You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
BLIJF DOORVRAGEN<br />
WWW.<strong>KIJK</strong>MAGAZINE.NL 8 / <strong>2022</strong> / € 6,75<br />
De Kruijk<br />
Ode aan het<br />
treinwiel<br />
Zie pag. 13<br />
U I T G E S T O RV E N<br />
DIEREN KLONEN<br />
Wens of waanzin?<br />
EN OOK: NIEUWE MIJNENJAGERS: EEN KLASSE APART<br />
ONDERBUIKGEVOEL IS MEER DAN EEN ONDERBUIKGEVOEL<br />
RAFFAELE MINICHIELLO: DE LIEFSTE KAPER OOIT
34<br />
30<br />
6 INNOVATIEF<br />
<strong>KIJK</strong> KORT Robot uitgerust met mensenhuid,<br />
plantjes in maangrond gekweekt,<br />
containerschip vaart zonder bemanning, en<br />
meer nieuws op het gebied van wetenschap<br />
en technologie.<br />
13 OP ROLLETJES<br />
COLUMN Dat een trein niet van de rails<br />
kukelt als hij een bocht maakt, komt door<br />
de ingenieuze vorm van zijn wielen. Eric de<br />
Kruijk brengt een ode aan deze techniek.<br />
14 TERUGKEER<br />
De mammoet, de oeros, de buidelwolf en<br />
nog meer uitgestorven dieren staan op het<br />
punt een comeback te maken. Zullen deze<br />
beesten het nu wel redden op aarde, en<br />
vooral: is de mensheid er klaar voor?<br />
22 NOTA<br />
Wat zijn de ontwikkel-, bouw-, en afbraakkosten<br />
van windturbines en hoeveel leveren<br />
ze nu precies op? Een overzicht.<br />
24 VREEMD VERSCHIL<br />
Een deeltje dat net iets meer weegt dan<br />
het zou moeten doen, klinkt niet als een<br />
schokkende ontdekking. Toch zet het de<br />
natuurkundige wereld op zijn kop.<br />
30 ONDERBUIKGEVOEL<br />
De bacteriën in onze darmen spelen niet<br />
alleen een rol bij onze stoelgang. Steeds<br />
meer onderzoeken linken deze kleine<br />
wezens aan onze mentale gezondheid.<br />
34 GEZINSUITBREIDING<br />
De Koninklijke Marine is in verwachting van<br />
een zesling: in 2025 worden nieuwe<br />
mijnen jagers aan de vloot toegevoegd.<br />
40 HERSENKRAKER<br />
ONDERWATER ONDERVRAAGT Een brein<br />
wordt vaak een computer genoemd. Maar<br />
psycholoog én natuurkundige Yaïr Pinto wil<br />
bewijzen dat die vergelijking niet opgaat.<br />
42 MOMENT OF FAME<br />
IN BEELD Je hoort geregeld over de James<br />
Webb-telescoop en de Very Large Telescope,<br />
maar er zijn nog tal van andere<br />
sterrenkijkers. Acht minder bekende<br />
exemplaren in de schijnwerpers.<br />
50 DNA-TEST<br />
INTERVIEW Raymond Poot werkt aan een<br />
genetische scan die het risico op autisme al<br />
bij baby’s kan bepalen. <strong>KIJK</strong> sprak met de<br />
biochemicus over dit – toch wel controversiële<br />
– onderwerp.<br />
56 HERONTDEKT<br />
De stoommachine, de seismoscoop en<br />
roestvast staal hebben één ding gemeen:<br />
ze zijn honderden jaren geleden bedacht,<br />
maar raakten voor lange tijd in de vergetelheid.<br />
Tot iemand het wiel opnieuw uitvond.<br />
60 WOLKENWEZENS<br />
FAR OUT Geen enkel organisme kan leven<br />
op het hete oppervlak van Venus. Maar<br />
misschien, zo suggereren deze onderzoekers,<br />
wonen er wél microben in het<br />
koelere wolkendek van onze buurplaneet?<br />
62 GELIEFDE DIEF<br />
TERUGVLUCHT Een vliegtuigkaper hoeft<br />
niet altijd een wrede crimineel te zijn, zo<br />
bewijst Raffaele Minichiello in 1969. De<br />
Italiaan weet tijdens zijn misdaad sympathie<br />
op te wekken bij de bemanning.<br />
68 MULTITASKEN<br />
TECH-TOYS Naar de <strong>KIJK</strong>-podcast luisteren<br />
en tegelijkertijd een muziekje op de<br />
achtergrond horen? Dat kan met deze bluetooth-oordopjes.<br />
En meer fijn spul in onze<br />
