Master-scriptie-criminologie-van-Reinard-van-Duijn

3. Methode
In dit hoofdstuk wordt getracht inzicht te geven in de methodiek die binnen dit onderzoek is gebruikt voor
de beantwoording van de onderzoeksvraag. Zoals ook in de introductie en het theoretisch kader naar
voren is gekomen, bestaat de onderzoeksvraag uit twee delen, waardoor het overzichtelijker is om deze
tweedeling ook in de methodiek aan te houden. Paragraaf 3.1 zal de methodiek voor de delictanalyse
bespreken, die dient voor de beantwoording van het eerste deel van de onderzoeksvraag, namelijk in
hoeverre opsporingsberichtgeving in Nederland een vertekende weergave van delicttypes geeft.
Voor de beantwoording van het tweede deel van de onderzoeksvraag, namelijk wat het effect is van het
kijken naar opsporingsberichtgeving op ‘fear of crime’, is binnen dit onderzoek een experimentele opzet
gebruikt. De opzet van dit experiment zal in de subparagrafen 3.2.1 tot en met 3.2.5 uiteengezet worden.
3.1. Delictanalyse
Zoals in paragraaf 2.1 van het theoretisch kader naar voren is gekomen, wordt het eerste deel van de
onderzoeksvraag beantwoord door het opsporingsprogramma Opsporing Verzocht aan een analyse te
onderwerpen. Gezien conclusies van buitenlandse studies betreffende beeldvorming van criminaliteit in
criminaliteitsgerelateerde programma’s, wordt er een analyse uitgevoerd op het type misdrijven die
worden behandeld in Opsporing verzocht.
De gegevens voor deze analyse binnen dit onderzoek zijn verkregen door deelname aan de
dataverzameling van het onderzoek ‘Gezocht, maar ook gevonden?’ (Van Erp, 2011). Binnen dit
onderzoek stond een quasi-experimentele studie centraal, die het effect van opsporingsberichtgeving via
landelijke en regionale televisieprogramma’s op de pakkans en de opsporingsduur zou onderzoeken. De
rol van de auteur van deze scriptie, was het bekijken en scoren van meerdere afleveringen van Opsporing
Verzocht in een checklist die binnen het onderzoek werd gehanteerd. In ruil voor de werkzaamheden voor
dit onderzoek, mocht een deel van het databestand in gebruik worden genomen voor deze scriptie. Voor
het data bestand dat voor deze scriptie is gebruikt, zijn alle afleveringen van de seizoenen 2009 en 2010
gescoord op verschillende variabelen. In totaal zijn hierbij 563 zaken opgenomen in het bestand, die
allemaal in de seizoenen 2009 en 2010 naar voren zijn gekomen in het programma Opsporing Verzocht.
Van al deze afzonderlijke zaken, is gekeken onder welke delictsoort deze vielen. Hierbij is een
classificatie (zie bijlage 1, variabele 9) gebruikt die door de auteurs van het onderzoek ‘Gezocht, maar
ook gevonden’ (Van Erp, 2011) is geconstrueerd. Aan de hand van het statistische analyse programma
SPSS 18.0.3, is een overzicht gemaakt dat aangeeft in hoeverre verschillende delicttypes deel uitmaken
van het geheel van zaken die getoond zijn in het programma Opsporing Verzocht in de seizoenen 2009 en
2010. Hierdoor konden de door Opsporing Verzocht getoonde delicten die betrekking hadden op een
delicttype bij elkaar worden opgeteld en gedeeld door het totaal aantal getoonde zaken in Opsporing
Verzocht in 2009 en 2010 (563). Vervolgens is het totaal aantal misdaden van een bepaald delicttype van
zowel 2009 als 2010 bij elkaar opgeteld en gedeeld door het totaal aantal geregistreerde delicten van 2009
en 2010 bij het CBS (2.066.304). Hierna is gekeken in hoeverre deze weergave van delictsoorten,
overeenkomt of verschilt met de door Opsporing Verzocht getoonde delicten in Nederland. Bovendien
wordt de vertegenwoordiging van de verschillende delicttypes binnen deze cijfers van het CBS naast de
vertegenwoordiging van verschillende delicttypes binnen de uitzendingen van Opsporing Verzocht
gelegd. Hierna kunnen er uitspraken gedaan worden over een mogelijk vertekende weergave van
delicttypes door opsporingsberichtgeving in Nederland.
17