Warming-up - Sax.nu

Topsporter
Gebroeders Maan delen topsport en studie
Hetzelfde, maar toch anders
Ze werden onlangs samen landskampioen
volleybal met Piet Zoomers/Dynamo, zitten
beiden bij de Nederlandse volleybalselectie
en studeren aan de Randstad Topsport
Academie op Saxion. Maar daarmee heb je de
overeenkomsten ook wel gehad, verzekeren
broers Jelte (21) en Joram (25) Maan.
Jelte en Joram maakten samen
een turbulent seizoen mee.
Joram: “Europacup verknald, beker
verknald, trainer eruit… Dat maakte
de landstitel des te mooier.” Het
team van Joram en Jelte speelde in
de play-offs tegen Nesselande uit
Rotterdam, een ware thrillerserie
die pas in het zevende en laatste
deel tot een einde kwam. Jelte: “We
verloren twee keer thuis, terwijl we
het hele seizoen nog niet thuis hadden
verloren. En dan winnen we de
beslissende partij, in Rotterdam,
met een hal vol Dynamo-supporters
en een handjevol Nesselande-aanhangers.
Wat een kick!”
De gebroeders Maan spelen sinds
2004 weer met elkaar. Joram speelde
daarvoor bij Longa, Orion, en
SSS, Jelte bij Sliedrecht Sport en
Capelle. “De carrière van Jelte is iets
compacter, hij heeft wat niveau een
stapje overgeslagen”, vertelt Joram.
Beiden begonnen op redelijk late
leeftijd (11) met volleybal bij BVC
in het Achterhoekse Barchem. Jelte:
“Onze vader is weliswaar een volleyballiefhebber,
maar we hebben op
jonge leeftijd getennist en gevoetbald.
Leuk om te doen hoor, maar
niet elke dag.” Frappant was dat beiden
snel opvielen als talenten. “Het
werd pas echt vreemd toen ik geselecteerd
werd voor Jong Oranje”,
zegt Jelte. “Dan ben je ineens de ene
week in Brazilië en de andere in
Cuba of Peking. Toch had ik toen
niet de indruk dat het erg snel ging,
voor mijn gevoel juist heel geleidelijk.
Je went er heel snel aan.” Beiden
hebben dus vervolgens bij redelijk
wat clubs gespeeld, maar dat is volgens
de broers niet verwonderlijk in
volleyballand. Jelte: “Heel veel jongens
zitten wat niveau betreft op de
grens net wel/net niet, worden bij
een grote club te licht bevonden en
gaan ergens anders weer ‘poten’ om
een stapje hoger te kunnen zetten.”
Zoals Joram, voordat-ie bij Piet
Zoomers/Dynamo terecht kwam.
Hij speelde op zijn zeventiende al in
de eredivisie, ging voor een jaar naar
SSS in Barneveld en keerde terug bij
Piet Zoomers/Dynamo, waar hij nu
al weer vijf jaar speelt. In Apeldoorn
spelen de broers zich de laatste
jaren in de kijker: onlangs wijdde
Studio Sport een item aan het duo
en de broers maken deel uit van de
Nederlandse selectie.
Behalve de volleybalpassie en -prestaties,
volgen de broers sinds dit
studiejaar ook dezelfde studie: de
Randstad Topsport Academie in
Deventer. Oftewel: commerciële
economie voor topsporters. “De
laatste tijd komt er door de trainingen
en wedstrijden met Oranje niet
veel van de studie”, zegt Joram,
“maar dat hebben we allemaal kunnen
regelen.” Jelte: “We lopen op
schema en de projecten doe je toch
al thuis. Normaal gesproken zijn
we twee ochtenden in de week op
de RTA.” Joram: “De docenten werken
erg goed mee. Ze begrijpen
waar je mee bezig bent. De meeste
docenten zijn ook komen kijken
naar onze kampioenswedstrijd,
zodat ze snappen wat voor impact
topsport op ons heeft. Volleybal is
natuurlijk niet zo maar een ondergeschoven
sport. Ik vind dat de
wisselwerking met docenten erg
goed is. Het is voor ons heel makkelijk
om met de pet naar de studie
te gooien, maar we beseffen goed
dat je niet alleen maar kunt incasseren.
