Beknopte geschiedenis van "Trou moet Blycken" 1503 - 1922

GEBOUWEN.
Waar in de 16 de eeuw achtereenvolgens de zetel onzer Kamer is geweest, is niet na te gaan;
tot op heden meende men dat de Pellikanisten in de zeventiende eeuw hunne vergaderingen hielden
in een huis in de Kleine Houtstraat thans genummerd 37, in welks gevel de Steen nog aanwezig is
met ons wapen (de Pelikaan hare jongen voedende) met het jaartal 1609, juist hetzelfde jaar
waarin, zoo als wij vroeger zagen, de stichting van het Oudetnannenhuis heeft plaats gehad. Men
ging uit van de vooronderstelling, dat uit de gelden door de Pellikanisten opgezameld tot den bouw
van die uitgestrekte inrichting, tevens bekostigd werd de bouw van dit nederige vereenigingsoord
voor hunne Kamer. In de Generale Comparitie van 24 Januari 1793 werden de vinders
gequalificeerd om dien steen van de eigenares van dat huis over te nemen en in den voorgevel van
het toen op de markt staande huis der Broederschap te doen plaatsen; die onderhandelingen blijken
geen gunstig resultaat te hebben gehad. Het is mij echter gebleken dat bovenstaande meening
onjuist was. Uit een der oudste handschriften van het archief toch, hetwelk den Heer VON
BAUMHAUER blijkbaar ontgaan is, vond ik dat ten tijde van het konstjuweel in 1606 de Camer
gevestigd was in de Lange Veerstraat. Ik vind daarin vermeld: ,,en doen sijn wij Camerbroeders
tsamen 80 wij die voorschreven Camers in haer logement bestelt hadden op onse Camer van Trouw
moet blijcken getrocken staende in de Lange Veerstraet in den Sleutel, tot WILLEM CLAESZ,
mandemaecker."
Uit oude rekeningen blijkt, dat aan WILLEM CLAESZ f 24 's jaars aan huur werd betaald
o.a. ook nog in 1610, zoodat het niet zeker is dat het huis met den Pelikaan in de Kleine Houtstraat
iets met onze Camer uitstaande heeft gehad.
Hierdoor wordt dit huis er des te raadselachtiger door en stelde ik mij ten taak te beproeven
een oplossing te vinden, hetwelk mij ook grootendeels gelukt is.
In September 1645, volgens transportregisters van Schepenen, verkochten de erfgenamen
van WILLEM FRANSZ, linnenwever, die hetzelfde bezeten heeft, een huis en erve in de Cleyne
Houtstraat, genaempt de Pellicaen.
En nu blijkt uit het oud Archief van Trou, dat in 1606 en verdere jaren, dus tijdens het
Konstjuweel en de daarop gevolgde loterij voor het Oude Mannenhuis, zekere WILLEM FRANSZ
Keizer was van Trou, en een werkzaam aandeel had in deze gebeurtenissen. Het lijdt bij mij geen
twijfel of wij hebben met denzelfden persoon te doen. In deze meening werd ik nog versterkt door
het volgende. In een testament voor den Notaris VAN WOERDEN, dd. 20 October 1606 gepasseerd,
dus twee dagen voor de intree, legateert WILLEM FRANSZ, linnenwever, f 50 aan het nieuw op te
richten Oude Mannenhuis en in een later testament bij denzelfden Notaris in Februari 1620, kort
voor zijn dood, vermaakt hij aan zijn 4 kleinkinderen het huis in de Cleyne Houtstraat door hem
bewoont, onder voorwaarde dat zij 't zelve nooit mogen vercoopen doch daar. gezamentlijk de huur
van zullen genieten. Als getuigen dienden hierbij 2 Cameristen. Uit deze laatste clausule blijkt de
mogelijkheid dat T. M. B. een deel van het huis van hun Keizer in huur had, in elk geval is 't nu
duidelijk dat deze WILLEM FRANSZ, Keizer van Trou, de man was die de Pellicaan met
onderschrift Trou moet blijcken met 't jaartal 1609 in de gevel van zijn woning liet zetten.
In 1679 vindt men de Camer T. M. B. in het bezit van twee perceelen in de L. Begijnestraat,
hoewel niet blijkt wanneer de koop daarvan is tot stand gekomen. Blijkbaar heeft zij daarvoor geld
opgenomen bij zekere weduwe VISSCHERS, want toen deze perceelen in 1681 weder verkocht
werden aan resp. ETIENNE DE LA FONTAYNE en HARMEN LUBBERS kwam een groot deel der
kooppenningen aan genoemde weduwe toe, aan wie ook gedurende verscheidene jaren volgens de
nog bestaande kasboeken rente werd uitbetaald. Bij deze verkoop behield T. M. B. zich den
eigendom voor van haar Camer, met trap en gang naar de Straat, waar hij de Cooper van huis No. 2
22