Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Maandelijks<br />
P006567<br />
Afgiftekantoor<br />
3000 Leuven<br />
www.<strong>rotary</strong>belux.org<br />
<strong>472</strong> 05 | 2024<br />
Rotary beantwoordt<br />
noodkreet uit<br />
kinderpsychiatrie<br />
Project Odette:<br />
anders omgaan<br />
met dementie<br />
Infosessie rond<br />
verantwoord gamen<br />
brengt gezinnen<br />
dichter bij elkaar<br />
© svetazi / Adobe Stock
The ROTARY ACTION PLAN<br />
Is your club looking for new ways to<br />
connect with your community?<br />
The Action Plan can help.<br />
Learn about expanding your club’s reach:<br />
<strong>rotary</strong>.org/actionplan
INHOUD<br />
14<br />
IN<br />
Discussies over gaming en andere vormen van schermgebruik leiden in heel wat<br />
gezinnen geregeld tot frustraties. Daarom organiseerde Rc Beveren een gratis<br />
infoavond voor (groot)ouders én kinderen. Psycholoog en ervaringsdeskundige<br />
Bavo Vroman van GameChangers gaf er tips voor evenwichtig scherm- en<br />
gamegedrag. Voor en na de infosessie kon iedereen samen gamen, zodat de<br />
volwassenen een beter zicht kregen op de <strong>online</strong> avonturen van hun kroost.<br />
ROTARY INTERNATIONAL<br />
4 Boodschap van de RI-voorzitter<br />
5 Boodschap van de DG 2130<br />
6 Rotary beantwoordt noodkreet uit kinderpsychiatrie<br />
8 Vaccinatiepromotie met de grote trom<br />
9 Foundation & RI Convention<br />
10 De Rotarywereld in actie<br />
DE FRANSTALIGE SECTIE…<br />
onder meer een blik op het humanitaire<br />
parcours van de Congolese<br />
dokter (en voormalige presidentskandidaat)<br />
Denis Mukwege en<br />
een oproep tot bloedgeven<br />
vanuit Luxemburg.<br />
MAGAZINE<br />
12 Bosbaden: ervaringen van een scepticus<br />
16 Prof. Xavier Schmitz: ‘Ook ouderen moeten keuzes<br />
kunnen maken’<br />
18 Project Odette: anders omgaan met dementie<br />
22 Cartoon – Rotary in één minuut<br />
23 Boeken<br />
CLUBS<br />
24 Creatieve tieners steunen huiswerkbegeleiding<br />
met zelfgeschreven boek (Rc Gent-Noord)<br />
25 Recente acties van Rc Roeselare-Mercurius,<br />
Rc Aalst en Rc Geel<br />
26 Aankondiging districtsconferenties<br />
ALSO ON TABLET<br />
"Rotary Belux"<br />
27 AGENDA<br />
Niet-ondertekende artikels komen van de redactie.<br />
A publication of Rotary<br />
Global Media Network<br />
3
PRESIDENT’S MESSAGE<br />
De eerste<br />
tekenen van<br />
blijvende<br />
verandering<br />
Ik ben zeer verheugd over het enthousiasme waarmee<br />
u heeft gereageerd op mijn oproep om meer<br />
aandacht te besteden aan geestelijke gezondheid,<br />
zowel onder elkaar als bij de mensen die we steunen.<br />
In januari 2023 sprak ik hierover voor het eerst. Ik zei<br />
toen dat we het wereldwijde geestelijke gezondheidssysteem<br />
niet als ‘ontoereikend’ konden beschouwen,<br />
simpelweg omdat het niet bestond. Maar ik sprak ook<br />
de zeer ambitieuze wens uit dat Rotary zou kunnen<br />
helpen om zo’n systeem op te bouwen.<br />
De eerste stappen daarvoor zijn door u gezet, door<br />
middel van tientallen geestelijke gezondheidsprojecten.<br />
Maar net zo belangrijk is dat velen van u andere<br />
Rotariërs hebben aangemoedigd om hun verhaal te<br />
delen.<br />
Ik ben onder de indruk van het leiderschap dat jonge<br />
Rotariërs en Rotaracters hebben getoond en van de<br />
moedige, inspirerende verhalen die ze hebben gedeeld.<br />
Voormalig Rotaracter Freddie Almazan, een<br />
overlevende van vuurwapengeweld die weigerde toe<br />
te geven aan wanhoop, heeft een bijzonder krachtig<br />
persoonlijk verhaal, dat hij deze maand zal vertellen<br />
op de RI-conventie in Singapore.<br />
Om blijvende verandering te creëren, moet het werk<br />
dat we doen een duurzame impact hebben. Een goed<br />
voorbeeld vormen enkele Rotaryclubs in Colorado,<br />
die een beurs voor psychiatrische gezondheidszorg<br />
financieren voor personeel van een plaatselijk kinderziekenhuis<br />
(zie p.6, nvdr.).<br />
Tijdens de conventie kunt u ook enkele People of Action-laureaten<br />
aan het woord horen. Zij kregen een<br />
onderscheiding voor de impact die zij en hun clubs<br />
hebben behaald door middel van initiatieven op het<br />
gebied van geestelijke gezondheid. Bindi Rajasegaran<br />
zal spreken over een grootschalig project in Maleisië<br />
dat kinderen helpt vaardigheden te ontwikkelen om<br />
om te gaan met mentale gezondheidsproblemen.<br />
Gordon McInally<br />
RI-voorzitter<br />
Daarnaast zal Rita Aggarwal, een medewerkster van<br />
de Rotary Action Group on Mental Health Initiatives,<br />
in de bloemen worden gezet voor haar succes met<br />
het programma Wellness in a Box. Dat ondersteunt<br />
de mentale gezondheid van jongeren in haar woonplaats<br />
Nagpur (India). Deze schaalbare en klinisch<br />
ondersteunde aanpak kan worden aangepast voor<br />
gebruik op vrijwel elke plek - neem <strong>contact</strong> op met<br />
de Actiegroep als uw club het wil ondersteunen of<br />
implementeren. Deze Actiegroep zal trouwens een<br />
cruciale rol blijven spelen bij het promoten van dergelijke<br />
succesvolle, meetbare projecten.<br />
Ik nodig u ook uit om naar het Learning Center op My<br />
Rotary te gaan en de Increase Your Impact-serie te<br />
bekijken, met een prachtige korte video die de betekenis<br />
van impact helder uitlegt. Wanneer we ons voluit<br />
richten op impact, brengen we immers de visie van<br />
Rotary tot leven en creëren we blijvende verandering<br />
over de hele wereld, in onze gemeenschappen en in<br />
onszelf.<br />
4
BOODSCHAP VAN DE DG 2130<br />
Op zoek naar verbinding<br />
Onlangs las ik een interview met Ine Van<br />
Wymersch, nationaal drugscommissaris. Ik werd<br />
getroffen door volgend citaat, naar aanleiding van<br />
de nakende verkiezingen: ‘Ik maak me zorgen over<br />
de verharding, de polarisatie. We moeten echt dat<br />
sociaal weefsel opnieuw geïnstalleerd krijgen. Een<br />
verdere individualisering zal daar niet bij helpen. Dus<br />
in die zin hoop ik dat verbindende mensen het halen.<br />
En dat is niet partijgebonden voor mij.’<br />
Haar antwoord deed me denken aan het Rotary-jaarthema:<br />
‘Hoop creëren in de wereld’. Dat is een goede<br />
samenvatting van de Rotary-visietekst en vormt tegelijk<br />
een oproep tot verbinding. Onze internationale<br />
voorzitter, Gordon McInally, riep immers op hoop te<br />
creëren bij onszelf, in onze omgeving en in de wereld.<br />
Hoop creëren bij onszelf door te blijven doen waar we<br />
goed in zijn, door bereid te zijn waar nodig te veranderen<br />
en zo mee te helpen aan een betere wereld - een<br />
hoopvollere wereld. We kunnen nog een stap verder<br />
gaan door over ons Rotary-engagement te praten of<br />
door verbindend te reageren als tijdens gesprekken<br />
aangezet wordt tot polarisering of haat tegen minderheden.<br />
Hoop creëren in onze omgeving, door middel van<br />
zoveel mooie initiatieven in alle uithoeken van ons<br />
land. Een voorbeeld is de jaarlijkse Kids Day van alle<br />
Rotaractclubs van D 2130<br />
op Paasmaandag. De<br />
lachende gezichten van<br />
de 330 kinderen die een<br />
hele dag verwend werden<br />
door meer dan 200<br />
Rotaracters blijven nog<br />
lang in het geheugen<br />
gegrift.<br />
Hoop creëren in de wereld.<br />
Belangrijk hierbij<br />
is zeker meer nadruk te<br />
DG 2130<br />
Geert Dewulf<br />
leggen op vrede. In Europa leven we in de meest onzekere<br />
periode sinds WO II. Rotary heeft humanitaire<br />
hulp tot een prioriteit gemaakt. Denk maar aan de<br />
vele hulpprojecten dit en vorig jaar voor Oekraïne.<br />
Maar duurzame hulp kan niet tot stand komen zonder<br />
vrede - niet alleen in Oekraïne, maar ook in Gaza en<br />
Israël, in Afghanistan en Syrië, in Congo en Soedan<br />
en op tientallen andere plaatsen over de hele wereld.<br />
‘Vrede is de grond waarin hoop wortel schiet’, zei<br />
Gordon McInally al herhaaldelijk. ‘Rotary heeft als doel<br />
om de wereld te helpen herstellen van destructieve<br />
conflicten en ons op onze beurt te helpen blijvende<br />
verandering voor onszelf te bewerkstelligen.’ Daar<br />
kunnen wij allen ons steentje toe bijdragen en er zelf<br />
ook wel bij varen.<br />
COLOFON<br />
CEO – VERANTWOORDELIJKE UITGEVER<br />
PDG 2130 Koen Ringoot<br />
Noordzeedreef 3, 8670 Oostduinkerke<br />
SECRETARIAAT<br />
secretary@<strong>rotary</strong>beluxservices.org<br />
BESTUURSORGAAN<br />
LEDEN<br />
DG 2130 Geert Dewulf<br />
DGE 2130 Dominique Deschietere<br />
PDG 2130 Claude Hamilius<br />
CS 2130 Serge Goussaert<br />
DG 2140 Peter Wolters<br />
DGE 2140 Tony Janssens<br />
PDG 2140 Bart Purnal, voorzitter<br />
CS 2140 Arnaud D’Haen<br />
DG 2150 Brigitte Niset<br />
DGE 2150 Christian Dohogne<br />
PDG 2150 Étienne Bailly<br />
AG 2150 Jean-Luc Lebrun<br />
DG 2160 Joseph Faber<br />
DGE 2160 Vinciane Grevesse<br />
PDG 2160 Jean-Pierre Crosset<br />
CS 2160 Jean-Paul Hogenboom<br />
EREVOORZITTERS<br />
† Emiel Sanders PDG 2170<br />
Johan Verhaeghe PDG 1620<br />
Jules De Vleminck PDG 2170<br />
Paul Coppens PDG 1620<br />
Alain Van de Poel PDG 2170<br />
ADVISORY BOARD<br />
Luc Demol PDG 1620<br />
Christian Dohogne DGE 2150<br />
René Friederici PDG 1630<br />
Claude Hamilius PDG 2130, voorzitter<br />
Tony Janssens DGE 2140<br />
Koen Ringoot PDG 2130<br />
Dominiek Willemse PDG 2140<br />
REDACTIERAAD<br />
Koen Ringoot PDG 2130<br />
Steven Vermeylen<br />
Denis Crepin<br />
Evi Torfs<br />
vzw RBS D 2130-2140-2150-2160<br />
Wereldtentoonstellingslaan 68<br />
1083 Brussel<br />
tel. 02 420 35 00 – fax 02 420 11 10<br />
<strong>rotary</strong><strong>contact</strong>@<strong>rotary</strong>beluxservices.org –<br />
www.<strong>rotary</strong>belux.org<br />
LAY-OUT & DRUK<br />
Drukkerij Van der Poorten<br />
100% klimaatneutrale drukkerij<br />
Lid van de unie van de uitgevers van de periodieke pers.<br />
Overname verboden zonder voorafgaande toestemming.<br />
Vanwege strikte eisen naar vorm en inhoud is<br />
een nalezing van iedere tekst noodzakelijk. De redactie<br />
behoudt zich het recht voor de nodige veranderingen<br />
aan te brengen.<br />
Wie een tekst en foto(‘s) doorstuurt naar de redactie van<br />
Rotary Contact, gaat akkoord met de publicatie ervan (in<br />
print en <strong>online</strong>).<br />
5
© Martin Villadsen / Adobe Stock<br />
ROTARY INTERNATIONAL<br />
Rotary beantwoordt noodkreet<br />
uit kinderpsychiatrie<br />
Rotary beantwoordt<br />
noodkreet uit<br />
In 2021kwamen de artsen van het kinderziekenhuis Colorado tot een<br />
schokkende vaststelling. kinderpsychiatrie<br />
Zelfmoord was belangrijkste doodsoorzaak<br />
geworden in de leeftijdsgroep van 10 tot 18 jaar. Op sommige momenten hadden<br />
In 2021 kwamen de artsen van het kinderziekenhuis<br />
de meeste kinderen die op de spoedafdeling terecht kwamen een poging tot<br />
in Colorado tot een schokkende vaststelling.<br />
zelfdoding achter de rug. Het deed de ziekenhuisdirectie overgaan tot een<br />
Zelfmoord was er de belangrijkste doodsoorzaak<br />
maatregel die nog nooit was voorgekomen in de 113 -jarige geschiedenis van de<br />
geworden in de leeftijdsgroep van 10 tot 18 jaar. Op<br />
