EW Zomernummer - inkijkexemplaar

20 EW 16/23 JULI 2022
Als je als een inktvis
je tentakels steekt
in allerlei muziekstijlen,
van snoeiharde
gitaren tot
fragiele luisterliedjes, dan tref je steeds
een ander publiek. Zo verveelt optreden
nooit, zegt zangeres Anneke van Giersbergen
aan een horecatafeltje in de voormalige
Verkadefabriek in Den Bosch
(‘wat betreft woonplek is het voor mij
buitenland of Brabant’).
Ze is allang niet meer alléén die rockzangeres,
zoals ze bekend werd. Ze wordt
geprezen om haar ballads, dynamische
zang. Om hoe ze het publiek inpakt met
haar innemende uitstraling. ‘Heeft muziek
betekenis voor mijzelf, dan raakt het
ook anderen. Het publiek en ik begrijpen
elkaar.’
Vorig jaar kreeg haar faam een zwieper
toen ze meedeed aan tv-programma
Beste zangers. ‘Door de lockdowns pluk
ik daar nu pas de zakelijke vruchten van.
En ik word vaker herkend bij het pompstation:
levert best leuke gesprekken op.’
In 1994 zette het meisje uit Sint-Michielsgestel
zich op de voorgrond door
toe te treden tot metalband The Gathering.
Uit de kruisbestuiving van de
laaggestemde gitaren met haar melodieuze
vrouwenstem ontstond een genre
dat internationaal aansloeg. Het gothicmetal
album Mandylion wordt wereldwijd
als iconisch beschouwd. Kaskraker
Strange Machines van dat album stond
afgelopen jaar nog op plek 945 in de Top
2000, hoger dan Help! van The Beatles.
Tóch stapte ze in 2007 uit de band. ‘De
bandleden waren niet happy. Ik wilde
het op mijn manier doen, mijn gezin erbij
betrekken, meenemen naar optredens.’
Finn, de zoon van Van Giersbergen
en haar man en manager Rob Snijders,
was twee jaar. ‘Voor The Gathering
werd het management uitgevoerd door
bedrijven als Mojo. Toen ik solo ging,
begon ik vanaf nul. Maar ik kon bouwen