Kuipplantenvereniging 5094 De Parel 1 2021 WEB

DeParel
Jaargang 37 | Nummer 1 | Februari 2021
Pittige thee | Citrus aurantium 'Bizzarra' | Wollemia nobilis | Dasymalla terminalis en
Nemantolepis phebalioides | Taxodium mucronantum | Homoranthus | Adenium | Stekken

Colofon
Jaargang 37 - nummer 1, februari 2021
De Parel is het verenigingsblad van de Nederlandse
Kuipplantenvereniging. De Parel verschijnt tweemaandelijks
en wordt toegezonden aan leden.
Losse nummers zijn verkrijgbaar bij de regio’s en
kasteel Twickel.
• Ledenadministratie
D.A. Cladder, Ten Harmsenstraat 2,
2406 TV Alphen a/d Rijn
leden@kuipplantenvereniging.nl
Tel. 06-24433602
Betaling na ontvangst contributienota.
• Financiële administratie
L. Hilberts, NL71 INGB 0003 9781 67,
t.n.v. Nederlandse Kuipplantenvereniging.
penningmeester@kuipplantenvereniging.nl
• Contributie
De contributie voor 2021 bedraagt € 34,00.
Het lidmaatschap loopt van 1 januari t/m
31 december. Aanmelding dient schriftelijk of telefonisch
te gebeuren bij de ledenadministratie of via onze website:
www.kuipplantenvereniging.nl
• Opzegging lidmaatschap
Het opzeggen dient schriftelijk te gebeuren en
wel uiterlijk een maand voor het einde van het
verenigingsjaar bij de ledenadministratie.
• Kopij
Bijdragen aan De Parel sturen naar het redactieadres vóór
de 10e van de oneven maanden. Aanlevering van foto’s en
tekst als e-mailbijlage. Afbeeldingen in zo hoog mogelijke
resolutie s.v.p. en niet opgenomen in het tekstbestand
maar als aparte bijlagen!
• Verschijningsdatum
U ontvangt De Parel in de derde volle week van de
maanden februari, april, juni, augustus, oktober en
december.
• Advertenties en PR
L. Hilberts, Hoofdweg 111,
9422 AM Smilde
Tel. 0592 - 413847
penningmeester@kuipplantenvereniging.nl
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/
of openbaar gemaakt worden zonder voorafgaande
schriftelijke toestemming van de betrokken auteurs en
de redactie van De Parel.
• Redactie
M. Oppe-de Pagter, Hellevoetsluis
E. de Rue, Noordwolde
C. Flikweert, Amsterdam
P. Melis, Rosmalen
I. van den Berg, Alphen aan den Rijn
• Redactieadres
P. Melis, Vincent van Goghlaan 31,
5246 GA Rosmalen
073 649 9080
melispeter@hotmail.com
• Vormgeving en realisatie
MEO, Alkmaar
Omslagfoto: Homoranthus darwinioides
Foto: Liesbeth Uijtewaal- de Vries
Redactioneel
Bij het verschijnen van de eerste Parel van 2021 moeten we constateren
dat de greep van het Coronavirus op ons bestaan nog een groot deel van
het jaar onverminderd krachtig zal zijn. Inmiddels is bekend geworden
dat het virus zich ook nestelt in bepaalde diersoorten, bijvoorbeeld nertsen en
apen. Gelukkig laat het, voor zover wij weten, de plantenwereld ongemoeid.
Kuipplantenliefhebbers hoeven zich in deze periode geen zorgen te maken over
een gebrek aan bezigheden: het is tijd voor zaaien en stekken. An Klerks en
Marijke Oppe-de Pagter hebben, dankzij de inzendingen van leden, weer een
spannende zadenlijst kunnen samenstellen; er zit veel moois tussen.
U vindt de lijst in deze Parel. De spelregels voor het aanvragen van de zaden
staan op pagina 10.
Wij roepen leden op hun ervaringen daarmee, successen én mislukkingen, te
delen in een artikel(tje) in De Parel.
Goed nieuws is dat Liesbeth Uijtewaal-de Vries en Lute Hilberts de rubriek “Da’s
ook een mooi plantje” voortzetten. Liesbeth trapt af; haar eerste bijdrage staat
op pagina 7.
Deze Parel is met kunst- en vliegwerk en dankzij extra inspanningen van
Liesbeth Uijtewaal-de Vries en Peter Melis tot stand gekomen.
Wij zijn dus helemaal door de voorraad kopij heen.
Onder de leden bestaat heel veel kennis over planten en hun specifieke
kenmerken voor verzorging en kweek. Deel die kennis. Wanneer u meent geen
schrijver te zijn bestaat de mogelijkheid van een interview; de interviewer
zorgt dan voor de vastlegging van uw wetenswaardigheden in een artikel.
Wij rekenen op uw bijdrage!
Inhoudsopgave
4Historische Citrus
aurantium 'Bizzarria'
Ben Buynsters
2 Redactioneel
3 Pittige thee • Ina Gelling
6
8De dikste boom
ter wereld?
Peter Melis
Homoranthus
Liesbeth Uijtewaal-de
11Vries
Wollemi Pine in
Diergaarde Blijdorp • Louwerens-Jan Nerderlof
7 Da's ook een mooi plantje • Liesbeth Uijtewaal-de Vries
10 Bericht van de zadenlijst
14 Adenium bestuiven • Peter Melis
16
18
Artikelen uit de oude uitgaven
Wie weet
2 | De Parel 2020 | nr. 6