instelling: ze riep de noodtoestand uit.<br />
sommige momenten hadden de meeste kinderen<br />
die op de spoedafdeling terecht kwamen een<br />
poging tot zelfdoding achter de rug. Het deed de<br />
ziekenhuisdirectie overgaan tot een maatregel die nog<br />
nooit was genomen in de 113 -jarige geschiedenis van de<br />
instelling: ze riep de noodtoestand uit.<br />
Soortgelijke taferelen speelden zich toen in het hele land<br />
af. De coronapandemie wakkerde de geestelijke gezondheidscrisis<br />
onder de Amerikaanse jeugd nog aan en ook het<br />
tekort aan zorgverleners eiste een zware tol. Eén op de zes<br />
Amerikaanse kinderen ouder dan 6 jaar heeft een gediagnosticeerde<br />
geestelijke gezondheidsstoornis. Toch krijgt slechts<br />
ongeveer de helft van hen een adequate behandeling.<br />
Toen het ziekenhuis in Colorado de noodklok luidde, namen<br />
drie leden van Rc Highlands Ranch (een voorstad van Denver)<br />
een initiatief. Ze begonnen fondsen te werven om het probleem<br />
grondig aan te pakken. Debby Doig, Shrin Murthy en<br />
Tamara Fennell trokken meer dan een jaar door de staat om<br />
bij Rotaryclubs te praten over geestelijke gezondheidszorg<br />
voor jongeren. Doig zegt dat na bijna elke presentatie iemand<br />
hen benaderde met een persoonlijk verhaal.<br />
‘Haast niemand deed dat voor de hele groep, meestal<br />
kwam iemand na de vergadering op ons af met een tragisch<br />
familieverhaal,’ zegt Doig. ‘Vaak ging het om zelfmoord.<br />
Een kind, een zus, een broer… Een vrouw vertrouwde me<br />
toe dat ze twee weken eerder had geprobeerd zelfmoord<br />
te plegen. “En als Rotary er niet was geweest, zou ik hier<br />
niet meer zijn”, stelde ze.’ Zulke getuigenissen sterkten<br />
de ambitie van het trio om een half miljoen dollar in te<br />
zamelen en daarmee de opleiding van specialisten in kinderpsychiatrie<br />
te financieren.<br />
Levensmoe op zes jaar<br />
Murthy hoorde begin 2021 voor het eerst over de crisis via<br />
een spreker in zijn club. Hij was ontzet omdat ziekenhuizen<br />
steeds jongere patiënten op de eerste hulp zagen binnenkomen<br />
na een zelfmoordpoging. ‘Het is moeilijk te geloven,<br />
maar we zien stijgende percentages voor suïcidepogingen<br />
bij 5- tot 9-jarigen’, zegt dr. K. Ron-Li Liaw, hoofd geestelijke<br />
gezondheidszorg van het Children’s Hospital Colorado.<br />
Een paar maanden nadat het kinderziekenhuis de noodtoestand<br />
had uitgeroepen, trokken ook drie pediatrische<br />
organisaties op nationaal niveau aan de alarmbel. Experts<br />
verwezen naar de Covid-pandemie, die veel jonge mensen<br />
heeft getraumatiseerd. In de VS hebben meer dan 140.000<br />
mensen één of meer naaste familieleden verloren tijdens de<br />
eerste vijftien maanden van de coronacrisis.<br />
De cijfers stegen echter al lang vóór Covid. Tussen 2016 en<br />
2022 registreerden kinderziekenhuizen een stijging van 166%<br />
in spoedopnames voor zelfmoordpogingen of automutilatie.<br />
‘Dit kan deels worden verklaard door het feit dat er gewoon<br />
niet genoeg artsen zijn om jonge mensen in moeilijkheden<br />
elders te behandelen’, aldus dr. Cassie Littler, voorzitster van<br />
de American Academy of Pediatrics. ‘Gemiddeld zijn er in de<br />
VS maar 14 kinderpsychiaters voor elke 100.000 jongeren. In<br />
70% van de county’s is er zelfs helemaal géén ter beschikking.<br />
Meer geld voor preventie zou goed zijn, omdat we dan tijdig<br />
6
Bij Vlaamse kinderen onder de 14 jaar is een overlijden<br />
door zelfmoord zeer uitzonderlijk. Zelfdoding is echter<br />
wel de meest voorkomende doodsoorzaak bij jongeren<br />
tussen 15 en 29 jaar.<br />
In vergelijking met andere leeftijdsgroepen, komen<br />
zelfmoordgedachten en -pogingen vrij frequent voor<br />
bij tieners en twintigers.<br />
Aan de basis van zelfmoordgedachten en zelfmoord<br />
ligt nooit één oorzaak of factor. Er is steeds een<br />
wisselwerking in het spel tussen tal van genetische,<br />
biologische, psychologische en sociale factoren:<br />
Gender: hoewel zelfmoorden meer voorkomen bij<br />
jongens, komen zelfmoordpogingen en zelfmoordgedachten<br />
meer voor bij meisjes. Vooral jonge meisjes<br />
zijn extra kwetsbaar.<br />
Psychiatrische factoren: net als bij andere leeftijdsgroepen<br />
is er ook bij jongeren een sterk verhoogd<br />
risico bij mensen met een psychiatrische stoornis.<br />
Negatieve levensgebeurtenissen: ook gebeurtenissen<br />
zoals geweld, pesten of een overlijden van een<br />
naaste verhogen sterk het risico.<br />
Sociale steun: wanneer sociale steun ontbreekt heeft<br />
een jongere een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen<br />
van zelfmoordgedachten. Een goede verbondenheid<br />
met ouders en vrienden werkt dan weer<br />
beschermend.<br />
Bron: zelfmoord1813.be<br />
Tamara Fennell, Shrin Murthy en Debby Doig<br />
poseren bij het Children’s Hospital Colorado<br />
kunnen ingrijpen om kinderen en hun families te helpen bij<br />
het ontwikkelen van veerkracht.’<br />
Beurs voor nieuwe psychiaters<br />
Terug naar Rc Highlands Ranch, waar Debby Doig en Shrin<br />
Murthy een commissie voor geestelijke gezondheid oprichtten<br />
binnen de club en begonnen te zoeken naar manieren<br />
om actie te ondernemen. Shrin nam <strong>contact</strong> op met Martine<br />
Hyland, de filantropie-verantwoordelijke van het kinderziekenhuis.<br />
Die viel bijna van haar stoel toen Debby en Shrin<br />
haar vertelden dat ze een beurs van 500.000 US$ wilden<br />
financieren om nieuwe artsen op te leiden in geestelijke gezondheidszorg.<br />
Het duo besprak hun plannen verder met mede-clublid Tamara<br />
Fennell, die op dat moment al vele jaren actief was<br />
in de geestelijke gezondheidszorg. Het drietal was ervan<br />
overtuigd dat 500.000 US$ genoeg investeringsopbrengsten<br />
zou opleveren om elk jaar (of minstens elke twee jaar) een<br />
nieuwe kinderpsychiater op te leiden. Zo kon het tekort op<br />
een duurzame manier worden aangepakt.<br />
Het enige dat er nog te doen bleef, was dus 500.000 US$ ophalen.<br />
Rc Highlands Ranch beheert een eigen stichting, die 50.000<br />
US$ schonk om de fondsenwervingscampagne goed van start<br />
te laten gaan. Debby, Shrin en Tamara gingen daarna op pad om<br />
zo’n veertig Rotaryclubs in de hele staat Colorado te bezoeken.<br />
‘We legden honderden kilometers af’, herinnert Shrin zich. ‘Het<br />
was een les in nederigheid om van club naar club te gaan en<br />
geld te vragen.’ Maar het loonde in ieder geval wel de moeite:<br />
de donaties stroomden binnen en uiteindelijk had het trio maar<br />
anderhalf jaar nodig om het geld bij elkaar te krijgen. Het doel<br />
om het project in september 2023 af te ronden, is dus bereikt.<br />
De eerste bursaal zal uiterlijk deze zomer aan de slag gaan. Hij<br />
of zij zal jaarlijks zo’n 1.500 patiënten kunnen behandelen.<br />
Tamara benadrukt de brede impact van het initiatief: naast<br />
het aanstellen van een bursaal, heeft het ook het publieke<br />
bewustzijn rond de problematiek vergroot, met name bij<br />
Rotaryclubs en -districten. Ze hoopt dat in andere regio’s<br />
gelijkaardige projecten het licht zullen zien. Ze is trouwens<br />
steeds bereid om daarbij advies te geven.<br />
Etelka Lehoczky / S.V.<br />
7
ROTARY INTERNATIONAL<br />
8<br />
Vaccinatiepromotie<br />
met de<br />
grote trom<br />
Een creatieve – en muzikale – aanpak<br />
ondersteunt de poliobestrijding in<br />
Pakistan. In en rond Rawalpindi,<br />
in de provincie Punjab, trekt een<br />
trommelaar rond om de mensen op<br />
de hoogte te brengen van nakende<br />
vaccinatiecampagnes. Met zijn<br />
uitgelaten ritmes wint hij meteen ook<br />
hun vertrouwen.<br />
Tromgeroffel lijkt zelfs de zon te laten opgaan in Rawalpindi.<br />
Eigenaars van theekraampjes maken zich in de<br />
vroege ochtend klaar voor de dag en nieuwsgierige vrouwen<br />
gluren uit hun ramen. Kinderen rennen hun huis uit om een<br />
mysterieuze trommelaar tegemoet te lopen. Terwijl hij van<br />
straat naar straat trekt, blijven ze hem achtervolgen. Ze beginnen<br />
uitgelaten te dansen op enkele bekende volksdeuntjes.<br />
Sommige kinderen vallen over elkaar heen, maar iedereen<br />
blijft goed geluimd. Het brengt wat leven in de brouwerij op<br />
een koude januariochtend.<br />
Er zit evenwel méér achter dit levendige tafereel. Op een doek<br />
dat rond de trommelaar is gedrapeerd, staat een boodschap<br />
die gezinnen aanmoedigt om deel te nemen aan de komende<br />
inentingscampagne tegen polio. Deze opvallende aanpak is<br />
bedacht door het Social Behavior Change-team van UNICEF,<br />
dat nauw samenwerkt met het Provincial Polio Emergency<br />
Operations Centre van de overheid in Punjab. Aan het hoofd<br />
van dit creatieve team staat Sajida Mansoor. Zij is ervan overtuigd<br />
dat een overdaad aan informatie over poliovaccinaties<br />
veel ouders kan overweldigen, soms zelfs tot op het punt dat<br />
ze niets meer willen ondernemen.<br />
‘We moesten dus out-of-the-box denken om aandacht te<br />
vragen voor polio. Zo kwamen we op het onconventionele<br />
maar leuke idee om trommels te gebruiken om polio onder<br />
de aandacht te brengen en onze vaccinatiecampagnes bekend<br />
te maken. Zeker gezinnen die eerdere vaccinatierondes<br />
gemist hadden, konden zo op de kar springen’, zegt Mansoor.<br />
Zafar Iqbal kondigt nieuwe vaccinaties aan in Rawalpindi<br />
Zafar Iqbal, de drummer, stopt plotseling met spelen zodat<br />
de mensen de oproep tot gebed van de plaatselijke moskee<br />
kunnen horen. Iqbal bespeelt een inheemse trommel, die<br />
bekend staat als een dhol. Hij is een doorwinterde muzikant,<br />
die regelmatig optreedt op culturele evenementen.<br />
Het blijft echter niet alleen bij tromgeroffel. Naast Iqbal op<br />
het podium staat de zevenjarige Gul Bahisht, die zelfverzekerd<br />
een korte toespraak houdt die ze zelf heeft bedacht:<br />
‘Ik ben gevaccineerd. Waarom zouden jullie je kinderen niet<br />
ook laten vaccineren? Het is heel eenvoudig. Voor elk kind<br />
telkens slechts twee druppels en we zullen allemaal voor<br />
altijd beschermd zijn tegen polio.’ Iqbal hervat het ritmische<br />
geroffel en tovert een brede glimlach op de gezichten van<br />
de kinderen en hun gezinsleden.<br />
Deze strategie heeft duidelijk een gevoelige snaar geraakt<br />
bij de lokale gemeenschap. In buurten waar dit initiatief voor<br />
het eerst werd geïntroduceerd, reageerden ouders beduidend<br />
ontvankelijker op de vaccinatie-oproepen. Dit stelde<br />
gezondheidswerkers in staat om een grote groep kinderen<br />
te vaccineren die eerder alle vaccinaties hadden gemist. Zij<br />
werden aangeduid als ‘niet beschikbaar’, wat vaak betekende<br />
dat de ouders hun deuren niet wilden openen voor het<br />
vaccinatieteam. De kinderen zelf voelen zich ook meer op<br />
hun gemak, wat uiteindelijk resulteert in datgene waar het<br />
allemaal om draait: een hogere vaccinatiegraad.<br />
Wasif Mahmood (Unicef) / S.V.<br />
De trommelaar weet een<br />
gevoelige snaar te raken,<br />
waardoor ouders hun<br />
kinderen sneller laten<br />
vaccineren.<br />
© Unicef Pakistan
ROTARY INTERNATIONAL<br />
