Master-scriptie-criminologie-van-Reinard-van-Duijn

Figuur 5.4. Gemiddelden van zowel de groep respondenten met een lage risicoperceptie als hoge
risicoperceptie op ‘fear of victimization’, aan de hand van error bars. X-as: 1,00 staat voor
groep respondenten met een lage risicoperceptie.
Een t-toets bevestigt ook hier de bevindingen in figuur 5.4. Gelijk aan de verwachtingen is de
geobserveerde ‘fear of victimization’ voor de groep met een hoge risicoperceptie (M = 3.78, SD = .99)
een stuk hoger dan dat voor de groep met een lage risicoperceptie (M = 2.26, SD = .79). De t-toets is
significant (t = -12.816, p = .000). De respondenten die de kans hoger inschatten dat zij slachtoffer
worden van een misdrijf, zijn angstiger dat hen daadwerkelijk iets overkomt. Hypothese 2d wordt dus
aangenomen: een hogere risicoperceptie leidt inderdaad tot een hogere ‘fear of victimization’.
Hypothese 2e stelt dat een hogere risicoperceptie leidt tot een hogere ‘fear of victimization of
others’. Ook hier illustreren de error bars, in figuur 5.5, dat een hogere risicoperceptie een hogere ‘fear of
victimization of others’ als gevolg heeft.
31