Pittige thee
Tekst en foto’s: Ina Gelling
"Waarom staat de théédoos in de koelkast?”
Er komt een wat vorsende blik mijn kant op met de
suggestie of verder alles nog wel ok is. Een moment van
verstandsverbijstering mogen we allemaal hebben maar dit
moet niet te vaak gebeuren.
Mijn antwoord: “daar zit geen thee in, dat zijn
plantenzaden“ oogst niet direct het gewenste vertrouwen.
Ik had al een compleet rek in de koelkast in beslag genomen
met allerlei preparaten zoals maceraten, tincturen en andere
kruidenmengsels die ook koel en donker bewaard moeten
worden. Een betere plaats in een geïsoleerd huis zonder
kelder is er bijna niet. Daar ben ik tot nu toe aardig mee
weggekomen.
En de vensterbank staat eeuwig vol met zaailingen en
stekjes en plantenpotjes van de raarste herkomst.
In elke doorzichtige salade beker met een deksel zie ik een
minikasje. Elk leuk theebusje is een buitenpotje. En dozen
met vakjes zijn fantastisch. Vooral theedozen!
Zo vond ik ooit op internet een prachtig minikasje van
10x15x15 cm. Klein bodempje met sponge plugjes en
led lampjes in het deksel voor het benodigde licht bij de
lichtkiemers en voor de piepjonge zaailingen. Super handig.
Kwam discreet verpakt door de brievenbus. De zaden bij
dezelfde webshop waren niet aan mij besteed. Maar als het
gaat om excellent kweekmateriaal dan is een growshop een
fantastische leverancier.
Er wordt vaak gedacht dat je voor kweekmateriaal bij een
tuincentrum moet zijn. Echter, wij hebben in ons land een
enorm goed ontwikkelde sector als het gaat om het kweken
van planten met een hallucinerende werking. Het is een van
onze grootste exportsectoren! En de kennis omtrent het
kweken is fenomenaal. ‘Health care’ voor planten. Jaren van
research heeft een enorm arsenaal aan bijzonder effectieve
kweekmiddelen én gewasbeschermingsmiddelen (het meest
misbruikte woord van de laatste jaren) in de goede zin
van het woord voortgebracht. Daarmee vergeleken zijn de
producten in het tuincentrum slappe thee zou je kunnen
zeggen. In ieder geval vond ik dat het proberen wel eens
waard en ik ben vast niet de
enige onder ons!
Yellow Fatalii
Foto 6: in mijn collectie
Jaren geleden trok ik de stoute schoenen aan en ging
op mijn fiets naar de plaatselijke growshop. “Ik kweek
gewoon tomaten en pepers hoor waar ik de Clonex voor wil
gebruiken”. “Ja hoor mevrouw, is goed”, vergezeld van een
vette knipoog. “Daar kunt u ook het guano mengsel voor
gebruiken natuurlijk en de fishforce”.
Gelukkig had ik thuis mijn wensenlijstje al gemaakt want
in de winkel begon het te duizelen. Het voelde aan als
een snoepwinkel voor mijn planten! Alleen het allerbeste
is goed genoeg en dit was een walhalla. Eindelijk super
plantenvoeding, kleurrijke flessen, exotische namen en
jammer genoeg bijbehorende speciale prijzen. De reden
dat ik meestal op de fiets naar een tuincentrum ga: pure
zelfbegrenzing. En met contant geld. Schoenenzaken loop
ik uit met lege handen maar planten en bijbehorende
accessoires hebben een onweerstaanbare aantrekkingskracht.
Thuis gekomen staat de buit uitgestald op het aanrecht.
Maar niet voor lang. “Wat stinkt hier zo?” Uh,
plantenvoeding zeg ik besmuikt. “Maar dit verkopen ze
toch niet bij Tuinland?” Nee, dat klopt, dit komt uit de
growshop. “Wáár ben……. “. Ik bespaar u de rest van
de conversatie maar het vertrouwen in mijn geestelijke
vermogen kreeg weer een deuk. Eigenwijsheid wordt echter
uitermate gewaardeerd maar sindsdien bestel ik de exotische
preparaten toch maar online.
Nou houden we van chilipepers (in vooral uiterst pittige
varianten) en die gedijen uitstekend op deze preparaten.
Laten we nuchter zijn, chili pepers zijn ook gewoon struikjes
in verschillende vormen en groeiwijzen. Niet winterhard
maar daarom is het nog geen hogere wiskunde. (Toevallig
had ik daar ook geen probleem mee.) De pepers zelf nemen
al jaren een lade in de diepvries in beslag. En de zaden: die
staan nu al jaren in de koelkast. In een heel klein doosje,
dat wel.
Oh ja, zin in spicy thee? Zaadjes Yellow Fatalii toevoegen
doet wonderen.
nr. 1 | De Parel 2021 | 3

Historische Citrus aurantium
‘Bizzarria’, een bizarre verschijning
binnen de citrusfamilie.
Tekst en foto’s: Ben Buynsters
De Citrus aurantium ‘Bizzarria’ vind ik wel de meest
ongewone en interessantste binnen de citrusfamilie. Je
komt hem ook niet vaak tegen. Hij zou volgens Pietro
Nati (1625-1685), directeur van de botanische tuin van Pisa,
in 1644 ontdekt zijn in Florence in de tuin van Villa Torre
degli Agli in de hedendaags dichtbevolkte wijk Novoli, waar
nog steeds een straat is met de naam “Via del Giardino della
Bizzarria”. Men neemt aan dat hij een variëteit is van de
bittersinaasappel (Citrus aurantium) en dat het dan bovendien
nog om een chimaera gaat tussen een bittersinaasappel
en een sukade (Citrus medica). Deze chimaera is
hoogstwaarschijnlijk ontstaan bij het veredelen van een ent
van de sukade (C. medica) op een bittersinaasappelonderstam.
Precies op de veredelingsplaats verscheen spontaan een
scheut die de eigenschappen van beide planten liet zien.
Zoiets komt maar sporadisch voor. Zelf heb ik nog maar één
keer meegemaakt dat daar een afwijkende scheut ontstond,
terwijl ik in 50 jaar toch al heel wat veredeld heb. En die
scheut was ook nog eens te zwak om tot een volwaardige
plant uit te groeien. Bij de veredeling van destijds was het
enthout afgestorven, maar vanuit het gevormde callus kwam
wel een nieuwe scheut met de nu aparte ‘Bizzarria’.
Latere botanici waren soms van mening dat het om
een natuurlijke geslachtelijke vermeerdering tussen
bittersinaasappel en sukade zou gaan. Tegenwoordig gaat men
toch voor de hierboven genoemde chimaera.
Tot zo’n 40 jaar geleden dacht men nog dat de ‘Bizzarria’
uitgestorven was. Tijdens de eerste wereldoorlog in Italië
(1915-1918) hebben veel citrusplanten het daar niet
overleefd. Zo werden de oranjerieën van Villa Castello gebruikt
als kazerne voor de militairen en moest de zeer omvangrijke
citruscollectie gedurende drie winters buiten blijven. En
ook de Boboli-tuin waar Nati veel aparte citrussen had
geïntroduceerd, kreeg met tegenslag te maken. In 1966 had
men daar last van flinke overstromingen. Sinds die tijd kende
men de ‘Bizzarria’ alleen nog van historische tekeningen
en beschrijvingen zoals bij Ferrari (1646, twee jaar na
ontdekking!) onder de naam Aurantium callosum multiforme
(foto 1). Volkamer (deel 1-1708) gebruikt de naam ‘Bizzarria’
en beschrijft hem heel uitvoerig vanuit drie voorkomende
vruchtvormen: bittersinaasappel, citroen (trihybride van
sukade) en sukade. Hij laat die zien op vier verschillende
prenten; foto 2 toont zo’n variant. Risso en Poiteau (1818)
benoemen hem als Bigaradier bizarrerie (foto 3).
Gelukkig werd rond 1980 een exemplaar “herontdekt” door
Paulo Galleoti in de Medici-tuin van Villa Castello en kan men
hem bewonderen in de Botanische tuin van Florence en de
beroemde tuin Boboli (foto 4). Het waren de bladeren die
Galleoti op het goede spoor zetten dat het om ‘Bizzarria’ ging.
‘Bizzarria’ heeft namelijk veel verschillende bladvormen: soms
ovaal-elliptisch, soms langwerpig, aan het eind afgerond of
Foto 1: Ferrarius aurantium
Callosum
Foto 2: 'Bizzarria' de
medica-vorm
Foto 3: Risso et Poiteau
-Bigaradier Bizarrerie
4 | De Parel 2021 | nr. 1

Foto 5: verschil in vorm,
kleur en bladvleugel
gekruld; bovendien zie je “gewoon” groen blad, maar ook bont
gekleurd blad. Regelmatig kom je de typisch grote bladvleugel
tegen zoals bij de gewone aurantium en dan weer een heel
smalle bladvleugel zoals bij de citroen of van elk een gedeelte
(foto 5).
De bloemknoppen zijn kort rond of langwerpig met een witte
of lila kleur, ook weer tegelijkertijd aan dezelfde plant.
Ook de vruchten hebben heel veel verschillende
verschijningsvormen: ze lijken op die van de
bittersinaasappel, citroen of sukade en laten bovendien
allerlei tussenvormen daarvan zien. En die verschillende
verschijningsvormen kunnen allemaal aan dezelfde plant, ja
zelfs aan één tak voorkomen.
Hij is een middelmatig sterke groeier en vrij rechtop gaand. In
mijn collectie heb ik enkele exemplaren met “gewoon” groen
blad en ook enkele met alleen bont blad (foto 6), allemaal
veredeld op Citrus aurantium. Daarop doet hij het het best.
Voor mij is het het hele jaar rond telkens een verrassing wat
deze planten weer te bieden hebben.
Literatuur:
Societa Toscana di Orticultura 2013
Volkamer deel I 1708
Risso en Poiteau 1808
Foto 6: in mijn collectie
Foto 4: Citrus aurantium 'Bizzarria' in Bobolituin
in Florence
nr. 1 | De Parel 2021 | 5