Magie mondt uit in service<br />
Rotary heeft iets magisch. Zelfs na al die jaren dat ik<br />
lid ben, blijf ik me erover verbazen. De formule is<br />
simpel: neem succesvolle leidersfiguren met verschillende<br />
achtergronden en beroepen en breng ze samen<br />
rond een aantal kernwaarden, met het oog op dienstverlening.<br />
Voeg daaraan hun netwerken en onderlinge<br />
vriendschap toe en de magie begint te werken…<br />
Het zijn jullie - Rotariërs en Rotaracters - die deze magie<br />
opwekken. Jullie zetten jullie passies, vaardigheden<br />
en interesses in bij alles wat we doen. Jullie zijn het die<br />
buiten vaste kaders denken en jullie kennis aanwenden<br />
om anderen te dienen.<br />
Ik zie dezelfde magie in werking treden bij de projecten<br />
van de Rotary Foundation, die door jullie worden<br />
gefinancierd en door jullie worden geleid. Bijvoorbeeld<br />
in een project van Rotaryclubs in Canada en Oeganda,<br />
dat tegelijkertijd de lokale economie steunt en<br />
beroepsopleidingen biedt. Deze Global Grant leert<br />
Oegandese jongeren lassen en aanverwante vaardigheden<br />
om rolstoelen te maken voor een tehuis voor<br />
kinderen met een beperking. Ze krijgen hun opleiding<br />
in Canada en keren terug naar huis met de nodige<br />
kennis om een bedrijfje op te starten en zo de nodige<br />
rolstoelen te vervaardigen voor hun gemeenschap.<br />
Een ander project dat de ondernemingsgeest van<br />
Rotary weerspiegelt, liep in Guatemala. Om het<br />
probleem van de beperkte internettoegang voor<br />
scholen op het platteland aan te pakken, werkte een<br />
Rotaryclub uit Guatemala samen met Ierse Rotariërs.<br />
Zes scholen en drie gemeenschapscentra in het<br />
landelijke gebied Sololá<br />
werden uitgerust met<br />
plug-and-play servers<br />
die educatief materiaal<br />
bevatten. Het project<br />
voorziet ook laptops<br />
en stabiele stroomvoorziening,<br />
en een<br />
opleiding voor de leerkrachten.<br />
Barry Rassin<br />
Voorzitter Rotary Foundation<br />
De Global Grants van de<br />
Foundation financieren<br />
ook studiebeurzen. Eén zo’n beurs, gesponsord door<br />
Italiaanse en Duitse clubs, richt zich op artificiële intelligentie<br />
bij ziektepreventie en -behandeling. De<br />
Italiaanse student Salvatore Galati deed onderzoek aan<br />
een universiteit in Bonn, Duitsland, waarbij hij AI-algoritmen<br />
gebruikte om enorme datasets te analyseren<br />
voor de ontwikkeling van innovatieve medicijnen. Dergelijke<br />
computerondersteunde benaderingen kunnen<br />
de kosten en onderzoeksduur aanzienlijk verminderen<br />
bij de ontwikkeling van levensreddende medicijnen.<br />
Het is fantastisch om te zien hoe we innovatie en<br />
nieuwe technologie omarmen binnen onze Foundation-toelagen.<br />
Ik kijk ernaar uit om velen van jullie binnenkort te ontmoeten<br />
op de RI-conventie in Singapore. Daar zullen<br />
we zeker nog meer te weten komen over nieuwe mogelijkheden<br />
voor service en innovatie. We kunnen er<br />
samen de magie van Rotary vieren, én onze inzet om<br />
hoop te brengen in de wereld.<br />
Singapore komt<br />
in zicht!<br />
De RI-conventie ontvouwt deze maand (25-29 mei) haar pracht<br />
en praal tegen de achtergrond van het spectaculaire Singapore.<br />
Kom luisteren naar Aidan O’Leary (directeur poliobestrijding bij de<br />
WHO), Jack Sim (oprichter van de World Toilet Organization) en<br />
Rotary Peace Fellow Alexandra Rose, die cultuur inzet als middel<br />
tot verzoening. Ga zeker ook langs bij Singapore’s GastroBeats, een<br />
eet- en muziekfestival dat exclusief voor Rotary wordt geopend op zaterdag 25 mei. Bekijk alle evenementen op de website<br />
van de conventie. Sla een praatje in het Huis van de Vriendschap en kies uit tientallen breakout-sessies. Je verneemt er onder<br />
meer hoe clubs nieuwe leden kunnen aantrekken en hun impact vergroten.<br />
Tussen haakjes: is het u opgevallen dat er een doedelzakband op het programma staat? Mis de Red Hot Chilli Pipers niet!<br />
9
ROTARY INTERNATIONAL<br />
De Rotarywereld in actie<br />
Meer dan<br />
30.000<br />
Maaltijden geserveerd door<br />
de school in 2023<br />
Mexico<br />
In een school in Nuevo Laredo, een<br />
stad dicht bij de grens met de VS,<br />
voorziet een gaarkeuken die is gebouwd<br />
door Rc Nuevo Santander<br />
honderden kinderen uit achterstandswijken<br />
van maaltijden. ‘De<br />
meeste huizen hier hebben geen<br />
elektriciteit of stromend water’,<br />
zegt clubvoorzitter Jorge. Het project<br />
werd gelanceerd in 2018 met<br />
een budget van 150.000 US$ en in<br />
augustus 2020 werd de keuken in<br />
gebruik genomen. ‘De kosten voor<br />
een dagelijks ontbijt en een lunch<br />
voor 230 kinderen bedragen 9.300<br />
US$ per maand’, vervolgt Jorge. Het<br />
geld wordt gedoneerd door bedrijven<br />
en particulieren. Clubleden houden<br />
toezicht op de werking en hebben<br />
gezorgd voor zonnepanelen.<br />
Verenigde Staten<br />
‘Het Viva! Vienna!-festival is een perfect<br />
voorbeeld van een evenement dat<br />
plaatselijke bewoners en verenigingen<br />
in actie doet komen’, vertelt Gunnar,<br />
een lid van Rc Vienna in Virginia (een<br />
voorstad van Washington D.C.). Halverwege<br />
de jaren ’90 nam hij de leiding<br />
van het festival op zich. Het omvat eetstanden,<br />
rondritten, ukeleleconcerten<br />
en zingende prinsessen, maar ook een<br />
eerbetoon aan gesneuvelde militairen.<br />
De editie van 2023 trok 60.000 mensen,<br />
met een totale opbrengst rond<br />
de 230.000 US$ - een hele krachttoer!<br />
Een groot deel van de winst komt van<br />
de standhouders, die soms grote bedragen<br />
neertellen om zo dicht mogelijk<br />
bij het stadspark te staan, het hart van<br />
het festival.<br />
14de eeuw<br />
Oorsprong van het woord ‘festival’<br />
10
ROTARY INTERNATIONAL<br />
Nederland<br />
Vorig jaar vierden duizenden leden het honderdjarig bestaan<br />
van Rotary op een typisch Nederlandse manier: op<br />
de fiets. Het ging om een estafette van zo’n 5.000 km, op<br />
een elektrische fiets. De fietsers bezochten om beurten de<br />
meeste van de 500 clubs in het land. Voormalig RI-voorzitter<br />
Holger Knaack gaf samen met ongeveer 1.000 feestvierders<br />
de aftrap voor de estafette in het Olympisch Stadion van<br />
Amsterdam. Bijna een jaar later, aan het einde van de fietstocht,<br />
plantten Rotariërs een bos in de provincie Zeeland.<br />
De actie gaf Rotary heel wat zichtbaarheid en stelde ook<br />
het focusgebied ‘milieu’ extra in de kijker.<br />
Meer dan 35.000<br />
Kilometer aan fietspaden in Nederland<br />
Albanië<br />
In december bezorgde de Rotaractclub van Durrës (aan de Adriatische kust) pakketten<br />
met basisgoederen aan 30 kansarme gezinnen. Elk pakket was op maat<br />
samengesteld, want de Rotaracters hadden van tevoren informatie verzameld over<br />
de gezinnen en hun specifieke behoeften. Het project werd mogelijk gemaakt door<br />
bijdragen in geld en natura. De pakketten bevatten op<br />
zijn zachtst gezegd een eclectisch assortiment van<br />
goederen: kerstitems, limonade, fruit en groenten,<br />
620 voor<br />
Christus<br />
Stichting van Durrës onder<br />
de naam Epidamnos<br />
hygiënische producten, wasmiddelen, kinderspeelgoed<br />
en -boeken, kleding, huishoudtoestellen, enz.<br />
‘Het is maar een bescheiden steunactie, die de problemen<br />
van deze gezinnen niet kan oplossen’, legt<br />
Rotaracter Geri uit, ‘maar het is ook bedoeld om onze<br />
banden te versterken.’<br />
Burundi<br />
De zesjarige Maïssa, die leed aan scoliose, kon een ruggengraatoperatie<br />
ondergaan dankzij de samenwerking van verschillende<br />
Rotariërs op drie continenten. Een team van Belgische chirurgen<br />
die in Burundi werkten, realiseerde zich dat het kleine meisje dringend<br />
geopereerd moest worden. Er was echter<br />
ter plaatse geen geschikte arts beschikbaar en de<br />
familie kon zich geen reis naar het buitenland veroorloven.<br />
Dus nam het team <strong>contact</strong> op met Pierre<br />
De Vriendt (Rc Gent Haven - Gand Maritime), die<br />
medische missies coördineert. Het idee was om<br />
Indiase chirurgen in te zetten, in de hoop een goedkopere<br />
oplossing te vinden. De informatie kwam<br />
uiteindelijk terecht bij Els Reynaers Kini (Rc Mumbai<br />
Sobo), die de activiteiten van de Spine Foundation<br />
daar steunt via een Global Grant. Twee<br />
Indiase artsen reisden vervolgens op<br />
eigen kosten naar Burundi om de operatie uit te voeren.<br />
Els, die van plan is om dit soort acties uit te breiden,<br />
brengt de dankbaarheid van de moeder van het meisje<br />
onder woorden: ‘Maïssa zal niet alleen normaal kunnen<br />
opgroeien, maar alle betrokkenen houden nog intensief<br />
<strong>contact</strong>. We vormen nu een echte familie, verspreid<br />
over India, België en Burundi.’<br />
1 op de<br />
10.000<br />
kinderen<br />
wordt geboren met scoliose<br />
11
LIFESTYLE<br />
ERVARINGEN<br />
VAN EEN SCEPTICUS<br />
Met z’n 16 dwalen we op een zaterdagochtend schijnbaar doelloos door het<br />
bos, onze zintuigen afgestemd op elk detail om ons heen: de harsachtige<br />
geur van sparren; de manier waarop een spinnenweb zijn ingewikkelde<br />
architectuur onthult in gouden stralen zonlicht; het zachte kabbelen van<br />
een beekje in de verte. Geleidelijk lijkt onze ‘innerlijke ruis’ te verstommen<br />
en krijgen we weer ruimte in ons hoofd. We worden gezamenlijk<br />
overweldigd door één simpele gedachte: ‘Wow, dit is prachtig.’<br />
12
LIFESTYLE<br />
Toen de redactie van het Rotary-magazine mij polste om<br />
een artikel te schrijven over ‘bosbaden’, dacht ik eerst<br />
dat ik iets verkeerd had begrepen. Bosbaden – was dat niet<br />
een of andere maffe trend waar ik te oud en te nuchter voor<br />
was? Was de redactionele focus van het tijdschrift drastisch<br />
verschoven, zonder dat ik het wist?<br />
Bosbaden. Ik stelde me iets voor als een ijsberenclub, met<br />
meer privacy en minder kleren. Bij nader inzien bleek het niet<br />
te gaan om een vorm van baden, of een vorm van wandelen.<br />
Er komt zelfs nauwelijks lichaamsbeweging bij kijken. Het<br />
gaat eerder om een meditatieve zintuiglijke ervaring waarbij<br />
mensen zich volledig onderdompelen in de natuur – een vorm<br />
van outdoor mindfulness, zeg maar.<br />
Het fenomeen bosbaden ontstond in 1982 in Japan, in het<br />
kader van een nationale campagne die een bezoek aan een<br />
bos promootte als een manier om werkgerelateerde stress te<br />
verminderen. Het concept heette<br />
shinrin-yoku (wat zich laat vertalen<br />
als “baden in het bos”). Het ritueel<br />
is uitgegroeid tot een beweging die<br />
op gang is gebracht door de Japanse<br />
Forest Therapy Society, die 65<br />
bostherapielocaties over het hele<br />
land heeft gecertificeerd. Ondertussen<br />
heeft bosbaden zich verspreid<br />
over de hele wereld. Overal,<br />
van het schiereiland Barrenjoey bij<br />
Sydney tot de Pocono Mountains<br />
in het oosten van Pennsylvania,<br />
zijn eco-hotels opgedoken die zich<br />
richten op bosbaders. Ook tal van<br />
organisaties bieden vandaag een of<br />
andere vorm van bostherapie aan.<br />
