Helperbel 4-2019_LR

Tekst: Hero Helpman
Helpmann 2049
Helpmann 2049. Vanochtend ben ik heel vroeg opgestaan. Om naar het strand te gaan.
Niks heerlijkers en mooiers dan, als bijna iedereen op dit schiereiland nog slaapt, in je
eentje over het strand buiten de Hora Siccamadeich te lopen. Kijkend naar het westen zie je
dan langzaam door de subtropische nevel in het licht van de opkomende zon in het oosten
de silhouetten opdoemen van de resten van de appartementengebouwen die staan in wat
ooit de Wijert was. Waar vroeger mensen woonden, zitten nu alleen nog maar zeevogels.
Als het een beetje stevig waait hoor je soms delen van de vroegere woongebouwen in het
zeewater vallen.
Het Hondsrughalbinsel is een van de weinige gebieden in Noordoost Nederland die na de
‘perfecte storm’ van 2039 boven de zeespiegel bleven liggen. Over het strand kun je een
paar kilometer naar het noorden lopen, zo ongeveer tot de Hoogstraße, wat vroeger het
hoogste punt van de Herestraße was. Helpmann, ooit een knusse jarendertigwijk, maar
eigenlijk het hele Hondsrughalbinsel, lijkt tegenwoordig sterk op Manhattan. Bijna elk
wooncomplex langs de centrale zesbaansboulevard, die loopt van Emmen tot Groningen-
Zentrum, telt meer dan tweehonderd verdiepingen. Alleen in onze wijk wonen al zo’n half
miljoen mensen.
De perfecte storm - een combinatie van springtij en een oorkaan - hadden we zien aankomen
in Nederland, maar voor driekwart van het grondgebied van ons toenmalige land
konden we er niets tegen doen. Natuurlijk hadden we, toen de zeespiegel steeds verder en
sneller steeg, periodiek de zeedijken verhoogd. Maar aan de maakbaarheid van Nederland
bleek toch een grens te zitten. Bovendien was de bodem, door uitdroging en in Groningen
ook nog eens door de gaswinning, meer gedaald dan voorspeld.
In de jaren na de perfecte storm vestigden zich vele westerlingen en Friezen op ons
schiereiland. Nederland bestond niet meer als zelfstandige staat. We waren deel van
Duitsland geworden: Bundesland Niederland. De Duitsers hadden vele ontheemden uit ons
grotendeels volgelopen polderland warm ontvangen en ons ruimhartig gesteund bij de
wederopbouw van wat er nog over was van het oude Nederland. De voertaal werd ook bij
ons, zonder slag of stoot, Duits.
16