gadgetrubriek.<br />
70 RISICO-REPORTAGE<br />
Stel, we gaan weer kerncentrales bouwen.<br />
Hoe komt Nederland dan af van het hoogradioactieve<br />
afval? Om die vraag te beantwoorden,<br />
ging <strong>KIJK</strong> langs bij COVRA.<br />
76 ZWAARTEPUNT<br />
<strong>KIJK</strong> ANTWOORDT Doordat de zwaartekracht<br />
niet overal even hard aan ons trekt,<br />
verschilt ons gewicht per land. Waar zijn<br />
we het lichtst? En meer vragen beantwoord.<br />
79 ONSTERFELIJK?<br />
COLUMN Leeft de megalodon, een 20<br />
meter lange prehistorische haai, nog? Als je<br />
naar Shark Week op Discovery Channel<br />
kijkt, zou je het bijna geloven. Ronald<br />
Veldhuizen heldert de boel op.<br />
42<br />
70<br />
4 8/<strong>2022</strong>
24<br />
14<br />
62<br />
34<br />
30<br />
EDITORIAL<br />
BEELD COVER: ISTOCK/GETTY IMAGES, BEWERKING: BERT VAN DEN BROEK/TOROS ART, BEELD INHOUDSOPGAVE: SPL/ANP, BELGIAN NAVAL & ROBOTICS, JULIE THURSTON/MOMENT EDITORIAL/GETTY IMAGES, CHARISSA VAN STRAALEN/EYEEM/GETTY IMAGES<br />
KESSELER<br />
Ont-uitsterven<br />
Zeg eens eerlijk. Wat is je eerste reactie bij het<br />
idee dat we uitgestorven dieren ‘terug kunnen<br />
klonen’? De mijne was: doen! Dat het<br />
kan, was voor mij in eerste instantie genoeg reden<br />
om het plan maar gelijk uit te voeren.<br />
Nu heb ik Jurassic Park natuurlijk ook gezien en<br />
lijkt het me niet heel verstandig om allerlei moorddadige<br />
dino’s uit de dood terug te halen. Ik zie het<br />
nut er ook niet van in om er bakken geld, menskracht,<br />
DNA-technieken en gecompliceerde fokprogramma’s<br />
tegenaan te gooien, zodat we aan het<br />
eind van dat ongetwijfeld lange traject trots kunnen<br />
melden dat de Amerikaanse trekduif terug is.<br />
(Een diersoort die, zo valt op pagina 16 te lezen,<br />
rond 1900 om best wel legitieme redenen letterlijk<br />
en figuurlijk de dood in werd gejaagd.) Maar de<br />
Tasmaanse tijger? De Pyrenese steenbok? Of de<br />
wolharige mammoet? Kom op, mensen! Dat is toch<br />
gaaf?<br />
Met dat enthousiasme ging ik het verhaal van<br />
Ronald Veldhuizen in. Ik las over verdwenen leefgebieden,<br />
dikke poeplagen, dinokippen, medische<br />
ellende, buikgevoelens… Langzaam maar zeker<br />
begon het enthousiasme voor het idee van ‘terugklonen’<br />
af te nemen, om vervolgens plaats te maken<br />
voor een ander soort enthousiasme. Dit verhaal is<br />
namelijk precies waarom <strong>KIJK</strong> bestaat. Ons motto<br />
is niet voor niets ‘blijf doorvragen’. Zelfrijdende<br />
auto’s? Mooi, maar wel goed om de impact ervan<br />
voor het verkeer nog even tegen het licht te houden.<br />
Drones? Handig, maar wat gaan die zwermen uit de<br />
kluiten gewassen en lawaaiige hommels betekenen<br />
voor mensen en dieren op de grond? Zonne-energie<br />
en windturbines? Belangrijker dan ooit, maar<br />
moeten we niet ook heel hard nadenken over<br />
kernenergie?<br />
Moet je dan wat azijnz…eurderig bij elke gave<br />
ontwikkeling meteen ‘ja, maar…’ gaan roepen?<br />
Zeker niet. De kunst is om, zoals we bij <strong>KIJK</strong> al ruim<br />
vijftig jaar doen, die passie voor nieuwe<br />
ontwikkelingen te houden, en toch na te blijven<br />
denken. Met uitgeschakelde onderbuik die<br />
medaille om te draaien en de keerzijde ervan zo<br />
nuchter mogelijk te bestuderen. Want dat iets kan,<br />
mag niet de enige reden zijn om het te doen.<br />
André Kesseler is hoofdredacteur van <strong>KIJK</strong>.<br />