Sommige mensen hebben shinrinyoku<br />
opgenomen in hun dagelijkse<br />
routines. ‘Ik werk vlak naast een<br />
park met een beroemd heiligdom,<br />
waar veel bomen staan’, schrijft<br />
Qing Li, een leider van de beweging<br />
voor bosbaden. ‘Vanuit mijn kantoorraam<br />
kan ik een prachtig landschap<br />
zien, en ik loop bijna elke dag<br />
tijdens de lunchpauze even naar het park.’ Hij beschreef zijn<br />
ervaringen in het boek Forest Bathing: How Trees Can Help<br />
You Find Health and Happiness – een bestseller bij adepten<br />
van bosbaden.<br />
Li is als arts verbonden aan het Nippon Medical School Hospital<br />
in Tokio en bestudeert al 20 jaar de weldaden van bosbaden.<br />
Hij spoort iedereen aan zijn of haar telefoon aan de<br />
kant te laten en een plek te zoeken waar je je zintuigen kan<br />
openstellen voor de natuur. Als je geen bos bij de hand hebt,<br />
is elke kleine groene plek voldoende. ‘Het zal je humeur verbeteren,<br />
spanning en angst verminderen en je helpen je te<br />
concentreren voor de rest van de dag’, belooft hij.<br />
Zelfzorg of verwennerij?<br />
Niets van dit alles klinkt helemaal nieuw. We leven in een<br />
existentieel beladen tijdperk waarin de behoefte aan ‘zelfzorg’<br />
een constante is. Het concept is uitgegroeid tot een verzamelnaam<br />
voor elk tijdverdrijf dat niets met werk te maken<br />
heeft, van stijldansen tot een dagboek bijhouden en katten<br />
aaien. Nog niet zo lang geleden heette dit gewoon ‘tijd voor<br />
jezelf’, maar nu beveelt iedereen - artsen, leraren, barmannen,<br />
kappers - op grote schaal ‘zelfzorg’ aan.<br />
Ik ben altijd op mijn hoede voor de vage grens tussen zelfzorg<br />
en zelfverwennerij. Daarom wilde ik Dr. Li wel eens met<br />
eigen ogen zien. In een YouTube-video verschijnt hij als een<br />
bescheiden man van middelbare leeftijd in een oranje North<br />
Face-jas die door het bos wandelt en af en toe stopt om aan<br />
verschillende met mos bedekte bomen te snuffelen. Tussendoor<br />
waarschuwt hij de kijkers dat Japan een woord heeft<br />
– karoshi – dat letterlijk ‘dood door overwerk’ betekent. Terwijl<br />
hij de medische voordelen van<br />
bosbaden opsomt (vermindering<br />
van stresshormonen, verlaging van<br />
de bloeddruk, versterking van het<br />
immuunsysteem en het hart- en<br />
vaatstelsel) heeft het filmpje al bij<br />
al de allures van een goedbedoelde<br />
zelfhulpvideo. Maar de boodschap<br />
is duidelijk: tenzij je achter je bureau<br />
wilt sterven, moet je goed<br />
voor jezelf zorgen.<br />
Begrepen. Ik woon nu al 26 jaar in<br />
Chicago en heb hier drie kinderen<br />
opgevoed, met alle vreugde en ellende<br />
van dien. Al bijna de helft van<br />
mijn leven worden mijn hersenen<br />
gebombardeerd met werfgeluiden,<br />
toeterende claxons, blèrende autoradio’s,<br />
blaffende honden en jengelende<br />
kinderen. Het voortdurende<br />
geluid van sirenes is zo hardnekkig<br />
dat ik het in mijn thuiskantoor niet<br />
eens meer opmerk, totdat ik op<br />
Zoom ben en iemand vraagt of alles<br />
in orde is. Ik leef dus inderdaad<br />
in een staat van verhoogde stress.<br />
Natuurlijk is dat vandaag niet zo bijzonder in de Westerse<br />
wereld: we lopen bijna allemaal het gevaar onszelf te verliezen<br />
in het gezoem en gebel van de hedendaagse technologie,<br />
de dagelijkse aanval van krantenkoppen en deadlines en verantwoordelijkheden<br />
die nooit ophouden. Li zou waarschijnlijk<br />
zeggen dat we allemaal kandidaat zijn voor een karoshi in<br />
slowmotion…<br />
Volgens een oude gemeenplaats is het niet de stress is die<br />
ons doodt, maar onze reactie erop. Zelfs mijn meest positieve<br />
reacties op mijn stress - halfslachtige pogingen tot<br />
meditatie, podcasts, therapie, wandelen met de hond - waren<br />
duidelijk niet voldoende. Misschien zou een drie uur durend<br />
13
LIFESTYLE<br />
Een bosbad is een uitnodiging<br />
om de natuur met al<br />
je zintuigen te omarmen.<br />
Beth Bengtson begeleidt al 10 jaar sessies bosbaden<br />
bosbad in het Morton Arboretum wél helpen. Ik besluit mij<br />
in te schrijven.<br />
Het Morton Arboretum ligt ongeveer 35 kilometer ten westen<br />
van het centrum van Chicago en voelt aan als een andere<br />
planeet. De uitgestrekte voorstedelijke oase beschikt over 25<br />
kilometer aan wandelpaden, meer dan 200 soorten vogels en<br />
een levendige plantengroei. Het is moeilijk om je een meer<br />
ontspannen omgeving voor te stellen, zo dicht bij één van<br />
de grootste steden van Amerika.<br />
Bonzend hart<br />
Maar toch, als ik mij op de bewuste zaterdagochtend aansluit<br />
bij de groep, ben ik een puinhoop. Ik raak de weg kwijt op<br />
zoek naar het quasi onvindbare parkeerterrein P-29, en daar<br />
kan geen natuurschoon of mindfulle aanpak tegenop. Tegen<br />
de tijd dat ik er geraak, sta ik stijf van de stress en bonst mijn<br />
hart als een gek. Een goed begin...<br />
De educatieve medewerkers van het Morton Arboretum<br />
hoorden tien jaar geleden over de opmars van bosbaden en<br />
realiseerden zich dat dit perfect aansloot bij hun missie om<br />
mensen dichter bij de natuur te brengen. In samenwerking<br />
met de Association of Nature and Forest Therapy lanceerde<br />
het Arboretum zijn eigen bostherapieprogramma. Nu nemen<br />
jaarlijks meer dan 500 gasten deel aan wandelingen van twee<br />
of drie uur. Sommigen verwerken verdriet of trauma’s, anderen<br />
leren leven met een handicap en velen zijn gewoon op<br />
zoek naar een emotionele reset.<br />
Niemand vraagt naar elkaars problemen in mijn gezelschap,<br />
dat bestaat uit 14 vrouwen, een man die lijkt te zijn meegesleept<br />
door zijn echtgenote en ik. Onze begeleidster, de<br />
zachtaardige Beth Bengtson, beschrijft onze trip als een<br />
reeks uitnodigingen om met de natuur om te gaan en de<br />
ervaring met alle vijf zintuigen te omarmen. ‘Ik ben gewoon<br />
een gids’, zegt Bengtson, ‘Eigenlijk is het bos degene die<br />
de therapie geeft.’<br />
We zijn nog maar een paar honderd stappen ver als Beth<br />
kleine matjes uitdeelt voor een eerste meditatiesessie, tussen<br />
de modder. Ik vind haar zachte smeekbeden om me te<br />
concentreren op de geluiden van de natuur bijna onmogelijk<br />
uit te voeren. Eerst nestelt een zeurende, chronische pijn<br />
zich op de gebruikelijke plek in mijn onderrug. Dan voel ik<br />
me afgeleid door het lawaai van de nabijgelegen snelweg en<br />
van groepjes nieuwsgierige wandelaars die blijven passeren.<br />
Net als ik in de stemming kom, klieft er een vliegtuig door<br />
de lucht, op weg naar O’Hare Airport.<br />
Na afloop laat Beth een praatstok rondgaan. Ik houd mijn<br />
mond als mijn medebaders hun ervaringen beschrijven als<br />
‘aardend’ en ‘herstellend’. Ik heb nooit uitblonken in biologie,<br />
maar zelfs ik weet dat wanneer een mens spanning en angst<br />
ervaart, dit een bliksemflits vanuit de hersenen door het zenuwstelsel<br />
stuurt. Golven van stresshormonen liften mee in<br />
je bloedbaan totdat de trigger van de stress afneemt. Maar als<br />
dit te vaak gebeurt, kan het vermogen van het zenuwstelsel<br />
om de stressreactie te stoppen verzwakken, wat resulteert<br />
in de productie van nog meer stresshormonen.<br />
Dit houdt me bezig terwijl Beth ons vraagt om met een slakkengangetje<br />
verder te lopen en de wereld om ons heen in ons<br />
op te nemen. Als geroepen huppelt er een konijn voorbij, wat<br />
een goed voorteken lijkt. Ik zie een boom wuiven in de wind<br />
en voel mijn schoenen in de zachte aarde wegzakken. Zelfs<br />
kruipende insecten weten mijn belangstelling op te wekken.<br />
Kortom: er gebeurt iets.<br />
Kinderlijke ervaringen<br />
‘Shinrin-yoku is als een brug’, schrijft Li. ‘Door onze zintuigen<br />
te openen, overbrugt het de kloof tussen ons en de natuur.’<br />
14
LIFESTYLE<br />
Het is tijdens de derde sessie dat ik officieel de brug oversteek.<br />
Het doel is deze keer om een rustig plekje te vinden, te<br />
gaan zitten en met wat je om je heen vindt een minikunstwerk<br />
te maken. De stem van Beth dringt mijn gedachten binnen:<br />
Probeer toegang te krijgen tot gevoelens die er altijd al zijn geweest,<br />
zoals toen je nog een kind was en je gewoon speelde.<br />
Ik geef toe dat mijn poging om steentjes te stapelen me<br />
niets doet, maar als ik de gladde aarde aan mijn vingers voel,<br />
verschuift er iets in mijn hersenen. Of beter: ik voel iets leeglopen.<br />
Alle andere impressies beginnen te vervagen en de<br />
tactiele sensatie wordt alles. Het gewone leven begint steeds<br />
verder weg te voelen, verdrongen door een soort verhoogde<br />
alertheid en verwondering die ik nooit ervaarde bij andere<br />
vormen van meditatie. ‘Dit zijn gevoelens die we kwijtraken<br />
als we volwassen worden en niet meer nieuwsgierig zijn’,<br />
kadert Beth.<br />
Niet zo lang geleden vroeg mijn eigen therapeut me om<br />
mezelf te visualiseren naast een zacht stromende beek, met<br />
drijvende bladeren. Hij droeg me op elke gedachte op een<br />
blad te plaatsen en ze, een voor een, weg te laten drijven.<br />
Op dat moment protesteerde ik dat de oefening niet zou<br />
werken, dat ik altijd op de oever naast het blad zou lopen om<br />
er zeker van te zijn dat het stroomafwaarts zou blijven drijven.<br />
Als ik even later op een boomstam klim die over een beek<br />
is gevallen en mijn voeten in het koele water laat bungelen,<br />
kan ik me nauwelijks herinneren dat ik me zo voelde. Met<br />
elk blad dat voorbij drijft, voel ik mijn hartslag vertragen.<br />
Het geeft een intense vorm van rust en ik besefte niet hoe<br />
hard ik dat nodig had. Ik kom op een natuurlijke high, waarin<br />
ik een onverklaarbare vrede vind in eenvoudige observaties<br />
zoals een bloemkoolvormige wolk die voorbij drijft en vurige<br />
rode bladeren die zich vastklampen aan de voet van een<br />
boomstam, alsof ze niet willen loslaten. De schoonheid om<br />
me heen is tegelijkertijd diffuus en enorm, en laat me zowel<br />
opgewonden als uitgeput achter. Ik vergeet de andere leden<br />
van de groep helemaal.<br />
De middag eindigt met een zuiverend theekransje op een<br />
zonnige open plek. Beth schenkt thee van sparrentoppen,<br />
die ze een paar uur geleden heeft geplukt. Als ik de praatstok<br />
deze keer aangereikt krijg, reageer ik niet zo afwijzend. Maar ik<br />
schaam me te erg om de waarheid te vertellen: dat ik hierheen<br />
kwam met het idee dat dit allemaal belachelijk was en dat ik<br />
me na drie uur beter voel dan in jaren. Ik geef het stokje door<br />
aan de volgende persoon en rijd naar huis in een staat van<br />
zweverige gelukzaligheid, hopend dat die zal blijven duren.<br />
Als ik vandaag terugdenk aan mijn ochtend in het bos, voelt<br />
het alsof alles daar iemand anders is overkomen. Maar soms<br />
als ik de hond uitlaat, sluit ik mijn ogen en concentreer ik me<br />
op de wind in het bladerdek van de majestueuze eiken langs<br />
mijn straat. Die maakt al jarenlang hetzelfde geluid. Maar ik<br />
luister eindelijk.<br />
Jeff Ruby (Rotary 05.2024) / S.V.<br />
15
INTERVIEW<br />
‘Ook ouderen moeten<br />
keuzes kunnen maken.’<br />
