Augustus - Historische Kring Haaksbergen

More documents

Recommendations

Info

695 Op 24 juli 1812 verkochtten de erfgenamen Muntz het Teunisplaatsje voor 2012 francs en 85 centimes - het is de Franse Tijd - aan Anneke ten Zegger, weduwe van Hendrik Jan ten Raa. Erfgenaam werd haar dochter Gerharda Arendina ten Raa en haar man Adam Martens, die te Borculo woonden. In 1830/40 werden zij als eigenaren vermeld. Op de markevergadering van 8 juni 1842, waarin de verdeling van de nog resterende markegronden besproken werd, had de weduwe Martens-ten Raa de rechten van een kwart waar Saalmerink. Pachters waren in 1830 Gerrit Mengerink en zijn vrouw Dina Reimerink, die op 20 juni 1811 ge - trouwd waren. Opvolger werd hun zoon Herman, die op 8 oktober 1836 met Johanna Joostink huwde. Door aankoop werd de pachter van de hof te Langelo, Gerrit Hendrik Leuvelink, eigenaar van Teunishuis. Bij de marke vergaderingen van 29 september 1904 en 18 oktober 1909 vertegenwoordigde hij een kwart waarrech Saalmerink. Enkele tientallen jaren geleden werd de boerderij a fgebroken i.v.m. de aanleg van de rondweg om <strong>Haaksbergen</strong>. MAOG OF KLEIN ROOSINK • • Omstreeks 1650 huwden Jan Roessinck en Geesken Saalmerink. Zij mochten een stuk van Saalmerink gebruiken, waarop zij een huis bouwden, dat naar hen Klein Roosink genoemd werd om het te onderscheiden van het andere Roosink op de Hones. Ook heette de boerderij Maog. Door aankoop van Jan Saalmerink werden ze ook eigenaar van hun boerderij. Reeds op 25 april 1659 kochten zij drie stukken land van Saalmerink, waarvoor ze 312 daalder leenden van Herman Wolterink en 100 daalders van Tonnis Cuipers. Op 7 november 1664 kochten zij huis en huisstede met achterliggende gaarden, waarvoor ze opnieuw geld leenden: 400 daalder van Hendrik Menger en 100 daalder van Herman Wolterink. Behalve het aangekochte gaven zij ook het Doornte Hoodemakersstuk en het Sess-stuk in onderpand. Maar ook zij hadden te hoog gegrepen, hypotheek - houder Menger werd eigenaar en van hem vererfde het bezit op de Haaksbergse secretarissenfamilie Michgorius. Pas op 4 augustus 1789 kon de toenmalige bouwman Berend Roosink zijn door hem gepachte boerderij weer van de familie Michgorius aankopen, waarvoor hij f. 700,-- betaalde. Jan Roessinck en Geesken Saalmerink werden op Maog opgevolgd door hun zoon Geert, die op 7 november 1686 huwde met Aaltje Averink, dochter van Hendrik in het kerspel Delden. Hun erfdochter Aaltje Roesink trouwde op 26 december 1717 met Berent Harmsen, zoon van Karst uit Boekelo onder Enschede, die door zijn introuwen op Klein Roosink de achternaam Roosink kreeg. Erfop- /olger werden hun zoon Hendrik Roosink, getrouwd op 9 november 1749 met Harmina Odink Harmendochter en hun kleinzoon Berend Roosink, die op 15 de - cember 1776 huwde met Lisabeth Klein Avink onder Neede. Deze laatsten werden, zoals gezien, in 1789 eigenaar van hun boerderij. In de koopakte werd het goed omschreven als het erve de Maog of Klein Roosink met 4 schepel land de Doornte, zoals aankopers al lange jaren in pacht en gebruik hadden. Om de aankoop te financieren leende het echtpaar Roosink - Klein Avink f. 900,- van Hendrik Hennink te Markvelde, waarbij ze behalve het aangekochte ook 6 schepel Sess-stukke en een akker van 3 schepel land in onderpand gaven.