Reageren op deze column en de nieuwe <strong>KIJK</strong>?<br />
Schrijf naar info@kijkmagazine.nl.<br />
8/<strong>2022</strong> 5
Knutselen<br />
met dode<br />
dieren<br />
Uitgestorven dieren gaan weer<br />
terugkomen. De vraag is niet óf het<br />
lukt om mammoeten en andere<br />
oerdieren tot leven te wekken,<br />
maar wat er gebeurt als ze weer<br />
rondgrazen. Filosofen en andere<br />
experts denken dat mensen zich<br />
niet realiseren wat voor impact dat<br />
zal hebben.<br />
Tekst: Ronald Veldhuizen<br />
ISTOCK/GETTY IMAGES<br />
14 8/<strong>2022</strong>
8/<strong>2022</strong> 15
Het W-boson is misschien niet<br />
het bekendste deeltje, maar als<br />
het er niet was geweest, had<br />
bijvoorbeeld de zon niet kunnen<br />
schijnen. Nu lijkt dit deeltje net<br />
iets meer te wegen dan onze<br />
huidige theorie voorspelt. En dat<br />
kleine verschil kan grote<br />
gevolgen hebben.<br />
Tekst: Jean-Paul Keulen<br />
shocking.” Zo omschrijft<br />
de Oxfordse natuurkundige<br />
Chris Hays het mo-<br />
“Quite<br />
ment waarop zijn scherm het resultaat<br />
onthulde van de meting waar hij tien<br />
jaar aan had gewerkt. Die meting betrof<br />
de massa van een elementair deeltje:<br />
het zogenoemde W-boson.<br />
Op het eerste gezicht lijkt dat misschien<br />
niet het meest spannende klusje waar je<br />
je als deeltjesfysicus op kunt storten. De<br />
massa van dit deeltje – die voor elk<br />
exemplaar hetzelfde is – kun je namelijk<br />
ook uitrekenen, als je uitgaat van onze<br />
huidige theorie van het allerkleinste:<br />
het standaardmodel van de deeltjesfysica.<br />
Bovendien hadden tal van experimenten<br />
hem al eerder gemeten; metingen<br />
die heel aardig strookten met de<br />
berekende waarde. En nu deden Hays en<br />
zijn collega Ashutosh Kotwal, van de<br />
Amerikaanse Duke-universiteit, ook nog<br />
een duit in het zakje.<br />
Maar wel een belangrijke duit. Uitgaande<br />
van data verzameld met het experiment<br />
CDF, dat van 2002 tot 2011<br />
deeltjesbotsingen in de Amerikaanse<br />
versneller Tevatron registreerde,<br />
hadden Kotwal en Hays met afstand de<br />
meest precieze waarde voor de W-massa<br />
DeWvan<br />
‘Wat zullen we<br />
nou hebben?’<br />
24 8/<strong>2022</strong>
weten te bepalen tot nu toe. En, zo constateerden<br />
ze tot hun eigen verbazing<br />
tijdens een Zoom-meeting op 19 november<br />
2020: die waarde klopte niet met de<br />
berekeningen én niet met wat eerdere<br />
experimenten hadden gevonden. Volgens<br />
hun is het W-boson nét iets zwaarder<br />
dan het zou moeten zijn.<br />
“Eerst dacht ik: oh nee, er moet iets zijn<br />
misgegaan”, vertelt Hays. “Daarna zeiden<br />
we: laten we uitzoeken wat er hier<br />
aan de hand is. Maar uiteindelijk konden<br />
we niets vinden dat niet klopte aan<br />
onze analyse.” In april dit jaar publiceerden<br />
de CDF-onderzoekers hun verrassende<br />
resultaat. Een resultaat dat kan<br />
duiden op nieuwe deeltjes – deeltjes die<br />
misschien in één moeite een aantal andere<br />
grote mysteries uit de natuur- en<br />
sterrenkunde kunnen ophelderen. Quite<br />
shocking indeed.<br />
Op de pijnbank<br />
Maar wat is dat W-boson dan eigenlijk<br />
voor een deeltje? Hoewel het nou niet<br />
bepaald het bekendste lid is van het<br />
standaardmodel, werd het eind jaren<br />
zestig al voorspeld door theoretici, die<br />
daar in 1979 een Nobelprijs voor kregen.<br />
En dat terwijl het W-boson toen nog<br />