© pressmaster / Adobe Stock<br />
Professor Xavier Schmitz, neuropsycholoog aan de universiteit van Luik, is<br />
gespecialiseerd in het verouderingsproces bij mensen met een beperking. Hij<br />
staat al jaren kritisch tegenover de medicalisering van de ouderenzorg. Volgens<br />
hem is het van groot belang om rekening te blijven houden met de vaardigheden<br />
van bejaarden en hun recht op zelfbeschikking te respecteren. ‘Sociale<br />
vooroordelen en paternalisme beroven ouderen te snel van hun zelfstandigheid.’<br />
De levensverwachting voor mensen met het syndroom<br />
van Down of autisme is de voorbije decennia sterk<br />
toegenomen. Hoe komt dat?<br />
Net als bij de rest van de bevolking kan dit deels worden<br />
verklaard door de vooruitgang in de geneeskunde, maar ook<br />
door een gezondere levensstijl. Toch is het zo dat de levensverwachting<br />
bij deze groepen beduidender is gestegen: van<br />
ongeveer 35 jaar in de jaren 1980 tot meer dan 60 jaar nu.<br />
Een beter begrip van deze aandoeningen heeft geleid tot een<br />
adequatere behandeling, wat resulteert in meer comfort en<br />
dus een langer leven.<br />
De andere kant van de medaille is dat deze mensen af<br />
te rekenen krijgen met een proces van vroegtijdige<br />
veroudering…<br />
Gemiddeld vertoont iemand met het downsyndroom de<br />
eerste tekenen van veroudering vanaf de leeftijd van 40-<br />
45 jaar, met een verhoogd risico op cognitieve problemen<br />
en neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer. Ongeveer<br />
80% van deze mensen boven de 40 vertoont zorgwekkende<br />
neurologische symptomen.<br />
De langere levensverwachting heeft ook consequenties op<br />
sociaal vlak. Wanneer de ouders wegvallen, kan dat zware gevolgen<br />
hebben op het gebied van ondersteuning. We hebben<br />
te maken met een nieuw paradigma. Dat betekent natuurlijk<br />
een uitdaging voor professionals in de gezondheidszorg, en<br />
met name voor de gehandicaptensector. Die wordt geconfronteerd<br />
met geriatrische benaderingen en pathologieën<br />
waarmee men voorheen niet te maken had.<br />
Deze mensen worden vaak omkaderd in dagopvang,<br />
terwijl ze thuis blijven wonen. Naarmate hun gezondheid<br />
verslechtert, moeten ze verhuizen naar zorginstellingen...<br />
En dat vormt een echte uitdaging, vooral met betrekking tot<br />
de vraag wannéér zij naar een woonzorgcentrum moeten<br />
16
INTERVIEW<br />
verhuizen. Het antwoord is nooit eenvoudig. Natuurlijk is<br />
het de bedoeling om iemand zo lang mogelijk in zijn of haar<br />
gewone leefomgeving te houden. Maar dit betekent dat het<br />
personeel daar bijgeschoold moet worden, om een antwoord<br />
te bieden op de problemen die gepaard gaan met het ouder<br />
worden. Als de betrokkene naar een klassiek woonzorgcentrum<br />
gaat, stelt zich daar een vergelijkbare kwestie. In beide<br />
gevallen is een adequate opleiding cruciaal.<br />
Moet ons perspectief op ouder worden veranderen?<br />
Als iemands gezondheid achteruit gaat, focussen we snel op<br />
lichamelijke zorg, soms ten koste van het mentale welzijn. Het<br />
risico bestaat dat deze visie zich uitbreidt naar de gehandicaptensector.<br />
Woonzorgcentra hebben van lichamelijke zorg zo’n<br />
prioriteit gemaakt dat ze nu met grote personeelsproblemen<br />
kampen, omdat ze niet kunnen voldoen aan een behoefte die<br />
ze zelf hebben gecreëerd. De uitdaging is om niet in dezelfde<br />
maatschappelijke val te trappen voor de gehandicaptensector.<br />
Die is tot nu toe relatief gespaard gebleven van dit fenomeen,<br />
dankzij de voorzieningen voor dagbesteding en de familiale<br />
opvang, die meer oog hebben voor welzijn en levenskwaliteit.<br />
Lijken woonzorgcentra te veel op ziekenhuizen?<br />
Ja. Sinds de jaren 1970 maken we een medicalisering van<br />
het ouder worden mee. Een WZC is in de eerste plaats een<br />
plek waar mensen kunnen wonen, en indien nodig verzorgd<br />
worden. Natuurlijk is het zorgaspect noodzakelijk, maar het<br />
moet in overeenstemming zijn met de reële behoeften van de<br />
bewoner. Wanneer je vandaag door een WZC loopt, doet alles<br />
denken aan een ziekenhuis: de architectuur, de inrichting, de<br />
overal aanwezige medische apparatuur, de witte jassen van<br />
het personeel, de oververtegenwoordiging van verpleegkundigen<br />
en zorgassistenten, enzovoort. De plek waar we<br />
wonen heeft een grote invloed op de manier waarop we in<br />
het leven staan. Zo’n omgeving herinnert de bewoners er<br />
dagelijks aan dat ze er zijn om verzorgd te worden, en dat ze<br />
zich dus in een afhankelijke positie bevinden. Op die manier<br />
wordt afbreuk gedaan aan hun autonomie.<br />
Kan een witte jas inruilen voor gewone kleren echt een<br />
verschil maken?<br />
Dat is zelfs wetenschappelijk vastgesteld. Wie bij een bepaalde<br />
handeling wordt begeleid door iemand in een witte jas, zal<br />
zich afhankelijker opstellen dan iemand die dezelfde handeling<br />
uitvoert met een begeleider in burgerkleding – ook al zijn de<br />
omstandigheden volkomen identiek. Bovendien is een witte<br />
jas intimiderend; gesprekken vinden dan plaats binnen een<br />
strikte ‘verzorger-patiënt’-relatie. Als je hem aan de kant<br />
laat, zal de patiënt sneller andere onderwerpen aansnijden<br />
en wordt de dialoog verrijkt. Dit is allemaal wetenschappelijk<br />
bewezen, net als het beruchte ‘witte-jassensyndroom’, dat<br />
een ongewone stijging van de hartslag en bloeddruk veroorzaakt.<br />
In centra voor gehandicapten hebben we echter<br />
te maken met opvoeders, niet met verpleegkundigen. Daar<br />
probeert men een thuisgevoel te creëren. Wanneer ouder<br />
wordende gehandicapten naar een WZC verhuizen, verandert<br />
de setting zo ingrijpend, dat dit gevolgen kan hebben voor<br />
hun geestelijke en lichamelijke gezondheid.<br />
U verdedigt het zelfbeschikkingsrecht van ouderen en/of<br />
gehandicapten... Maar waar trekt u de grens?<br />
Dat is een complexe vraag. Aan leeftijd zijn heel wat vooroordelen<br />
en stereotypen gekoppeld, wat kan leiden tot een vorm<br />
van (onbewuste) discriminatie. Anderzijds willen we natuurlijk<br />
het beste voor onze ouderen. In de medische wereld bestaat<br />
helaas vaak de neiging om de mening van de betrokkene snel<br />
terzijde te schuiven. Soms wordt zelfs het beroepsgeheim<br />
doorbroken door eerst met de familie te praten in plaats van<br />
met de oudere patiënt zelf. Als het gaat om iemand van 30,<br />
gebeurt dat niet. Het gevolg is dat veel ouderen niet eens<br />
weten dat ze ziek zijn. En toch zijn zeggenschap en keuzes<br />
kunnen maken fundamentele behoeften voor de mens. Dit<br />
alles roept toch een aantal ethische vragen op.<br />
Het gaat om een vorm van paternalisme?<br />
Het lijdt geen twijfel dat dit gedrag meer wordt ingegeven<br />
door de wens om het juiste te doen dan door discriminerende<br />
intenties. We denken dat we het op de best mogelijke manier<br />
aanpakken, volgens onze waarden en overtuigingen. Het probleem<br />
is dat deze niet noodzakelijkerwijs overeenkomen met<br />
die van de persoon in kwestie. Een patiënt zijn mening laten<br />
geven, betekent niet dat hij méér gelijk heeft dan de dokter<br />
of de familie. Als het om gezondheidszorg gaat, bestaat er<br />
zelden zoiets als de perfecte beslissing.<br />
Als we te veel proberen te helpen, werken we dan een<br />
zekere afhankelijkheid in de hand?<br />
Ja, en dat is allemaal gebaseerd op het cliché dat ouderen<br />
haast automatisch hun vaardigheden verliezen. Door hen te<br />
veel te helpen, versnellen we eigenlijk hun achteruitgang,<br />
terwijl we tegelijkertijd onszelf druk opleggen. Zo komt er<br />
een vicieuze cirkel op gang. Laten we dus enkel de ondersteuning<br />
bieden die strikt en objectief noodzakelijk is, niet<br />
meer en niet minder.<br />
Kan het nuttig zijn je geheugen te trainen met<br />
kruiswoordraadsels en dergelijke?<br />
Als je zoiets niet met volle overtuiging doet, heeft het geen<br />
zin. Het geheugen is geen spier. Sociale <strong>contact</strong>en onderhouden,<br />
is al stimulerend genoeg. Het lijkt me beter daarin<br />
te investeren. Hersentraining is geen therapie…<br />
U werkt ook voor de Luikse spin-off LyAge (‘Live your<br />
Age’). Wat doet die precies?<br />
LyAge biedt ondersteuning en advies over ‘ouder worden’<br />
aan iedereen die betrokken is bij de leefomgeving van ouderen.<br />
We beoordelen de levenskwaliteit in instellingen en<br />
ondersteunen bewoners en professionals bij het veranderen<br />
van hun aanpak en de ‘bedrijfscultuur’. De missie van LyAge<br />
is om het negatieve beeld van ouder worden in instellingen<br />
te veranderen door de huidige praktijken in vraag te stellen<br />
en te durven innoveren. Ons doel is om iedereen te erkennen<br />
als uniek individu, met eigen capaciteiten en recht op<br />
levenskwaliteit, ongeacht je leeftijd of gezondheidstoestand.<br />
Denis Crepin / S.V.<br />
17
GEZONDHEID<br />
Project<br />
Odette:<br />
anders<br />
omgaan<br />
met dementie<br />
Zes Rotaryclubs uit het Waasland<br />
schonken 12.000 € aan Project Odette.<br />
Daarmee wil Hogeschool Odisee<br />
behoeften-gebaseerde zorg ingang<br />
doen vinden in woonzorgcentra. Deze<br />
sterk persoonlijk gerichte benadering<br />
van bewoners met dementie<br />
vermindert angsten en onrust.<br />
Dit leidt tot een beter welbevinden en<br />
uiteindelijk tot minder gebruik van<br />
psychofarmaceutische middelen.<br />
Na enkele jaren zoeken naar een optimale benadering<br />
is deze methode al operationeel in een twintigtal<br />
woonzorgcentra, de meeste in de ruime omgeving van het<br />
Waasland. Rc Sint-Gillis – Stekene Camasiacum was al partner<br />
van Odette tijdens de onderzoeksfase. Op voorstel van<br />
Freddy Cloet verenigde ADG Gerda Saeys de clubs uit groep<br />
9 van D 2130 rond dit project. De clubs werken al intensief<br />
samen in het kader van de vijfjaarlijkse Scheldeparade, waarbij<br />
zij een zeshonderdtal zorgbehoevende gasten trakteren op<br />
een geanimeerde rondvaart op de Schelde.<br />
Elke vier seconden krijgt iemand ergens ter wereld dementie.<br />
De meest voorkomende vorm is de ziekte van Alzheimer (ca.<br />
70%), vaak in een mengvorm met vaatlijden, dat eveneens<br />
de hersenfuncties kan aantasten. In Vlaanderen hebben,<br />
volgens een schatting van het Expertisecentrum Dementie<br />
Vlaanderen, meer dan 141.000 mensen dementie. De kans<br />
op dementie neemt sterk toe met de leeftijd. Ruim 10% van<br />
de mensen boven de 65 jaar lijdt aan de ziekte. Boven de 80<br />
jaar gaat het om 20% en boven de 90 om 40%. Het aantal<br />
ADG Gerda Saeys (r.) en Katrien Gillis tijdens<br />
de chequeoverhandiging in WZC De Spoele<br />
mensen met dementie zal als gevolg van de vergrijzing tegen<br />
2070 allicht verdubbeld zijn!<br />
Geluksmomenten opzoeken<br />
‘Dementie treft niet alleen de persoon in kwestie, maar ook<br />
de omgeving’, zegt projectverantwoordelijke Katrien Gillis.<br />
‘Wie lijdt aan dementie verliest stap voor stap zijn autonomie.<br />
Dat moet zijn geluk evenwel niet in de weg staan. Je<br />