Wollemi Pine
in Diergaarde Blijdorp
Tekst en foto: Louwerens-Jan Nerderlof,
Collectiebeheerder Botanische afdeling Diergaarde Blijdorp
Op de kwekerij van Diergaarde Blijdorp zijn zeker
40 plantensoorten die in kuipen. Sommige soorten
als de Wollemi Pine zijn zeer zeldzaam in de natuur
en danken hun grote aantallen aan het feit dat ze door
kwekerijen van botanische tuinen zijn vermeerderd.
Wollemia nobilis is een groenblijvende, eenhuizige boom,
die 40m hoog kan worden. De doorsnede van de stam kan
1,2m bedragen. De boom is gewoonlijk meerstammig. Bij
oudere bomen is de schors donkerbruin en knobbelig. Aan
horizontale takken van ongeveer acht jaar vormen zich de
vrouwelijke of mannelijke kegels. De kegels groeien aan het
uiteinde van de tak. Als de kegel volgroeid is of als de kegel
reeds is afgevallen, sterft de tak af en wordt deze vervangen
door een nieuwe, die vanuit de stam groeit.
De boom is in september 1994 door David Noble (vandaar de
soortaanduiding nobilis) ontdekt tijdens een trektocht die
hij ondernam met twee vrienden. In een kloof in het Wollemi
National Park in Nieuw-Zuid-Wales, 150 km ten noordwesten
van Sydney, trof hij enkele opvallende bomen aan die hij
niet kon thuisbrengen. Noble nam een afgevallen tak mee
zodat iemand de soort later kon determineren. Noble toonde
het specimen aan Wyn Jones, een van de wetenschappers
verbonden aan het nationaal park, maar ook Jones kon de
soort niet thuisbrengen. Dus raadpleegde hij de botanicus
Ken Hill, verbonden aan de Royal Botanic Gardens in Sydney,
maar ook Hill kon de soort niet identificeren, dus haalden
ze Jan Allen erbij, verbonden aan de Mount Tomah Botanic
Garden. Samen kwamen ze uiteindelijk tot de conclusie dat
het om een nieuwe soort moest gaan, die Wollemia nobilis
werd gedoopt. De soort werd in het nieuwe geslacht Wollemia
geplaatst binnen de slangendenfamilie. Binnen deze
plantenfamilie worden daarnaast de geslachten Araucaria en
Agathis onderscheiden. Wollemia nobilis vertoont kenmerken
van beide geslachten, maar heeft ook kenmerken die uniek
zijn voor deze soort.
In het wild groeien er ongeveer veertig volwassen
exemplaren en een tweehonderdtal jongere bomen op drie
dicht bijeen liggende plaatsen. Onderzoek heeft aangetoond
dat alle exemplaren genetisch identiek zijn, wat suggereert
dat ze door een genetische bottleneck zijn gegaan, waarbij
de populatie zo klein werd -van misschien slechts een of
twee exemplaren- dat alle genetische diversiteit verloren is
gegaan (Woodford, 2000).
Om de wollemia's te beschermen tegen ziektes en
verzamelaars wordt hun precieze locatie binnen het Wollemi
National Park tot op heden strikt geheim gehouden en wordt
de menselijke activiteit in hun leefgebied tot het minimum
beperkt. Er staan hoge boetes en zelfs gevangenisstraffen op
het beschadigen van een in het wild groeiende boom.
De Australische ambassadeur in Nederland heeft in 2006
enkele exemplaren uitgereikt aan Nederlandse Botanische
tuinen. Ook Diergaarde Blijdorp ontving een jonge boom,
in eerste instantie in een kooi tegen diefstal. De boom
is oorspronkelijk een stek van één van de nog in het wild
levende exemplaren.
Sinds 1 juni 2006 wordt Wollemia in België en Nederland ook
te koop aangeboden. Het Arboretum Kalmthout en de Hortus
Botanicus Amsterdam kregen als enige de licentie voor de
verkoop. Ze verkochten oorspronkelijk exemplaren voor
€ 450,- per stuk. De prijs is ondertussen gedaald naar € 75,-.
In 2020 heeft Blijdorp meegedaan aan een internationale
inventarisatie van de University of Sydney, om de aantallen
en groeiomstandigheden van de wereldwijd verspreide
Wollemi Pines te onderzoeken in samenwerking met de
Universiteit van Sydney, Australië.
6 | De Parel 2021 | nr. 1

Nematolepis phebalioides
Dasymalla terminalis
Da’s ook een
mooi plantje
Tekst en foto’s: Liesbeth Uijtewaal-de Vries
Dasymalla terminalis
Dasymalla terminalis vormt een klein struikje van
maximaal een meter en wordt ook wel Native Foxglove
(inheems vingerhoedskruid) genoemd. In tegenstelling
tot vingerhoedskruid - die er naar mijn idee helemaal niet
op lijkt maar wie ben ik - behoort deze schoonheid tot de
Lamiaceae, de lipbloemigen. Hij komt uit het zuidwesten van
de staat West Australië.
Dasymalla is een klein geslacht met maar vijf soorten. Alle
soorten hebben eivormige bladeren die twee aan twee aan
de stengels staan en dicht behaard zijn.
Het geslacht is voor het eerst beschreven in 1839 door
Stephan Endlicher (1804-1849). In 1979 is Dasymalla bij het
geslacht Pityrodia gestopt waarna het er in 2011 weer uit
gehaald is. Wat een gesleep met zo’n mooi plantje!
Gezien zijn behaarde blaadjes - deze beharing biedt
bescherming tegen de felle zon op zijn natuurlijke droge
groeiplaats - had ik mijn twijfels of de plant onze vochtige
condities in de winterkas zou overleven maar het gaat tot
dusver goed. In het voorjaar heeft hij knalroze bloemen,
een mooi contrast met het grijze blad. Er bestaan ook
soortgenoten met rode, zachtroze of haast witte bloemen.
De plant houdt van goed doorlatende matig vochtige grond
en een zonnige standplaats. Hoewel hij het hier op eigen
wortels goed doet schijnt hij ook te enten te zijn, het is de
moeite waard me daar eens in te verdiepen. Waarschijnlijk
is een Westringia of Prostanthera als onderstam een goede
optie.
Zaaien kan lastig zijn, dat is bij de meeste Australische
lipbloemigen het geval, maar stekken gaat goed. Bloemen
verschijnen al op jonge leeftijd dus dit mooie plantje is
zeker een aanwinst!
Betekenis van de naam: Dasys=dik met haar, mallos=wol dus
Dasymalla zal zoiets betekenen als ‘sterk wollig behaard’.
Terminalis=van het einde, begrensd.
Nematolepis phebalioides wordt ook wel West-Australische
correa genoemd. Ze behoort tot de Rutaceae (citrusfamilie)
en in tegenstelling tot Correa is Nematolepis maar een klein
geslacht met zeven soorten.
Hoewel ik jarenlang diverse correa’s in mijn verzameling
heb gehad werd ik er nooit heel erg blij van. Steeds keek
ik verlekkerd naar plaatjes van hun West-Australische
tegenhanger die wat verfijnder is. Ik was dan ook erg
enthousiast toen ik op een Australische plantenmarkt in
2017 kleine plantjes te koop zag. Het plantje ging naar een
vriendin, een paar stekjes gingen mee naar huis. Een van de
halfverhoute stekjes maakte na twee maanden wortels en
bloeide anderhalf jaar later. De hoofdbloei is in het voorjaar
maar ook in de zomer zijn er nog vaak bloemen te zien. De
buisvormige bloemen worden bestoven door vogels.
Zoals gezegd is hij te vermeerderen uit stekken, zaaien is erg
lastig. Ze houden van goed doorlatende vochtige grond en een
plekje in de zon of halfschaduw. De soort is in 1852 officieel
beschreven door Nikolai Turczaninow (1796-1863) maar ook,
waarschijnlijk rond die tijd, door James Drummond (1788-
1863). Dit was een Schotse plantkundige die veel onderzoek
heeft gedaan naar de Australische flora en om hem te eren
zijn er ongeveer 80 West-Australische plantensoorten naar
hem vernoemd. Hij heeft ook zelf veel planten een naam
gegeven, o.a. dus deze Nematolepis die hij Symphyopetalon
corraeoides noemde (vrij vertaald: samengegroeide
kroonbladen, lijkend op correa). Waarschijnlijk heeft
Turczaninow de plant net iets eerder beschreven waardoor we
zijn naamgeving nu gebruiken.
Betekenis van de naam: nematos=draad, lepis=schub. Het slaat
op de schubben aan de basis van de meeldraden. Phebalioides
betekent lijkend op Phebalium, een ander Australisch geslacht
behorend tot de Rutaceae.
Nematolepis phebalioides
nr. 1 | De Parel 2021 | 7