niet eens was ontdekt. Dat gebeurde pas<br />
vier jaar later, met de Super Proton Synchrotron,<br />
destijds de grootste versneller<br />
van het Europese deeltjesinstituut<br />
CERN. Ook dat wapenfeit bleek een<br />
Nobelprijs waard.<br />
Toch lijkt het W-boson op het eerste gezicht<br />
geen grote rol te spelen in het dagelijks<br />
leven. Jij, ik en deze <strong>KIJK</strong> zijn<br />
niet ‘van W-bosonen gemaakt’. Wel kan<br />
het W-boson, als enige deeltje uit het<br />
hele standaardmodel, andere deeltjes<br />
van identiteit laten veranderen. Atoomkernen<br />
bestaan bijvoorbeeld uit<br />
protonen en neutronen. Zonder<br />
n De Amerikaanse deeltjesversneller<br />
Tevatron ging alweer ruim tien jaar geleden<br />
met pensioen - maar dat betekent<br />
niet dat de machine geen ontdekkingen<br />
meer oplevert. Zo werd pas onlangs de<br />
meest precieze bepaling van de massa<br />
van het zogenoemde W-boson tot nu<br />
toe bekendgemaakt, gebaseerd op data<br />
afkomstig van deze machine.<br />
REIDAR HAHN/FERMILAB<br />
8/<strong>2022</strong> 25
Nieuwe mijnenbe<br />
in aantocht<br />
n Zo komen de nieuwe mijnenjagers<br />
er vanaf 2025 uit te zien. Eigenlijk zijn<br />
het mijnenbestrijdingsmoederschepen,<br />
propvol varende en vliegende drones die<br />
het echte werk moeten uitvoeren.<br />
34 8/<strong>2022</strong>
n Het 12 meter lange Unmanned Surface Vehicle<br />
strijders<br />
BELGIUM NAVAL & ROBOTICS<br />
Inspector 125 is een drone, maar ook een dronemagazijn.<br />
Aan boord heeft het diverse drones met<br />
sonar, camera’s of explosieven om mijnen op te<br />
sporen, te bekijken en te vernietigen.<br />
Tekst: Rick van de Weg<br />
Het is al meer dan<br />
zeven jaar geleden<br />
dat de Koninklijke<br />
Marine een groot schip<br />
in de vloot mocht<br />
verwelkomen. Maar in<br />
2025 wordt de eerste<br />
van een nieuwe klasse<br />
mijnenjagers in gebruik<br />
genomen. <strong>KIJK</strong> blikt<br />
alvast vooruit op de<br />
komst van dit zestal.<br />
SPECS<br />
Naam: Vlissingenklasse<br />
Lengte: 82,6 meter<br />
Breedte: 17 meter<br />
Waterverplaatsing: 2800 ton<br />
Maximale snelheid: 15,3 knopen (ongeveer 28 kilometer per uur)<br />
Maximale verblijfsduur op zee: ongeveer een maand<br />
Bereik: 3500 nautische mijl (ongeveer 6500 kilometer)<br />
Bemanning: 29 (accommodatie voor 63 personen)<br />
Aan boord is plek voor twee 7 meter lange Rigid Hull Inflatable<br />
Boats (RHIB’s)<br />
BELGIUM NAVAL & ROBOTICS<br />
Je kent ze wel van televisie, die grote<br />
zwarte bollen met uitsteeksels: de<br />
klassieke zeemijnen. Met een ketting<br />
zijn ze aan een blok beton op de zeebodem<br />
verankerd en ze dobberen een<br />
paar meter onder het wateroppervlak.<br />
Vaart er een schip tegenaan, dan worden<br />
de ‘stekels’ verbogen, waardoor er een<br />
buis binnenin de mijn breekt, een chemische<br />
reactie ontstaat en de mijn ontploft.<br />
Alleen al in de Tweede Wereldoorlog<br />
zijn er naar schatting tussen de<br />
600.000 en een miljoen van dat soort<br />
zeemijnen gelegd.<br />
De zeemijnensector heeft echter niet<br />
stilgezeten sinds er halverwege de negentiende<br />
eeuw voor het eerst mee werd<br />
geëxperimenteerd. Contactmijnen, die<br />
werken zoals hierboven staat beschreven,<br />
worden eigenlijk niet meer gebruikt,<br />
maar invloedsmijnen des te<br />
meer. Die reageren bijvoorbeeld op het<br />
geluid van scheepsmotoren onder water,<br />
of de verandering in waterdruk of het<br />