wordt daarvoor wel meer afhankelijk van de personen rondom<br />
jou. In een woonzorgcentrum zijn dat in de eerste plaats de<br />
zorgverleners. Door hen op een andere manier te laten kijken<br />
naar dementie, en alle gedragsveranderingen die daarmee<br />
gepaard gaan, kunnen zij samen met de bewoner bewust<br />
geluksmomenten opzoeken.’<br />
Veranderend gedrag – zoals ronddolen, roepen, agitatie of<br />
depressie – bij personen met dementie is een belangrijke<br />
uitdaging voor zorgverleners. Het toedienen van medicatie<br />
is dan vaak de meest voor de hand liggende oplossing. Deze<br />
medicatie heeft helaas een negatieve invloed op de kwaliteit<br />
van leven van de betrokkene.<br />
Project Odette ontwikkelde een toolkit (vragenlijst) waarmee<br />
zorgverleners nieuwe bewoners en hun behoeften beter leren<br />
kennen, zodat zij te weten komen wat voor hen van belang is.<br />
Aangezien het voor personen met dementie vaak moeilijk is<br />
dit zelf te verwoorden, wordt ook de familie daarbij betrokken.<br />
18
GEZONDHEID<br />
Op basis van deze analyse probeert men waar mogelijk een<br />
niet-medicamenteuze oplossing aan te bieden. ‘Bij bepaalde<br />
pathologieën of pijn kunnen we natuurlijk niet om medicatie<br />
heen’, aldus Katrien Gillis. ‘Maar in veel gevallen vinden we een<br />
andere oplossing, afgestemd op de behoeften, voorkeuren<br />
en mogelijkheden van de persoon met dementie. Het gaat<br />
dan om activiteiten die negatieve emoties – zoals angst –<br />
verminderen en positieve emoties versterken.’<br />
Herinneringen ophalen<br />
Voor deze niet-farmacologische behandelingen bestaat er een<br />
waaier aan mogelijkheden, van aromatherapie en handmassages<br />
tot multisensorische stimulatie en het aanbrengen van<br />
reminiscentiemomenten. Daarbij gaat men in gesprek om<br />
herinneringen op te halen en bepaalde ervaringen opnieuw te<br />
laten beleven, aan de hand van foto’s, voorwerpen of muziek.<br />
‘Behoeften-gebaseerde zorg wil zorgteams uit hun routine<br />
halen. Het gaat er vooral om anders om te gaan met de<br />
beschikbare tijd. Bereidheid en creativiteit zijn hiervoor de<br />
sleutels. We proberen “probleemdenken” om te buigen in<br />
“oplossingsgericht denken”. Ons onderzoek van de voorbije<br />
jaren heeft aangetoond dat de behoeften-gebaseerde aanpak<br />
voor minder stress zorgt bij bewoners én bij het zorgpersoneel.<br />
Dat komt ook de kwaliteit van de zorgrelatie ten goede.’<br />
Elk jaar op Paasmaandag vindt de Rotaract Kidsday<br />
plaats. Op deze dag verwelkomt ons Rotaract-district<br />
2130 doorgaans zo’n 300 kinderen uit kansarme gezinnen.<br />
Het is telkens één van de hoogtepunten van ons<br />
werkjaar. Een evenement over de clubgrenzen heen,<br />
waarbij wij een lach toveren op zoveel jonge gezichten.<br />
Naar jaarlijkse traditie wordt er een thema uitgekozen,<br />
waarbinnen heel de dag kadert. Dit jaar was dat:<br />
circus! Onze circusschool streek neer in Brugge, voor<br />
een memorabele, zonnige en speelse dag. De DRR<br />
nodigde de kinderen uit om circusartiest te worden,<br />
onder begeleiding van tal van Rotaracters.<br />
We reden met gekke fietsen, dansten de sterren van<br />
de hemel, jongleerden met een ‘echte’ circusartiest,<br />
balanceerden als acrobaten op een parcours, losten<br />
puzzels op, deden chemische proefjes met ‘toverkrachten’…<br />
Kortom we maakten veel plezier!<br />
We konden ’s avonds dan ook aankondigen dat<br />
iedereen een volleerd circusartiest was geworden.<br />
Een spetterend kinderfeest vormde de apotheose.<br />
Een dikke dankjewel aan alle medewerkers en in het<br />
bijzonder aan Jasmien Braet, voorzitster van de districtscommissie<br />
‘Sociaal’, die erin slaagde 18 clubs te<br />
mobiliseren voor deze onvergetelijke dag.<br />
De Crdl vertaalt aanraking in geluid<br />
Jammer genoeg is behoeften-gebaseerde zorg nog niet<br />
opgenomen in het curriculum van de klassieke verpleegopleiding.<br />
Daarom organiseert Project Odette zelf opleidingen<br />
en coachingsessies. Men beheert ook een uitleendienst voor<br />
therapeutisch materiaal, waarmee de woonzorgcentra de<br />
methode in de praktijk kunnen brengen. Het geld van de<br />
Wase Rotaryclubs zal dienen om deze uit te breiden. Het<br />
gaat om technologische middelen die de zintuiglijke ervaring<br />
versterken en dus uitermate geschikt zijn voor niet-farmacologische<br />
behandelingen. Met een ‘Qwiekup’ kunnen ouderen<br />
bijvoorbeeld genieten van audiovisuele stimulatie die de zintuigen<br />
prikkelt tijdens ‘stressvolle’ zorgmomenten of tijdens<br />
verwenbaden. De ‘Crdl’ creëert dan weer momenten van<br />
betekenisvol <strong>contact</strong> en brengt een zintuiglijk verdiepende<br />
ervaring op gang door middel van verbindende aanrakingen<br />
en geluid. De ‘Moonbird’ ondersteunt zorgverleners bij het<br />
aanbieden van ademhalingsoefeningen en de ‘Qwiek Snooze’<br />
biedt slaap- en rustondersteuning op maat van elke bewoner.<br />
Het via Rotary aangekochte materiaal zal met voorrang<br />
worden ingezet in het Waasland.<br />
S.V.<br />
Meer info: www.projectodette.be<br />
19
MAATSCHAPPIJ<br />
Infosessie rond<br />
verantwoord gamen<br />
brengt gezinnen<br />
dichter bij elkaar<br />
Discussies over gaming en andere vormen van<br />
schermgebruik leiden in heel wat gezinnen geregeld<br />
tot frustraties. Daarom organiseerde Rc Beveren op<br />
woensdag 27 maart in CC Ter Vesten een gratis infoavond<br />
voor (groot)ouders én kinderen. Psycholoog en ervaringsdeskundige Bavo<br />
Vroman van GameChangers gaf er tips voor evenwichtig scherm- en gamegedrag.<br />
© Alex / Adobe Stock<br />
erscheidene van onze leden werden in hun naaste<br />
‘V omgeving geconfronteerd met problematisch schermgebruik’,<br />
zegt Sarah Bernaers van Rc Beveren. ‘Ook scholen<br />
worden met deze problematiek – en de reacties en vragen<br />
van bezorgde ouders – geconfronteerd. Vandaar wilden we<br />
praktische tips en tricks aanreiken om terug verbinding, balans<br />
en rust te brengen binnen het gezin. We mikten vooral op<br />
kinderen van 8 tot 15 jaar, en hun ouders.’<br />
GameChangers wil niet met de vinger wijzen, maar eerder<br />
ouders en kinderen dichter bij mekaar brengen. Daar sluit de<br />
club zich graag bij aan. ‘Wij zijn niet tégen gamen, maar vinden<br />
het wel belangrijk dat jongeren beseffen welke valkuilen<br />
er kunnen zijn die verslaving in de hand werken. Anderzijds<br />
wilden we de ouders ook meer betrekken bij de game-avonturen<br />
van hun kinderen. Daarom gaven we iedereen voor en<br />
na de infosessie de kans om samen te gamen, onder meer<br />
in een VR-omgeving. Die demarche kende veel succes. Voor<br />
veel ouders was het de eerste keer dat ze een spelconsole ter<br />
hand namen. Terwijl belangstelling tonen voor de leefwereld<br />
van je kind toch een eerste vereiste is om tot een zinvolle<br />
dialoog te komen.’<br />
Het volgende level<br />
Bavo Vroman en Matthias Dewilde richtten een vijftal jaar<br />
geleden de coöperatie Gamechangers op. Ze bieden gespecialiseerde<br />
ondersteuning tegen overmatig game- en<br />
schermgedrag in de vorm van coaching, cursussen, infosessies<br />
en workshops. Hun motto: ‘We brengen gamers naar<br />
het volgende level in het leven.’ Beiden kampten jarenlang<br />
zelf met een gameverslaving; ze kennen de pijnpunten dus<br />
maar al te goed.<br />
Bij Bavo liep het vooral fout tijdens zijn studietijd in Gent.<br />
‘Tot mijn achttiende was ik een zware gamer, wat thuis tot<br />
veel discussies leidde. Mijn ouders wisten niet goed hoe ze<br />
ermee om moesten gaan, en stelden dan ook geen grenzen.<br />
Op één of andere manier kreeg ik mijn schoolwerk nog wel<br />
gebolwerkt. Toen ik op kot ging, is het helemaal uit de hand<br />
gelopen. Ik zonderde mij meer en meer af om te kunnen<br />
gamen, tot wel twaalf uur per dag. Ik ging helemaal op in<br />
het spel Heroes of The Storm. Ik liet mijn thesis aanslepen,<br />
sprak niet meer af met vrienden en verwaarloosde mijn gezondheid.<br />
Alles bij mekaar heb ik er ook duizenden euro’s aan<br />
gespendeerd. Voor de buitenwereld wist ik mijn verslaving<br />
vrij goed verborgen te houden.’<br />
Fysiek afstand nemen van de spelconsole bleek zijn redding.<br />
‘Mijn vriendin studeerde enkele maanden in Canada. Ik ben<br />
drie weken bij haar op bezoek geweest, zonder computermateriaal.<br />
Dat zorgde voor een soort “reset” in mijn hoofd en een<br />
ware energieboost. Ik slaagde erin mijn studie psychologie af<br />
te werken, huurde een appartement en startte een praktijk<br />
als zelfstandig psycholoog. Bij GameChangers probeer ik<br />
jongeren en ouders nu duidelijk te maken dat het mogelijk<br />
is een evenwichtig leven te leiden waar gamen gewoon een<br />
leuke hobby blijft, en niet meer wordt dan dat.’<br />
Wanneer wordt gamegedrag precies problematisch? Iemand<br />
die veel en graag gamet is niet noodzakelijk gameverslaafd.<br />
Slechts een minderheid van de gamers komt in de problemen<br />
20
MAATSCHAPPIJ<br />
terecht. Onderzoek suggereert dat 2,6% van de Belgische<br />
bevolking met een gameverslaving kampt. Dat komt neer<br />
op ongeveer 286.000 personen.<br />
‘De gemiddelde leeftijd van een gamer is bovendien 31 jaar<br />
- heel wat ouder dan je zou verwachten’, stelt Bavo. ‘Ter nuancering:<br />
het gaat om mensen die minstens één keer per<br />
maand een <strong>online</strong> spel spelen. Als je oma af en toe Tetris<br />
speelt op haar telefoon, zit die dus ook in de statistieken…’<br />
Uit balans<br />
Sinds 2018 erkent de Wereldgezondheidsorganisatie<br />
(WHO) gameverslaving als een ziekte. Bavo nuanceert: ‘Wij<br />
beschouwen iemand met zo’n verslaving niet graag als “ziek”,<br />
maar als iemand bij wie het on- en offline leven uit balans is<br />
geraakt en die moeilijkheden ondervindt om dit recht te zetten.<br />
De erkenning van de WHO is wel belangrijk aangezien<br />
ze het gegeven erkent als een maatschappelijk probleem.’<br />
De WHO omschrijft drie criteria van een gameverslaving:<br />
1. Weinig controle over de duur, frequentie, begintijdstip,<br />
eindtijd en context van het gamen. Jongeren zijn extra<br />
gevoelig voor zo’n controleverlies; hun hersenen zijn nog<br />
niet volgroeid, en ze reageren vaak impulsief en emotioneel.<br />
Bovendien bevatten games vaak mechanismen en<br />
triggers om te blijven spelen.<br />
2. De voorkeur om te gamen groeit uit tot die mate dat<br />
het andere interesses en dagelijkse activiteiten teniet doet.<br />
Als je de mogelijkheid hebt te gamen, moet alles en iedereen<br />
daarvoor wijken. Gamen wordt allesoverheersend<br />
om je behoeften te bevredigen.<br />
3. Blijven gamen ondanks de negatieve gevolgen voor cruciale<br />
levensdomeinen (persoonlijk, familiaal, sociaal, opvoeding,<br />
gezondheid,…). Er komt als het ware een sneeuwbaleffect<br />
tot stand: meer problemen veroorzaken meer<br />
stress, waardoor je nog meer gaat wegvluchten in games.<br />
Zoals voor andere vormen van verslaving, zijn jongens/<br />
mannen beduidend meer vatbaar voor een gameverslaving.<br />
‘Volgens officiële cijfers gaat het om 78% mannen en 22%<br />
