deze kant op
is gekomen, vijf uur in de auto. Op
het programma: nog één koersdag en
dan een rustperiode richting de Tour
de France. Op zich is dat te doen,
alleen heeft die ene koersdag een
nogal zwaar hoofdmenu: die reusachtige
berg die dreigend boven het
stadje uitrijst, de Mont Ventoux, te
beklimmen vanuit Bédoin. Daar
komt bij dat Bardet niet al te gezond
klinkt: tevergeefs probeert hij achter
een van zijn fragiele armen, zo dun
als mussenpootjes, een droge hoest
te verbergen. En dan is hij ook nog
eens de enige topklimmer aan de
start, met alle druk van dien.
De wedstrijd start op de Avenue
Général de Gaulle, vanwaar het
noordwaarts gaat. Achter de ruggen
van de renners doemt de Ventoux
op. Op deze junimorgen is de lucht
ongekend helder en de 1.909 meter
hoge top, bekroond met die typische
zuurstoktoren, steekt messcherp
tegen de helblauwe hemel af.
Het deelnemersveld van deze
eerste Mont Ventoux Dénivelé
Challenge zou je gerust matig
kunnen noemen. Er zijn een paar
continentale ploegen, zeven Pro
Continental-teams en tweeënhalve
World Tour-formaties. AG2R en
Groupama toppen het deelnemersveld,
dan zijn er nog Cofidis, Arkéa
en Vital Concept, en het halve WTteam
is EF Education First, dat slechts
met vijf in plaats van zeven renners
start. Het had nog erger gekund, lang
zag het ernaar uit dat het er maar
vier zouden zijn. “Ik heb ’m nog nooit
gereden, er nog nooit op gekoerst”,
zegt Joe Dombrowski, de praatgrage
kopman van EF, over het topstuk
van de koers. Hij is de enige niet. De
Mont Ventoux neemt in het collec-
68 PROCYCLING | FIETS » NOVEMBER 2019

TOUX
NOVEMBER 2019 « FIETS | PROCYCLING 69

Primeur | Dénivelé Challenge
tief geheugen van de wielersport
een enorme plaats in, maar figureert
tegenwoordig nog maar zelden in
profkoersen. Tussen 2000 en 2009
maakte de berg elf keer zijn opwachting
in de Tour en de Dauphiné, in
de decennia daarvoor tientallen
keren in verschillende koersen.
Vandaag is het echter pas de derde
keer sinds 2009 dat de berg in een
profkoers wordt beklommen.
“Ik heb gehoord dat wanneer het
peloton in het bos breekt, het ongeveer
gaat zoals bij waaiers”, luidt
Dombrowski’s analyse uit de tweede
hand. “Als je er dan niet bij zit, wordt
het erg lastig om weer voorin te komen.”
Dombrowski’s ploegleider Jonathan
Vaughters had ooit het record van de
snelste Ventoux-klimtijd in handen,
gevestigd tijdens een tijdrit in de
Dauphiné van 1999. De kroon op zijn
wielercarrière, zou je denken, maar
Vaughters omschreef het later als
een lege huls, omdat ook hij was
gezwicht voor de epopandemie die
destijds in het wielrennen heerste.
Op nog geen drie meter van
Dombrowski staat Geoff Brown,
de ervaren mechanieker die in 2000
samen met Johan Bruyneel in de
wagen van US Postal zat toen Lance
Armstrong op de top van de Ventoux
de zege aan Marco Pantani liet.
Brown is vriendelijk, maar ook – het
is haast een tweede natuur geworden
– terughoudend. Dat is natuurlijk een
bijproduct van een carrière die voor
een groot deel in de directe omgeving
van Armstrong is doorgebracht.
BOVEN: Renners aan
de voet van de Mont
Ventoux, met in de
verte een beeld van
wat hen te wachten
staat.
ONDER: Bij de start
van de koers in
Vaison-la-Romaine
draait het allemaal
om Romain Bardet,
de grote favoriet.
Voor een veteraan als Brown houden
de vragen nooit op.
Dombrowski lijkt zich niet druk
te maken over wat hem vandaag te
wachten staat. Misschien komt het
door de ontspannen sfeer en de aangename
omgeving, maar renners
van het huidige, hypergetrainde
peloton, rijdend op ultralichte, met
een zeer klein verzet uitgeruste fietsen,
worden ook niet zo snel meer
bang van bergen en hun statistieken
– in dit geval 21,3 kilometer tegen 7,4
procent gemiddelde stijging. Het is
niet zozeer de klim die bepalend is,
benadrukt Dombrowski, maar wat
de renners ermee doen. Vandaag
rijden de meeste teams met een 30
als grootste achtertandwiel. Volgens
Brown moest Armstrong het hier in
2000 doen met een 25.
Bron van inspiratie
Ondanks de prima klimfietsen
beschikt de Ventoux nog altijd over
genoeg wapens om schade aan te
richten. Als het de hellingsgraad niet
is, dan zijn het wel de weersomstandigheden
die je pijnigen. De extreme
hitte die van de witte stenen afstraalt,
de gierende mistralwind die auto’s
doet kantelen en rotsblokken naar
beneden slingert. In november 1967
mat het weerstation een windsnelheid
van 320 kilometer per uur, nog
altijd een record in Frankrijk. Vandaag
is het met 27 graden en een
licht briesje gelukkig kalmer. De
koers is echter gejaagd: door de aanwezigheid
van Brice Feillu van Arkéa
krijgt de kopgroep van vijf renners
nooit meer ruimte dan een miezerige
twee minuten. Feillu won tien jaar
geleden een Touretappe met aankomst
bergop in Andorra Arcalís.
Dat jaar reden de Tourrenners op
de voorlaatste dag ook de Mont
Ventoux op. Rabo-renner Juan
Manuel Gárate won, vanuit de
vroege vlucht. Op de lager gelegen
hellingen woedde destijds een brand
waar blushelikopters aan te pas
moesten komen.
Het is gebruikelijk dat wie over
de Ventoux schrijft Petrarca’s
14de-eeuwse verhandeling over de
berg citeert, die hij schreef na een
kennelijk levensveranderende klim
naar de top, of Roland Barthes’ essay
over de Ventoux: Een God van het
kwaad. Of de aartsvader van de
Tourverslaggeving Antoine Blondin,
die de berg een heksenketel noemde,
of Frédéric Mistral, die de reus in
1866 in een gedicht een formidabele
vesting noemde. Het vermogen van
70 PROCYCLING | FIETS » NOVEMBER 2019

De Mont Ventoux neemt
in het collectief geheugen
van de wielersport een
enorme plaats in, maar
figureert tegenwoordig
nog maar zelden in
profkoersen
NOVEMBER 2019 « FIETS | PROCYCLING 71