magnetisch veld als er een stalen<br />
schip voorbijvaart.<br />
8/<strong>2022</strong> 35
Sterrenkijkers in de<br />
Er zijn ondertussen meer telescopen op en rondom de<br />
aarde te vinden dan er dagen in een jaar zitten. Sommige<br />
van die kijkers zijn geregeld in het nieuws, terwijl andere<br />
nauwelijks aandacht krijgen. <strong>KIJK</strong> zet een aantal minder<br />
bekende exemplaren in het zonnetje.<br />
Tekst: Daniël Dekkers<br />
VISUAL CHINA GROUP/GETTY IMAGES<br />
42 8/<strong>2022</strong>
spotlights<br />
Volksverhuizing<br />
Geloof het of niet (of nou ja: doe maar wel): dit 500 meter grote bouwwerk<br />
is een radiotelescoop. De Five-hundred-meter Aperture Spherical radio<br />
Telescope (FAST) ligt in het zuidwesten van China tussen de bergen. De<br />
gigantische kom bestaat uit 4500 verstelbare panelen die radiosignalen<br />
bundelen op een antenne. Die hangt direct boven de schaal en wordt met<br />
verschillende kabels op zijn plek gehouden. Hoewel de telescoop voornamelijk<br />
bezig is met onderzoek naar het verre universum, zoekt het<br />
gevaarte ook naar signalen die kunnen duiden op buitenaardse intelligentie.<br />
Een interessant ding dus, maar niet iedereen was er blij mee. Voor de<br />
bouw werden namelijk tientallen Chinezen gedwongen te verhuizen.<br />
8/<strong>2022</strong> 43
BIOCHEMICUS RAYMOND POOT:<br />
‘Met een genetisch<br />
paspoort proberen<br />
we autisme eerder<br />
te herkennen‘<br />
50 8/<strong>2022</strong>
ALLARD FAAS<br />
8/<strong>2022</strong> 51
Van deserteur<br />
tot volksheld<br />
Het moest een korte, simpele reis van Los Angeles<br />
naar San Francisco worden. Maar Raffaele<br />
Minichiello maakte zich meester van vlucht<br />
TWA85 en had een heel andere bestemming<br />
in gedachten. In deze aflevering van de serie<br />
Terugvlucht: de vliegtuigkaper met het grootste<br />
aantal kilometers op zijn naam.<br />
Tekst: Daniël Dekkers<br />
DENVER POST/GETTY IMAGES<br />
62 8/<strong>2022</strong>
Het Italiaanse volk zag de luchtpiraat<br />
van vlucht TWA85 als ware held. Hij<br />
stond na de kaping op de voorpagina's<br />
van vele tijdschriften en kreeg zelfs een<br />
rol in een western aangeboden. Van dat<br />
laatste is het nooit gekomen.<br />
n Raffaele Minichiello kaapte<br />
deze Boeing 707 om vanuit Los<br />
Angeles naar Rome te vliegen. Een<br />
heel eind. Op deze plaat staat het<br />
toestel aan de grond in Denver om<br />
te worden bijgetankt. De eerste van<br />
vele tussenstops.<br />
“L<br />
ieve zoon, geef je over. Ik<br />
beloof je dat alles goed zal<br />
komen.” Zo klinkt de boodschap<br />
van een wanhopige vrouw door<br />
de cabine van de Boeing 707. Maar opeens<br />
hoort de stewardess die de radio<br />
heeft aangezet een schreeuw. “Uit dat<br />
ding!” De stem komt van een jongeman<br />
die Raffaele Minichiello heet. Hij is<br />
duidelijk geëmotioneerd door wat hij<br />
hoort. Niet zo vreemd ook: het is namelijk<br />
zijn moeder die hem via de radio<br />
probeert over te halen een einde te<br />
maken aan de vliegtuigkaping die hij<br />
een paar uur eerder in gang heeft gezet.<br />
De stewardess kan maar beter naar hem<br />
luisteren; Minichiello heeft tenslotte<br />
een vuurwapen bij zich.<br />
Geldzorgen<br />
In 1962 is de dan twaalfjarige Raffaele<br />
Minichiello met zijn ouders en zijn zus<br />
vanuit Italië naar de Verenigde Staten<br />
geëmigreerd nadat een aardbeving<br />
hun dorp in de buurt van<br />
8/<strong>2022</strong> 63