vrouwen’, zegt Bavo. ‘Terwijl er toch ongeveer evenveel vrouwen<br />
als mannen gebruik maken van games, in de brede zin.<br />
In onze praktijk schat ik dat we zelfs zo’n 95% mannen over<br />
de vloer krijgen met een hulpvraag. Misschien omdat het<br />
taboe nog zwaarder doorweegt voor vrouwen?’<br />
Enkele onderwerpen die aan bod kwamen tijdens de infosessie<br />
zijn de impact van gaming op de ontwikkeling van<br />
kinderen, een gezonde balans tussen gametijd en andere<br />
activiteiten en inzicht in de verschillende soorten games en<br />
hun inhoud. Daarnaast kregen de aanwezigen tips voor veilig<br />
gamen en het voorkomen van <strong>online</strong> risico’s.<br />
Ouders kunnen duidelijk niet alleen een repressieve, maar<br />
ook een constructieve rol spelen in dit verhaal. ‘Een goed<br />
vertrekpunt is interesse te tonen in de <strong>online</strong> bezigheden van<br />
je kind. Je hoeft daarom niet eens mee te spelen. Vergelijk het<br />
met voetbal: ook wie geen voetballer is, kent wel de betekenis<br />
van een rode of gele kaart. Door wat te weten te komen<br />
over de inhoud en structuur van de gespeelde games, kan je<br />
makkelijker zinvolle afspraken maken en dus een betere band<br />
krijgen. Je mag als ouder gerust beperkingen opleggen qua<br />
schermgebruik – daar bestaan desnoods allerlei technologische<br />
middelen voor. Spreek af dat er ook tijd wordt gemaakt<br />
voor andere hobby’s, vrienden of gezinsmomenten. Las bijvoorbeeld<br />
één keer per week een schermvrije avond in, en<br />
speel met het hele gezin dan eens een gezelschapsspel. Het<br />
brengt iedereen dichter bij elkaar. Ten slotte is het natuurlijk<br />
belangrijk zelf het goede voorbeeld te geven. Hoe zit het met<br />
je eigen schermgebruik? Veel volwassenen hebben er ook<br />
moeite mee om enkele uren offline te gaan… Leg op tijd je<br />
laptop of telefoon aan de kant en ga een gesprek aan zonder<br />
digitale afleiding; dat blijft een mooie blijk van emotionele<br />
verbondenheid en onvoorwaardelijke aandacht voor elkaar.’<br />
Tussen hamer en aambeeld<br />
Niet zelden ontstaan er conflicten rond etenstijd, wanneer<br />
zoon- of dochterlief nog volop in een spel zit. ‘Het spel verlaten,<br />
betekent vaak dat je je medespelers in de steek laat, dat<br />
je je data kwijt raakt of dat je zelfs een ban riskeert omdat je<br />
het spel niet uitspeelt. Op zo’n moment bevindt je je tussen<br />
hamer en aambeeld. Een goede afspraak kan dan zijn: start<br />
geen spel meer op x minuten vóór etenstijd. Een spelletje<br />
Fortnite duurt bijvoorbeeld een twintigtal minuten. Als je om<br />
zes uur eet, spreek dan af dat er vanaf twintig voor zes géén<br />
nieuw potje wordt opgestart.’<br />
© JenkoAtaman / Adobe Stock<br />
Sarah Bernaers is alvast enthousiast over de aanpak van<br />
GameChangers. ‘Door te vertrekken vanuit eigen ervaringen<br />
en te kiezen voor een interactieve aanpak, komt hun<br />
boodschap wel degelijk binnen bij de jeugd. Zij veroordelen<br />
niet, maar wijzen op risico’s en geven duidelijk aan hoe je die<br />
kan vermijden. Naar ons aanvoelen was dit een geslaagde<br />
preventieactie, die zeker ook elders binnen de Rotarywereld<br />
navolging mag vinden.’<br />
S.V.<br />
Alle info: www.gamechangers.be<br />
21
Trappenloop<br />
Stadion RSC Anderlecht<br />
Zondag 23 juni 2024<br />
Bestorm de trappen van het<br />
voetbalstadion van Anderlecht!<br />
Beleef met vrienden, familie en<br />
uw Rotary club een uitdagende<br />
dag en steun onderzoek naar<br />
de ziekte van Parkinson!<br />
Doe mee via stopparkinson.be<br />
Schrijf u<br />
nu in!<br />
Powered by<br />
Rotary in één minuut<br />
Hallo, politie? Ik heb iets verdachts opgemerkt:<br />
een tiener zonder smartphone in zijn hand!<br />
In het Engels is ‘<strong>rotary</strong>’ een adjectief dat ‘draaiend’<br />
of ‘roterend’ betekent. Het komt van het<br />
Latijnse ‘rota’ (wiel) of ‘rotare’ (draaien). In 1905<br />
besloten Paul Harris en zijn vrienden om de beurt<br />
bij iemand thuis te vergaderen en zo een ‘rotatie’<br />
op gang te brengen.<br />
Dit plan werd<br />
evenwel al na de<br />
vijfde bijeenkomst<br />
opgegeven, vanwege<br />
het groeiende<br />
aantal leden. De<br />
eerste clubleden<br />
dachten aan namen<br />
als ‘The Round<br />
Table’ of ‘The Rotation Club’. Uiteindelijk kozen<br />
ze unaniem voor ‘Rotary Club’. Het handelsmerk<br />
‘Rotary’ werd in 1910 geregistreerd. Het lag voor<br />
de hand een wiel (later een tandwiel) te kiezen als<br />
Rotary-embleem. Dat symboliseert ook beschaving<br />
en dynamiek. (De afbeelding toont een logo<br />
uit 1906.) Trouwens ‘roteren’ bij Rotary ook alle<br />
functies, waardoor elk lid de club kan verrijken<br />
met zijn of haar talenten en vaardigheden.<br />
22
BOEKEN<br />
Grensverhalen uit de oudheid<br />
Luc Devoldere was tot 2020 hoofdredacteur en afgevaardigd bestuurder van de Vlaams-Nederlandse<br />
culturele instelling Ons Erfdeel. Begin vorig jaar volgde hij Mia Doornaert op als voorzitter<br />
van Literatuur Vlaanderen. Hij begon zijn loopbaan eind jaren ’70 als leraar klassieke talen aan<br />
het Sint-Barbaracollege in Gent. De voorbije jaren reisde hij, in verschillende etappes, langs de<br />
grenzen van het Romeinse rijk – toen dat op z’n hoogtepunt verkeerde, rond 300 na Christus. Van<br />
de Muur van Hadrianus in Noord-Engeland, langs de Rijn en de Donau naar de Zwarte Zee, en verder<br />
door Turkije en Noord-Afrika. Hij zoekt naar restanten van de antieke beschaving, maar laat ook<br />
de huidige bewoners aan het woord. Devoldere toont zich een erg erudiete gids, die aan enkele<br />
archeologische vondsten genoeg heeft om de Oudheid weer tot leven te wekken. Zijn aanpak stijgt<br />
echter uit boven een vorm van ‘toeristische historiografie’. In essentie schreef hij een boek over<br />
grenzen, ‘grenzen die bepalen en beperken, die identiteit geven en uitsluiten, die beschermen en<br />
in gevaar brengen’. Syrië en Lybië moet hij noodgedwongen links laten liggen, een ‘amputatie’ die<br />
hem noopt tot eclecticisme. In zijn bespiegelingen steekt het huidige, verdeelde Europa schril af<br />
tegen het machtige Imperium Romanum. Zonder dit te idealiseren wijst hij er herhaaldelijk op dat<br />
dit immense rijk echter wel degelijk in het ‘innerlijk behang’ van ons continent is blijven zitten.<br />
Luc Devoldere, Zwerven<br />
langs de limes,<br />
Athenaeum, 27,50 €<br />
Talent doelmatig inzetten<br />
Iedere beroepscarrière duurt zo’n 2.000 werkweken. Hoe je die tijd besteedt, is een van de<br />
belangrijkste beslissingen van je leven. Toch zitten miljoenen mensen vast in suffe, nutteloze of<br />
zelfs schadelijke banen. ‘De grootste verspilling van onze tijd is de verspilling van talent’, aldus<br />
Rutger Bregman. Tegenover dit immobilisme plaatst de auteur van de bestseller Alle mensen<br />
deugen het concept ‘morele ambitie’. Morele ambitie is volgens Bregman de wil om de wereld<br />
drastisch te verbeteren. Om je carrière te wijden aan de grote problemen van onze tijd, of het nu<br />
gaat om klimaatverandering of kindersterfte, belastingontduiking of de volgende pandemie. Het<br />
is het verlangen om het verschil te maken, en iets achter te laten wat er werkelijk toe doet. De<br />
auteur voegde recent alvast de daad bij het woord met de oprichting van The School for Moral<br />
Ambition, waar hij en enkele medestanders mensen willen opleiden om op de meest praktische<br />
en impactvolle manieren wereldproblemen aan te pakken. Bregman stelde zich eerder kritisch<br />
op tegenover (weinig efficiënte) filantropie, maar lijkt nu tot nieuwe inzichten te zijn gekomen.<br />
‘Ik weet ondertussen wel dat de meeste grote protestbewegingen in de geschiedenis – van de<br />
abolitionisten tot de suffragettes – gefinancierd werden door moreel ambitieuze filantropen’, liet<br />
hij daarover recent optekenen.<br />
Rutger Bregman,<br />
Morele ambitie,<br />
De Correspondent, 23 €<br />
Elegantie als levenshouding<br />
Het begrip ‘sartorialisme’ is niet erg ingeburgerd in het Nederlandse taalgebied. Claude Nijs<br />
(Rc Deinze) omschrijft het als ‘de uiting van humaniteit in kleding en gedrag’. Kort gezegd is het sartorialisme<br />
is een (mannen)modebeweging die de nadruk legt op kwaliteit, pasvorm en traditioneel<br />
kleermakerswerk. De term is afgeleid van het Latijnse woord ‘sartorius’, wat kleermaker betekent.<br />
Bij deze stijl ligt de nadruk veeleer op traditie en kwaliteit dan op modemerken en trends. Het is<br />
een levensstijl die vakmanschap vooropstelt en die individualiteit en persoonlijke expressie door<br />
middel van kleding aanmoedigt. Meer nog: sartorialisten beschouwen hun kledij als een bijdrage<br />
aan een meer harmonieuze wereld door uiterlijke elegantie te koppelen aan respectvol, genereus<br />
en groothartig gedrag. In dit fraai uitgegeven boek analyseert Claude Nijs deze kledingstijl ‘van<br />
schoen tot hoed’. Daarbij wil hij zeker niet aanzetten tot elitair snobisme. Meermaals is immers<br />
gebleken dat kleding ook een krachtig middel kan zijn in de emanciperende strijd voor meer<br />
humaniteit. Denk maar aan de Afrikaanse Sapeurs of de Amerikaanse Black Ivy-beweging. In het<br />
tweede deel van zijn boek laat Nijs zeven gedreven vaklieden en een kunstgaleriehouder aan het<br />
woord over hun passie: elegantie en vakmanschap.<br />
Claude Nijs, De sartorialist,<br />
alle info (ook voor<br />
lezingen): elegantie@<br />
sartorialist.be<br />
23
CLUBS<br />
Rc Gent-Noord<br />
Creatieve tieners steunen<br />
huiswerkbegeleiding<br />
Op woensdag 27 maart 2024 was de Gentse stadsbibliotheek<br />
De Krook het decor voor een wel heel<br />
bijzondere aangelegenheid. De 10-jarige Axel Alonso<br />
overhandigde er, samen met zijn 15-jarige buurmeisje<br />
Julia De Wilde, de opbrengst van zijn boekje Wardje en<br />
de Coole Knikker aan vzw Uilenspel. Die vrijwilligersorganisatie<br />
steunt kinderen uit kwetsbare gezinnen bij<br />
hun huiswerk.<br />
Wardje en de Coole Knikker is een verhaal over wensen<br />
en dromen, over het bijleggen van geschillen, over de<br />
vraag: is het waar of niet? Herkenbare Rotarische thema’s,<br />
nietwaar? Axel is de kleinzoon van twee Rotariërs:<br />
José Ignacio Alonso (Rc Puerto de la Cruz, Tenerife) en<br />
Alex Verhegge (Rc Gent-Noord). Hij is tevens de achterkleinzoon<br />
van wijlen Gust Verhegge, erelid van Rc<br />
Gent-Noord. Julia is de getalenteerde dochter van twee<br />
maatschappelijk geëngageerde ouders, professioneel<br />
actief in de kunstwereld.<br />
Axel schreef zijn boekje voor kinderen van 8 tot 10 jaar<br />
samen met zijn oma ‘Mier’. Dit wil zeggen: hij bedacht<br />
het verhaal, oma goot het in een tekst, buurmeisje Julia<br />
zorgde voor de illustraties en haar mama voor de lay-out.<br />
Kortom: echt teamwerk.<br />
Anders dan je zou denken, is Axel niet meteen een bolleboos<br />
in lezen en schrijven. Integendeel: hij vond er geen<br />
plezier in, hoezeer zijn leerkrachten en zijn ouders hem ook<br />
aanmoedigden. Bovendien was hij daarin niet de enige in<br />
zijn klas – mogelijk laten de gevolgen van de coronatijd<br />
zich hier nog voelen… Bij de uitbraak van de epidemie zat<br />