Ik moet zeggen: de studie en
16 juni 2007
de combinatie met topsport valt
me reuze mee.” Joram had tot drie
jaar terug geen studie gevolgd en
haalde onlangs zijn diploma makelaardij
op hbo-niveau. Jelte ging na
de havo naar de Johan Cruyff
Academie, maar zag de afstand tussen
Apeldoorn en Amsterdam niet
zitten en besloot na een half jaar
zijn studie stop te zetten. Hij deed
twee jaar niets, totdat tot zijn
vreugde de Randstad Topsportacademie
in Deventer kwam. “Ik wil
persé studeren.” Toch kun je je
voorstellen dat je als topsporter
ook de mogelijkheid wil hebben
om een andere studie te volgen,
een mogelijkheid die er op Saxion
is met de topsportregeling. Joram:
“Bij deze studie staat topsport centraal.
En commerciële economie is
zo ontzettend breed, dus dat is
geen probleem. Voor topsporters is
dit ideaal, want de kans dat je als
volleyballer financieel onafhankelijk
wordt, is niet groot. Je moet
wel een hele grote zijn, wil je na je
dertigste nog rond kunnen komen
‘We kunnen flink tegen
elkaar tekeer gaan’
met volleybal. Dan heb je het over
types van de gouden lichting ’96
(Nederland werd toen Olympisch
kampioen, red.), die als uithangbord
worden gebruikt.”
Overeenkomsten genoeg tussen de
twee broers, zo lijkt het, maar volgens
Joram en Jelte zijn volleybal en
studie dan ook de enige raakvlakken.
Joram is gesetteld met eigen
huis en vriendin, Jelte woont alleen
in Apeldoorn. En wat volleybalkarakter
betreft, gaat de vergelijking
ook niet op. “Jelte is tijdens wedstrijden
enthousiaster. Hij vliegt er altijd
vol in, moet soms wat meer nadenken.
Ik ben wat minder onbevangen”,
zegt Joram. Volgens Jelte heeft
dat ook met de posities te maken.
Jelte mag als libero niet aanvallen,
Joram als passer/loper wel. Jelte: “Ik
heb dus een uitlaatklep nodig, vandaar
dat ik tijdens wedstrijden nogal
aanwezig ben.” “We kunnen veel van
elkaar leren”, zegt Joram. “Jelte is
een specialist, daar steek ik veel van
op. Maar natuurlijk is het wel zo dat
ik voornamelijk meer leer van oudere
dan van jongere spelers. Vooral op
mentaal gebied.” Volgens Joram zien
de broers elkaar in het volleybal
vooral als teamgenoten. “Al ken je
elkaar wel beter dan anderen en
weet je precies hoe je elkaar uit het
slop kunt halen. We kunnen elkaar
bijvoorbeeld flink pissig maken en
behoorlijk tegen elkaar tekeer gaan.
Dat wordt wel eens gezien als een
dikke ruzie, maar dat is niet aan de
orde.” Jelte: “Het doel heiligt de
middelen, we zijn geen mietjes.”
Jelte heeft zo z’n eigen tactiek om
z’n grote broer tot de orde te roepen.
“Mijn doel is dat hij boos mij
wordt. Dan zeg ik gewoon iets dat
helemaal niet waar is…”
Komend seizoen kunnen ze elkaar
niet meer opjutten, dan speelt Joram
in het Duitse Moers, bij Moerser SC,
waar hij voor twee jaar heeft getekend.
“Na vijf jaar Dynamo ben ik
toe aan een nieuwe uitdaging. Ik heb
alle hallen in Nederland wel een
keer gezien”, zegt Joram. “Natuurlijk
speelt geld ook een rol: daar verdien
ik flink veel meer, een verschil van
bruto-netto.” Joram blijft gewoon
zijn studie volgen. “Ik heb het vroegtijdig
aan de opleiding doorgegeven,
we voorzien geen problemen. Het is
ook de bedoeling dat ik thuis blijf
wonen. Moers is vijf kwartier rijden,
als het nodig is kan ik daar in een
appartement overnachten.” Jelte
snapt de stap van zijn broer en kan
zich voorstellen dat hij in de toekomst
zelf ook voor het buitenland
kiest. “Stel dat ik hier nog zes jaar
zit. Nu moet ik elk jaar bijvoorbeeld
naar Schiedam. Dat heb ik wel een
keer gezien. Joram komt nu met een
frisse kop in Duitsland, in een totaal
nieuwe omgeving, met mensen die
totaal geen vooroordelen over je
hebben.”
Nu scheiden de wegen van Joram en
Jelte zich gedeeltelijk, maar als ze
allebei bereiken wat ze willen bereiken,
zien ze elkaar in de toekomst
vaker terug: bij een club in Italië en
regelmatig in het Nederlands team.
Tim de Hullu