ITP nieuwsbrief 2 2021

AAN HET WOORD…. YORDI
Ik was minder chagrijnig en was weer vrolijk en lachte ook veel
meer dan voorheen.
Sinds ik in 2013 de diagnose ITP kreeg, is mijn leven veel
veranderd. Zowel mijn zus als mijn vader kregen rond die tijd
ook veel te verduren. Het leven thuis werd zo erg beïnvloed en
uiteindelijk kwamen wij in een nogal negatieve spiraal terecht.
Mijn zus heeft deze spiraal kunnen doorbreken, ze heeft haar
leven goed op kunnen pakken en is weer goed op pad. Mijn
vader zit in de laatste jaren ook weer goed op de rit.
Ik ben daar echter wat langzamer mee geweest. Mede door
de ITP heb ik weinig positiviteit over me heen gekregen. Mijn
opleiding HBO-V liep met veel obstakels, mijn sociale leven
ging ik meer en meer mijden door de vermoeidheid, leuke
dingen doen deed ik weinig en uiteindelijk werd ik depressief.
Na het overlijden van mijn oma, het stuklopen van mijn relatie
en de al meespelende klachten ben ik mentaal ingestort. Om
een schets van de situatie te maken; uiteindelijk 1 maand op
de PAAZ, 1 jaar extra studievertraging en 1,5 jaar therapieën.
In de tijd dat ik mentaal aan mijzelf ben gaan werken kwam
ik erachter dat ik mij vooral op de negatieve dingen focuste.
Ik werd me bewust van mijn gedachtegang en hoe dit tot een
negatieve levensstijl leidde. Die levensstijl bestond uit mijzelf
afsluiten van de buitenwereld door veel te gamen, weinig
sociaal contact te zoeken, vreetbuien en dagenlang niets
doen. Ik versterkte zelf de negatieve spiraal door mijn gedrag.
Ik kreeg in juni 2020 via de ITP-PV de kans om in contact te
komen met de van Creveldkliniek. Intakegesprek, plan gemaakt
met dokter Schutgens, Eltrombopag opgehaald en regelmatige
evaluatiemomenten.
Ik heb hiermee de hulpmiddelen gekregen om mijn leven om
te gooien. Nu kwam het op mijzelf aan, ik ben de enige die de
negatieve spiraal kan doorbreken. Ik moest zelf het initiatief
nemen om de draad weer op te pakken. Door de Eltrombopag
kreeg ik de energie om dit initiatief ook daadwerkelijk te
tonen. Ik ben mijn sociaal leven gaan oppakken, ik heb met
school plannen gemaakt om de studie weer op te pakken en ik
probeerde ook weer daten. Ik, maar ook mijn familie, merkte
dat ik langzaamaan uit mijn schulp aan het kruipen was.
De afspraak die ik met school heb gemaakt was dat ik in
februari 2021 weer zou beginnen aan de opleiding. Om die
tijd te overbruggen gaf men mij het advies om gewoon eens te
proberen te gaan werken. Ik ben gaan solliciteren en heb voor
24 uur in de week een baan gekregen. Voor het eerst genoot
ik van mijn dagen. Ik was fysiek aan het werk, het werk ging
goed en ik kreeg een positieve werkbeoordeling met mogelijke
verlenging van mijn tijdelijke contract. Ik heb deze helaas
moeten weigeren, want mijn studie stond weer voor de deur.
In de tijd dat ik ben gaan werken heb ik ook meer sociale
contacten opgebouwd en zo ook mijn huidige vriendin leren
kennen. Zij is zelf heel positief ingesteld en helpt mij hier ook
mee. Ze geeft me vertrouwen in dingen waar ik zelf twijfels
over heb, maar pusht mij niet over mijn grenzen heen te gaan.
Iedereen rondom mij kan zien dat het weer goed gaat met
me ondanks dat ik helaas wel heb moeten stoppen met mijn
studie. Dit was, misschien al een langere tijd, een stressfactor
voor me en gaf signalen van een nieuwe negatieve spiraal af.
Zelf ben ik inmiddels blij met deze beslissing. Ik heb weer werk
gevonden voor 4 dagen in de week en voel me rustiger en
gelukkiger. Ik geniet sinds een lange tijd weer van de dagen en
ik heb meer begrip voor hoe ik over dingen denk en waar ik de
positieve gedachtes uit kan halen.
Ik kan dus uiteindelijk ook zeggen dat ik op het goede pad zit.
Maar ik heb dit absoluut niet alleen gedaan. Mijn vader en
zus hebben hun eigen traject doorgemaakt, ik zit nog in het
traject en wij hebben altijd kunnen bouwen op de steun van
mijn moeder.
Voor mij is mijn moeder een voorbeeld van positiviteit; alles
komt ooit op een dag goed. Ik trek me ook aan die gedachte
vaak op en zeg dit zelf ook regelmatig. De instelling die mijn
moeder in de afgelopen jaren heeft gehad heeft er ook voor
gezorgd dat wij staan waar we nu staan. Iedereen heeft het
weer op de rit en staat weer redelijk gelukkig in het leven.
Ik heb ook geleerd positieve plannen te maken. Samenwonen
met mijn vriendin, van 4 dagen werken uiteindelijk naar 5
dagen proberen uit te bouwen, reizen met mijn motor en zo
nog veel meer. Naar deze plannen leef ik toe. Ik geniet ook
weer van de dingen die ik doe om deze plannen te realiseren.
Ik hoop natuurlijk dat ik de positieve golf kan voortzetten, maar
ik ben me bewust geworden dat er ook mindere momenten
tussen zitten. Om met die negatievere momenten om te gaan
heb ik activiteiten achter de hand om deze om te buigen. Dat
varieert van bewust rust creëren en pakken tot juist actieve
dingen te gaan doen om mijn gedachten te verzetten.
Ik heb al enige tijd een e-mail adres van de ITP-PV,
yordi@itp-pv.nl. Mocht er interesse zijn om op deze, of een van
mijn vorige columns te reageren kun je me hierop bereiken.
We kunnen samen een gesprek aangaan, ik kan een luisterend
oor bieden of meer van mijn ervaringen bespreken.
Groetjes Yordi
11