Arbol el Tule
De dikste boom ter wereld?
Tekst en foto’s: Peter Melis
Tijdens een van mijn reizen met nog drie vrienden in
Mexico op zoek naar bijzondere planten hadden we
besloten om ook de “dikste boom ter wereld” te gaan
bewonderen. Op maandag 3 februari 2014 was het dan zover.
Die nacht hadden we geslapen in een hotel in Mitla, provincie
Oaxaca. Onze dag was niet al te best begonnen met een
bij uitzondering slecht hotel. Zeg nu zelf, een kokend hete
douche, kapotte wc en geen ontbijt is niet de beste manier
om de dag te beginnen, maar de handdoek was niet slecht,
dat moet gezegd worden. Het weer was stralend en dat maakt
veel goed natuurlijk. Voordat we naar de dikste boom gingen
lagen er nog een paar andere bezienswaardigheden op onze
route die we wilden zien. Hierve al Agua, dat op 2500mtr
Miereneieren en agavemotlarven
hoogte ligt, staat bekend om zijn versteende watervallen die
zijn gevormd door calciumcarbonaat en andere mineralen
bevattend water dat opborrelt uit de berg. Voor we aan een
wandeling door het gebied begonnen aten we eerst nog de
stukken pizza op die we, gelukkig, hadden bewaard van de
vorige avond. Wie wat bewaart heeft wat, ook in Mexico.
Daarna een lange wandeling door het uitgestrekte, prachtig
gekleurde landschap met wonderschone vergezichten over het
berglandschap.
Tijdens onze wandeling bewonderden we natuurlijk ook de
plantengroei, waaronder prachtige agaves zoals
A. ghiesbrechtii, A. potatorum en A. marmorata, sommige
met een bloemstengel tot wel 12 meter hoog. Er stonden ook
mooie exemplaren van Pittocaulon praecox, Ficus petiolaris en
Ipomoea arborescens. Na een kopje koffie met kaneel, toch
even wennen vond ik, reden we verder naar onze volgende
bezienswaardigheid, de Mescal- en Tequilastokerij Beneva.
Tijdens een rondleiding werd uitgelegd hoe uit stronken van
de agave een zoet sap wordt gewonnen dat na fermentatie
en destilleren de bekende tequila oplevert. Hier gebeurde
dat nog op de traditionele wijze met een oude kollergang
die werd aangedreven met één ezelkracht. We kregen hier
een traditionele lunch met miereneieren en larven van de
agavemot voorgeschoteld. Dat viel niet tegen, integendeel,
het was erg lekker. Onze volgende bezienswaardigheid
voor die dag was een oude Azteekruïne bij Yagul. Nou ben
ik persoonlijk niet zo’n liefhebber van oude stenen, maar
8 | De Parel 2021 | nr. 1

ondlopend over zo’n oud complex word je je er
toch wel van bewust dat wij Europeanen echt niet
de enigen zijn die vroeger iets fatsoenlijks konden
bouwen. Het complex stond boven op een heuvel
en door de droogte was er weinig plantengroei, maar
we vonden toch Mammillaria confusa, M. nejapensis,
Myrtillocactus schenckii en ook hier Pittocaulon preacox
en een mij onbekende klimplant met roze bloemen.
Inmiddels was het erg warm geworden en omdat er geen
drinken te koop was reden we snel verder richting de
hoofdstad Oaxaca en namen de afslag naar Santa Maria del
Tule. De plaats Santa Maria del Tule dankt haar naam aan de
lokaal veel voorkomende biezen uit de familie Schoenoplectus,
lokaal Tule genoemd. Deze plant heeft overigens ook
een belangrijke rol gespeeld in de landbouwtechniek van
de Azteken. Zie: https://www.biopasos.com/biblioteca/
Chinampa-agricultural-system-mexicocity.pdf
In Tule aangekomen hebben we de auto geparkeerd in de
buurt van het centrum. El Tule is maar een klein plaatsje dus
was het maar een klein stukje lopen naar DE BOOM die daar
El Arbol Del Tule genoemd wordt. Eerlijk is eerlijk, deze boom
verdient het om met hoofdletters te worden geschreven.
Toen we een hoek omsloegen en op het kerkplein uitkwamen
werd ik volledig verrast door de werkelijk gigantische boom
die daar naast de kerk stond. Dit kan niet waar zijn dacht
ik, zo groot kan een boom niet worden. Maar het kan wel:
volgens het informatiebord was deze Taxodium mucronatum
42 meter hoog met, op de dikste plek, een stamdoorsnede
van 14 meter. Met een geschatte leeftijd van 2000 jaar
niet de oudste of de hoogste, maar waarschijnlijk wel de
dikste boom ter wereld. Die dikte wordt overigens wel een
beetje overdreven omdat de stam niet rond is maar ovaal
en nogal grillig gevormd. Meer informatie over de vorm van
de stam vind je op: https://www.conifers.org/cu/Taxodium
mucronatum.php
Hoe zij het zolang op dat droge kerkplein heeft uitgehouden
is mij een raadsel, maar waarschijnlijk is er ondergronds
toch voldoende water. Ook hebben de mensen lokaal wel wat
aanpassingen gepleegd, zoals de weg verlegd om de boom
te sparen. Deze Taxodium houdt van vochtige grond; in de
hele omgeving zie je deze bomen langs riviertjes staan waar
ze het blijkbaar goed naar hun zin hebben. Aan de andere
Pittocaulon praecox
kant van het kerkje staat nog zo’n reus, al is die “maar”
1000 jaar oud en dus zal deze locatie toch wel iets speciaals
hebben. Volgens bronnen op het internet staan er in de
omgeving van Tule nog een aantal van deze reuzen. Het is
dus waarschijnlijk een combinatie van het lokale klimaat met
de waterhuishouding en grondsoort die deze Taxodium zo oud
laat worden.
In Amerika wordt deze boom ook wel de Montezuma Cypress
genoemd. Daar is hij, mits op leeftijd, redelijk tegen droogte
bestand; jong heeft hij ruim water nodig en verder verdraagt
hij tot -4°C maar verliest dan meestal al zijn naalden. Het
verspreidingsgebied is het zuidwesten van Amerika en Mexico.
Het hout van deze Taxodium kan worden gebruikt voor
doeleinden waarbij de levensduur en weerstand tegen rot
belangrijker zijn dan de sterkte.
Na de boom en de omgeving te hebben bekeken (zoals
gewoonlijk in Mexico was er weer van alles te doen, inclusief
een harmonie met vrolijke muziek), zijn we weer vertrokken
richting Oaxaca. Aangekomen in Oaxaca hebben we kamers
geboekt in een hotel waar we eerder deze reis ook al een keer
hadden overnacht. Oaxaca is de hoofdstad van de provincie
Oaxaca, dus was het geen probleem om een gezellig terras te
vinden voor een koel biertje en een restaurant met heerlijke
lokale gerechten. Aan iemand die van gezelligheid en lekker
eten houdt kan ik Mexico aanbevelen. En wat de natuur
betreft is het een paradijs.
Ipomoea arborescens
Arbol de Tule stam
nr. 1 | De Parel 2021 | 9