Op 28 mei 1814 trouwde hun zoon Antony met Femia Weustink Berend dochter en op 11 augustus 1821 hertrouwde hij met Anna Geertruida Wibbels, dochter van Jan Derk en tenslotte hertrouwde hij op 30 mei 1823 met Gezina Weustink, een zuster van zijn eerste vrouw. In 1830 waren Antony Roosink en zijn derde vrouw eigenaren en bewoners van de Maog. In 1842 hadden ze de rechten van een half waar Saalmerink. Zijn in 1816 geboren zoon Berend werd erfopvolger. Op 29 februari 1864 werd Berend vader van een zoon Antony Hendrik, die op de Marke vergaderingen van 1893 en 1909 nog de halve waarechten van Saalmerink vertegenwoordigde. SPANBEDDE Op 13 december 1655 verkocht Jan Saalmerink aan richter Arnold van Limborgh het Witte Land „tot het huis het Spanbedde naast en achter het Spanbedde" zoals in de gerichtsprotocollen genoteerd werd. Uit deze tekst moet men concluderen, dat er vóór Arnold van Limborgh eigenaar werd van dit stuk land reeds een Spanbedde was. Dit Spanbedde was een boerderijtje, dat al voor 1629 bewoond werd door een zekere Kloot Herman en zijn zoon Hendrik. Waarschijnlijk waren de Saalmerinks ook toen eigenaren van deze landbouwgrond, want in 1646 besprak Jan Saalmerink Arend ten Weijenborg, omdat deze borg was voor een schuld van Hendrik Bouwmeester alias Kloot Hendrik alias de Klootjunker op het Spanbedde. Waaraan deze Hendrik zijn fraaie bijnaam te danken had is niet bekend. Mogelijk omdat hij of zijn vader pachter geweest was van jonker Gyginck, de oorspronkelijke eigenaar van Saalmerink. Op 12 december 1664 verkocht Jan Saalmerink een tweede stuk Witte Land aan Arnold van Limborgh naast dat van aankoper, voordien genaamd het Weijenborgstuk, waarschijnlijk dus het stuk, dat Arend ten Weijenborg door zijn borgstelling voor de Klootjonker in gebruik had. Hoe het zij, men mag aannemen, dat richter Arnold van Limborgh (1649-1680) er in 1655 een huis bouwde, dat voor die tijd ongewoon deftig was. Het had grachten en kozijnen van Bentheimer steen. Deze laatste zijn thans nog gedeeltelijk aanwezig in de gebouwen van het aannemersbedrijf Nijhuis dat op de plaats van het Spanbedde is gevestigd. Richter Arnold van Limborgh's zonen Adolph (1680-1689) en Joan Diderick (1689-1712) waren de volgende bewoners van het Spanbedde. Eigenaar werd daarna de Deldense richter Daniël van Limborgh, die zijn bezit bij testament naliet aan Johan Adolf Wilhelm van Harde tot Hachmeule. Op 25 april 1724 verkocht deze het erve en goed Spanbedde met het Witte Land als door Egbert Karssenberg meijerswijze bewoond aan Antony van der Sluis, de rijke haaksbergse houthandelaar en bewoner van de Ruissenborg. Zoals onder Teunishuis gezien vererfde het bezit in 1777 aan elf familieleden Huberts en van der Sluijs. Deze verkochten het Spanbedde op 28 december 1781 voor f. 3100,aan de pachtster Aaltje Karssenberg, weduwe van Hendrik Molenveld. Het goed werd omschreven als Spanbedde met zijn hoge en lage landen en weiden, totaal 10 schepel. Om de aankoop te kunnen financieren kreeg Aaltje een hypotheek van 699
Page 1 and 2: 11e jaargang no 3 - augustus 1978 -
Page 3 and 4: Van de Redactie We zijn zeer erkent
Page 5 and 6: En drinken met ons met, Dan za'k ur
Page 7 and 8: en zijn vrouw Mette Saartinck verme
Page 9 and 10: Vreemd is, dat bij verervingsactes
Page 11: erve. Kinderen waren er niet. Wel w
Page 15 and 16: Helaas duurde het huwelijksgeluk ni
Page 17 and 18: Als ambachtslieden worden vermeld:
Page 19 and 20: We zien ook ergens een notitie: 189
Page 21 and 22: kaar zijn gevonden en waarschijnlij

Augustus - Historische Kring Haaksbergen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?