30.10.2020 Views

Uncle you need petrol in the tank

Turkije Terie Leijs

Turkije Terie Leijs

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

41

Onderweg vertelt Osman over de inwoners, zijn werk, zijn leven in Noorwegen en over

zichzelf.

Hij heeft een sympathiek gezicht en is ontwapenend open.

Dit jaar vertrekt hij weer naar Noorwegen; zijn geld is op.

Zijn generatie heeft veel problemen; drugs, echtscheiding en criminaliteit.

Tijdens onze wandeling komen we dorpelingen tegen.

Ieder die hem kent Osman is erg aardig naar hem.

Aan zijn zijde voel ik me een welkome gast.

Een 71 jarige inwoner rust uit bij een fontein langs het pad.

Hij heeft Frans geleerd tijdens de periode dat hij in Zwitserland werkte.

Met zijn wandelstok loopt hij een stukje met ons mee. We praten samen in het Turks, Engels

en Frans.

Na een stukje haakt de man hijgend af, en steunt vermoeid op zijn wandelstok.

Op weg naar het stuwmeer, maken we een omweg om een confrontatie met een agressieve

hond, die Osman gevaarlijk vindt, te ontwijken.

Osman laat een groot litteken op zijn been zien. Als kind is hij door een hond stevig gebeten.

We passeren vruchtbare akkers waar mensen nog laat werken.

Osman roept naar iedereen op het veld.

Hij spreekt gemakkelijk Engels waardoor we onderweg vrijuit kunnen babbelen.

Trots wijst hij me stukken grond waar familie van hem werkt.

Ondanks zijn problemen, zoals drugs, scheiding, kinderen, blijft hij hunkeren naar geluk.

Zijn wensen gaan over rijkdom, vrouwen en uitgaan in Bergen in Noorwegen.

Zijn open gezicht glundert kwajongensachtig als hij hier over vertelt.

Tegen een steile helling van rotsblokken zwoegen we omhoog tot de bovenrand van de

stuwdam.

Osman staat al op de rand, als ik nog een stukje moet

klimmen.

Als ik naar boven kijk zie ik de donkere contouren

van Osman, die in de stilte over het water tuurt.

De ondergaande zon spreidt zijn laatste zilveren

banen over het meer.

Osman lijkt nu fragiel en kwetsbaar.

Tijdens dit stilstaande beeld lijken de hoge zwarte bergen hem te bedreigen.

Voor mij is hij zorgzaam. Ik mag nergens betalen.

Hij stelt de simpele regel dat voor een gast van een dag alles gratis is.

Over een donker pad wandelen we de weg terug naar het dorp.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!