Bericht van de zadenlijst
Na de oproepen in de Parels van oktober en december
zijn er diverse inzendingen binnengekomen. Dank
hiervoor aan de inzenders! We hebben weer een
mooie zadenlijst; er zitten bijzondere soorten tussen die
het proberen meer dan waard zijn. Ik wens u veel plezier
met het uitkiezen van de zaden en succes met het zaaien.
Vergeet u niet foto’s en uw ervaringen met het zaaien door
te geven, dan kunnen we die in De Parel zetten.
Op de zadenlijst staan onder de kolom ‘Bijzonderheden’
verschillende zaaitips, hieronder een korte uitleg.
Lichtkiemer: het zaad kiemt alleen als het in het licht
ligt; na het zaaien zachtjes aandrukken en niet met grond
bedekken.
Stratificeren: een bakje met de zaden in vochtige zaaigrond
of tussen vochtig keukenpapier in de koelkast zetten
gedurende 4 tot 6 weken.
Greyia flanaganii
Voorweken: zaden 12-24 uur (soms langer) in lauw tot heet
water leggen, tot ze gezwollen zijn. Het is handig om hiervoor
een thermoskan te gebruiken. Zo blijft het water langer op
temperatuur.
Vijlen en voorweken: met schuurpapier, vijltje of nagelknipper
wordt de harde zaadhuid beschadigd zodat vocht
sneller wordt opgenomen. Natuurlijk mag het embryo (de
kiem) niet beschadigd worden. Na deze behandeling is het
alsnog nodig het zaad voor te weken in lauw tot heet water
totdat het duidelijk gezwollen is.
Hoe kunt u de zaden aanvragen? Een zakje zaad kost € 0,70.
Betaal het verschuldigde bedrag aan de penningmeester;
vermeld ook uw lidmaatschapsnummer. Als u zelf zakjes
zaad heeft ingestuurd kunt u voor elk zakje € 0,70 van het
verschuldigde bedrag aftrekken.
Vergeet niet om € 0,96 extra voor een postzegel over te
maken. Mocht u veel soorten zaden bestellen dan graag
2x € 0,96 (€ 1,92) extra over te maken.
Vergeet vooral niet uw adres te vermelden bij uw aanvraag!
N.B.: het kan zijn dat het door u aangevraagde zaad niet
meer voorradig is. Zorg er daarom voor altijd een aantal
alternatieven op uw lijstje te zetten.
Pericallis papyracea
Rekeningnummer penningmeester: NL71INGB0003978167
t.n.v. Nederlandse Kuipplantenvereniging. Stuur uw lijst met
gevraagde zaden per e-mail of per post aan
An Klerks, Wolfshoek 84a, 5154AD Elshout. Ook hier uw
lidmaatschapsnummer vermelden.
E-mail: anenwimklerks@gmail.com.
Zij stuurt u de zaden toe zodra zij bericht van de
penningmeester heeft gekregen dat de zaden betaald zijn.
Podranea ricasolianana
10 | De Parel 2021 | nr. 1

Homoranthus
Homoranthus darwinioides
Tekst en foto’s: Liesbeth Uijtewaal
Aan het eind van mijn artikel over Darwinia in Parel 3 2020
was de titel van het boekje onder het kopje ‘Literatuur’:
‘A guide to Darwinia and Homoranthus’. U bent ongetwijfeld
benieuwd geworden naar wat dat nu weer is, Homoranthus.
Vandaar deze nieuwe bijdrage.
Naamgeving
Homoranthus is nauw verwant aan Darwinia, de naam betekent
‘gelijkmatige bloem’.
Het was volgens het bovengenoemde boekje een veel kleiner
geslacht dan Darwinia want in de tijd dat het geschreven werd,
1981, waren er slechts zeven soorten bekend. Inmiddels wordt
er gesproken van ruim 28 soorten die alle afkomstig zijn van de
oostkust van Australië.
Het kan zijn dat die toename in aantal soorten komt doordat er
steeds meer soorten ontdekt worden maar het is waarschijnlijker
dat een aantal darwinia’s naar de homoranthus-afdeling
geschoven is. Als je bijvoorbeeld de soortenlijst online goed
bekijkt kom je o.a. Homoranthus porteri tegen. Hee, in het
Darwinia-artikel van vorig jaar is een Darwinia porteri genoemd.
Dat is ook toevallig, dezelfde soortnaam!? Nou, nee, in 1991 is
besloten dat die Darwinia eigenlijk een Homoranthus genoemd
zou moeten worden. Gelukkig behoudt een plant in zo’n geval
wel dezelfde soortnaam, alleen de geslachtsnaam verandert zodat
alles tenminste nog een beetje overzichtelijk blijft. Weer een
voorbeeld van hoe moeilijk het is planten in onze kunstmatige
hokjes te proppen.
Deze steeds veranderende naamgeving geeft echter wel een hoop
verwarring en frustratie bij plantenliefhebbers!
Een van de verschillen tussen Darwinia en Homoranthus is dat
het laatste geslacht uitsteeksels aan zijn kelkbladen heeft. Dat
Homoranthus darwinioides
nr. 1 | De Parel 2021 | 11

is gelukkig zonder DNA-kit te zien. Het kan best zijn dat in de
toekomst, aan de hand van DNA-onderzoek, opnieuw geschoven
gaat worden met deze soorten: Homoranthus zit botanisch gezien
tussen Darwinia en Verticordia (een heel groot West-Australisch
geslacht) in en soms is het onderscheid lastig te maken. Dat
wordt nog wat.
Historie
Homoranthus is voor het eerst officieel beschreven in 1836 door
Johannes Conrad Schauer (1813-1848). Deze Duitse plantkundige
is nooit in Australië geweest maar heeft zich wel sterk verdiept
in de planten uit dat werelddeel, vooral in eucalyptussen
en andere Myrtaceae. Veel Australische plantkundigen en
plantenverzamelaars stuurden planten naar hem op om te
bestuderen. Zijn naam en roem leeft voort in onder andere
Calothamnus schaueri en Beaufortia schaueri (beide behorend
tot de Myrtaceae) maar het is jammer dat er geen Australisch
geslacht uit deze familie naar hem vernoemd is. Slechts een
Braziliaans lid van de Acanthaceae, Schaueria, draagt zijn naam.
Hoe ze daar nou op zijn gekomen in 1838???
Uiterlijk
Alle soorten van Homoranthus (laten we het aantal maar in het
midden houden) vormen kleine struikjes met kleine ongedeelde
blaadjes. De bloemen zijn 1-2 cm groot. Ze ontstaan in de
bladoksels, normaal gesproken in paren maar ook wel in dichte
bloemhoofdjes. De stampers steken meestal ver naar buiten, de
meeldraden zijn kort en minder goed zichtbaar.
Enkele soorten
Homoranthus darwinioides
Al in 1995 keek ik verlekkerd naar een plaatje van deze soort
in mijn eerste boek over Australische planten: Australian Plants
Identified, geschreven door Gwen Elliott. Als ik toch eens zo’n
plantje in het echt kon zien…… Tien jaar later stuurde een
Engelse plantenvriend er een stekje van op en na een jaar zag
ik de bloemen eindelijk in het echt. Geweldig! Helaas
ging de plant in 2009 dood toen de kachel uitviel in de
koude winter die we toen hadden.
Een paar jaar geleden zag ik echter een plantje in de
tuin van een Australische vriend, mocht er een paar
stekjes van af halen en ik heb hem weer. Hoezee!
De plant bloeit voornamelijk in het voorjaar
maar ook in de rest van het jaar zit er altijd wel
een bloemetje aan. De knopjes hebben rode
schutblaadjes, de bloemen verkleuren naar rood als
ze ouder worden en op het hoogtepunt van de bloei
staan de bloemen prachtig te zijn in het crème-wit,
steeds met twee bij elkaar. Hoe ze het klaarspelen
weet ik niet maar de stampers staan altijd mooi naar
elkaar toe gebogen. Kleine kunstwerkjes zijn het en de
gefranjerde kelkblaadjes maken het feest compleet. De
plant vormt uiteindelijk een kleine struik van 1x1 meter.
Zoals uit het voorgaande duidelijk zal zijn is H. darwinioides
goed uit stek te vermeerderen. Zaad is nauwelijks verkrijgbaar.
De grond moet goed doorlatend zijn, aan de zure kant
en liefst niet te nat. Een overdosis fosfor zullen
ze niet waarderen al heb ik het zelf nog
niet uitgeprobeerd. Standplaats: zon of
halfschaduw.
Darwinioides betekent: lijkend op
Darwinia. Overigens, een leuk
weetje: er bestaat ook een Darwinia
homoranthoides (=op Homoranthus
lijkende Darwinia) waaruit wel
blijkt dat soorten uit de twee
geslachten erg op elkaar kunnen
lijken.
Homoranthus flavenscen
bloemen met veel necta
Homoranthus flavescens
12 | De Parel 2021 | nr. 1