Axel immers in het eerste leerjaar, een cruciaal jaar om te<br />
leren lezen en schrijven. Maar hoe keer je het tij?<br />
Axel houdt wel van een uitdaging. Op de terugweg van<br />
school liet hij opa voor hem vaak een boek kopen, zij<br />
het niet om te lezen, maar eerder om te verzamelen.<br />
Oma stelde op een dag voor om geen boeken meer te<br />
kopen maar om samen zelf een boekje te maken en te<br />
verkopen. Axel heeft immers wel een rekenknobbel en<br />
hij had dan ook al snel de mogelijke opbrengst uitgerekend…<br />
Buurmeisje Julia was bereid om het verhaal<br />
te illustreren en haar mama zou de vormgeving op<br />
zich nemen.<br />
Axel overhandigt de opbrengt aan Katrijn Zaman,<br />
coördinator van Uilenspel<br />
Een jaar later was het boekje gedrukt, door oma voorgelezen<br />
in de klas en dat werkte aanstekelijk. Ook enkele<br />
andere klasgenootjes gingen boekjes schrijven. De mama<br />
van buurmeisje Julia opende het uitgeversplatform AMIN-<br />
TA, waar kinderen tussen 10 en 15 jaar terecht kunnen<br />
met hun neergepende verhalen. Gelet op de universaliteit<br />
van de thema’s (die trouwens mooi kaderen in de<br />
actiedomeinen van Rotary International) werd het boekje<br />
inmiddels vertaald in het Engels en in het Spaans. Dit<br />
laatste door opa Alonso uit Tenerife.<br />
Axel en Julia beslisten de opbrengst te schenken aan<br />
kinderen die ook wel wat ondersteuning bij schoolse<br />
basisvaardigheden kunnen gebruiken. Ze kozen voor<br />
vzw Uilenspel, die ze hadden leren kennen via de Gentse<br />
opa. Rc Gent-Noord steunt deze organisatie immers al<br />
geruime tijd. Goed kunnen lezen, schrijven en rekenen<br />
is een goede weg om uit de armoede te geraken. Fier als<br />
een gieter kon het duo – na aftrek van de drukkosten –<br />
maar liefst 1.900 € overhandigen. Een hartverwarmende<br />
uiting van jeugdig idealisme!<br />
24
CLUBS<br />
Dankzij de steun van leerlingen van hogeschool Vives<br />
en Rc Roeselare-Mercurius staat de buurtwinkel van<br />
dagcentrum De Companie in Beveren helemaal op punt.<br />
De personen met een beperking die de winkel uitbaten,<br />
werken voortaan met een aangepast kassasysteem.<br />
Negen personen met een handicap runnen sinds begin<br />
september 2023 samen met hun begeleiders een buurtwinkel<br />
langs de Heirweg. Dagelijks komen er 30 à 40<br />
klanten over de vloer. De begeleiders merkten evenwel<br />
dat het onmogelijk was om met een klassiek kassasysteem<br />
te werken. Gelukkig konden zij op de leerlingen<br />
Toegepaste Informatica van hogeschool Vives rekenen.<br />
Via het leerbedrijf Abinet en met de ondersteuning van<br />
de firma Accomodata ontwikkelden zij een kassa die is<br />
aangepast aan de bijzondere noden van de ‘uitbaters’.<br />
Het kassasysteem werkt bijvoorbeeld met audio, waardoor<br />
zowel de medewerkers als de klanten horen hoeveel<br />
de inkopen kosten. Het kassasysteem en een aangepaste<br />
weegschaal werden gefinancierd met steun van Rc Roeselare-Mercurius<br />
en Cera. Sinds kort is er op maandagnamiddag<br />
ook een ‘Digipunt’ in de buurtwinkel. Dan kan<br />
iedereen er bij een experte terecht met vragen over het<br />
gebruik van gsm’s en pc’s.<br />
© Stefaan Beel<br />
Het Centrum voor Basiseducatie Ligo en de dienst<br />
Gelijke Kansen van de stad Geel organiseerden de<br />
voorbije maanden een reeks fietslessen voor volwassenen.<br />
Twintig cursisten – vooral vrouwen – hebben niet<br />
alleen hun fietsdiploma behaald, maar kregen dankzij<br />
Rc Geel meteen ook een eigen tweewieler, inclusief<br />
splinternieuwe fietszakken.<br />
Zeker voor maatschappelijk kwetsbare mensen betekent<br />
jezelf kunnen verplaatsen met de fiets een grotere<br />
zelfstandigheid, wat ook hun kansen op de arbeidsmarkt<br />
vergroot. De cursus bestond uit een elftal lessen, begeleid<br />
door vrijwilligers. De lessen startten met fietsgewenning<br />
en evenwichtsoefeningen. Niet alleen de technische vaardigheden<br />
werden getraind, de deelnemers leerden ook de<br />
wegcode en er waren praktijkoefeningen in het verkeer.<br />
Verscheidene Rotariërs hebben de fietslessen mee begeleid.<br />
De club kocht uiteindelijk voor iedereen een tweedehands<br />
fiets aan bij het fietsatelier van het Openbaar<br />
Psychiatrisch Zorgcentrum (OPZ) in Geel. Dat biedt een<br />
zinvolle dagbesteding voor de patiënten en de opgeknapte<br />
tweewielers komen meestal terecht bij studenten of<br />
mensen met een klein budget.<br />
ijn toekomst op mijn maat’, zo luidt het motto van<br />
‘M BuSO Levensvreugde in Aalst. In die geest staken<br />
de leden van Rc Aalst dan ook de handen uit de mouwen<br />
om eigenhandig een ruime maatkast in mekaar te steken.<br />
De kast werd vervaardigd met de hulp van meestermeubelmaker<br />
Ludwig Meersman en begin maart in de school<br />
geïnstalleerd. Vijzen, nagels, hamers, gehoorbeschermers,<br />
penselen, zagen, vouwmeters, waterpassen, schuurpapier,<br />
touwen, verf,... worden voortaan netjes opgeborgen in deze<br />
grote kastenwand, die een reeks oude rommelige kastjes vervangt.<br />
Meteen wordt er ook een prikkelarme ruimte gecreëerd.<br />
Levensvreugde is een school voor buitengewoon secundair<br />
onderwijs type 2. Men verwelkomt er jongeren<br />
tussen 13 en 21 jaar met een matige of ernstige mentale<br />
beperking, ook als ze daarnaast een fysieke beperking<br />
en/of een vorm van autisme hebben.<br />
25
H?<br />
D 2130 D 2130<br />
<br />
<br />
c<br />
<br />
40<br />
20<br />
<br />
<br />
Inschrijvingen via Polaris district 2130<br />
SINT-NIKLAAS<br />
8u: ontvangst in het House of Friendship (met standjes van Rotary-vzw’s,<br />
vriendenkringen, clubprojecten…)<br />
9u: eerste plenaire zitting<br />
Jeugduitwisselingen - gastspreker RIDE Alain Van de Poel –<br />
muzikaal intermezzo<br />
Pauze in het House of Friendship<br />
11u: tweede plenaire zitting<br />
Gastspreker PDG 2130 Koen Ringoot –<br />
Rotaract (met wissel DRR) –<br />
Rotary gouverneurswissel –<br />
afsluiting door<br />
DGE Tony Janssens<br />
Glas van de vriendschap<br />
en (facultatieve) lunch<br />
DISTRICT CONFERENCE<br />
D 2140<br />
22 juni 2024<br />
Engelenburcht Haacht<br />
Meer info: www.<strong>rotary</strong>2140.org<br />
D 2140<br />
26
AGENDA<br />
agenda<br />
MEI | 2024<br />
Deadlines agenda<br />
Dit overzicht biedt een greep uit de clubactiviteiten die, op de 15 de van de voorafgaande maand, zijn ingevoerd via Polaris (in publieke modus; dus<br />
zichtbaar op districts- en multidistrictsniveau). Graag putten we ook uit het beeldmateriaal dat de clubs zo ter beschikking stellen. De selectie gebeurt<br />
door de redactie. Wilt u extra aandacht voor uw clubactiviteit? Vraag onze voordelige advertentievoorwaarden!<br />
Ledenbestand <strong>rotary</strong> <strong>contact</strong> 473<br />
WERELDWIJD<br />
ROTARIËRS 1.181.107 CLUBS 36.929<br />
ROTARACTERS 162.312 CLUBS 10.684<br />
BELUX<br />
ROTARIËRS 10.077 CLUBS 288<br />
VERSCHIJNINGSDATUM 05.06<br />
PERIODE 05.06 – 31.08<br />
DEADLINE 15.05<br />
bankrekeningen<br />
D 2130<br />
District vzw: BE68 0689 4445 0934<br />
Rotary Foundation: BE57 0689 4445 1035<br />
Polio: BE46 0689 4445 1136<br />
D 2140<br />
District: BE24 0018 6507 1338<br />
Rotary Foundation: BE42 0018 8540 4154<br />
PolioPlus: BE31 0018 8540 4255<br />
DATum uur CLUB ACTIVITEIT PLAATS/CONTACT<br />
02.05 19u30 Hasselt Ingrid Lieten, ‘De financiering van ziekenhuizen’ Park Ven<br />
05.05 11u Maldegem Lenteconcert ‘A Musical Medley’ Den Hoogen Pad<br />
05.05 12u Gistel Duck Fest Festivalweide & Vaartje Oudenburg<br />
06.05 18u Gent Uitreiking 6de Rotary Science Award Stadhuis Gent<br />
06.05 19u30 Kortrijk Mgr. Lode Aerts, bisschop van Brugge, ‘Geloven in een<br />
seculiere cultuur’<br />
07.05 19u30 Ieper Filmavond ‘Blue Box’ (Palestina) CC Het Perron<br />
07.05 21u E-club Belgium 1<br />
Passport<br />
Ross Hopcroft, ‘School of Hard Knocks’<br />
11.05 14u Hasselt Challenge Golf Trophy ‘Stichting Vicky & Alexis’ Royal Limburg Golf Club, Houthalen<br />
14.05 11u45 Ronse Lode Uytterschaut, ‘Start ups: 5 ways to the top, 5 ways<br />
to flop’<br />
Hula<br />
Online<br />
Salons Remington<br />
14.05 18u30 Maldegem Outdoor & Indoor Golfevent Hole-in-One, Brielstraat 18<br />
16.05 19u Antwerpen-Amerloo Minister van Justitie Paul Van Tigchelt Salons Weilandshof<br />
17.05 19u Brakel-Zwalmvallei Walter Van Steenbrugge, ‘Operatie Kerk’ O.C. De Lier - Lierde<br />
18.05 7u Tielt Classic Car Charity Rally<br />
23.05 10u Gent-Noord Bloedinzameling<br />
‘Bloedbad’<br />
Justitiepaleis Gent<br />
27
AGENDA<br />
DATum uur CLUB ACTIVITEIT PLAATS/CONTACT<br />
23.05 19u Antwerpen-Amerloo Kris Peeters, ‘Een blik op de politiek van binnenuit’ Salons Weilandshof<br />
23.05 19u30 Diksmuide 86XX Jeu de Boules Restaurant Puur<br />
23.05 19u30 Harelbeke Geert Moerkerke, ‘Offshore windeiland Prinses Elisabeth’ Hula<br />
25.05 18u30 Diest De Faute Nacht Den Amer<br />
28.05 19u Brussels International Chat meeting with Thomas Lambert, Belgian ambassador<br />
in Luxembourg<br />
Hotel Amigo<br />
02.06 10u Beveren-Waas Aperitiefconcert met Astrid Stockman De Casino<br />
06.06 19u30 Gavere Schelde-Leie Ilse Van den Eede, ‘Autisme op de werkvloer’ ‘t Raadsel<br />
06.06 19u30 Brugge-Orscamp Workshop chocolade Loweide<br />
07.06 19u Nieuwpoort-Westhoek Kreeftenfestijn De Normandie<br />
08.06 9u Antwerpen-West &<br />
Antwerp.International<br />
10 de Rotary<br />
Drakenbootfestival<br />
Kattendijkdok, Schengenplein<br />
08.06 18u Brugge-West Comedy: Bas Birker, ‘In blijde verwachting’ Stadsschouwburg Brugge<br />
11.06 19u Brugge-Zuid &<br />
Maldegem<br />
Journalist Riem Emmery, ‘Artificiële intelligentie’<br />
Sanapolis<br />
12.06 19u30 Gavere Schelde-Leie Ivan De Witte, ondernemer en voetbalbestuurder Auberge du Pêcheur<br />
22.06 8u D 2140 Districtsconferentie Zie p. 20<br />
23.06 15u Tervuren Summer Concert Sint-Jan Evangelistkerk<br />
29.06 8u D 2130 Districtsconferentie Zie p. 20<br />
30.06 9u Jabbeke 25 ste Smulgordel Vrijetijdscentrum Jabbeke<br />
BELANGRIJK: OM OPGENOMEN TE KUNNEN WORDEN IN DEZE AGENDA MOETEN UW CLUBACTIVITEITEN INGEVOERD WORDEN VIA POLARIS!<br />
Wilt u uw activiteit extra in de verf zetten? Kies voor een voorkeurvermelding in dit agenda-overzicht, met contrasterende achtergrondkleur<br />
en foto. Prijs: 75 €. Info: <strong>rotary</strong><strong>contact</strong>@<strong>rotary</strong>beluxservices.org.<br />
in memoriam<br />
LOU DYBAJLO<br />
Rc Hasselt<br />
LEON HENDRICKX<br />
Rc Heist-op-den-Berg<br />
nieuwe leden<br />
Antwerpen-Oost: Bart Van Campen – Brugge: Xavier Vanneste – Geel: Koen Bollen - Genk-Noord: Chris Dorpmans, Leen Dries – Gent-Zuid:<br />
Michel Oliebos – Leuven-Rotselaar: Jan Verbrugghe – Mechelen: Peter Meeuwssen – Merelbeke-Melle: Astrid Carnail – Oostende: Miriam<br />
Corremans, Fema Roets, Johan Seynaeve, Petra Troch, Peter Wollaert – Overijse-Zoniën: Kathleen Desaegher, Marleen Mortier – Roeselare:<br />
Filip Demey – Roeselare-Mercurius: Alexander Naessens – Sint-Truiden: Kris Colsoul – Willebroek Klein-Brabant: Eva Peleman, Niki Van<br />
den Bossche, Inge Van Oprooy<br />
28
Change language