Homoranthus darwinioides
s:
r
Homoranthus flavescens
H. flavescens bloeit in het
late voorjaar en de zomer. In
tegenstelling tot bij de vorige
soort staan hier de bloemetjes
rechtop. De plant blijft laag
en heeft een prachtig gelaagde
groeivorm en kleine blauwgrijze
blaadjes van 10-15 mm. In
Australië wordt de soort ‘Mouse
Bush’ genoemd. Ik vroeg me altijd af
waarom dat was, favoriet bij muizen
misschien?? Ik zag in elk geval geen
gelijkenis met een muis. Totdat ik eens
foto’s aan het maken was van de plant en
dacht “raar, het ruikt hier naar hamsterhok, hoe
kan dat”? Dat bleek te komen door de geur van de
bloemen die ik fotografeerde. De close-up foto laat zien dat ze
een grote hoeveelheid nectar produceren die verantwoordelijk
is voor de vreemde geur. Ik heb niet kunnen vinden welke
bestuivers hierdoor specifiek aangetrokken worden in Australië,
waarschijnlijk insecten
maar misschien ook kleine buideldieren of zelfs vogels.
Gelukkig ruikt de plant zelf, bij kneuzing, lekkerder:
een frisse menthol-achtige geur.
Ook deze soort is goed uit stek te vermeerderen, hij kan iets
vorst hebben en heeft goed gedraineerde grond nodig. Liefst
halfschaduw, geen volle zon. Flavescens betekent geel, wat slaat
op de bloemkleur.
Literatuur:
-A guide to Darwinia and Homoranthus, Trevor L. Blake, Gardner
Printing Co. (Vic) 1981, ISBN 0 909830 15 0
- internet sites
Homoranthus flavescens
nr. 1 | De Parel 2021 | 13

Adenium
bestuiven
Tekst en foto’s: Peter Melis
Ik ben al heel wat jaren in planten geïnteresseerd
maar nog steeds blijf ik mij verbazen over de
ongelofelijk grote verscheidenheid aan manieren
waarmee planten zich van hun voortbestaan hebben
verzekerd. Terwijl het goed beschouwd slechts om twee
problemen gaat, te weten hoe blijf ik in leven en hoe krijg
ik mijn stuifmeel naar die andere bloem. Vooral de soms
bijzondere oplossingen die planten hebben ontwikkeld voor
hun voortplanting zijn voor mij een bron van verbazing. Het
merendeel is redelijk goed te begrijpen, als je tenminste iets
verder kijkt dan je neus lang is. Maar een aantal families
heeft een systeem ontwikkeld waarbij je je afvraagt: was dat
nou echt wel allemaal nodig? Blijkbaar wel, denk ik, want
anders was het wel iets anders geworden. Als het niet deugt
verdwijnt het vanzelf in de natuur.
Neem nou het probleem van zelfbestuiving. Gezien vanuit
evolutionair oogpunt is zelfbestuiving natuurlijk niet
bevorderlijk voor de diversiteit van de nakomelingen.
Om zelfbevruchting uit te sluiten hebben sommige
planten echter wel heel ingenieuze bloemen ontwikkeld.
Zo ingenieus, of ingewikkeld, dat bevruchting van deze
planten buiten hun leefgebied een probleem kan zijn. Ze
zijn namelijk vaak afhankelijk geworden van één of meer
specifieke insecten, vleermuizen, of vogels die voor de
bestuiving moeten zorgen. Als die insecten niet voorhanden
zijn worden de bloemen dus niet of alleen nog bij puur
toeval bestoven. Bij veel planten is die techniek redelijk
eenvoudig te ontdekken omdat hun voortplantingsorganen,
de stamper en de meeldraden, goed herkenbaar zijn. Mocht
je van deze planten zaden willen dan is een
kwastje voldoende om wat stuifmeel
van de ene bloem naar de andere
over te brengen. Planten die
zelfsteriel zijn maken het wat
ingewikkelder omdat je dan
minimaal twee planten van
die soort nodig hebt. Al
weer wat ingewikkelder
wordt het als planten
eenslachtig zijn, oftewel
alleen mannelijke of
alleen vrouwelijk bloemen
hebben. Niet alleen moet je
dan minstens twee planten
hebben, maar moet het ook nog
één plant met vrouwelijke en één
plant met mannelijke bloemen zijn.
Gelukkig valt slechts 6% van alle planten
binnen die categorie, maar in de 94% zitten genoeg
soorten die ook niet zo eenvoudig te bestuiven zijn.
Orchideeën zijn zo’n groep van planten die allerlei
wonderlijke mechanismen hebben ontwikkeld voor
hun bestuiving. Maar ook de planten uit de familie
van de Apocynaceae, ook wel de Maagdenpalmen
Adenium obesum met vruchten
genoemd, hebben het zichzelf best lastig gemaakt. Het is
een familie die ongeveer 4500 soorten telt en die verdeeld is
in meer dan 400 geslachten.
Lang geleden, toen mijn belangstelling nog voornamelijk
bij de succulenten lag, was ik al geïnteresseerd in een
aantal van deze families, zoals Adenium. Van deze planten
vroeg ik mij af hoe je ze zou kunnen bestuiven. De truc
met het kwastje bleek bij deze planten niet effectief. Als
ze in de zomer buiten stonden kwam er een heel enkele
keer de bekende tweehoornige vrucht in, maar wie of wat
daarvoor had gezorgd was mij een raadsel. Uiteindelijk was
het een artikel van Gordon Rowley over de bevruchting van
Adenium dat mij op het goede spoor zette. Kort gezegd
komt het er op neer dat het stuifmeel van de bloem van
een Adenium zich boven in de bloem bevindt en de stamper
helemaal onder in de bloem aan het eind van een lange
nauwe buis die wordt afgesloten door een dun vlies met
een aantal zeer smalle sleuven. Klaarblijkelijk zijn er lokaal
pijlstaartvlinders die een tong hebben waarmee ze bij
de nectar kunnen. Tijdens het terugtrekken van de tong
blijft er ook wat stuifmeel achter op de tong die bij de
volgende bloem wordt afgegeven op de stamper onder
in de bloem. Raadsel opgelost, maar daarmee is de
bloem nog niet bestoven. Op websites in Thailand
wordt een, in mijn ogen nogal omslachtige,
methode voorgesteld waarbij de bloem wordt
opengesneden om zo bij de stamper te
komen. Een betere oplossing is die waarbij
we de tong van een pijlstaartvlinder
nabootsen: een satéstokje met aan het
einde een nylon (vis)draad van ongeveer
0,3 mm dik die met wat schuurpapier is
opgeruwd. Succes verzekerd.
Satestokje met nylon draadje
14 | De Parel 2021 | nr. 1

25-jarig lidmaatschap 2021
Dhr. H. v.d. Beucken, Kessel-Eik
Mevr. E.Th.M. de Block, Klimmen
Dhr. R.A.G.M. Boers, Blerick
Dhr. J.A.J. Hannink, Drunen
Dhr. F. van Houts, Deurne
Dhr. K. Kingma, Midwoud
Mevr. M. Klerks, Vlijmen
Dhr. W.R. v.d. Loo, Drunen
Dhr. J.T.M. Maessen, Maasbree
Mevr. M.A. Muijrers-Nab, Beek
Mevr. N. v.d. Pasch, Elshout
Dhr. A.H.M. Peters, Heel
Dhr. en Mevr. van Rooij, Elshout
Mevr. M.G.J. Sanders, Munstergeleen
Dhr. J. Soontiens, Eindhoven
Mevr. J.C.H. v.d. Wiel - v.d. Meijden, Elshout
Nieuwe ingeschreven leden
Dhr. G. Achterstraat, WARNSVELD
Dhr. P. van den Berg, NOORDWIJKERHOUT
Dhr. J.F. Braks, SINT ANTHONIS
Dhr. en Mevr. G.A.J. Derksen, BUINEN
Mevr. V.E. den Dubbelden, AMSTERDAM
Mevr. A. Duyvesteijn, NAALDWIJK
Dhr. en Mevr. W.J. van Eck, OSPEL
Dhr. W. Van Ekkendonk, MADE
Mevr. I.J. Gorissen, BENEDEN-LEEUWEN
Dhr. F. Harms, DORDRECHT
Dhr. en Mevr. H.F. Heidekamp, WILDERVANK
Dhr. S.V. van Heijst, FEERWERD
Dhr. C.M. Hendriks, WEERT
Mevr. S.M. van den Heuvel, HERKENBOSCH
Mevr. J.H.G.H. Hijink, WINTERSWIJK MEDDO
Mevr. M.F. Jansen, GRONINGEN
Dhr. H. Jansma, ELBURG
Dhr. J.W.J.M. Joosten, EGCHEL
Dhr. G. Klijnsma, ELLECOM
Dhr. en Mevr. Koedam, ITTERVOORT
Dhr. F.J.G. van de Leur, WAALWIJK
Dhr. K.J. Niks, NIEUW WEERDINGE
Dhr. M.D. Oosterhoff, THESINGE, GRONINGEN
Dhr. F.R. van der Plank, WOLFHEZE
Dhr. L.R. Poelsma, DEVENTER
Dhr. J.J.W. van de Sande, HILVARENBEEK
Dhr. en Mevr. H.A.J. en C. Schellekens, VLIJMEN
Mevr. A.C.E.M. Snacken-Duflou, NIEUWSTADT
Mevr. E. Steenbruggen, DEVENTER
Dhr. J. van Triest, NIJMEGEN
Dhr H. van der Veen, EEXT
Dhr. O. de Vries, HOENSBROEK
Dhr. B. van Wichen, NIJMEGEN
Dhr. P. Wijngaard, EMMEN
Mevr. F. van der, Zwan, LEIDEN
Advertentie De Parel,
April 2019
Tuingoed Foltz
exoten
nationale planten collecties
Salvia & Echinacea
verrassende tuinen
tuinevenementen voor fijnproevers
27/28 april: Noordelijke Kwekerijdagen
8/9/10 juni: Rare-Planten-Dagen
Hereweg 346, Meeden www.tuingoedfoltz.nl
nr. 1 | De Parel 2021 | 15

Artikelen uit oude uitgaven
Deze keer hebben we gekozen voor een artikel over het stekken van planten, een fijne bezigheid in het voorjaar. Heeft u
opmerkingen en of aanvullingen op dit artikel dan hoort de redactie graag van u!
16 | De Parel 2021 | nr. 1

nr. 1 | De Parel 2021 | 17

Informatie
www.kuipplantenvereniging.nl
Wie weet
Voorzitter
W.J.M. de Waal 0416-533685
Kloosterweg 4
5144 CB Waalwijk
voorzitter@kuipplantenvereniging.nl
Secretaris
I. van den Berg 0172-47 53 70
Ten Harmsenstraat 2
2406 TV Alphen a/d Rijn
secretariaat@kuipplantenvereniging.nl
Penningmeester
L. Hilberts 0592-41 38 47
Hoofdweg 111, 9422 AM Smilde
penningmeester@kuipplantenvereniging.nl
Bestuursleden
S. Hofman-Rookmaker Regio Noord
J.J. Bos a.i. Regio Oost
M. Oppe-de Pagter Regio West
B. Wetzels Regio Zuidoost
M. Mol a.i. Regio Zuidwest
Peter Melis maakte deze foto van een klimplant in
Mexico. Weet iemand de naam?
Reacties graag naar Peter Melis e-mail:
melispeter@hotmail.com
Ledenadministratie
D.A. Cladder 06-24433602
Ten Harmsenstraat 2,
2406 TV Alphen a/d Rijn
leden@kuipplantenvereniging.nl
Zadenlijst
An Klerks 0416-37 53 81
Wolfshoek 84a, 5154 AD Elshout.
anenwimklerks@gmail.com
Regio Noord (Groningen, Friesland en Drente)
S. Hofman-Rookmaker
0515-542212
Begine 67, 8711 BH Workum
j.s.c.hofman.rookmaker@gmail.com
Regio Oost (Overijssel, Gelderland en
Noord-Flevoland)
Secretaris R. Soeteman
r.soeteman4@upcmail.nl
Regio West (Noord- en Zuid Holland,
Utrecht en Zuid-Flevoland)
Vacature. Secretaris
Tijdelijk contacpersoon:
R. Vrooman 075-6704076
secretarisregiowest@gmail.com
www.oranjerie-regio2.net
Regio Zuidoost (Limburg, oostelijk
deel van Noord-Brabant, België)
P. Barten 0475-319518
Napoleonsweg 59c, 6081AA Haelen
pjjmbarten@home.nl
Regio Zuidwest (Zeeland, westelijk
deel van Noord-Brabant, België)
B. Rijken
Burg. v.d. Heijdenstraat 50
5151 HM Drunen
dekuipplant@live.nl
Als kerstcadeau kreeg ik dit Bonsai boompje. Als
naam stond er op het label Carmona Macrophylla. Een
vreemde soortnaam macrophylla (met kleine letter)
betekent groot bladig terwijl het plantje kleine blaadjes
heeft. Op internet valt er weinig over te vinden.
Wie kan me meer vertellen over deze plant.
Uw reacties graag naar p.oppe1@upcmail.nl
OPROEP AAN DE LEDEN
Omdat wij elkaar ook dit jaar niet op de Nationale
Kuipplantendag kunnen ontmoeten wil het bestuur u deze zomer
een kleine verrassing bezorgen.
Daarvoor zijn foto’s nodig van, uiteraard, kuipplanten; velen
onder u zullen een prachtige verzameling bezitten.
Vandaar onze oproep aan u om foto’s, vrij van rechten, ter
beschikking te stellen. De foto’s moeten staand kunnen
worden afgedrukt en een zodanige resolutie hebben dat zij op
A4-formaat goed weer te geven zijn. Stuur uw foto’s in op het
e-mailadres van Ingrid van den Berg, onze secretaris:
secretariaat@kuipplantenvereniging.nl
Vergeet niet uw naam te vermelden en ook de naam van de
plant(en) op de foto. De inzenders van de foto’s die voor de
verrassing worden geselecteerd krijgen daarvan bericht.
18 | De Parel 2021 | nr. 1

Verenigingnieuws
Van het bestuur
In de eindejaarsbespiegelingen van Wim de Waal, voorzitter van onze
vereniging, toonde hij zich hoopvol over de viering van het 35-jarig bestaan
tijdens de Nationale Kuipplantendag 2021. Hij hield ons evenwel ook voor dat
het goed was er rekening mee te houden dat het Coronavirus ook in 2021 nog
niet voldoende bedwongen zou zijn om met een groot aantal mensen bij elkaar
te kunnen komen. Het jaar was nog maar een paar dagen oud toen bleek dat die
waarschuwing meer dan terecht was. Op 12 januari heeft het bestuur uitvoerig
stilgestaan bij wat nu bekend is over de verspreiding van het Coronavirus en
het vaccinatieplan dat het kabinet onlangs heeft gepresenteerd. Met name de
verspreiding van de Engelse mutatie van het virus baart grote zorgen. Uit het
vaccinatieplan heeft het bestuur opgemaakt dat het tot ver in het najaar kan
duren voordat met enige zekerheid is vast te stellen dat onze leden voldoende
beschermd zijn tegen besmetting met welke variant van het Coronavirus ook.
De conclusie van het bestuur was dat het onder deze omstandigheden niet
verantwoord is in 2021 een Nationale Kuipplantendag te organiseren. Er is
dan ook met spijt besloten de reservering voor 9 mei 2021 in Burgers’ Zoo te
cancelen. De datum voor de eerstvolgende Nationale Kuipplantendag is nu
vastgesteld op zondag 15 mei 2022. Voor de Algemene Ledenvergadering die
ook op 9 mei zou plaatsvinden wordt een schriftelijk alternatief uitgewerkt.
Het bestuur hoopt dat het, ondanks de sombere vooruitzichten, regio’s lukt om
op een verantwoorde manier activiteiten te organiseren. Veel leden zullen daar
dankbaar voor zijn.
Verenigingsnieuws Regio Noord
Gelukkig hebben we in 2020 toch nog twee keer een tuinexcursiedag gehad.
Dat houdt in dat er ook tuinen niet bezocht zijn. Enkele staan dit jaar opnieuw
op het programma, aangevuld met nieuwe adressen. Omdat de omstandigheden
onzeker blijven hebben we nog geen vaste afspraken gemaakt met de
tuineigenaren. In het voorjaar volgt nadere informatie. We zijn erg blij met
nieuwe leden en dat geeft ook weer nieuwe mogelijkheden voor tuinbezoeken
in onze regio. Het is een leuke en inspirerende kennismaking met elkaars
specialiteiten. We gaan het zien, hopen we.
Verenigingsnieuws Regio West
Met de ideeën op de laatste ledenbijeenkomst van 2020 en de 33 reacties
op de enquête van de leden van Regio West heeft het regiobestuur een mooi
programma voor 2021 opgesteld. Zodra de omstandigheden het toelaten is Regio
West er klaar voor om interessante activiteiten te ondernemen. Op zaterdag
27 februari is er, uiteraard onder voorbehoud, een ledenbijeenkomst in Alphen
aan den Rijn gepland. Als gastspreker komt Jan M. Van Dijk vertellen over zijn
ervaringen met kuipplanten, waarbij hij ook dieper in wil gaan op Zuid-Afrikaanse
bolgewassen. Kern van zijn betoog is dat je met elkaar meer weet dan alleen.
Wie niet komt, mist zeker wat. Er is enthousiast gereageerd op het door Frits van
Melle geïnitieerde Pireco-project, dat wil onderzoeken hoe effectief dit middel,
op preventief biologische wijze, bladinsecten bestrijdt. Voor de bijeenkomst
is ook de vertegenwoordiger van Pireco uitgenodigd om aspecten toe te
lichten en vragen te beantwoorden. Deelnemers krijgen aldaar een fles van dit
bestrijdingsmiddel mee. In elk geval is het plan dat eind februari met het project
wordt begonnen. Meer hierover is te lezen in de Nieuwsbrieven van Regio West.
De inventarisatie van kuipplanten die buiten kunnen overwinteren heeft
weinig reacties opgeleverd. Blijkbaar zijn vele leden samen met hun planten in
winterslaap gegaan. Maar… een lijstje kan nog altijd! Aan het eind van de winter
inventariseren we dan wat de resultaten zijn. Dat is meer dan handig, zoals ook
Thieu Korten in de vorige Parel terecht betoogde.
Planteninfo
Deskundigen die bereid zijn uw vragen
over planten te beantwoorden
Australische flora
E. Uijtewaal-de Vries
Tel. 0475-49 48 81
Dries 22,
6086 AW Neer
E-mail: l.uijtewaal@merrigum.com
Botanische fuchsia’s
G. Rosema
Tel. 0348-44 29 65
Harmelerwaard 17a,
3481 LC Harmelen
E-mail: grosema@planet.nl
Citrus
B. Buynsters
Tel. 0411-62 18 13
Lindelaan 23,
5076 CW Haaren
E-mail: benbuynsters@planet.nl
B. Wetzels
Tel. 045-531 07 14
Achter De Heggen 14,
6373 XC Landgraaf
E-mail: baltwetzels@hotmail.com
Kaapse flora
H. Tromp
Tel. 0412-63 80 21
Heihoekstraat 1a,
5345 HC Oss
E-mail: hans-tromp@hetnet.nl
Oleander
A. en C. Keunen
Tel. 077-477 26 31
Hei 8a, 5991 PC Baarlo
E-mail: info@hesperidenhof.nl
Palmen
W. Rutten
Tel. 0475-53 34 46
Exgaard 12, 6074 AA Melick
E-mail: w.m.rutten@home.nl
Ook in 2021 is het mogelijk om weer diverse grondstoffen voor je kuipplanten te
bestellen. Geef je bestellingen zo snel mogelijk door aan Piet Keijzer
(keijzberg@hetnet.nl) of bel hem via tel. 0174-514906).
nr. 1 | De Parel 2021 | 19

Retouradres: Ten Harmsenstraat 2, 2406TV Alphen a.d. Rijn
overwinteren
Op onderstaande overwinteringsplaatsen kunt u met uw planten terecht van oktober tot mei.
De planten krijgen de nodige verzorging en kunnen - indien gewenst - ook overgepot en gesnoeid worden.
De kas van
Regio Zuidoost
De kas van
Regio Zuidwest
Zuid-Holland
Flevoland
Heythuysen
Contact:
Peter Barten
Tel: 0475 - 319 518
pjjmbarten@home.nl
Ton Peters
Tel: 0475 - 572 707
tongerda8@hotmail.com
Elshout (Gem. Heusden)
Contact:
Bert Rijken
dekuipplant@live.nl
Handelskwekerij
Richard van der Zalm
Waterlelie 25
2671 WG Naaldwijk
Tel: 0174 - 622 717
info@rvdzalm.nl
www.rvdzalm.nl
Kwekerij Booij
3 e Barendrechtseweg 555
2991 SH Barendrecht
Tel: 0180 - 618 988
a.booij2@kpnplanet.nl
Kwekerij Almere
Linnaeusweg 7
1331 AA Almere
T 036-5328136
info@kwekerijalmere.nl
www.kwekerijalmere.nl